Οι θλιβεροί ηδονοθήρες

Αυτό το έγραψαν οι ΑΚΤΙΝΕΣ  και αφορά σε δημοσίευμα από την εφημερίδα "Ελευθεροτυπία",08/08/2008 : Πρόβλημα έχει προκαλέσει επιστολή την οποία έγραψε ο Ρόουαν Ουίλιαμς, προτού γίνει αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι. Στην επιστολή του, καταλήγει ότι «η ενεργός σεξουαλική σχέση μεταξύ δύο ανθρώπων του ίδιου φύλου ενδέχεται να αντικατοπτρίζει την αγάπη του Θεού, με τρόπο παρόμοιο όπως συμβαίνει στον γάμο».

Και αυτό το έγραψε ένας δικός μας καλλιτεχνίζων (αισθητικός) φιλόσοφος, ένθερμος υποστηρικτής της Φροϊδικής ηδονιστικής αρχής (σ.σ. Αναφέρομαι στην "αρχή της ηδονής" η οποία, κατα τον Φρόιντ, ευθύνεται για όλα τα ανθρώπινα και τα του κόσμου). Έγραφε λοιπόν ο δικός μας : "Ο Θεός της ιστορικής αποκάλυψης και ο Άλλος της ερωτικής συνουσίας είναι η αλήθεια. Εδώ α-λήθεια σημαίνει τη μη-λήθη, την προσωπική εμφάνεια. Αλήθεια μόνο η φανέρωση, μόνο η γυμνότητα της «κένωσης», το σημαίνον της επιθυμίας. Το σημαινόμενο της επιθυμίας πάντα επέκεινα, απρόσιτο στη γλώσσα, προσιτό μόνο στην αμεσότητα της ερωτικής σχέσης."

Ασφαλώς, θα καταλάβατε, πρόκειται για τον Χ.Γιανναρά (Σχόλιο στο Άσμα Ασμάτων).

Ο συγγραφέας, φυσικά, φροντίζει να γράψει και πολλά άλλα. Για να μην τον κατηγορήσει κανείς, ότι αυτά που λέει, είναι τα ίδια με αυτά που λέει - ακόμη καλύτερα και με άμεσο τρόπο - ο Ρόουαν Ουίλιαμς. Και το δικό μου ερώτημα είναι : Τι κάνουν εκεί πέρα στο Άγιον Όρος; Έπεσαν κι αυτοί θύμα της Φροϊδικής ηδονιστικής αρχής; Νομίζουν ότι όλα πήραν το δρόμο τους εκ της ηδονής ; Αλλά τι προηγείται; Η χαρά ή η ηδονή ; Και ας μη μας πουν οι ψευτοφιλόσοφοι ότι η Χαρά της Δημιουργίας είναι το ίδιο με τη χαρά της ηδονής. Τα πάντα, και ο κόσμος, έχουν ως αιτία την Χαρά και όχι την ηδονή, η οποία (ηδονή) μας έχει φέρει σε σημείο πλήρους αποκτήνωσης. Ο άνθρωπος σήμερα δεν επιθυμεί καθόλου τη χαρά. Μόνο την ηδονή ορέγεται και κυνηγά το χρήμα για να την απολαύσει σε όλες τις μορφές και τις αναρίθμητες διαστροφές που αυτή έχει.

Ερωτήματα και παρατηρήσεις που αφορούν στις μεταμοσχεύσεις

Γράφω διάσπαρτα σε διάφορα ιστολόγια κάποια σχόλια ή δίνω απαντήσεις, σε ερωτήματα που νομίζω είναι καίρια και σημαντικά. Θα προσπαθήσω να τα μαζέψω εδώ, για να έχει μια καλύτερα εικόνα ο αναγνώστης ή ο ενδιαφερόμενος για το θέμα των μεταμοσχεύσεων.

Στο ιστολόγιο ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ τέθηκαν τα κάτωθι ερωτήματα:
1) Από το 1988 είμαι δωρητής οργάνων σώματος, με ταυτότητα.  Πράττω ορθώς ή όχι; Επίσης, αν υπάρχει επίσημη θέση της Εκκλησίας, γι'αυτό το θέμα και τη γνωρίζετε, ενημέρωστε με.
2) Αν έχετε να υποδείξετε κάποιο σχετικό βιβλίο  θα με ενδιέφερε.
3) Σε ποια περίπτωση μετά από τον πραγματικό βιολογικό μου θάνατο, μπορεί κάποιο όργανό μου να χρησιμεύσει σε άλλον;και, πως προσδιορίζεται ο πλήρης βιολογικός θάνατος;

Δόθηκαν οι ακόλουθες απαντήσεις:

1) Από επιστημονικής πλευράς,πολλά θέματα που αφορούν στον ψευδεπίγραφο όρο εγκεφαλικός "θάνατος",εξηγούνται στο βιβλίο "Μεταμοσχεύσεις,λύση ή πρόβλημα",των εκδόσεων ΥΠΑΚΟΗ, 1995. Παραπλήσια είναι και η καθυστερημένη προσέγγιση της Παπικής Ακαδημίας επιστημών,που έγινε το 2005,σε συνεργασία με την Παγκόσμια Οργάνωση για την Οικογένεια ( βλέπε blogspot ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ). 
Στο ερώτημα αν καλώς κάνουμε που είμαστε δωρητές (όσοι είμαστε) απαντώ:  Είμαστε απόλυτα ελεύθεροι να το κάνουμε αφού πρώτα διαβάσουμε και ενημερωθούμε. Όχι όμως γνωρίζοντας μόνο αυτά που λέει η μονόπλευρη και κατευθυνόμενη διαφήμιση της παγκοσμιοποίησης και του οικουμενισμού.Στον οποίο,δυστυχώς,στέκεται αρωγός και η δική μας διοικούσα εκκλησία. Δεν επιτρέπει σε κανένα να διαφωνεί!! Οι παπικοί όμως άλλαξαν τώρα το γνωστό τους τροπάριο!!! Μύλος η κατάσταση,δηλαδή. Να συμπληρώσω ακόμη και το εξής. Αν αυτά που έγραφα τότε, το 1995, είχαν και την συνοδεία ηχηρών και βαρύγδουπων τίτλων τύπου MRCP,FRCP,PhD, τα πράγματα θα ήταν ίσως καλύτερα.Αλλά αν είχα αυτούς τους τίτλους θα έκανα ό,τι κάνουν και οι συνάδελφοί μου: Μερικοί επαινούν πλήρως τις μεταμοσχεύσεις και άλλοι τις επικρίνουν λέγοντας ότι ο Θεός μας τις έκανε δώρο!!! Ο καλός μύλος όλα τα αλέθει.

2) Το καλύτερο βιβλίο για τις μεταμοσχεύσεις το έγραψε ο μακαρίτης Χριστόδουλος. Ποιος ο λόγος να γράφουμε και να μη δείχνουμε με τον ίδιο το βίο μας, και την απόφασή μας, να πάμε για μεταμόσχευση. Οι πάντες σίγησαν. Κατάπιαν τη γλώσσα τους. Θα το επαναλάβω λοιπόν για όσους τυχόν δεν το γνωρίζουν.Ο Χριστόδουλος δεν πήγε για μεταμόσχευση! Το ήξερε ότι δεν γινόταν!! Πήγε για την διαφήμιση των μεταμοσχεύσεων και για τίποτε άλλο!!!

3) Μετά από τον πραγματικό μας θάνατο,όταν δηλαδή σταματήσει η καρδιά μας να λειτουργεί λόγω "ηλεκτρομηχανικού διαχωρισμού",όπως ονομάζεται στην ιατρική ορολογία,τότε το μόνο όργανο που μπορούμε να μεταμοσχεύσουμε είναι ο κερατοειδής χιτώνας του οφθαλμού.Κι αυτό,μη νομισθεί ότι σημαίνει πως βλέπουν οι εκ γενετής τυφλοί.Μόνο μερικές περιπτώσεις μπορούν να θεραπευθούν. Ένα ακόμη υπο-ερώτημα είναι και το :"σε ποιά περίπτωση η δωρεά οργάνων έχει σημασία". Σημασία λοιπόν έχει,όταν μια μητέρα,ένας αδελφός,ο πατέρας ή κάποιος συγγενής,αποφασίζει να προσφέρει τον ένα εκ των νεφρών του,τμήμα πνεύμονος ή τέλος πάντων,κάτι με το οποίο μπορεί να ζήσει ο πάσχων χωρίς ο δότης να πεθαίνει.

Οι δωρητές οργάνων πρέπει να καταλάβουν ότι τα όργανα λαμβάνονται όσο ο άνθρωπος ζει,έστω και ως εγκεφαλικά "νεκρός",και είναι έμψυχος.Μάλιστα,πρέπει να ξέρουν ότι τα όργανα πρέπει να ληφθούν όσο το δυνατόν συντομότερα.Άτομα (ασθενείς) που έχουν χαρακτηρισθεί εγκεφαλικά "νεκροί" και βρίσκονται στην κατάσταση αυτή για αρκετές ημέρες,δεν προσφέρονται για αφαίρεση οργάνων και δωρεά. Αυτά (αφαίρεση και δωρεά) πρέπει να γίνονται το δυνατόν συντομότερα για να μην χαλάσουν (αλλοιωθούν) οι ιστοί (καρδιά,νεφροί,ήπαρ κλπ).

Αλλά το επείγον της διάγνωσης,θέτει σε σοβαρή αμφισβήτηση το ακριβές της διάγνωσης.Ή κάνω λάθος;


Διευρύνοντας, τώρα, τους ορίζοντες των μεταμοσχεύσεων και απευθυνόμενος προς πάντες τους συνειδητούς δωρητές, σημειώνω κάτι που ενδεχομένως τους διαφεύγει. Δηλώνουν δωρητές και ασφαλώς θα γνωρίζουν ότι υπάρχουν άνθρωποι που περιμένουν όργανο για να σωθούν.Υπάρχουν δηλαδή άνθρωποι που νύχτα μέρα προσεύχονται - θα κάνουν και "τάματα" -  για να βρεθεί μόσχευμα και να ζήσουν.
Ας θέσουν στους εαυτούς των λοιπόν, το ερώτημα:  Πού "προσεύχονται" και σε ποιον κάνουν "τάματα"; Στον Θεό; Δηλαδή, παρακαλούν τον Θεό να κάνει κάποιον εγκεφαλικά "νεκρό" για να ζήσουν εκείνοι;  Προσεύχονται, άρα, στο Θεό να γίνει Εκείνος εγκληματίας για δική τους χάρη !!!
Κάτι δεν στέκει καλά με αυτό το "δώρο ζωής" δεν νομίζετε; .Εκτός,αν,χωρίς να το συνειδητοποιούν,προσεύχονται στο Διάβολο κι εκείνος μετά χαράς ακούει τις προσευχές τους. Η πίστη των Ορθοδόξων είναι πίστη "εις ένα Θεόν πατέρα, παντοκράτορα,ποιητήν ουρανού,και γης,ορατών τε πάντων και αοράτων". Ας μη λησμονούν αυτό το "και αοράτων", που αναφορικά με την "ποίηση" των μεταμοσχεύσεων κρύβει μέγιστη, εκτός Θεού, βλασφημία - ανθρωποκτονία..

Να τα σκεφθούν όλα αυτά και ακόμη,ότι υπάρχουν άνθρωποι που παρακαλούν (κάνουν και τάματα) να βρεθούν άλλοι, αυτοί που δηλώνουν συνειδητοποιημένοι δωρητές, στην κατάσταση του εγκεφαλικού "θανάτου", για να ζήσουν αυτοί, ενώ  εκείνοι, να φύγουν με την ψευδαίσθηση ότι έξεπλήρωσαν το χρέος της "προς τον πλησίον" αγάπης.

Και αφού ο λόγος για την αγάπη προς τον πλησίον, ας μάθουν καλά να διαβάζουν οι επιφορτισμένοι το έργο διδαχής της αγάπης αυτής προς τον πλησίον.Ο Χριστός,που ήταν πλησιέστατα στον νομικό,δεν έγινε αντιληπτός από αυτόν τον υπερφίαλο ως "ο πλησίον".Ζήτησε διευκρίνηση  και αυτή του δόθηκε με τη γνωστή παραβολή.

Όσοι λοιπόν δεν ζητούν διευκρινίσεις, είναι διότι γνωρίζουν ότι εγγύτερα και πλησιέστερα στον καθένα μας είναι ο Θεός! Τον Θεό,που είναι εγγύτατα (Θεός εγγίζων ειμι εγώ) στον καθένα, πρέπει πρώτα να αγαπήσουμε, για να αγαπήσουμε ύστερα  και τον πλησίον.Αν δεν αγαπήσουμε πρώτα τον πλησίον Θεό,δεν θα μπορέσουμε ποτέ να αγαπήσουμε τον πλησίον άνθρωπο. Προτάσσεται η αγάπη στον Θεό και έπεται η προς τον πλησίον.

Τέλος,θα είχα να πω ότι οι μεταμοσχεύσεις δεν πρόκειται να σταματήσουν. Δεν είμαι, επί πλέον, τόσο αφελής ώστε να σηκώνω σημαία αγώνα εναντίον της επιστήμης και των συναδέλφων μου. Απλά, θέλω να αποδεσμεύσουν αυτό το ψευδεπίγραφο "δώρο ζωής" από τη Χριστιανική διδασκαλία της αληθινής, της πραγματικής, της Ορθόδοξης, αγάπης. Ας αφήσουν στην άκρη τις πλανεμένες διδασκαλίες τους και ας απευθύνονται εκεί όπου υπάρχει η δική τους πελατεία. Η πελατεία της "μιας ανώτερης δύναμης", του μεγάλου αρχιτέκτονα του σύμπαντος ή απλούστερα, της συμπαντικής σκόνης του τίποτα και του μηδέν.

Ο παπαγάλος

Αντιγράφω από το ARXIGRAMMATEAS-PATRI ένα απόσπασμα, συντάκτης του
οποίου είναι ο αρχιμανδρίτης Ελπιδοφόρος Λαμπρυνιάδης, αρχιγραμματεύς του Πατριαρχείου:
(Η ανάρτηση του θέματος είναι από το Blog ΑΚΤΙΝΕΣ)

"Είναι απαράδεκτο αυτό που συνήθως λέγεται,ότι η ενότητα μεταξύ των Ορθοδόξων διασφαλίζεται είτε υπό μιάς κοινής πίστεως και λατρείας είτε υπό του θεσμού της Οικουμενικής Συνόδου.Και οι δυο αυτοί παράγοντες είναι απρόσωποι,ενώ στην ορθόδοξη θεολογία μας η αρχή της ενότητος είναι πάντοτε ένα πρόσωπο".

Αυτά τα γνωρίζουμε.Όλες τούτες τις ανοησίες μας τις τάιζαν,και
ακόμη μας τις ταΐζουν, κάποιοι Ζηζιούλες,Φάροι,Ράμφοι,Γιανναράδες και
"λεγεών το όνομά μου".Αλλά ο κόσμος δεν ξέρει την κριτική που ασκήθηκε σε όλους αυτούς.Εκεί που έγραφαν οι εν λόγω,πέρναγαν από κόσκινο όλους όσους τους έλεγχαν και τους έβγαζαν επιεικώς απαράδεκτους.Μονόδρομος
και μονοπώλιο οι δικές τους καταστροφικές απόψεις.
Απρόσωπη η Σύνοδος και απρόσωπη η κοινή πίστη και η κοινή λατρεία (σεμνύνεται η αρχιγραμματεία και δεν τολμά να ονομάσει απρόσωπη και την Εκκλησία όπου εκεί φανερώνεται απτά η πίστη και η λατρεία) !!!

Οι πατέρες των Συνόδων τι ήταν; Ακέφαλα όντα; Πρόσωπα δεν είχαν; Είχαν,αλλά οι διαστρεβλωτές της λατρείας και της πίστης άλλα έχουν στο μυαλό όταν μιλούν για πρόσωπο.Τη φαντασία τους έχουν για πρόσωπο.Όμως, επειδή αυτό τους εκθέτει,προτιμούν να βάζουν το βλάσφημο πρόσωπο
οιουδήποτε ψευδοεπισκόπου.Και μας λένε ότι αυτό συμβολίζει την ενότητα!!! Διαβάστε τι γράφουν: "Επομένως,επί πανορθοδόξου επιπέδου,ηαρχή της ενότητας δεν μπορεί να στηρίζεται επί μιάς ιδέας ή ενός θεσμού,αλλά πρέπει να είναι κάποιο πρόσωπο,αν βέβαια θέλουμε να παραμείνουμε συνεπείς στη θεολογία μας".

Παραμένουμε λοιπόν συνεπείς και συνεχίζουμε να απορούμε :
Και η λατρεία και η πίστη; Αυτές δεν έχουν πρόσωπο; Ο κόσμος που πηγαίνει στην Εκκλησία τι είναι; Ακέφαλα όντα κι αυτός; Πρόσωπα είναι βέβαια,αλλά όχι όπως τα εννοεί η φαντασία των παρασυναγωγών. Των "ελπιζομένων υπόστασις" είναι το εκκλησίασμα.Δεν είναι το θνησιγενές αμαρτωλό πρόσωπο των αιρετικών και αιρεσιαρχών,ένθεν κακείθεν του Φαναρίου,που ανακαλύπτουν όψιμα και καμουφλαρισμένα το αλάθητο δόγμα
του παπισμού. Ουνίτες δεν θα μας κάνουν,ούτε και  προτεσταντίζοντες ουνίτες.

Εμείς,το εκκλησίασμα, μεταλαμβάνουμε από το κοινό ποτήριο
το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου,που για μας, αυτό είναι το θείο Πρόσωπο.

Οι θεσμοί δεν είναι έννοιες ανυπόστατες. Το πρόσωπο ενός επισκόπου καλείται να φανερώσει,να αναδείξει, τον θεσμό που υπηρετεί. Ο οποίος είναι η Ορθοδοξία, το φρόνημα της Ορθοδοξίας,δηλαδή η Αλήθεια. Δεν είναι η ενότητα. Χωρίς φρόνημα αληθές ενότητα δεν υπάρχει και οι επίσκοποι,είναι απλά ψευδεπίσκοποι.

Οι στρατευμένοι του τίποτα

"Από στόμα σε στόμα, όχι υποδείξεις, αλλά «κίνημα» διέγερσης της αντίστασης στον εξανδραποδισμό μας. Η ανάγκη αντίστασης θα οδηγήσει τον κάθε πολίτη να βρει τον δικό του τρόπο να ψηφίσει για την ανατροπή του σκηνικού της απάτης." (Βλέπε ...)

Τώρα ο γνωστός επιφυλλιδογράφος προσπαθεί,"από στόμα σε στόμα" να μας μεταγγίσει (σημ.περί μεταγγίσεως πρόκειται) τα νέα αεροκοπανήματα που έχει στο μυαλό του. Αφού μας διέγειρε (στην κυριολεξία και μεταφορικά) τα περί ερωτικής θεώσεως αντανακλαστικά, για να μάθουμε καλύτερα την πίστη μας, τώρα μας κάνει μάθημα για το πώς θα ανατρέψουμε το σκηνικό της πολιτικής απάτης. Που αιώνες τώρα μας βασανίζει και μας πήγε στο μηδέν.

Ας μας πει, πού και πότε ήταν τα πράγματα καλύτερα; Πού και πότε, οι κινηματίες οι οποίοι ξεσηκώθηκαν με παρόμοιες αερολογίες, κατάφεραν κάτι καλύτερο; Χειρότερα τα έκαναν και όλα έμειναν στα χαρτιά.

Τα πράγματα δεν είναι όπως τα περιγράφει ο επιδέξιος επιφυλλιδογράφος.Ή μάλλον, είναι όπως τα λέει, αλλά η λύση δεν είναι η μετάγγιση του,"από στόμα σε στόμα", κινήματος πολιτών. Η λύση είναι η ζυγαριά. Από τη μια μεριά να βάλουμε την εικοσαετία του πλέον διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος που γνώρισε η χώρα και από την άλλη τη χρονική περίοδο του κόμματος,που δεν κατάλαβε τη ζημιά που έπαθε από τον φθοροποιό προηγηθέντα σχηματισμό.. Δεν είναι, και δεν ήταν, εύκολο πράγμα. Οι επιφυλλιδογράφοι opinion makers σαν τον παραπάνω, κινήθηκαν σε τροχιές που διόλου δεν απείχαν από την τιποτολογία και τον αμοραλισμό, τον οποίο τώρα καταγγέλλουν. Είναι σημαντικά υπόλογοι και υπεύθυνοι για το πολιτικό μας κατάντημα. Αυτοί έσπρωξαν τα πράγματα εκεί.

Άρα, η λύση δεν είναι κανένα "κίνημα πολιτών". Η λύση είναι απλή:  Αυτοί του "δεν ξέρω,δεν απαντώ", να αναλογιστούν και να δούν, προς τα πού γέρνει η ζυγαριά της εξουσιολαγνείας και του αδίστακτου ψεύδους. Αν βρίσκουν ότι γέρνει προς τη γαλάζια μεριά, να μη δώσουν την ψήφο τους. Αν όμως δουν ότι κι αυτή ακόμη η παλάντζα αναποδογυρίζει προς το πράσινο, τότε να φύγουν μακρυά.

Καλό είναι πάντα να αναζητούμε τη μέση οδό. Εδώ όμως που βρισκόμαστε "μέσες λύσεις" δεν υπάρχουν. Η υποτέλεια ("ευχαριστώ την κυβέρνηση των ΗΠΑ"), που είχε σαν αντάλλαγμα τη "Ματσεντόνια", έχει κι αυτή τα όριά της.Τέρμα. Οι στρατευμένοι του τίποτα της εγχώριας δημοσιογραφίας, ας μας αδειάσουν τη γωνιά.

Εικονική πραγματικότητα : Η φωτογραφία,το ήθος και οι μεταμοσχεύσεις

Προλογικό.

Η ανάρτηση αυτή αποτελεί την τελική μορφή μιας παλαιότερης, που είχε τον τίτλο : Η νεκρολογία που δεν ακούστηκε. Έγιναν μερικές τροποποιήσεις.

Και τώρα που κύλησαν τα χρόνια από το θάνατο του αρχιεπισκόπουΧριστοδούλου,καιρός είναι να διαβάσουμε αυτά που μας έκρυψαν τα δημοσιογραφικά μέσα της πλάνης. Διότι είναι γνωστό,πόσο παραπλανητικός είναι ο ρόλος των ΜΜΕ και ειδικά της τηλεόρασης. Η εικονική
πραγματικότητα έχει τη δική της "ηθική της φωτογραφίας".Όπου παρουσιάζονται επιλεγμένα πρόσωπα .Επιλεγμένες και ακίνδυνες ερωτήσεις κάνουν οι δημοσιογράφοι ( στις σοβαροφανείς τετ-α-τετ παρουσιάσεις) και οπωσδήποτε, επιλεγμένες απαντήσεις δίνουν οι υψηλοί προσκεκλημένοι.

Θα εξηγήσω,αν δεν είναι κατανοητό,γιατί εντάσσω στη "Φωτογραφία και το ήθος" το θέμα των μεταμοσχεύσεων. Δεν είναι άλλο από αυτή καθ' εαυτή την πραγματικότητα, που μας παρουσιάζει μια ατόφια φωτογραφία χωρίς τις οποιεσδήποτε φτιαχτές παρεμβάσεις. Φυσικά,με την έννοια ότι πρέπει να λέμε αυτά που βλέπουμε και όχι αυτά που εικάζουμε ή θέλουμε (προκαλούμε καλύτερα) άλλοι να φανταστούν. Στην περίπτωση του μακαρίτη αρχιεπίσκοπου Χριστόδουλου,όλα όσα είδαμε στις τηλεοπτικές οθόνες και διαβάσαμε στις εφημερίδες ήταν η εικονική πραγματικότητα σε όλο της το μεγαλείο. Δηλαδή, η παραποιημένη πραγματικότητα.

Ισως παρατηρήσει κάποιος ότι είναι άχρηστα και ακατάλληλα αυτά (για τούτο εδώ το μπλοκ) και ότι θα ήταν προτιμότερο να τα απευθύνω στα υπάρχοντα ειδικά έντυπα και τα ιντερνετικά παρόμοια για άτομα "με ειδικά ενδιαφέροντα" ή όπως λέμε, με ειδικές ικανότητες. Η εποχή μας,ας μη ξεχνάμε,είναι εποχή των ποικίλων εξατομικεύσεων και ένα
θρησκευτικού περιεχομένου θέμα,είναι αναγκαίο να έχει την ένδειξη: "Προς άτομα θρησκευτικών ενδιαφερόντων". Περιττό φυσικά να τονίσω, ότι τα έντυπα υπακούν σε κάποιους άγραφους κανόνες της κυρίαρχης σήμερα παγκοσμιοποίησης. Ευτυχώς όχι όλα.

Δεν θα διαφωνήσω με την ορθότητα της παρατήρησης αυτής. Θα απαντήσω μόνο ότι ο λόγος που το κάνω,είναι για να μάθουν οι άσχετοι (αν το θέλουν) και οι ενδιαφερόμενοι να το ερευνήσουν,αν φυσικά το θεωρούν ενδιαφέρον.

Αρχικά ας θυμηθούμε τα γεγονότα, που βρίσκονται πάντα σε εξέλιξη, και αφορούν στη Μονή του Εσφιγμένου,στο αγ.Όρος. Εκεί εγκαταβιούν περί τους εκατό μοναχοί. Τελούν υπό διωγμό γιατί κρίθηκαν σαν ζηλωτές,φανατικοί και άλλα διάφορα. Και αυτοί το μόνο που κάνουν είναι να καταγγέλλουν μια σύγχρονη αίρεση. Την αίρεση του οικουμενισμού. Αλλά οι επικεφαλής Ορθόδοξοι λένε ότι δεν υπάρχουν πλέον αιρέσεις. Αυτά ανήκουν στο παρελθόν,όταν οι άνθρωποι είχαν περιορισμένες γνώσεις και η επιστήμη δεν έκανε θαύματα,σαν αυτά των γενετικών μεταλλάξεων,των μεταμοσχεύσεων,των τεχνητών γονιμοποιήσεων ή αυτό που θα ακούσουμε σε λίγα χρόνια μετά την πρόσφατη εργαστηριακή παραγωγή σπέρματος. Θα παράγουν και ωάριο και ο άνθρωπος του εργαστηρίου της
βιοτεχνολογίας θα είναι έτοιμος. Η επιστήμη ή μάλλον αυτό που σήμερα ονομάζουν επιστήμη, αυτή την κατεύθυνση έχει πάρει.

Ας τα αφήσουμε όμως αυτά και ας προχωρήσουμε. Θα φανεί στο τέλος γιατί κάνω αυτή την αναφορά στη Μονή Εσφιγμένου.

Το πρώτο ιατρικό ανακοινωθέν που εκδόθηκε τότε για την κατάσταση της υγείας του μακαριστού έκανε λόγο για τρία πράγματα:
1) Ότι έπασχε από ηπατίτιδα C
2) Από καρκίνο του εντέρου και
3) Από καρκίνο του ήπατος (συκώτι)
Σημείωνε δε το ιατρικό ανακοινωθέν ότι τα δυο καρκινώματα του αρχιεπισκόπου ήταν ανεξάρτητα το ένα, του άλλου. Στο συκώτι δηλαδή είχε αυτοφυώς αναπτυχθεί και ένας δεύτερος καρκίνος,που δεν ήταν μεταστατικός από το έντερο.

Μετά ακολούθησε η γνωστή ιστορία με τον εξ Αμερικής διάσημο και τη σύσταση για μεταμόσχευση. Ακολούθησαν τα γνωστά και επιβεβαιώθηκαν στο τέλος οι έγκυρες εκείνες γνώμες που δεν εισακούστηκαν. Δηλαδή το ανέφικτο της μεταμόσχευσης. Και φυσικά κάτι τέτοιο το γνώριζαν και οι απόφοιτοι της Ιατρικής. Σε ένα άτομο με έκδηλη την παρουσία δυο καρκίνων -πράγμα που σημαίνει οργανική καρκινογενετική ευπάθεια του πάσχοντος- και την επιπλέον υπάρχουσα ηπατίτιδα C, είναι ιατρικώς απαράδεκτο να συσταθεί μεταμόσχευση.

Διερωτάται λοιπόν κανείς: Μα τόσο άσχετοι ήταν αυτοί οι διάσημοι Αμερικανοί γιατροί ή μήπως κάτι άλλο κρυβόταν; Και οπωσδήποτε κάτι άλλο κρυβόταν, επειδή οι Αμερικανοί δεν είναι άσχετοι και γνωρίζουν άριστα να παίζουν τα λεγόμενα "επικοινωνιακά" παιγχνίδια.
Στην προκειμένη περίπτωση το επικοινωνιακό παιχνίδι που παίχθηκε ήταν η διαφήμιση των μεταμοσχεύσεων. Οι τελευταίες έχουν αρχίσει να χάνουν έδαφος παγκοσμίως. Ο κόσμος υποψιάζεται ότι αυτοί που λέγονται "εγκεφαλικά" νεκροί,δεν είναι και τόσο νεκροί. Φαντάζεσθε λοιπόν τον αντίκτυπο,όταν ο πνευματικός ηγέτης μιας σημαντικής θρησκευτικής
κοινότητας είναι μεταμοσχευμένος και υγιής!
Υπήρχε και υπάρχει, όμως, ακόμη ένας λόγος. Αν και είμαστε η δεύτερη χώρα μετά τις ΗΠΑ σε αριθμό τροχαίων ατυχημάτων, απ΄ όπου προέρχονται και τα περισσότερα μοσχεύματα, είμαστε οι τελευταίοι στην προμήθεια άλλων χωρών σε μοσχεύματα!! Κι αυτό έπρεπε να διορθωθεί.
Αλλά το παιχνίδι παίχθηκε μέχρι τη μέση και δεν ολοκληρώθηκε. Δεν γινόταν άλλωστε διαφορετικά και το ερώτημα που καλείται να απαντήσει έκαστος είναι εξίσου σημαντικό. Ηθελημένα ή ακούσια,μπήκε στη διαδικασία αυτού του διαφημιστικού πυροτεχνήματος ο μακαριστός, πλέον, αρχιεπίσκοπος;
Τι απαντούν στο ερώτημα οι γνωστές ιατρικές "φίρμες" ; Που από τη μια εκφράζουν τις επιφυλάξεις τους για τις μεταμοσχεύσεις και από την άλλη αποδεικνύονται ένθερμοι υποστηρικτές τους; Τι είδους "τακτική" είναι αυτή που ακολουθούν ; Να μας απαντήσουν : Ήταν ή δεν ήταν σκηνοθεσία όλα όσα έγιναν με το ταξίδι για μεταμόσχευση του Χριστόδουλου. Μπορούσε με βάση τα επιστημονικά δεδομένα να γίνει μεταμόσχευση;

Την απάντηση δεν μπορεί να μας την δώσουν βέβαια οι έγκλειστοι της Μονής Εσφιγμένου. Οι οποίοι αγωνίζονται για να κρατήσουμε ακέραιο το Ορθόδοξο φρόνημα και αναλλοίωτη την οντολογία Ζωής, που οι Έλληνες έχουμε και προτείνουμε στον παραπαίοντα σημερινό κόσμο. Ποτέ δεν κάναμε πράξεις ανάλογες με αυτές των φανατικών ισλαμιστών. Για την αλήθεια αγωνιζόμαστε με τον ιδρώτα του αγίου Πνεύματος και με την γραφίδα μας.Όσοι μας συκοφαντούν, ας δουν καλύτερα τι κάνουν οι ίδιοι και ποία η ιστορία τους. Αβίαστα, λοιπόν, μπορούν να μας διαβεβαιώσουν οι "έγκλειστοι", ότι τα θεολογικά υποστυλώματα,που ενισχύουν αυτού του είδους τις επεμβάσεις, πουθενά δεν υπάρχουν. Όπως ακριβώς δεν υπήρχαν και επιστημονικά ερείσματα για τη μεταμόσχευση του Χριστόδουλου. Είναι ανύπαρκτα και εφεύρημα της νοσηρής διάνοιας των εμποτισμένων από την αίρεση του
οικουμενισμού την οποία καταγγέλλουν. Την αίρεση των επικοινωνιακών διπλωματικών παιγνίων και της θρησκευτικής αλλοτρίωσης. Αυτά δεν έχουν σχέση με τα Θρησκευτικά ούτε και με την Ιατρική.

Μοναχοί και Μεταμοσχεύσεις

“Άγιον Όρος, 22/02/1999

Αγαπητέ ιατρέ κύριε Κυπριανέ Χριστοδουλίδη, Χαίρετε πάντοτε εν Κυρίω Ιησού !
Μελέτησα κάποιες από τις γραφές σας για το θέμα των μεταμοσχεύσεων και σκέφθηκα να σας γράψω δυο γραμμές και να σας ζητήσω συγχώρεση που ζω,γιατί δεν μου το επιτρέπετε σεις επ΄ ουδενί κάτι τέτοιο, ορίζοντας με πάθος τα όρια της ζωής, της επιστήμης, της θεολογίας, της αγάπης. Ως μεταμοσχευμένος από διετίας με ήπαρ συνεχίζω να ζω κι έτσι να μπορώ να σας γράφω, να κλαίω τις αμαρτίες μου, να προσεύχομαι για τον αδελφό μου, που μούδωσε ζωή, αφού ο Θεός δεν θέλησε να του την παρατείνει. Συγχωρέστε με που ζω και σας ενοχλώ και προσπεράστε με. Καλή Σαρακοστή. Καλό Πάσχα. ”
Μοναχός Μωυσής

Ήταν η δεύτερη φορά που το Άγιον Όρος με επισκεπτόταν. Η πρώτη ήταν το 1988, αν θυμάμαι καλά. Το γράμμα είχε έλθει από την Καψάλα και μου ζητούσαν μια “εξ επαφής” ενημέρωση. Είχαν προηγηθεί μερικά δημοσιεύματα δικά μου που προκάλεσαν αναστάτωση και ήθελαν περισσότερες διευκρινίσεις. Και πήγα. Με άκουσαν, αλλά άλλοι δεν με άκουγαν. Οι σχισματικοί, έτσι τους λένε, της Καψάλας ίσως έχουν περισσότερο οξυμένη ακοή. Είναι όμως άλλο θέμα αυτό …
Την απάντηση που δίνω τώρα στη δημοσιότητα, την οφείλω στην παραπλάνηση που όλοι υποστήκαμε, με το ταξίδι για μεταμόσχευση του μακαρίτη πλέον αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου και με τον Έλληνα διαπρεπή επιστήμονα. Πολλά μας δίδαξαν για την αγάπη που κρύβεται στις δωρεές οργάνων.

“ Σεβαστέ Γέροντα,
 Η συνείδηση μου υπαγορεύει να προσπεράσω τον μεστό ειρωνείας σύντομο χαιρετισμό σας.Όχι όμως και το αναφερόμενο θέμα των μεταμοσχεύσεων. Εδώ,συγχωρέστε με, δεν μπορώ να κάνω υπακοή. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε το παράδειγμα του ιερέα και του Λευΐτη, στην παραβολή του Καλού Σαμαρείτη, που δεν είναι προς μίμηση αλλά προς αποφυγή.“ Ελθών και ιδών” δεν σας αντιπαρέρχομαι.

Κατ΄ αρχάς θα έλεγα ότι δεν με παραξενεύει να συγκαταλέγονται σήμερα στις τάξεις των Μοναχών ασκητές που αθλούνται επειδή τους έσωσε το ζωτικό όργανο ενός άλλου ασθενούς συνανθρώπου και βεβαίως αδελφού. Είμαι προετοιμασμένος για πολύ πιο προχωρημένες καταστάσεις. Οι συμμοναστές και συναθλητές σας, ας περιμένουν τα αμέσως επόμενα χρόνια μοναχούς του “σωλήνα”, ή “κλωνοποιημένους” (μπορεί γεννημένους από τεχνητό σπέρμα, τεχνητό ωάριο και τεχνητή μήτρα). Και αυτοί θα προσεύχονται για τις αμαρτίες τους, για τους αδελφούς τους, για όλο τον κόσμο και για τη φώτιση που θα μας δίνει ο θεός της επιστήμης.

Μη με ρωτήσετε τώρα τι είδους θεός θα είναι αυτός. Θα είναι για τα μέτρα του καθένα, όπως ο καθένας τον θέλει, και ο κάθε μοναχός του εργαστηρίου θα δοξάζει και θα προσεύχεται στον χορηγό της εφήμερης ζωής και τίποτα πιο πέρα. Με άλλες λέξεις, μόνο στον θεό των ορατών θα γίνεται αναφορά. Ο θεός των αοράτων θα τίθεται στο περιθώριο, ή για να τηρούνται τα προσχήματα, θα προσφέρεται για συζητήσεις ακαδημαϊκού ενδιαφέροντος. Που ως συνήθως ελάχιστα απασχολούν τον απλό άνθρωπο.΄Έτσι, το ορατό θαύμα θα μένει και η αόρατη ύβρις θα χάνεται. Δεν θα υπάρχει. Διότι βεβαίως συνιστά βλασφημία και ύβρι, η απονομή ευχαριστιών προς τον χορηγό της ζωής, αν σε Εκείνον οφείλεται αυτού του είδους η πάρα φύσιν ζωή.

Νομίζω, αυτή η μεταστροφή της δυναμικής φοράς του κατά φύσιν, από το υπέρ φύσιν στο παρά φύσιν, αποτελεί την αψευδέστατη μαρτυρία του προπατορικού αμαρτήματος, που ως μη όφειλε, βιώνουμε σήμερα στον λεγόμενο χριστιανικό κόσμο.

Είναι όμως κι ένας άλλος λόγος, ιστορικός θα έλεγα, που ελαφρύνει το βάρος της χαιρετιστήριας κάρτας που μου στείλατε. Σκέπτομαι λοιπόν ότι στο παρελθόν το ιερό τάγμα των Μοναχών είχε αναδείξει εξέχουσες προσωπικότητες, οι οποίες θα είχαν συνταχθεί με τις απόψεις των διαφόρων Αρειανών, Νεστοριανών, Μονοθελητών και άλλων αιρετικών. Πολλοί δε από αυτούς κλαίοντες και προσευχόμενοι, θα παρακαλούσαν τους αντιτιθέμενους αδελφούς να ανανήψουν, να έλθουν εις επίγνωση αληθείας και να σταματήσουν την πολεμική εναντίον τους. Εκείνοι όμως παρέμεναν απτόητοι και δεν δέχονταν ετεροδιδασκαλίες, καινοτομίες και τα όμοια. Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα προτίμησαν κι αυτόν ακόμη το θάνατο, παρά την προδοσία της πίστης.

Αντιλαμβανόσαστε ότι ούτε το μοναχικό σχήμα – πρόκριμα της ερημικής ζωής, δεν αποτελεί εχέγγυο της όντως κατά Χριστόν ζωής. Κατά προέκταση δε, η επί των ημερών καλά συντηρούμενη και διασωζόμενη δυτική εκδοχή του χριστιανισμού και του τρόπου ζωής που αυτός συνεπάγεται, καθόλου δεν αποδεικνύει θεία ευδόκηση και συνέργεια Θεού, στα έργα της εθελοθρησκείας και της ετεροδοξίας. Τα οποία σημειωτέον χρονολογούνται από καταβολής κόσμου.

Θα ήταν επομένως βάσιμος ο ισχυρισμός, ότι κι αυτό ακόμη το επιχείρημα της ζωής που διαιωνίζεται μέσα στα σκοτάδια της πλάνης ή της κακοδοξίας, στερείται πειστικότητας όταν ο άνθρωπος – φορέας της ζωής, αδυνατεί να ξεπεράσει το ίδιον θέλημα και το νόημα της φθαρτής ετούτης ζωής, που δεν είναι άλλο από την μετά θανάτου και μετά θάνατον, μετοχή στην όντως ζωή του ενανθρωπήσαντος, σταυρωθέντος, αναστηθέντος και αναληφθέντος Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Όπως προανέφερα, σε άλλες εποχές οι άνθρωποι προτιμούσαν να πεθάνουν παρά να προδώσουν την πίστη τους. Έδιναν προτεραιότητα στην πίστη έναντι της επίγειας και κοσμικής ζωής. Η μάχη τότε δινόταν σε θεωρητικό επίπεδο χωρίς να είναι πλήρως γνωστές οι πρακτικές συνέπειες της αίρεσης - εκτός φυσικά ότι οι αποσκιρτήσαντες πλήθυναν τις ορδές των αλλόδοξων και των αλλόθρησκων. Ύστερα και αφού η αίρεση απέκτησε σταθερό προς Δυσμάς έδαφος, οι θεωρητικές διενέξεις σιγά-σιγά σταμάτησαν, για να διολισθήσουμε στην τελική φάση του σήμερα, όπου πλέον δεν υπάρχουν αιρέσεις!

Ωστόσο, η επίτευξη συμφωνίας με τα των αδελφών “εκκλησιών” δεν εξουδετέρωσε και την εσωτερική αντινομία που σιωπηλά καιροφυλακτεί στο μωσαϊκό της αλήθειας, που κτίζουν επιμελώς οι κεφαλές των θρησκευτικών δογμάτων. Φαινόμενα του τύπου των μεταμοσχεύσεων, των εργαστηριακών γονιμοποιήσεων και πλήθος άλλων, αποτελούν αψευδή γεγονότα τα οποία καλούμαστε να επιλύσουμε, σαν θιασώτες της θεωρίας των κλάδων, συναινετικά, με αμοιβαίο σεβασμό και οπωσδήποτε με πνεύμα αγάπης. Τον οποίο όμως δεν είχαν οι διδάσκαλοι του ελέους : ο ιερέας και ο Λευΐτης, για να θυμηθούμε ξανά την παραβολή του Καλού Σαμαρείτη.

Η μαχητική κατά των αιρέσεων δεν είναι σήμερα επιθυμητή. Τούτο όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να δεχόμαστε ανεξέλεγκτα τα εν αφθονία αγάπης προσφερόμενα αγαθά ζωής ή ακόμη κι αυτή την ίδια τη ζωή, αν πρόκειται για τις μεταμοσχεύσεις. Γι΄ αυτό, έχω τη γνώμη, όση αξία είχαν στο παρελθόν όλοι εκείνοι που έδωσαν τη ζωή τους για το ομοούσιο, το εν δύο φύσεσι, την Θεοτόκο, τις Εικόνες και το αναλλοίωτο του Συμβόλου της Πίστεως, την ίδια τιμή οφείλουμε να αποδίδουμε προς εκείνους, που με την προσωπική τους ευθύνη αρνούνται να βιαιοπραγήσουν, ή ασελγήσουν, κατά ασθενών συνανθρώπων τους χάριν της ζωής.

Αναφέρομαι ειδικότερα στους ασθενείς, που μολονότι γνωρίζουν ότι μπορούν να ζήσουν περισσότερο και με λιγότερες ταλαιπωρίες, απορρίπτουν μετά λόγου γνώσεως αυτή την προσφερόμενη θεραπεία. Φυσικά, αυτό σε τίποτα δεν έχει να κάνει με γιεχωβίτικες δοξασίες και μη μου αποδώσετε προεκτάσεις εκεί όπου δεν υπάρχουν. Μιλώ για τις μεταμοσχεύσεις και την πλήρη απουσία ενημέρωσης για περιπτώσεις ασθενών που προτίμησαν να μη δεχθούν θεραπεία με μεταμόσχευση. Ποτέ δεν μαθαίνουμε πόσοι αρνήθηκαν να ζήσουν δεχόμενοι όργανο από άλλο άρρωστο συνάνθρωπο. Θα έβλαπτε ανεπανόρθωτα την διαφημιζόμενη αγάπη προς τον πλησίον και το δώρο της ζωής, κάθε είδηση που θα μας έλεγε αυτό το πράγμα. Μαθαίνουμε μόνο πόσοι έζησαν μετά από λήψη οργάνων από κλινικά νεκρούς, ή εγκεφαλικά, και τίποτα περισσότερο.

Εν πάση περιπτώσει σεβαστέ μου γέροντα, επειδή δεν γνωρίζω ποιες από τις “κάποιες γραφές” μου έχετε μελετήσει, σας πληροφορώ ότι στον πρόλογο του βιβλίου “Μεταμοσχεύσεις, λύση ή πρόβλημα”, γράφω : “ Απλά κατέθεσα μερικές επιστημονικές πληροφορίες που συστηματικά αποσιωπήθηκαν και σκόπιμα διαστρεβλώθηκαν από τους “αποστόλους” της Επιστήμης και δη της Ιατρικής”. Η είδηση που έδωσα, και είχε σαν αποτέλεσμα τη ραγδαία επιστροφή των δελτίων εγγραφής στις λίστες δωρητών όλων των ανυποψίαστων, ήταν ότι η λήψη οργάνων δεν γίνεται μετά θάνατον και από πτωματικούς δότες. Γίνεται προ του θανάτου από ασθενείς. Δεν σας κρύβω ότι πολλοί, που είτε μου έγραψαν είτε μου τηλεφώνησαν, είχαν τη διαβεβαίωση από τους “αλιείς” των οργάνων ότι “φυσικά τα όργανα λαμβάνονται μετά θάνατον”.

Πικρόχολα λέτε, ότι γράφετε για να μου ζητήσετε συγχώρεση που ζήτε μεταμοσχευμένος. Εγώ, λέτε, δεν σας το επιτρέπω, αφού με πάθος ορίζω τα όρια της ζωής, της επιστήμης, της θεολογίας, της αγάπης.

Γέροντα με αδικείτε. Αδικείται όμως τον εαυτό σας, αλλά και το σχήμα που φέρετε. Τις “κάποιες γραφές” δεν τις έγραψα για να κρίνω ανθρώπους. Ούτε, το περισσότερο, για να δίνω συγχώρεση σε αυτούς που ζουν με ένα μόσχευμα. Κατήγγειλα ένα καλοστημένο ψέμα, μια εξωραϊσμένη απάτη, μια απίστευτη υποκρισία, που παρέσυρε στη δίνη της κλήρο και λαό. Δηλαδή, την Εκκλησία. Κανείς δεν γνώριζε τίποτα, παρά μόνο όταν η δημοσιότητα άνοιξε μια χαραμάδα, μπόρεσε το κοινό να μάθει ότι οι πολλά υποσχόμενες μεταμοσχεύσεις προϋπέθεταν αφαίρεση οργάνων από ημιθανείς, και άρρωστους, ανθρώπους.

Από ιερή αγανάκτηση, όταν άκουσα ότι “ο μακαριότατος αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ πρόσφερε μετά θάνατον (!) τα όργανά του και έγινε δωρητής οργάνων”, έπιασα χαρτί και μολύβι και άρχισα να σκορπώ εδώ κι εκεί τις “κάποιες γραφές” μου. Το λέω πάλι, όχι για να κρίνω ανθρώπους, αλλά πράξεις που παρέπεμπαν σε μια δήθεν αγαπητική, αλλά εξόχως διεστραμμένη θεωρία.

Σχετικά τώρα με το “συγχώρεση που ζω”, που μου ζητήσατε, αυτή την έχετε από εμένα.Όχι όμως όπως θέσατε το αίτημα. Διότι συνηθίζουμε να ευχαριστούμε τον Θεό για τη ζωή που μας χάρισε και να του ζητάμε συγχώρεση για τις αμαρτίες που κάνουμε. Εσείς δεν θέλετε κάτι τέτοιο. Ειρωνικά μου ζητάτε να σας συγχωρέσω που ζείτε, εγκαλώντας εν αγνοία σας τον Ζωοδότη. Η ζωή που μας χαρίζει δεν είναι αμαρτωλή, φθαρτή και θνητή, για να ζητάμε συγχώρεση. Τούτο σημαίνει ενοχοποίηση του Θεού και δεν απέχει από την κατά του Πνεύματος βλασφημία.

Βεβαίως η μομφή δεν στρέφεται κατά του Θεού αλλά εναντίον μου με το αιτιολογικό: “ Δεν μου το επιτρέπετε σεις επ΄ ουδενί, ορίζοντας με πάθος τα όρια της ζωής, της επιστήμης, της θεολογίας, της αγάπης”.

Θα πρέπει λοιπόν να σας απαντήσω ότι τα όρια αυτά έχουν από άλλους καθοριστεί εδώ και πολλά χρόνια. Στόχος μου ήταν να επαναφέρω και καθορίσω εκ νέου τα όρια αυτά που τα γκρέμισε η διακηρυχθείσα “άνευ όρων και ορίων αγάπη”. Αν όμως ήταν έτσι, δεν θα υπήρχε κανένας λόγος να τηρούμε με ευλάβεια αυτά όλα που διδαχθήκαμε και εξακολουθεί να τηρεί η Εκκλησία. Ποιος  λόγος να είμαστε αντίθετοι με τις εκτρώσεις; Ποιος λόγος να είμαστε αντίθετοι με την ιεροσύνη των γυναικών και πολλά άλλα; Ποιος λόγος να είμαστε αντίθετοι με την ευθανασία; Αυτή η “άνευ όρων και ορίων αγάπη” είναι που άνοιξε τον ασκό του Αιόλου. Ακολούθησε η άνευ όρων και ορίων θεολογία, μετά σειρά είχε η άνευ όρων και ορίων επιστήμη και τώρα έχουμε την άνευ όρων και ορίων ζωή. Μάλλον όμως πρόκειται για την άνευ όρων και ορίων αμαρτία.

Αυτή είναι η κατάληξη της αίρεσης. Καθόλου απίθανο, άνθρωποι με αλλοτριωμένο θρησκευτικό συναίσθημα να στρέφονται προς τον Ύψιστο λέγοντας “ συγχώρα μας Κύριε που ζούμε” ! Μα, ο Κύριος δεν λέει τίποτα. Όλα τα έχει πει κι αυτοί βουτάνε ακόμη πιο βαθιά στο βούρκο της ακολασίας, αναπαυμένοι ίσως επειδή έχουν ζητήσει συγγνώμη.

Αλλά ξεχάστηκα. Τη συγχώρεση τη θέλετε από εμένα επειδή κάνατε το λάθος της μεταμόσχευσης. Με αδικείτε και πάλι. Δεν είναι δικά μου αυτά που διαβάσατε. Είναι του Κυρίου μας, των πατέρων της Εκκλησίας και αρκετών διακεκριμένων καθηγητών της Ιατρικής. Προς τιμήν τους, αν και αμυδρή έστω έχοντας αίσθηση των ορίων αυτών, σεβάστηκαν τη ζωή, την επιστήμη, τη θεολογία, την αγάπη. Κανείς από αυτούς δεν διανοήθηκε ποτέ να διδάξει ότι η ευθανασία των ημιθανών αρρώστων εξαγιάζεται, προκειμένου να σώσουμε άλλους ασθενείς. Αυτά αντέγραψα με την μεγαλύτερη προσοχή που μπορούσα.

Συνεπώς το της αφέσεως αίτημα που θέλετε, αυτούς έχει παραλήπτες και μετά έρχεται σε μένα. Ο οποίος σημειωτέον δεν αποσκοπώ στην απαγόρευση των μεταμοσχεύσεων. Εμπεριστατωμένη και όσο το δυνατόν έγκυρη επιστημονική ενημέρωση έκανα, για να γνωρίζουν οι ενδιαφερόμενοι και έκαστος να αναλάβει τις ευθύνες του, πριν αρχίσουν να φαίνονται στον ορίζοντα τα πρώτα δυσοίωνα σημάδια: Η δια νόμου εφαρμογή υπεξαίρεσης των οργάνων από ετοιμοθάνατους.

Η λαμπηδών της εκούσιας προσφοράς σβήνει και κάτι πρέπει να κάνουμε.

Αν συνέβαλα κι εγώ σ΄ αυτό δεν το γνωρίζω. Θα ήθελα όμως όποιος συνεχίζει να ζει με ένα ξένο όργανο να μην προσεύχεται μόνο για τον αδελφό, που του έδωσε ζωή, αφού ο Θεός δεν θέλησε να του την παρατείνει. Να προσεύχεται και για όλους εκείνους, που ως άνθρωποι, και γιατροί, τους θανάτωσαν πάνω στο χειρουργικό τραπέζι - αφού εισακούστηκαν οι προσευχές όσων ζητούσαν επειγόντως (από τον Θεό ;) όργανο για να ζήσουν.

Αυτοί που έδωσαν τελικά τα όργανα ήταν άσκοπο να ζουν με τα μηχανήματα. Μηχανήματα, όμως, με σκοπό τη θεραπεία τους, αλλά στο τέλος τους έκαναν κακό! Τους έκαναν να ζουν αναξιοπρεπώς, ενώ εμείς επιδιώκουμε με κάθε τρόπο την αξιοπρέπεια. Αυτό γίνεται όταν στην κλίμακα των αξιών μας θέτουμε πρώτα τη ζωή και κάτω, πολύ πιο κάτω, την πίστη. Σκέφτομαι, τι, άραγε, μπορώ να πω για την αναξιοπρέπεια ( μετά ανόμων ελογίσθη ) του σταυρωθέντος Κυρίου; Η πίστη που έχουμε είναι μόνο για τα “βλεπόμενα” και όχι για τα “ού βλεπόμενα”. Άρα, δεν είναι και η “ελπιζομένων υπόστασις”, όπως μας λέει ο θείος Παύλος.

Σας κούρασα σεβαστέ γέροντα με την πολυλογία μου. Δεν θα έπρεπε, διότι αναρώνετε από τη σοβαρή επέμβαση που κάνατε. Κλείνοντας το γράμμα μου θα ήθελα να ενισχύσω την δύναμή σας. Κατά το αποστολικό λόγιο “η γαρ δύναμίς μου εν ασθενεία τελειούται” και σας θυμίζω ότι ο πρώην ζηλωτής Φαρισαίος και διώκτης των Χριστιανών Παύλος, έγινε η φωνή και το στόμα του αγίου Πνεύματος. Διεμήνυσε στα έθνη το χαρμόσυνο άγγελμα της λύτρωσης του ανθρώπου από τα δεσμά του Άδη και εύχομαι το αυτό να συμβεί και με σας. Για να πάψω εγώ, που δεν είμαι ούτε μοναχός ούτε θεολόγος, την από θεολογικής πλευράς κριτική κατά των μεταμοσχεύσεων. Να είσαστε βέβαιος ότι οι προσευχές σας θα εισακουστούν και “χαρά έσται εν τω ουρανώ επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι”.-

Η μακροσκελής επιστολή, αν και δόθηκε προς δημοσίευση, δεν δημοσιεύθηκε ποτέ. Έγινε πάντως γνωστή σε περιορισμένο κύκλο. Μπορεί να κυκλοφόρησε από χέρι σε χέρι, αλλά δεν το γνωρίζω. Η απάντηση που μου δόθηκε από τον μοναχό Μωυσή ήταν λίαν σύντομη και είχε ως εξής:

“ Άγιον Όρος, 24/03/1999
Αγαπητέ κ.Κ.Κ. Χριστοδουλίδη, χαίρετε πάντοτε εν Κυρίω
Έλαβα την επιστολή σας της 5/3/1999 και σας απαντώ. Αν η προηγούμενη γραφή μου,όπως λέτε,ήταν “μεστή ειρωνείας”, αυτή θα είναι μεστή λύπης.Όχι για την “ανυπακοή” σας, όχι για την παρερμηνεία σας, όχι για την πολυλογία σας, όχι για την ασέβειά σας, αλλά για την σκληρή έμπάθειά σας.΄Ετσι λοιπόν σας γράφω λίγα γι α να σας πω ότι έλαβα τη συστημένη επιστολή σας και να καυχάσθε που με νικήσατε, εμένα τον ασεβή,τον άπιστο, τον αμαρτωλό, τον αιρετικό, τον αντιπατερικό, τον αφιλάδελφο, τον αταπείνωτο. Θα μπορούσα να γράψω πολλά, αλλά νομίζω περιττεύουν. Να κοιμάσθε ήσυχος που επιτελείτε ατρόμητα και αγέρωχα το έργο του Θεού. Καλό Πάσχα. Αν τυχόν μου απαντήσετε να ξέρετε εκ των προτέρων ότι δεν πρόκειται να σας απαντήσω.”Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης

Δεν απάντησα. Οι ασθενείς που ζουν μετά από μεταμόσχευση δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Επιδεικνύουν την ίδια τους τη ζωή, ότι συνεχίζουν ακόμη να ζουν, και ότι προσεύχονται στον Κύριο. Για να μην παρατείνει τη ζωή στους κλινικά νεκρούς. Οι γιατροί καλούνται να επιτελέσουν αυτό το θλιβερό καθήκον.

Συνέχεια στο “Η διασπορά της ψήφου”

Αυτή η βλακεία του "από στόμα σε στόμα,κίνημα πολιτών" είναι η μόνη και μοναδική οδός για πλήρη ακυβερνησία.Τα κομματίδια της τσόντας θα λαδώνονται από τους "φίλους" για να διεκπεραιώνουν το έργο τους.Θα φτιάχνεται κάποια εφήμερη "σταθερή" κυβέρνηση και όταν στραβώνει το πράγμα,τη μια τσόντα θα την διαδέχεται η άλλη.Οι "φίλοι" θα έχουν στη διάθεσή τους άφθονες εναλλακτικές λύσεις.

Αυτές οι σαχλαμάρες,είπαμε,είναι για όσους βλέπουν ένα εντυπωσιακό φωτογραφικό (ή άλλο) θέμα, μια εκπληκτική φωτογραφική (ή άλλη) φόρμα, αλλά δεν σκαμπάζουν από φωτογραφικό (ή άλλο) περιεχόμενο.

Το ζητούμενο είναι μια κυβέρνηση με φιλότιμο,φιλοπατρία, ειλικρίνεια και σεβασμό.Πράγματα που σταθερά απουσιάζουν από το Πασόκ ή τους άλλους δικδικητές της εξουσίας. Όλα αυτά τα διέλυσε η σύγχρονη πολιτική και στη θέση τους έβαλε αργόμισθους αφισοκολλητές.Σκόρπισε λεφτά εδώ κι εκεί,μας γέμισε με "πανεπιστημιακούς", για να έχει εξασφαλισμένη την παραμονή στην εξουσία για 20 χρόνια.Τόσα,όσα χρειάζονταν για να ξεχάσουμε το φιλότιμο,τη φιλοπατρία,την ειλικρίνεια και το σεβασμό.Και ύστερα, μας έρχεται ο αναρριχηθείς στη πανεπιστημιακή έδρα καθηγητής - ξέρουμε πότε και πώς - να μας μιλεί για "κίνημα πολιτών από στόμα σε στόμα".

Ο στόχος όλων αυτών των Γιανναράδων, Μυταράδων και λοιπών φαφλατάδων,είναι η ψήφος στα κομματίδια,στα κομματάκια. Η ψήφος διασποράς. Τελικά ο καθένας να ψηφίζει τον εαυτό του."Φτιάξε κι εσύ ένα κόμμα,μπορείς".Δηλαδή,ακυβερνησία και τίποτα. Αυτό δίδασκαν όλα τα χρόνια. Τους έφταιγαν τα πάντα,τα γκρέμισαν όλα,τώρα συνιστούν την ψήφο στο μηδέν.Αντί να μας συνεφέρουν, μας πηγαίνουν σε χειρότερη παραζάλη. Αντί να υποδεικνύουν διαχρονικές σταθερές ήθους,πάνω στις οποίες θα μπορούσε να ευδοκιμήσουν πολιτική και πολιτικοί ,αυτοί έμεναν στις διαπιστώσεις του τύπου: Η Εκκλησία κατάντησε ανώνυμη εταιρεία και είμαστε κράτος γραικύλων. Και πόσα άλλα. Τα ρίξαμε κάτω κι αυτά και στη θέση τους - μας πρότειναν - βάλαμε το ήθος που κρύβει το χειροποίητο υφαντό, το γλυκό κουταλιού νεραντζάκι ή κάποια εικαστικά έργα απαράμιλλης αξίας. Έργα που βγαίνουν από τον αυθορμητισμό-ένστικτο του καλλιτέχνη.

Ποιός είπε ποτέ σ΄αυτούς τους βλάκες ότι εκτός από το βιολογικό ένστικτο, υπάρχει και το πνευματικό ένστικτο. Μιλούσαν και έγραφαν και θεωρήθηκαν "πνευματικοί" άνθρωποι, αλλά ένστικτα πνευματικά δεν είχαν.Είχαν μόνο βιολογικά που τα έντυσαν άλλος με τη φιλοσοφία,άλλος με τη ζωγραφική, άλλος με την ποίηση και άλλος με τη λογοτεχνία. Τώρα είναι έτοιμοι να γκρεμίσουν το πολιτικό μας σύστημα με το "κίνημα πολιτών" από στόμα σε στόμα.Η συσσωρευμένη βλακεία πρέπει κάποτε να λάβει σάρκα και οστά.

Σημείωση. Η φωτογραφία με τον άνθρωπο-κρεμάστρα της παραλίας,είναι το κατάντημα στο οποίο μας έφεραν όλοι αυτοί οι opinion makers,που για χρόνια αρθρογραφούσαν και δίδασκαν στα Πανεπιστήμια. Αποτέλεσαν τη think tank των πολιτικών για να γίνουμε τελικά – αυτό είναι το μέλλον μας – σαν τον δυστυχή αλλοδαπό της φωτογραφίας. Αυτό είναι το ζητούμενο της διασποράς της ψήφου και του “από στόμα σε στόμα κίνημα πολιτών”.

Η διασπορά της ψήφου

Ένας “διαβαστερός” εφημεριδογράφος συνιστούσε “από στόμα σε στόμα” να διαδώσουμε την ιδέα για ένα Κίνημα πολιτών,ώστε κάτι καλό να δούμε από αυτούς που ψηφίζουμε.

Όλοι μας κοροϊδεύουν και η μόνη λύση είναι ο ψίθυρος μεταξύ μας για τον μελλοντικό σχηματισμό ενός νέου κινήματος.Δεν κρατήθηκα και έγραψα τα παρακάτω:

Όλα αυτά που γράφει ο αρθρογράφος είναι εύστοχες διαπιστώσεις,περιβεβλημένες με επιδέξιο λογοτεχνικό ύφος,για να γίνουν περισσότερο εύληπτες και αποδεκτές από αδαείς αναγνώστες. Λες και δεν βλέπει,όπου ψήφος,εκεί και όλα όσα περιγράφει.Σε παγκόσμιο επίπεδο.Πάντα η στόχευση του ψηφοφόρου θα είναι το "μη χείρον" και το "βέλτιστον",που κατά τον αρθρογράφο αποτελεί τώρα το "Κίνημα πολιτών" - διασπορά της ψήφου,θα αποδειχθεί κι αυτό να είναι "χείρον" ακόμη κι από αυτό το "μη χείρον".
Ο ίδιος διετέλεσε καθηγητής της Πολιτικής Φιλοσοφίας. Αν θέλει να μάθει πώς κατάντησε η πολιτική και οι οπαδοί-ψηφοφόροι της στο χάλι αυτό,καλύτερα θα ήταν να ψάξει στα γραφτά του και στα γραφτά όλων των ομότιτλων με αυτόν.Με μικρές παραλλαγές όλα αποτελούν υπερύμνηση της τιποτολογίας με περίτεχνο ένδυμα Λογοτεχνίας.Ανέμους έσπειραν,θύελλες θερίζουν.

Μια φωτογραφία θεωρείται επιτυχημένη όταν περιέχει ίσες αναλογίες σε θέμα,φόρμα και περιεχόμενο.Τα γραπτά του κ.Γιανναρά άλλοτε είναι καλά σε φόρμα,άλλοτε σε θέμα,πότε και στα δυο,αλλά στο περιεχόμενο μονίμως πάσχουν. Περιεχόμενο δεν υπάρχει. Όποιος ξέρει να διαβάζει φωτογραφίες,ξέρει να διαβάζει και γραπτά:Άρθρα ή κείμενα. Δεν μένει με το στόμα ανοικτό  διαβάζοντας (ή βλέποντας) σαχλαμάρες.

Η μνήμη των τοίχων

Η κατσαρίδα με το σπρέι βγήκε πάλι για δουλειά. Το νυχτοκάματο θέλει  ιδρώτα ,έμπνευση και φρεσκοβαμμένο τοίχο. Πήγε λοιπόν κι έγραψε: Οι τοίχοι έχουν μνήμη και οι μικροαστοί αναφυλαξία.

Και ο αφανής μικροαστός του απάντησε : Η μνήμη των τοίχων είναι η μαλάκυνση των antifaX. Αλλά αυτό δεν το διάβασε κανείς.Το φασισταριό antifaX  θέλει να μας κάνει όλους μέτοχους στη βρώμα του μυαλού του και βγαίνει τη νύχτα με το μπουγέλο,για να γράφει ότι του κατεβαίνει στο άδειο του κεφάλι.

Αυτή είναι η δημοκρατία τους.Με το “έτσι θέλω” να βλέπουμε στους τοίχους τα κολλημένα μυαλά τους.

Στο έλεος της τρομοκρατίας

Μας έχουν προειδοποιήσει. Αφού μας έκαψαν καλά καλά, τώρα δείχνουν και τις άλλες ικανότητες που έχουν. Πήγαν να γκρεμίσουν με βόμβα το Χρηματηστήριο. Μετά θα δούμε εκτός αν ...

Εκτός αν κάτι αλλάξει. Βρήκα μερικά ενδιαφέροντα σχόλια κατά την κρίση μου και τα παρουσιάζω.

"Το πήραμε το σύνθημα. Να ψηφίσουμε το Πασόκ για να κοιμώμαστε ήσυχοι. Ούτε φωτιές,ούτε μπόμπες. Μόνο Ίμια και ευχαριστώ στους Αμερικάνους. Ευχαριστώ στους Αμερικάνους, αλλά φάτε και τα Σκόπια από πάνω.

Πολιτικό παζάρι, Αλβανός προς καουμπόϋ : Ή μου δίνεις Τσαμουριά ή φωνάζω Ρωσία. Ο καουμπόϋ του λέει,πάρε Τσαμουριά. Ματσεντόνας προς καουμπόϋ: Δώσε όνομα και Σαλούν ή φωνάζω Ρωσία.Ο καουμπόϋ του λέει,πάρε όνομα και μετά θα δούμε για Σαλούν. Τούρκος προς καουμπόϋ : Δώσε Θράκη και Αιγαίο ή φωνάζω Ρωσία. Ο καουμπόϋ του λέει,σου έδωσα Κύπρο. Ο Τούρκος επιμένει,θα φωνάξω δυνατά και ο καουμπόϋ υποχωρεί.Πάρτα,του λέει. Ο Έλληνας λέει: Ευρώπη και άγιος ο Θεός. Ο καουμπόϋ του απαντά: Εγώ κάνω τα παζάρια. Ψήφισε Giorgo και μείνε ήσυχος.Με κάτι στρέμματα λιγότερης γης δεν θα έχεις εφιάλτες το βράδυ. Η Κύπρος έγινε παράδεισος.

Η θηλιά στο μαλακό υπογάστριο σφίγγει.Ο "ζωτικός χώρος" περιορίζεται.Ένας νέος "Χίτλερ" γεννιέται. Οι φύλακες του free world και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι έτοιμοι να μας προστατέψουν.Ανήκομεν εις την Δύσιν."

Σημείωση. Δεν θυμάμαι ποιος "σοφός" ήταν εκείνος που είχε πει:" Όταν η οικονομία αντιμετωπίζει προβλήματα, τη λύση τη δίνει ο πόλεμος". Φανεται όμως ότι μάλλον είχε δίκιο.

Από την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4535509

Οι Έλληνες καλούνται να ψηφίσουν

Μεταφέρω την είδηση από ένα άλλο blog, τις ΑΚΤΙΝΕΣ, σχετικά με πρόταση του Πασόκ :"Το ΠΑΣΟΚ προτείνει την αλλαγή των άρθρων του Συντάγματος 3 ( περί Επικρατούσας θρησκείας),13 (περί απαγόρευσης του προσηλυτισμού) και 33 (περί όρκου του Προέδρου της Δημοκρατίας και των βουλευτών) Οι προτάσεις μιλούν για ένα ξέφραγο αμπέλι όπου οι κάθε λογής αιρέσεις θα έχουν πλήρη ασυδοσία να στρατολογούν κόσμο.
Μέχρι σήμερα όποιος Βουλευτής δεν πιστεύει δεν ορκίζεται με θρησκευτικό όρκο.
Η πρόταση να μην ορκίζεται ο Πρόεδρος Δημοκρατίας «εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος» γίνεται κυρίως για να μπορεί να εκλέγεται και αλλόθρησκος στο ανώτατο αξίωμα της χώρας.

Ο αναγνώστης παρακαλείται να ανατρέξει στις ΑΚΤΙΝΕΣ για να δει τι πρόκειται να ακολουθήσει αν συμβεί και υπερψηφισθεί το κόμμα αυτό. Το σχόλιο που έκανα ήταν :

"Το θλιβερό είναι ότι αυτή τη μαϊμού-Έλληνα θα την ψηφίσουν μεθαύριο κάποια εκατομμύρια συμπατριώτες μας.Τουλάχιστον ο παππούς και ο πατέρας του δεν ήταν μαϊμουδοέλληνες.Τούτος εδώ όμως,που έμαθε πριν λίγα χρόνια να αρθρώνει στα ελληνικά αυτά που λέει,είναι.Και θα πάνε να τον ψηφίσουν! Θα υπάρχουν μάλιστα και παραδοσιακοί (βάλτε όσα θαυμαστικά θέλετε) Νεοέλληνες με φρόνημα θρησκευτικό,που θα του δώσουν ψήφο. Ελλάδα που κατάντησες !! "

Σε λίγα χρόνια θα έχουμε ελληνοποιηθέντες αλλοδαπούς να μας κυβερνούν. Θα γίνονται κάτι σαν τις ποδοσφαιρικές μεταγραφές των ταλαντούχων της μπάλλας. "Στην υπηρεσία του πολιτισμού και του αθλητισμού" δεν είναι το σύνθημα; Ε,λοιπόν, αφού σε όλα εφορεύει η κραταιά πολιτική χειρ, θα φωνάξουμε έναν παροπλισμένο αλλοδαπό διπλωμάτη πχ, κάποιον σαν τον Κακά, να μας κυβερνήσει. Τι, ρατσιστές θα γίνουμε; Σας παρακαλώ, σας παρακαλώ... .

AIDS και φασισμός, η δικτατορία της διαφήμισης

Μεταφέρω εδώ σχόλια από αθηναϊκή εφημερίδα σχετικά με μια αμφιλεγόμενη αφίσα ή τηλεοπτικό σποτ, που θα κυκλοφορήσει την καθορισμένη ημερομηνία για το έητζ, στη Γερμανία. Εκεί,αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, υπήρξαν αντιδράσεις ανάλογα με τις προεκτάσεις που μπορεί να δοθούν.

"Το έητζ είναι κατά συρροή δολοφόνος" γράφει η αφίσα (ή τηλεοπτικό σποτ) και κάποιοι είπαν ότι αυτό μπορεί να σημαίνει διαστρέβλωση του ολοκαυτώματος. Άλλοι είπαν άλλα και ένας δικός μας σχολιαστής, που υπέγραφε "μηδέν", έδωσε τη δική του άποψη. Διαβάστε την :

" Ο φασισμός κολλάει σαν το έητζ! Το πιάσαμε το υπονοούμενο.
Η παγκοσμιοποίηση πως κολλάει; Με οικονομικά μέτρα ή με παιγχνίδια σικέ,όπως αυτά που έφτιαξαν το Χίτλερ και τον Στάλιν και τον Σαντάμ ;

Ποιον πάνε να φτιάξουν τώρα,το μαντεύουμε, αλλά δεν το λέμε (δεν αφορά εμάς). Ως προς το έητζ, καλό είναι να απευθύνουμε το ερώτημα και στα ερευνητικά εργαστήρια.

Η σημειολογία της αφίσας :
Ο ιός του έητζ είναι το επίκεντρο και όχι οι φορείς ή ασθενείς. Είναι η αρρώστια και όχι οι άρρωστοι. Ο ιός έητζ - δια της αφίσας - μεταδίδεται ερωτικά/σεξουαλικά. Να,όμως που μας δείχνει τον Χίτλερ. Πάμε δηλαδή στον τρόπο μετάδοσης του φασισμού, όπου η ερωτική/σεξουαλική φασιστική σχέση,είναι σχέση μονιστική, απολυτοποιός και άρα,νοσηρή, αφού ήθελε να επιβληθεί παγκόσμια.

Στο υποσυνείδητο των βλακών (σ.σ. συνειρμικός αντίποδας του φασισμού) περνά χωρίς κόπο και μπλά-μπλά το μηνυμά του δημοκρατικού, πλουραλιστικού, πολυερωτισμού και των πολλαπλών (σ.σ και πολυφυλετικών) εναλασσόμενων, ποικίλης φύσης, σχέσεων.

Άϊ σιχτίρ ψευτοδημοκράτες διαφημιστές. Για βλάκες μας περάσατε.Κι εσείς το ίδιο είσαστε."

Νομίζω δεν έχει άδικο. Ο διαφημιστικός καταιγισμός είναι χαρακτηρικό της ηθελημένης και σκόπιμης έκπλυσης εγκεφάλου,που μας επιβάλλεται δικτατορικά, μας αρέσει, δεν μας αρέσει. Φυσικά, το ραδιόφωνο,την τηλεόραση,τις εφημερίδες,τα περιοδικά,είναι στο χέρι μας να τα αποφύγουμε. Αλλά τις άθλιες αφίσες που γεμίζουν τους δρόμους είμαστε υποχρεωμένοι,θέλουμε δεν θέλουμε, να τις βλέπουμε. Και δια του λόγου το αληθές, ας θυμηθούμε γιγαντοαφίσα τεραστίων διαστάσεων με ένα μαύρο άλογο πάνω σε ένα άσπρο,που φιλοξενούσαν οι δρόμοι και οι λεωφόροι των Αθηνών, όταν οι διαφημιστές άρχισαν να μας μυούν στην πολυπολιτισμικότητα.









Αυτά έγραψε ο δικός μας.
Η πηγή ήταν η εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=4535049.

Ο χορός του θανάτου

Στο παρελθόν είχα συμμετάσχει σε ένα φωτογραφικό διαγωνισμό με θέμα : Ο χορός του θανάτου. Θυμήθηκα μια φωτογραφία που είχα από παλιά.Της είχα αδυναμία.Είχα βρεθεί κάποτε σε ξένα μέρη. Σε ένα δρόμο,πλανόδιοι οργανοπαίχτες έπαιζαν μουσική και οι περαστικοί σταματούσαν,άκουγαν και τους έδιναν μερικά χρήματα.Μια ομάδα ηλικιωμένων τουριστών σταμάτησε,κάτι πήγαν και είπαν στους οργανοπαίχτες κι εκείνοι ξεκίνησαν με νοσταλγικές μελωδίες από τα παλιά.Άρχισαν να χορεύουν κι έβγαλα τη φωτογραφία.

Η συμμετοχή μου στο διαγωνισμό σχεδόν μηδενίστηκε.Πήρα πολύ χαμηλό βαθμό.Αλλά εγώ έμεινα ευχαριστημένος. Οι βραβευμένες ήταν για πέταμα. Κατά σύμπτωση,εκείνο τον καιρό είχαμε πάλι εκλογές στην Ελλάδα. Το σύνθημα ήταν ως συνήθως "ψήφισε το μη χείρον βέλτιστον" κι έτσι,το "βέλτιστον" έγινε το "μη χείρον". Αλλά πάντα συμβαίνει να είναι "χείρον".

Έτοιμοι για αναχώρηση

Η εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ,7 Σεπτεμβρίου 2009, έγραψε τα κατωτέρω:

Αγώνας δρόμου για εντοπισμό
ενός πλανήτη όμοιου με τη Γη

Σε εξέλιξη αποστολές Γαλλίας και ΗΠΑ

The Economist

Οταν το 1995 ο Μάικλ Μέιγιορ του πανεπιστημίου της Γενεύης ανακάλυψε τον πρώτο εξωπλανήτη, ξεκίνησε ένας αγώνας που καθημερινά εντείνεται. Εκτοτε ανακαλύφθηκαν 360 εξωπλανήτες.

Οι αστρονόμοι, όμως, δεν έχουν ολοκληρώσει την προσπάθεια τους, ούτε έχουν καταφέρει να βρουν αυτό που ζητούσαν: έναν πλανήτη όμοιο με το δικό μας.

Μέχρι στιγμής, μεγαλύτερες ομοιότητες με τη Γη παρουσιάζει ο Gliese 581c, ο οποίος εντοπίστηκε το 2007 από τον Στεφάν Ουντρί, συνεργάτη του δόκτορος Μέιγιορ.

Τόσο η Γη, όσο και ο Gliese 581c αποτελούνται από πετρώματα και διατρέχουν τροχιά γύρω από το μητρικό τους αστέρι σε απόσταση τέτοια ώστε να είναι δυνατή η ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή..."

Ο δημοσιογράφος που μας έδωσε την καλή,και αισιόδοξη,πληροφορία κατέληξε :

" Η αλήθεια είναι ότι αργά ή γρήγορα θα ανακαλύψουμε ένα πλανήτη ίδιο με τη Γη μας. Το πώς θα το πετύχουμε; Ε, θα πρέπει να περιμένουμε να το δούμε…"

Σχόλιο :
Βεβαίως και θα ανακαλύψουμε έναν πλανήτη σαν το δικό μας. Μην είμαστε εγωιστές. Δεν έγιναν μόνο για μας όλα αυτά. Θα τον βρούμε τον πλανήτη, αλλά για να φτάσουμε ως εκεί,θα χρειάζονται 80 με 100 χρόνια για να τον "πατήσουμε". Υπομονή λοιπόν,ας έχουμε υπομονή και όλα θα γίνουν. Έτσι που πάμε,στο τέλος δεν θα έχουμε νεκροταφεία και ο νέος "γήινος" πλανήτης θα μας λύση το πρόβλημα.

Για το καλό μας

ΛΟΝΔΙΝΟ Oμάδα βρετανών ερευνητών αναπτύσσει ένα τσιπ που εμφυτεύεται στον εγκέφαλο και μπορεί να μεταδίδει τις σκέψεις του ανθρώπου ώστε να μπορεί να ελέγχει με τη σκέψη ηλεκτρονικές και οικιακές συσκευές (τηλεόραση, υπολογιστές κ.λπ.) ενώ για άτομα με κινητικά προβλήματα θα έχει χρησιμότητα για να μπορούν να κινούν με τη σκέψη τα (ηλεκτρικά) αμαξίδιά τους.

«Στόχος μας είναι να βοηθήσουμε άτομα με σοβαρά προβλήματα επικοινωνίας ή με σοβαρά προβλήματα στην κίνησή τους. Το σύστημά μας θα τους επιτρέπει να χρησιμοποιούν έναν υπολογιστή με τη σκέψη τους. Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει μεγάλη πρόοδος σε αυτόν τον τομέα και έχουν παρουσιαστεί κάποια τηλεπαθητικά συστήματα, όλα όμως κάνουν χρήση καλωδίων τα οποία τα συνδέουν με τις συσκευές που πρέπει να χρησιμοποιεί ο χρήστης. Το δικό μας σύστημα είναι το πρώτο που λειτουργεί ασύρματα και έτσι είναι πιο ασφαλές αλλά και αποδοτικό» δήλωσε στην «Daily Μail» ο καθηγητής Τζον Σπράτλεϊ, επικεφαλής της ομάδας.

Σχόλιο:
Θα βγούν και θα μας πουν,ύστερα,ότι όλα γίνονται για το καλό μας.Δέστε τι γράφουν: Θα βοηθήσουμε άτομα με σοβαρά προβλήματα επικοινωνίας ή με σοβαρά προβλήματα στην κίνηση! Ποιός θα το περίμενε,ότι η επιστήμη δεν θα έκανε κι αυτό το θαύμα!! Το επόμενο που μας ετοιμάζει, είναι ο άνθρωπος που θα βγεί από την τεχνητή μήτρα, ωάριο και σπέρμα τεχνητό.

Το έχουν κάνει στο παρελθόν αλλά με διασταυρώσεις από "υλικό" άλλου είδους. Ήταν το περίφημο συμβάν των εργαστηρίων Ρόζγουελ, κάπου εκεί στα τέλη του 1940. Το είχαν αφήσει να διαρρεύσει ως "συνάντηση" με εξωγήινα όντα. Μετά από 50 τόσα χρόνια, μας έδειξαν "σε αποκλειστικότητα" τους παθολογοανατόμους να κάνουν ανατομές σε αυτά τα "εξωγήινα". Δεν ήταν άλλο τίποτα από "όντα" που σχημάτισαν τα εργαστήρια Ρόζγουελ.

Ποιος είναι σε θέση να ξέρει τι θανατηφόρα μικρόβια και ιοί προέκυψαν μετά από αυτά; Να την χαίρονται την επιστήμη τους αυτοί οι εργολάβοι του θανάτου.

Πηγή : http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artId=286651&dt=04/09/2009

(Η φωτογραφία επειδή γράφω για εξωγήινα παραμύθια)

Τρία σχόλια για τις μεταμοσχεύσεις

Η σχετική μη διαδικτυακή αρθρογραφία και βιβλιογραφία για τις μεταμοσχεύσεις, είναι πλουσιότατη και την συναγωνίζεται,αν δεν την υπερβαίνει, αυτή του κομπιούτερ.
Στους συνδέσμους που παραθέτω σε κάθε σχόλιο, ο αναγνώστης μπορεί να διαβάσει τα πλήρη κείμενα στα οποία αναφέρομαι. Θα σχηματίσει πληρέστερη εικόνα για τον τίτλο του θέματος που φέρει το σημείωμα. Σημειώνω, έγιναν κάποιες προσθήκες και ευχαριστώ τα οικεία μπλογκ που με φιλοξένησαν.

Γενικά μιλώντας τώρα, ο ενδιαφερόμενος για το ζήτημα των μεταμοσχεύσεων μπορεί να ελέγχει την ακρίβεια όλων όσων γράφονται από τις σχετικές παραπομπές (βιβλιογραφία κλπ) που συνοδεύουν αυτά τα κείμενα ή βιβλία. Διότι έτσι συνηθίζoυμε να κατοχυρώνουμε την αξιοπιστία των γραφομένων μας και μάλιστα, όταν το όνομα του αρθρογράφου ή συγγραφέα, συμβαίνει να ακολουθείται με επάξιους επιστημονικούς τίτλους. Οποιοδήποτε άλλο "βοήθημα" (ή βοηθός) δεν εμπίπτει στην οδό αυτής της επιστημονικής μεθοδολογίας , δεν κρίνεται άξιο να αναφερθεί. Είναι σαν να μην υπάρχει. Οι επιστημονικές απόψεις πρέπει να κατατίθενται με τους συνοδούς τίτλους της "επιστημονικής αξιοπιστίας" και με παραπομπές στις εργασίες εκείνων που μας βοήθησαν. Όταν δεν υπάρχουν αυτές οι προϋποθέσεις, μπορούμε να κάνουμε "αντιγραφή παραλλαγής" χωρίς να είναι απαραίτητο να αναφερθούμε σε κάποια σκόρπια φύλλα ξερά, που μας κίνησαν το θαυμασμό να τα φωτογραφήσουμε.

Σχόλιο πρώτο: http://orthodoxi-pisti.blogspot.com/2009/09/blog-post_7954.html

Ποιος διαβάζει σήμερα και ποιος ασχολείται με το θέμα αυτό; Πολιτική,ποδόσφαιρο και καλλιτεχνικά, είναι αυτά που μας απασχολούν. Όλα τα ρυθμίζει και τα κατευθύνει η ονομαζόμενη εικονική,δηλαδή ψεύτικη, πραγματικότητα
Με βάση αυτή την πραγματικότητα, του εντυπωσιασμού και της στιγμιαίας είδησης,
είχαμε και τη γνωστή περιπέτεια του εκλιπόντος αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, για να σωθεί με μεταμόσχευση

Ποιος θα μπει στη λεπτομέρεια να διαβάσει,να ψάξει,να ρωτήσει.
Κανείς. Αν όμως δει ότι ο αρχιεπίσκοπος πηγαίνει για μεταμόσχευση,τότε το ζήτημα έχει λήξει. Όλα γίνονται αυτονόητα και προφανή.
"Εσύ ξέρεις περισσότερα από τον αρχιεπίσκοπο;",θα πουν, σε όποιον φωνάξει ότι αυτές οι επεμβάσεις δεν είναι και τόσον "αγαπητικές". Και θα του κλείσουν το στόμα.

Έτσι,λοιπόν,ούτε να γράφουμε χρειάζεται,ούτε και να διαβάζουμε. Είδαμε το ταξίδι-διαφήμιση των μεταμοσχεύσεων και το θέμα έληξε. Σε βάρος του αποθανόντος αρχιεπισκόπου και σε βάρος,δυστυχώς,όλων. Ή σχεδόν, όλων.

Το 1987, δεν θυμάμαι καλά, πολλά από αυτά που γράφετε σήμερα τα είχα δώσει στο περιοδικό "Σύναξη".Το περιοδικό δεν τα δημοσίευσε. Ο τότε αρχιεπίσκοπος ήξερε περισσότερα από εμένα. Το ίδιο έγινε και με το περιοδικό που εκδίδει η Εκκλησία της Ελλάδος. Ο τότε υπεύθυνος με απέπεμψε δια της σιωπής του. Το περιοδικό "πειραϊκή Εκκλησία" το ίδιο. Και όταν ο μακαριστός πλέον πρωτοπρεσβύτερος Ν.Μαντζουνέας διάβασε το χειρόγραφο που του έδωσα, μου είπε: "Ο Κύριος θα σε τιμωρήσει αφιλάδελφε".

Υπήρξαν όμως άλλοι, οι "σχισματικοί χριστέμποροι", οι "παραθρησκευτικοί" της αδελφότητας Θεολόγων "ΣΩΤΗΡ" και ο Σύλλογος της "ΥΠΑΚΟΗΣ", που μου είπαν "ακουσόμεθά σου πάλιν". Το ίδιο έγινε άπαξ όταν λειτουργούσε το "Ράδιο-Παράγκα". Αυτοί δεν ήταν οι νεοορθόδοξοι της αναγεννημένης και εκσυγχρονισμένης Ορθοδοξίας.
Περασμένες ιστορίες,απλά για την ενημέρωσή σας.

Σχόλιο δεύτερο : http://orthodoxi-pisti.blogspot.com/2009/09/blog-post_8961.html

Είπαμε,μας ενδιαφέρουν μόνο πολιτική,ποδόσφαιρο και καλλιτεχνικά.Τι να καθόμαστε να διαβάζουμε; Βλέπουμε τον αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο,ο Κύριος να τον αναπαύσει,να πηγαίνει για μεταμόσχευση και τα μάθαμε όλα.
Χρειάζονται άλλα;

Σημ. Ο επίσκοπος Λαυρεωτικής μήπως θα πρέπει να ξαναδιαβάσει το βιβλίο που έγραψε για τις μεταμοσχεύσεις; Τουλάχιστον ας δώσει λίγο περισσότερη προσοχή σ΄ αυτό : "Ο επίσκοπος στο Lincoln (Νebraska), Fabian Bruskewitz, τόνισε ότι «κανείς αξιοσέβαστος, κατηρτισμένος θεολόγος, δεν έχει πει ότι οι λόγοι του Ιησού “μείζονα ταύτης αγάπην ουδείς έχει, ίνα τις την ψυχήν αυτού θη υπέρ των φίλων αυτού” (Ιωάννης, 15,13), αποτελούν εντολή ή ακόμη άδεια για συγκατάθεση προς αυτοκτονία, ώστε να συνεχισθεί η γήινη ζωή κάποιου άλλου".

Σχόλιο τρίτο : http://aktines.blogspot.com/2009/09/10.html

Ξοδεύουν δισεκατομμύρια για τις πέτρες-μνημεία τέχνης του παρελθόντος και θεωρούν άχρηστη οικονομική σπατάλη να ενδιαφερθούν για τον άρρωστο με βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση. Τον θεωρούν εγκεφαλικά "νεκρό" και εξαγιάζουν το έγκλημα με τη ζωή που δίνουν σε κάποιον άλλο. Και αυτό το λένε - τώρα τα γυρίζουν - χριστιανική αγάπη!!!

Εγχώριοι,αλλά και ξένοι, πρώην υποστηρικτές των μεταμοσχεύσεων και νυν αναθεωρητές ή και αντίθετοι, λησμονούν ότι προσπάθησαν να φιμώσουν φωνές που εξ αρχής φώναζαν για το έγκλημα που είχε ξεκινήσει. Οι τότε (επί Σεραφείμ) "νομοκάνονες" τους κατηγορούσαν ως
αφιλάδελφους και τους επέπλητταν. Άλλοι τους πέταγαν τη βρισιά του φασίστα,του παραθρησκευτικού,του σχισματικού παλαιοημερολογίτη ή του γιεχωβίτη ψευτομάρτυρα. Τέλος, υπήρξαν και οι χειρότεροι. Προσπάθησαν να απαλλάξουν το Δημόσιο από επίορκους (μάλιστα, καλά το διαβάσατε) γιατρούς. Αλλά δεν μπόρεσαν.

"Ζει Κύριος"! Τώρα σεμνύνονται για τα πιθανά λάθη τους. Ούτε καν θέλουν να θυμούνται ποιοι τους αφύπνισαν. Έγιναν διάσημοι -ήταν άλλωστε- πατώντας στις πλάτες άλλων, που τους υπέδειξαν,πού έπρεπε να αναζητήσουν την αληθινή Αγάπη. "Είη,το όνομα Κυρίου ευλογημένον"!!

Με αφορμή τον Ν.Καζαντζάκη

Ένας διάλογος

Ο αναγνώστης αυτής της ιστοσελίδας μπορεί να παρακολουθήσει παρακάτω το ιστορικό ενός διαλόγου,που έγινε σε άλλο σημείο με αφορμή τον Ν.Καζαντζάκη. Προκαταβολικά γράφω και ρητά δηλώνω,ότι βιβλίο δεν προτίθεμαι να γράψω.Ούτε συγγραφικούς τίτλους επιθυμώ να αποκτήσω. Γεμίσαμε από συγγραφείς, ένας ακόμη δεν χρειάζεται, φτάνουν αυτοί που έχουμε. Αν ο συνομιλητής μου ζητήσει να αποσύρω αυτά που μεταφέρω εδώ θα το κάνω. Αλλά δεν είμαι βέβαιος αν ο διάλογος δεν κυκλοφορήσει εν τω μεταξύ "από χέρι σε χέρι". Ίσως,κάποιοι κρίνουν ενδιαφέρουσες τις απόψεις που ανταλλάξαμε.

Οι φιλόδοξοι εγωπαθείς μικρονοϊκοί επιδιώκουν πάντα να κατοχυρώνουν τα απνευμάτιστα πνευματικά τους δικαιώματα. Θεωρούν εαυτούς κατόχους μοναδικού θησαυρού και δεν θέλουν να τους τον κλέψει κανείς. Ανόητοι άνθρωποι. Και ακόμη πιο ανόητοι, αν τυχόν έχουν την δημοσιοϋπαλληλική ιδιότητα και αμείβονται από το Δημόσιο, τον Έλληνα φορολογούμενο, σαν δάσκαλοι ή ως ιερείς. Δεν τους φτάνει ο μισθός που παίρνουν. Θέλουν να βγάλουν περισσότερα. Και γράφουν για να ανεβάσουν δήθεν το πνευματικό επίπεδο του Έλληνα. Δεν σκέφτονται όμως ότι τα λεφτά που παίρνουν, ο μισθός τους από τους φορολογούμενους, είναι ακριβώς για να προσφέρουν κάτι περισσότερο από τα στερεότυπα που καλούνται να διδάξουν σαν δάσκαλοι ή ως ιερείς. Πλεόνασμα καρδίας δεν υπάρχει σήμερα. Έγινε κι αυτό εμπορεύσιμο και προστατευμένο είδος με τα πνευματικά, λέει, δικαιώματα. Τα εγκεφαλικά δικαιώματα.

Εν πάση περιπτώσει, θα μεταφέρω εδώ κατ΄ αντιγραφή (copy paste) όλα όσα γράφτηκαν μόνο και μόνο για την ενημέρωση αυτών που ενδιαφέρονται - και για να πιάσει ενδεχομένως τόπο η σύνταξη που μου καταβάλλει το ελληνικό Δημόσιο. Μικρές επεμβάσεις έγιναν μόνο σε αυτά που έγραψα εγώ.

1) Κυπριανός Χ : Μα τι είναι αυτά τα βίντεο που μας δείχνετε; Τι είναι αυτά που μας λέτε για τον Καζαντζάκη; Εδώ,είδαμε και πάθαμε,από τη νεοορθόδοξη ιντελιγκέντσια της υψηλής Αισθητικής (λογοτεχνία,εικαστικά κλπ.),να μάθουμε ότι ο Καζαντζάκης είναι "αποφατικός" θεολόγος κι εσείς μας λέτε ότι είναι αντίχριστος, ανθέλλην κλπ.κλπ ; Τι πράγματα είναι αυτά; Δεν ακούτε ραδιόφωνο (τρίτο πρόγραμμα), δεν διαβάζετε φιλολογικά περιοδικά Τέχνης και δεν μπαίνετε στον κόπο να ψάξετε λιγάκι τα διάφορα "ορθόδοξα" blogs; Θεήλατο, μάλιστα, καλά το διαβάσατε, θεήλατο αποκαλούσε ένας κηδόμενος της μνήμης του εκλιπόντος, σε ραδιοφωνική εκπομπή του Τρίτου Προγράμματος. Και να ήταν μόνο αυτός; Ακόμη και μεγαλόσχημοι κληρικοί του αναγνωρίζουν θεολογικά προσόντα! Λοιπόν,σας παρακαλώ, μη μας χαλάτε τη διάθεση και αφήσετε το "θεολογικό" καζαντζακικό σιροπάκι "να δέσει". Η παγκοσμιοποίηση (οικουμενισμός) χρειάζεται συγγραφείς του τύπου :"Είπα στην τριανταφυλλιά να μου μιλήσει για το Θεό κι εκείνη άνθισε". Με αυτού του είδους τις αισθαντικές λογοτεχνικές εκφράσεις θα καλλιεργήσουμε το θρησκευτικό μας συναίσθημα και με τους νομπελίστες μας ή μερικούς άλλους επιδέξιους λαϊκούς και μη στιχουργούς, θα προχωρήσουμε σταδιακά στη Λειτουργική Αναγέννηση.Το εκσυγχρονιστικό έργο του μακαρίτη Χριστόδουλου, θαυμαστή του Καζαντζάκη, έχει μείνει ατελείωτο και ο κίνδυνος να ... ταλιμπανοποιηθούμε είναι πάντα υπαρκτός. Λοιπόν, μη χαλάτε τη συνταγή.

Υστερόγραφο.

"Είπα στην τριανταφυλλιά να μου μιλήσει για το Θεό κι εκείνη άνθισε".Βέβαια, ο Καζαντζάκης "μίλησε" στην αμυγδαλιά. Εγώ την έκανα "τριανταφυλλιά" για κάποιους δικούς μου λόγους... .

2) Ανώνυμος :Αγαπητέ Χριστοδουλίδη, συμφωνούμε με την διαπίστωσή σας, που είναι ότι ακόμα και λεγόμενοι θεολόγοι θαυμάζουν τον αντίχριστο.

Όμως στον χαρακτηρισμό του Αρχιεπισκόπου ως θαυμαστού του Καζαντζάκη νομίζω ότι σφάλλετε και τον συκοφαντείτε. Να τον ψέξουμε για τον οικουμενισμό του ναι.΄Όχι όμως και έτσι. Πότε και πού ο Αρχιεπίσκοπος είπε καλό λόγο για τον βλάσφημο Καζαντζάκη;

3) Κυπριανός Χ : Μπορεί να έχετε δίκιο.Τα μόνα αρχεία που συνηθίζω να κρατώ,είναι αυτά της εξασθενημένης,ήδη,μνήμης μου.Να σας παραθέσω στοιχεία δεν έχω.Άλλωστε,ο εκλιπών αρχιεπίσκοπος ήταν δεινός στους ελιγμούς,εγκωμίαζε αφορίζοντας (τρόπος του λέγειν) ή αφόριζε επαινώντας. "Υπάρχει ο καλός οικουμενισμός,είχε πει σε τηλεοπτική συνέντευξη του Γ.Μιχαλόπουλου, και ο κακός οικουμενισμός.Εμείς είμαστε με τον καλό οικουμενισμό".Όταν όμως οι Εσφιγμενίτες τον ρώτησαν να τους πει αν υπάρχει καλή και κακή αίρεση, δεν βρήκε λέξη να τους πει. Τέλος πάντων,αν τον συκοφαντώ παίρνω τα λόγια μου πίσω και όχι,θαυμαστής του Καζαντζάκη δεν είχε δηλώσει.

4) DerFeJus : Έχω όμως κάποιες ενστάσεις με το φίλο Κυπριανό, κάποια υπολειπόμενα και από παλαιότερη συζήτησή μας που επανέρχονται με αφορμή τη γνώμη του για το μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο.
Πρόθεσή μου δεν είναι να "αθωώσω" ή να "εξαγιάσω" κανένα, αφού αυτό αποτελεί αποκλειστικό ΠΡΟΝΟΜΙΟ που ο Θεός κράτησε μόνο για τον Εαυτόν Του, απαγορεύοντάς μας να κατακρίνουμε, και μάλιστα τους Κληρικούς. Εάν ο Χριστόδουλος διέπραξε λάθη στην πολυσχιδή και πρωτόγνωρη για την Ελλάδα μας δράση του, αυτός και ο Κύριος ενώπιος ενωπίω έχουν πλέον τον λόγον...
Όμως, υπάρχει ένα ζήτημα. Ζήτημα καλής ή κακής προαιρέσεως, βάσει της οποίας ερμηνεύουμε λόγια και επισημάνσεις. Και εν προκειμένω θα ήθελα να δω την καλή προαίρεση του φίλου Κυπριανού απέναντι στον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο και όχι τον συνήθη πια και αποκρουστικό κατά πάντων φιλοκατήγορο παροξυσμό των Σχισματικών «καλογήρων» που αντικανονικώς και παρανόμως λυμαίνονται την Ιστορική Ιερά Μονή Εσφιγμένου, άχρι καιρού πάντοτε, αφού καταχρώνται της απέραντης ανοχής και πατρικής υπομονής του Παναγιωτάτου Οικουμενικού μας Πατριάρχου και του συνόλου των υπολοίπων Αγιορειτικών Μονών.
Γιατί -εκδίδοντες και διακινούντες το πιο αντίχριστο και αντιπνευματικό έντυπο, τολμώντες μάλιστα να το τιτλοφορούν επ’ ονόματι του Αγίου Αγαθαγγέλου του Εσφιγμενίτου- έχουν αναλάβει τον αηδή ρόλο των Φαρισαίων και Γραμματέων του Ευαγγελίου, που καραδοκούσαν πότε ο Χριστός θα κάνει κάποιο, κατ’ αυτούς, «λάθος» για να τον κατηγορήσουν!!! Και έφτασαν μέχρι του απίστευτου σημείου να τον συκοφαντούν επειδή θεράπευε τους ασθενούντας κατά το Σάββατον, «παραβιάζοντας» τον Νόμον!!! Αλήθεια, πόσους τέτοιους «νόμους» δεν έχουν βάλει οι ελεεινοί Σχισματικοί πάνω από τον Υπέρτατο Νόμο της Αγάπης και της Ενότητος του Σώματος του Χριστού, της Εκκλησίας, τον οποίον ποδοπατούν ως ράκος αποκαθημένης…; Ακόμη και αν… χαμογελάσει κανένας Επίσκοπος της Εκκλησίας μας σε κανέναν αιρετικό ή αλλόθρησκο, σπεύδουν και δημοσιεύουν και διακινούν μύριες ύβρεις και λοιδορίες, πλανώντες και πλανώμενοι!
Ε, λοιπόν, φίλε Κυπριανέ, τι το μεμπτόν είπε ο μακαριστός Χριστόδουλος, άξιο κατηγορίας και… «λιθοβολισμού»; Δεν είπε τίποτε περισσότερο από αυτό που πρωτοφανέρωσε ο ίδιος ο Κύριος -ήτοι την Οικουμενικότητα της Εκκλησίας- δίδοντας στους Αγίους Μαθητές και Αποστόλους Του την εντολή του ευαγγελισμού όλης της Οικουμένης: «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» (Ματθ., 28, 19). Δεν είναι αυτό ό,τι ο μακαριστός Χριστόδουλος αποκάλεσε «καλό οικουμενισμό» κάνοντας σαφή διάκριση (και αυτό είναι ομολογία ξεκάθαρη και κατά Θεόν αξιέπαινη εκ μέρους του μακαριστού Αρχιεπισκόπου!!!) από τον «κακό οικουμενισμό», δηλαδή την υπό ελαχίστων επιδιωκόμενη μετά των αιρετικών άνευ όρων μυστηριακή «ενότητα»; Δεν έχει η Εκκλησία την θεία αποστολή να ευαγγελίσει, να αγκαλιάσει εν τη Ορθοδόξω Πίστει όλη την Οικουμένη; Γιατί με δολιότητα και ηθελημένη τυφλότητα παραποιούμε την αλήθεια, βλασφημώντας έτσι τον Θεόν και την Εκκλησία Του; Μήπως οι ταλαίπωροι και θεήλατοι Σχισματικοί, ανάμεσα στις πολλές και βαρειές τους πλάνες, θεωρούν ότι αυτοί μόνοι συγκροτούν τους «εκλεκτούς» της Βασιλείας του Θεού; Γιατί εγώ μάλλον διακρίνω ότι σ’ αυτούς κινδυνεύει να εκπληρωθεί ο φοβερός λόγος του Κυρίου: «πολλοὶ ἐροῦσί μοι ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ• Κύριε Κύριε, οὐ τῷ σῷ ὀνόματι προεφητεύσαμεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δαιμόνια ἐξεβάλομεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δυνάμεις πολλὰς ἐποιήσαμεν; καὶ τότε ὁμολογήσω αὐτοῖς ὅτι οὐδέποτε ἔγνων ὑμᾶς• ἀποχωρεῖτε ἀπ' ἐμοῦ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν» (Ματθ. 7, 22-23).
Αυτά, αγαπητοί φίλοι, γιατί υπάρχουν και κάποια όρια στην ανοχή μας απέναντι στις ιταμές επιθέσεις των αθλίων Σχισματικών, που έχουν περιέλθει σε χειρότερη πνευματική αποσύνθεση και θεοεγκατάλειψη και από τους αιρετικούς Προτεστάντες, πολυδιασπώμενοι σε αλληλοαφοριζόμενες φατρίες και σφετεριζόμενοι εξ ονόματος εκάστης το… «αλάθητον»!!! Δηλαδή, ενστερνιζόμενοι τον πιο νοσηρό και εωσφορικό συνδυασμό της παπικής αλαζονείας και του προτεσταντικού αμοραλισμού, και την ίδια ώρα βλασφημούντες την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, ότι συλλήβδην βρίσκεται σε… πλάνη!!!

5) Κυπριανός Χ : Αγαπητέ DeFreJus,

Σεβόμενος τη φιλοξενία που μου παρέχεις θα μετριάσω μόνος μου τα σχόλιά μου,αφού προηγουμένως σε ευχαριστήσω.
Δύο λόγους θα πω: Πρώτον,θα ήταν φρόνιμο και θα οικοδομούσε, αν οι χαρακτηρισμοί κατά των Εσφιγμενιτών και λοιπών σχισματικών ήταν ηπιότεροι.Η οξύτητα των λόγων δεν μας βοηθά.Πόσο μάλλον όταν πρόκειται περί του ιδίου αίματος.
Και δεύτερον,ως προς το "μαθητεύσαντες πάντα τα έθνη". Τούτο κατά τη γνώμη μου σημαίνει να καλλιεργήσετε την μαθησιακή διάθεση.Γιατί αν κάποιος αυτή τη διάθεση δεν την έχει,ποτέ δεν πρόκειται να μάθει και ουδέποτε θα μαθητεύσει.Δεν νομίζω ότι οι παπικοί και οι προτεστάντες,σε επίπεδο υψηλών συχνοτήτων,έχουν ή δείχνουν να έχουν,αυτή τη διάθεση.
Και πάλι,ευχαριστώ για τη φιλοξενία.

(Σημ. Εντελώς άστοχος ο παραλληλισμός με το "πορευθέντες μαθητεύσατε". Εκείνοι που κλήθηκαν να πορευθούν, πήγαιναν σε έθνη που δεν είχαν ιδέα με όλα όσα είχαν συντελεσθεί. Οι σημερινοί δικοί μας "πορευόμενοι" ξαναγυρίζουν πίσω, σ΄ αυτούς που κάποτε πορεύθηκαν, αλλά χάραξαν άλλους δρόμους από αυτούς που ήξεραν. Σήμερα μας λένε ότι εμείς έχουμε έλλειμμα πίστεως. Τα στραβά μονοπάτια που πήραν και παραχάραξαν την πίστη, αυτά τους έμαθαν και αυτά πάμε να μάθουμε).

6) DeFreJus :Και η υπερτάτη αλήθεια λέγει: Extra Ecclesiam nulla salus!

7) Κυπριανός Χ : Εντάξει αγαπητέ μου DeFreJus. Αυτό είπε και ο άγιος,που έχω την τιμή να φέρω το όνομά του.Αλλά το ερώτημα είναι ποιοι σήμερα βρίσκονται εντός και ποιοι εκτός.Με διοικητικές δομές παπικού στυλ είναι εύκολο να λες "εμείς είμαστε οι εντός" και οι υπόλοιποι εκτός.Τέλος πάντων,δεν θέλω να επεκταθώ.Να συστήσω και πάλι λιγότερη εμπάθεια και περισσότερη νηφαλιότητα.

8) DeFreJus : Δεν ήθελα να οξύνω περισσότερο τα πράγματα, όμως το καθήκον μου να μαρτυρώ την αλήθεια, ως Ορθόδοξος Χριστιανός, μέλος του Σώματος του Χριστού, που και δομή έχει και Ιεραρχία (από τον Χριστό και τους Αποστόλους ορισμένη και κατά διαδοχήν διαιωνιζομένη) θα πω τα πράγματα με τ’ όνομά τους. Για να μη φανεί η σιωπή ως συγκατάθεση στην πλάνη και το ψεύδος!
1ον. Για τα περί «χαρακτηρισμών», ας διαβάσουμε τους Αγίους Πατέρες και εκεί θα δούμε πόσο απερίφραστα και χωρίς «σαβουάρ βιβρ» κατακεραυνώνουν τους Εχθρούς της Εκκλησίας, Αιρετικούς και Σχισματικούς. «Υιόν του Διαβόλου» αποκαλούσε ενώπιος ενωπίω τον αιρετικό Μαρκίωνα ο Άγιος Ιερομάρτυς Πολύκαρπος Επίσκοπος Σμύρνης! Μήπως δεν είχε… αγάπη; Όχι, φυσικά, αλλά έπρεπε να προστατέψει το ποίμνιό του από τη λύμη της πλάνης και της αιρέσεως! Αυτός ο λόγος υπαγορεύει και τα δικά μου σκληρά λόγια για τους Προβατόσχημους Θεομπαίχτες Σχισματικούς.
2ον. Όσο είναι «κληρικός» ο Παναιρεσιάρχης πάπας, άλλο τόσο είναι «κληρικοί» και οι Σχισματικοί Προβατόσχημοι Σφετεριστές της Αγίας Ιερωσύνης, είτε έχουν καταλάβει παράνομα και αντικανονικά την Ιερά Μονή Εσφιγμένου είτε όπου αλλού βρίσκονται και δρουν, πλανώντες και πλανώμενοι.
3ον. Η Ιερά Μονή Εσφιγμένου έχει νόμιμο και κανονικό Ηγούμενο τον π. Χρυσόστομο και την Αδελφότητά του, που όμως δεν μπορούν να ασκήσουν τα καθήκοντά τους λόγω του καθεστώτος παρανομίας και αντίχριστης συμπεριφοράς των καταληψιών της Μονής.
4ον. «Θαυμάσαι πρόσωπον ασεβούς ου καλόν», λέγει η Αγία Γραφή. Όσοι λοιπόν θαυμάζουν και επαινούν την επιτηδευμένη και ψευτορθόδοξη ευσεβοφάνεια των Προβατόσχημων Σχισματικών βλάπτουν βαρύτατα και εκείνους -που παγιώνονται στην πλάνη τους- και τους εαυτούς τους. Πολύ δε περισσότερο αμαρτάνουν όσοι θεωρούν «πολύ καλύτερους κληρικούς» τους θεομπαίχτες Προβατόσχημους Σχισματικούς από τους Κανονικούς και κατ’ Αποστολικήν Διαδοχήν κατεστημένους Κληρικούς της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, Πρώτος τη τάξει των οποίων είναι ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης μας κ.κ. Βαρθολομαίος ο Α΄.
5ον. Εάν κάποιοι έχουν να παραθέσουν παρερμηνείες και μισόλογα για να πλανήσουν τους αφελείς περί της Ορθόδοξης Ομολογίας του Πανσέπτου Οικουμενικού μας Θρόνου, εγώ έχω να παραθέσω 1000 απαραχάρακτους λόγους τους Πατριάρχου μας που βρίθουν αγιοπνευματικής σοφίας και συνέσεως, σύμφωνα με την Κυριακή Εντολή: «Ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω ὑμᾶς ὡς πρόβατα ἐν μέσῳ λύκων• γίνεσθε οὖν φρόνιμοι ὡς οἱ ὄφεις καὶ ἀκέραιοι ὡς αἱ περιστεραί» (Ματθ. 10, 16). Ακόμη και όταν για καθαρώς διπλωματικούς λόγους δέχθηκε τον πάπα στο Φανάρι, του είπε: επιθυμούμε να αποκαταστήσουμε την διασαλευθείσα κοινωνία Ανατολής και Δύσεως στηριζόμενοι επάνω στην Αλήθεια του Ευαγγελίου και την κοινή πίστη των Πατέρων μας! Τι σημαίνει αυτό; Παραπομπή του πάπα στην κοινή Πίστη της πρώτης χιλιετηρίδος, όταν είχαμε κοινούς Πατέρες και ήμασταν όλοι μέλη της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας! Αλλά αυτά τα αποσιωπούν οι Προβατόσχημοι Σχισματικοί της Εσφιγμένου και όπου αλλού! Η οποίοι έκαμαν εμπόριο την ευσέβεια, και εμπαίζουν τους αφελείς οπαδούς των.
6ον. Εντός της Εκκλησίας είναι όσοι είναι σε κοινωνία μαζί Της. Αν θέλετε ονόματα, ξεκαθαρίζω: Όσοι είναι σε κοινωνία και μνημονεύουν: τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, τον Μακαριώτατο Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρο, τον Μακαριώτατο Πατριάρχη Αντιοχείας κ.κ. Ιγνάτιο, τον Μακαριώτατο Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλο, και όλους τους κατά τόπους Επισκόπους που βρίσκονται σε κοινωνία μαζί τους. Εκτός είναι όλοι οι «ακέφαλοι» ή «κακοκέφαλοι» Σχισματικοί και ασφαλώς οι Αιρετικοί (ούτως ή άλλως). Στοιχειώδης γνώση της Εκκλησιαστικής Ιστορίας υπαγορεύει τα ανωτέρω. Η άγνοια ευνοεί τους θεομπαίχτες Σχισματικούς, του προτεσταντοποιημένους πολεμίους της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας.
7ον. Τέλος, τις ενστάσεις κατά του Οικουμενισμού τις δεχόμαστε και τις στηρίζουμε όταν προέρχονται από κανονικά μέλη της Εκκλησίας, Κληρικούς και Λαϊκούς. Η πρόσφατη ομολογιακή έκδοση «Εν Συνειδήσει» (βλ. εδώ: http://www.impantokratoros.gr/9ADBA8B2.el.aspx) του Ηγουμένου του Μεγάλου Μετεώρου Αρχιμ. Αθανασίου είναι καταπέλτης ενάντια στον Οικουμενισμό! Και είναι ευπρόσδεκτη, γιατί είναι καρπός πόνου και αγάπης για την Εκκλησία από ένα πιστό μέλος Της, και όχι νοσηρό αποκύημα μίσους και σφετερισμού των εκκλησιαστικών ιδιοτήτων και αξιωμάτων! Στους Σχισματικούς και Αιρετικούς δεν παρέχουμε δικαίωμα να μιλούν εξ ονόματος της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Όχι εμείς, αλλά οι ίδιοι αυτοδικαίως έχουν απολέσει αυτό το δικαίωμα, εκπίπτοντες της Μίας Ποίμνης, της Εκκλησίας.

9) Κυπριανός Χ : Οι θέσεις των υποστηρικτών της ημερολογιακής μεταβολής είναι τόσο παγιωμένες,που ποτέ δεν πρόκειται να αλλάξουν.Θυμίζουν,αυτό που κάποτε είχε πει ο Τσέχος πολιτικός Ντούπτσεκ,όταν ρωτήθηκε αν πιστεύει κι εκείνος απάντησε :
"Γεννήθηκα καθολικός".Ούτε και οι παπικοί,σε επίπεδο κεφαλών, πρόκειται ποτέ να αλλάξουν.Μένουν πιστοί σε αυτούς που τους γέννησαν,στους πατέρες ή καλύτερα,στους προγόνους.
Αν όμως έκαναν μια μικρή αναδρομή στο γενεαλογικό τους δέντρο,θα έβρισκαν ότι προέρχονται από πρωτόγονους ειδωλολάτρες,οι οποίοι κάποια στιγμή μεταστράφηκαν στον Χριστιανισμό. Τον οποίο όμως,ένας υπερόπτης και φιλοπρωτεύων πάπας τον άλλαξε. Άλλαξαν,έτσι και οι πρόγονοι.Και από Χριστιανοί,έγιναν καθολικοί (παπικοί) χριστιανοί.Δεν θα καθίσουν να ψάξουν οι σημερινοί απόγονοι αν αυτό έγινε σωστά ή στραβά.Αν αυτό γίνεται αφορά σε ελάχιστες,μεμονωμένες περιπτώσεις.
Οι υποστηρικτές της μεταβολής του ημερολογίου,δεν πρόκειται κι αυτοί ποτέ να ψάξουν, αν αυτό που έγινε ήταν εκκλησιαστικό αίτημα ή αίτημα άλλων (μη εκκλησιαστικών) παραγόντων,που οπωσδήποτε εξυπηρετούσαν άλλες ύποπτες σκοπιμότητες.Το επιβεβαιώνουν όσα ακολούθησαν και θα ακολουθήσουν.
Αίτημα ενός άκριτου επιστημονισμού ήταν και τίποτα περισσότερο.Ως προς την πίστη,ο χρόνος για την Εκκλησία έχει σημασία για ζητήματα τάξεως (ακριβείας) και δεν αποτελεί σημείο αναφοράς αυτής καθ΄ εαυτής της λατρείας.Η Εκκλησία εν χρόνω τιμά,υμνεί και λατρεύει,αχρόνως τον "Παλαιό των Ημερών".

(Σημ. Το "αίτημα ενός άκριτου επιστημονισμού" που γράφω πιο πάνω, ήταν η κορυφή του παγόβουνου,όπως λέμε.Από κάτω βυσσοδομούσαν και βυσσοδομούν άλλα.Αυτά που γίνονται σήμερα. Έπρεπε να μας κομματιάσουν και αυτό, μόνο οι πολιτικοί μπορούσαν να το κάνουν,αν είχαν μερικούς ομόφρονες ιεράρχες (στην μασονία) με αυτούς. Τους βρήκαν και πέτυχαν το στόχο τους.)

Εν πάση περιπτώσει,για να μη γράφω πολλά, αφού εξαντλήσαμε οι μεν και οι δε, όλη την επιχειρηματολογία μας για τα παρεισφρήσαντα και μη βλέποντας το ουσιώδες,αν εκκλησιαστικά όφειλε αυτό να γίνει,προσθέσαμε πλείστα όσα για να καταλήξουμε στο σημείο να έχουμε τους "εντός εκκλησίας" αντιοικουμενιστές και τους εκτός εκκλησίας "σχισματικούς", οι οποίοι εδώ και χρόνια φώναζαν αυτό που σήμερα λένε με άλλοτε κομψό και άλλοτε άκομψο τρόπο, οι "εντός εκκλησίας". Η ένωση των εκκλησιών έχει μυστικά συμφωνηθεί εδώ και χρόνια κι εμείς θα περιμένουμε να δούμε την "γυμνή κεφαλή" να κηρύσσει την αίρεση. (Σημ. Η αίρεση διδάχθηκε από τα παθήματά της και σε μας εδώ μιλεί δογματικότατα. Και προς τα έξω αιρετικότατα! Λαμπρά !!) Τότε όμως δεν θα ενδιαφέρεται απολύτως κανείς.Θα έχουμε μάθει όλοι ότι η πίστη είναι "προσωπικό δεδομένο". Αφορά αποκλειστικά εμάς και μόνο εμάς και το τι κάνουν οι άλλοι,δεν μας ενδιαφέρει καθόλου.Θα πηγαίνουμε στην "εκκλησία" - σε οποιαδήποτε "εκκλησία" - αργά γρήγορα όλες θα δεχθούν αυτή την προσθήκη - έχοντας μόνο κατά νού "ό έκαστος κατά διάνοιαν έχει". Και ... πάντων και πασών, ταύτα.

10) DeFreJus : Κατ’ αρχάς ο όρος «θεολογικές γνώσεις» και αδόκιμος είναι και δεν με αφορά και δεν μου αρέσει. Η Γνώση είναι μία και είναι καρπός εμπνεύσεως του Παναγίου Πνεύματος, το Οποίον, σύμφωνα με την αψευδή υπόσχεση του Κυρίου, οδηγεί και θα οδηγεί αενάως και αϊδίως την Εκκλησίαν «εις πάσαν την αλήθειαν». Συνεπώς η Γνώσις της Αληθείας είναι καρπός και κτήμα της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Εμείς οι πενιχροί, ως μέλη πιστά και υπήκοα στην Εκκλησία, εκφράζουμε απλώς τις απόψεις μας, με φόβο Θεού και συστολή μήπως ηθελημένα και αμετανόητα σφάλουμε περί το δόγμα, το οποίον συνεπάγεται αφεύκτως την αποξένωση από την Εκκλησία και άρα την έκπτωση από τη Βασιλεία του Θεού. Το ζήτημα είναι μόνον εάν οι απόψεις αυτές βρίσκονται μέσα στο consensus της Αποκεκαλυμμένης Αληθείας αφήνοντας απέξω τους εγωκεντρικούς υποκειμενισμούς και την αλαζονεία, που υπήρξαν τα εφαλτήρια όλων των αιρετικών ανά τους αιώνες.
Αυτή είναι και η βασική διαφωνία μου με τους λοιπούς φίλους που έχουν συμμετάσχει στον διάλογο σε αυτήν την ανάρτηση. Εκείνοι απολυτοποιούν μια νοησιαρχική «αλήθεια», αντίστοιχη με αυτήν της «φιλοσοφίας», μια «αλήθεια» αποκομμένη όμως από το Σώμα της Εκκλησίας, μια «αλήθεια για την Εκκλησία, αλλά… χωρίς την Εκκλησία»! Αυτό είναι το καίριο και θανάσιμο αμάρτημα όλων των Σχισματικών κάθε εποχής. Στην ομόδοξη Ρωσία, λ.χ. οι λεγόμενοι «Παλαιόπιστοι» ή Ρασκόλνικοι αποκόπηκαν από το Σώμα της Εκκλησίας, διαφωνώντας με την διόρθωση των λειτουργικών βιβλίων που επιχειρήθηκε από το Πατριαρχείο Μόσχας! Μια διόρθωση αναγκαία, αφού λόγω των αντιγραφών είχαν παρεισφρήσει μύρια όσα λάθη και παροράματα, που ευτέλιζαν τον λειτουργικό πλούτο της Εκκλησίας. Εκείνοι όμως, δηλαδή οι Ρασκόλνικοι, θεώρησαν την διόρθωση αυτή ως… «πλήγμα στις παραδόσεις», ό,τι ακριβώς και οι δικοί μας «παλαιοημερολογίτες» με ένα ακόμη πιο ευτελές και καθαρώς κοσμικό ζήτημα, το ημερολόγιο, και αποσχίστηκαν από την Εκκλησία και τη σωτηρία, κυριολεκτικώς για… ψύλλου πήδημα!!! Βλέπεις πού οδηγεί ο φανατισμός και ο εγωισμός τον άνθρωπο; Εγκλωβισμένος στο αμαρτωλόν και αντίθεον ίδιον θέλημα, ο άνθρωπος ορθώνει τείχος απροσπέλαστον ανάμεσα στον εαυτόν του και τη Χάρη του Θεού. Και όταν η Χάρις του Θεού φυγαδευτεί, ο διάβολος εισβάλλει μανιωδώς και ανελέητα και κακοποιεί και γελοιοποιεί τον άνθρωπο! Γιατί τι άλλο παρά έσχατος εξευτελισμός είναι το να χάνει κανείς τη Χάρη και τη σωτηρία -εφ’ όσον αποσχίζεται από το Σώμα του Χριστού- λόγω… ημερολογίων ή τυπογραφικών λαθών!!!;;;
Και γίνεται ο άνθρωπος στην περίπτωση αυτή θεομάχος και αγιομάχος, στην απέλπιδα προσπάθειά του να αυτοδικαιωθεί, χωρίς τον Θεόν. Γι’ αυτό ανέφερα παραπάνω σε άλλη απόκριση, ότι έχει ακουστεί από τα χείλη ταλαίπωρων «παλαιοημερολογιτών» ακόμη και η εσχάτη ύβρις και βλασφημία κατά του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου -ότι ενδεχομένως δηλαδή να μην είναι και τόσο… άγιος!!!- ακριβώς επειδή η θεόπνευστη και χαρισματική επιχειρηματολογία του Μεγάλου αυτού και Χρυσέος Στόματος του Χριστού για αντίστοιχα με την ημερολογιακή διόρθωση προβλήματα της εποχής του είναι αποστομωτική και καταρρίπτει όλες τις ψευδοθεολογικές αλχημείες των Σχισματικών «οπαδών του πάτριου»!!! Οι οποίοι, εκτός των άλλων, όπως ακριβώς και οι Ρασκόλνικοι στη Ρωσία, δεν εμφορούνται από την κορυφαία αρετή της διακρίσεως, για να κατανοήσουν, ότι άλλο η Αγία και Ιερά Παράδοσις της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας (ό,τι δηλαδή πάντοτε, παντού και από πάντας πιστεύεται και ομολογείται) και άλλο οι επιμέρους τοπικές ή παροδικές «παραδόσεις», αυτές που μπορούν ελεύθερα να ρυθμίζονται με απόφαση της Εκκλησίας, μέσα στην στοργική της ποιμαντική μέριμνα και τον στόχο να διακονηθεί ο σκοπός Της, που είναι η σωτηρία πάντων των ανθρώπων.
Στο πλαίσιο αυτό έχουν μέσα στους αιώνες διαφοροποιηθεί πάμπολλα επιμέρους στοιχεία στη λατρεία και ζωή της Εκκλησίας, πολλές φορές και κόντρα σε ρητούς Ιερούς Κανόνες (!), όπως η καθιέρωση της Αγίας Λαβίδος για τη Θεία Μετάληψη των Πιστών, προκειμένου να ρυθμιστούν καταστάσεις ανωτέρας βίας και να αποφευχθούν προσκόμματα στο σωτηριολογικό έργο της Εκκλησίας.
Και οι ίδοι οι Άγιοι Πατέρες μας, οι «αυστηρότεροι» εξ αυτών, οικονομούσαν τα πάντα (κατά τον λόγον του Αποστόλου, «γέγονα τα πάντα τοις πάσι») προκειμένου να μην χάσουν το δάσος (δηλαδή το έργο της σωτηρίας των ανθρώπων) πίσω από το δένδρο (κάποια επιμέρους «παράδοση» ή ακόμη και Κανόνα της Εκκλησίας). Έτσι, λ.χ., ο Μέγας Βασίλειος, παρά το γεγονός ότι στην εποχή του απαγορευόταν από την Εκκλησία να έρχονται εις γάμου κοινωνίαν ο νέος και η νέα που είχαν προγαμιαίες σεξουαλικές σχέσεις, βλέποντας τις ποιμαντικές ανάγκες της εποχής του, και «ίνα μη χείρον τι γένηται», τελικά επέτρεψε εξαιρέσεις από αυτόν τον αυστηρό Κανόνα. Ποιος; Ο Μέγας Βασίλειος! (Ελπίζω να μην γίνω η αιτία να τον… γράψουν στα «κατάστιχά» τους οι «παλαιοημερολογίτες», όπως τον Ιερό Χρυσόστομο…)
Και δεν φοβούνται καν οι κατά διαφόρους προφάσεις Σχισματικοί, μήπως εις την περίπτωσίν τους ακουστεί η απειλητική καταδίκη του Θεανθρώπου: «(…) διατί καὶ ὑμεῖς παραβαίνετε τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ διὰ τὴν παράδοσιν ὑμῶν; (…) καὶ ἠκυρώσατε τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ διὰ τὴν παράδοσιν ὑμῶν. ὑποκριταί καλῶς προεφήτευσε περὶ ὑμῶν Ἡσαΐας λέγων• ἐγγίζει μοι ὁ λαὸς οὗτος τῷ στόματι αὐτῶν καὶ τοῖς χείλεσί με τιμᾷ, ἡ δὲ καρδία αὐτῶν πόρρω ἀπέχει ἀπ' ἐμοῦ• μάτην δὲ σέβονταί με, διδάσκοντες διδασκαλίας ἐντάλματα ἀνθρώπων»! (Ματθ. 15, 3-9). Και ποια είναι αυτή η εντολή του Θεού; Πάλιν ας την ακούσουμε από τον ίδιον τον Κύριον: «μείνατε ἐν ἐμοί, κἀγὼ ἐν ὑμῖν. καθὼς τὸ κλῆμα οὐ δύναται καρπὸν φέρειν ἀφ' ἑαυτοῦ, ἐὰν μὴ μείνῃ ἐν τῇ ἀμπέλῳ, οὕτως οὐδὲ ὑμεῖς, ἐὰν μὴ ἐν ἐμοὶ μείνητε. ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος, ὑμεῖς τὰ κλήματα. ὁ μένων ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν αὐτῷ, οὗτος φέρει καρπὸν πολύν, ὅτι χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν» (Ιωάν 15, 4-5).
Γι’ αυτό και η Εκκλησία, η νοητή άμπελος, το Σώμα του Χριστού, πάντοτε και αταλάντευτα καταδικάζει τα Σχίσματα, χωρίς καν να εξετάζει -και πολύ ορθώς-εάν αυτά που προφασίζονται οι Σχισματικοί είναι ορθά -από δογματικής απόψεως- ή όχι. Αλίμονο, εάν σε κάθε «διαφορετικότητα» στην ερμηνεία των δογμάτων ή των προθέσεων, η Εκκλησία έδινε την ευλογία Της να αποκόπτονται κάποιοι και να συγκροτούν «αυτοκέφαλη» -ή μάλλον και εκκλησιολογικώς δοκιμώτερον- Ακέφαλη Φατρία! Τότε δεν θα υπήρχε σήμερα η Εκκλησία, αλλά ένα προτεσταντοποιημένο σύμπλεγμα αλληλοαφοριζόμενων και αλληλομισούμενων ομάδων, όπως ακριβώς συμβαίνει τώρα πια στους κόλπους των λεγομένων «παλαιοημερολογιτών». Σημείον ορατόν και αυτό της απολύτου και θλιβερής Θεοεγκαταλείψεώς των.
Μέσα στα παραπάνω πλαίσια το ερώτημά σου έχει μία μόνο απάντηση: να έχεις ους ευήκοον προς την Αγία Εκκλησία μας, προς την Ποιμαντική της Χάρη και Πρόνοια, και έτσι δεν θα πλανηθείς ούτε θα πανικοβληθείς από τον φόβο των «επερχομένων τη Οικουμένη». Είτε ο Αντίχριστος θα εδρεύει στις Βρυξέλλες είτε στη Νέα Υόρκη, η και εν μέσω των Αθηνών ακόμη, αυτό δεν έχει σε τίποτε να επηρεάσει τον πιστό που είναι άρρηκτα συνηρμοσμένος με την άμπελον και τροφοδοτείται από τα αείζωα νάματα της Ορθοδόξου Πίστεως και Ζωής. Με την αδιάλειπτη και εν μετανοία συμμετοχή μας στα Ιερά Μυστήρια της Εκκλησίας μας διατηρούμε απρόσβλητο αυτόν τον σύνδεσμο και ουδείς θα μπορέσει να μας βλάψει! Ούτε ο Αντίχριστος, ούτε ο ίδιος ο Σατανάς, ούτε όλες οι δυνάμεις τους σκότους μαζί! Αρκεί να είμαστε ενωμένοι με τον Χριστόν και αναμεταξύ μας, εντός της Εκκλησίας. «ἰδοὺ δίδωμι ὑμῖν τὴν ἐξουσίαν τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καὶ σκορπίων καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ, καὶ οὐδὲν ὑμᾶς οὐ μὴ ἀδικήσῃ» (Λουκ. 10, 19).

11) Κυπριανός Χ : DeFreJus: "Το ζήτημα είναι μόνον εάν οι απόψεις αυτές βρίσκονται μέσα στο consensus της Αποκεκαλυμμένης Αληθείας αφήνοντας απέξω τους εγωκεντρικούς υποκειμενισμούς και την αλαζονεία, που υπήρξαν τα εφαλτήρια όλων των αιρετικών ανά τους αιώνες".

Κυπριανός: Το consensus της Αποκεκαλυμμένης Αληθείας έρχονται οι Σύνοδοι να μας το διασαφηνίσουν,αλλά και να το επιβεβαιώσουν. Αν θυμάμαι καλά,δυο φορές που κλήθηκε από τους παπικούς το υπόδουλο Πατριαρχείο να διορθώσει το ημερολόγιο απάντησε αρνητικά.Θα μου πείτε ότι αυτή ήταν τοπική σύνοδος.Τι μεσολάβησε και τι είδους "σύνοδος" ήταν αυτή που έλαβε την απόφαση της διόρθωσης;Σημαντικότερο δε,κάτω από ποιες συνθήκες και ποιο ήταν το κύρος αυτών που συμμετείχαν στη διόρθωση; Το θέμα,βλέπετε,αρχίζει να παίρνει διαστάσεις και καλό θα ήταν να μη μου απαντούσατε.Γνωρίζω αρκετά.Ας μείνουμε εδώ καλύτερα.
Την άποψή μου ασφαλώς εκφράζω και μακράν εμού, εγωκεντρισμοί και τα λοιπά αιρετικά εφαλτήρια.

12) DeFreJus : Ου με πείσεις καν με πείσης. Αυτή δυστυχώς είναι η οδός των αρνουμένων την Αλήθεια της Εκκλησίας μας. Και δυστυχώς ο φίλος Κυπριανός εμμένει σ' αυτήν την οδό, ισχυριζόμενος ότι "γνωρίζει αρκετά". Αλήθεια μια "γνώση" που σε φέρνει αντιμέτωπο με την Καθολική Εκκλησία είναι ωφέλιμη και κατά Θεόν ή μήπως ανήκει σε κείνην την κατηγορία "γνώσεως" που, σύμφωνα με τον θείο Απόστολο, "φυσιοί τον νουν" και μας αποκόπτει από τον Θεόν, τον επί ταπεινούς επιβλέπονται και υπερηφάνοις αντιτασσόμενον;
Μεγάλη κουβέντα το "γνωρίζω αρκετά"! Μεγάλη και επικίνδυνη έως θανάτου! Γιατί και γι' αυτό το Πανάγιον Κυριακόν Στόμα ελάλησε μετ' αυθεντίας λέγον: "ἐκεῖνος δὲ ὁ δοῦλος, ὁ γνοὺς τὸ θέλημα τοῦ κυρίου ἑαυτοῦ καὶ μὴ ἑτοιμάσας μηδὲ ποιήσας πρὸς τὸ θέλημα αὐτοῦ, δαρήσεται πολλάς" (Λουκ. 12, 47).
Ο Κύριος να μας ελεήσει· Γένοιτο.

13) Κυπριανός Χ : Το "γνωρίζω αρκετά" αφορά στα πολιτικά παρασκήνια της εποχής.Αυτά τα παρασκήνια,τα πολιτικά,είναι που βούλιαξαν το Βυζάντιο (Ρωμηοσύνη,αν θέλετε).Βούλιαξαν και τη Ρωσία των Τσάρων.Αλλά δεν βουλιάζουν τον εσμό των νυν κυρίαρχων αιρετικών.Αυτοί θα βουλιάξουν με άλλο τρόπο.
Τα ίδια πολιτικά παρασκήνια είναι αυτά που θα μας τραβήξουν κι εμάς στον "πάτο",αν δεν βρισκόμαστε ήδη,και σας ευχαριστώ που με αφήνετε να μονολογώ.

Κατά τα άλλα,θα συνεχίσουμε να συνευωχούμεθα με τους αιρετικούς και θα θυμίζουμε ότι οι άγιοι Πατέρες δεν φείδονταν στο λεξιλόγιό τους,όταν αντιμετώπιζαν τους "σχισματικούς" πχ.όπως οι Παλαιοημερολογίτες.
(Σημ. Τους παλαιοπίστους της Ρωσίας ή Ρασκολνίκους, τους θυμόμαστε για να δικαιολογήσουμε αυτά που κάναμε με το ημερολόγιο. Αν και δεν γνωρίζω καλά τι έγινε στη Ρωσία με τους Ρασκολνίκους, έχω την εντύπωση ότι κι αυτό το επιχείρημα είναι άστοχο. Πάντως, η "αναγέννηση" της Ρωσίας στο θέμα της πίστης είχε σαν συνέχεια τον άθεο μπολσεβικισμό. Αυτό να μη το ξεχνάμε.)

14) DeFreJus : 2ον. Ούτε θέλω ούτε και θα επιτρέψω σ’ αυτό το Ιστολόγιο να δημοσιευθούν τα δαιμονικά εμέσματα των Προβατόσχημων Σχισματικών Θεομπαικτών ΓΟΧ, ΩΧ ή… ΒΑΧ! Γνωρίζω ότι είμαι ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ και αυτό με γεμίζει με ιερή ελπίδα και χάρη και, όπως έγραψα και ανωτέρω, δεν δίνω -όχι εγώ αλλά η Εκκλησία- το δικαίωμα στους απ’ έξω και στους εναντίον να μιλούν για τα interna corporis της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας!
3ον. Όσοι είναι μέλη Σχισματικών Ψευτορθόδοξων Παρασυναγωγών του Σατανά («παλαιοημερολογίτες» κλπ Χριστέμποροι και Θεομπαίκτες) ας κοιτάξουν να μετανοήσουν και να επιστρέψουν στο Ένα και Αδιαίρετο Σώμα του Χριστού, διότι τώρα έτσι όπως παραμένουν ΑΒΑΠΤΙΣΤΟΙ, ΑΝΕΞΟΜΟΛΟΓΗΤΟΙ, ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΟΙ και εν γένει ΑΜΕΤΟΧΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ (αφού οι ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΔΕΣ που σφετεριστικά και βλάσφημα αυτοχειροτονούμενοι φορούν το τιμημένο ράσο μέσα στους ανίερους κόλπους τους δεν έχουν καμία Χάρη για να μεταδώσουν στους «πιστούς» τους!) έχουν πάρει με απόλυτη βεβαιότητα τον δρόμο για την Αιώνια Καταδίκη. Σ’ αυτή την ολισθηρή κατηφορική αλλοφροσύνη τους δεν θα τους ακολουθήσουμε, εμείς τα ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
4ον και Τελευταίον. Εδώ Τελεία και Παύλα. Κατά την θείαν εντολήν του Αγίου Αποστόλου Παύλου: «Αιρετικό άνθρωπο συμβούλεψέ τον μια δυο φορές και μετά - αν δε σε ακούσει - παράτησέ τον, αφού γίνεται αυτονόητο πια ότι ένας τέτοιος άνθρωπος έχει διαφθαρεί εντελώς και αμαρτάνει έχοντας καταδικάσει ο ίδιος τον εαυτό του» (Τίτ. 3, 10-11).

15) Κυπριανός Χ : Άκουσε να δεις,αγαπητέ μου DeFreJus.
Αν ο παπισμός ευθύνεται που γεμίσαμε σήμερα "εκκλησίες" (παρένθεση,η σαϊεντολογία έλεγε στην αρχή ότι δεν έχει σχέση με θρησκεία,αλλά όταν κατάλαβε το δημοκρατικό κόλπο με τις "εκκλησίες" αυτοανακηρύχθηκε σε "εκκλησία") ο ίδιος φταίει που κοπήκαμε στα δυο και με τόσο μίσος, οι μεν χτυπάμε τους δε.Ο ίδιος πάλι ο παπισμός (σημ. θρησκευτικοπολιτικό κατασκεύασμα σημειωτέον), αφού γίναμε δυο κομμάτια, φταίει που οι παλαιοημερολογίτες πήραν αυτή την άσχημη τροπή, να σηκώνει ο καθένας και το δικό του "μπαϊράκι".Με τους παλαιοημερολογίτες δεν είμαι.Αλλά με τον "Παλαιό των Ημερών" είμαι και εύχομαι να τους βοηθήσει να ομονοήσουν. Αν και οι Παλαοιημερολογίτες είναι με τον Παλαιό των Ημερών τότε είμαι μαζί τους.
Θα ήθελα μερικά πράγματα ακόμη να σου γράψω,αφού σε παρακαλέσω να παραβλέψεις κάποια ορθογραφικά μου λάθη (η στραβωμάρα μου, και όχι μόνο,τι να κάνω;). Αν είχες ιατρικές γνώσεις,το βιντεάκι στο ιστολόγιο δίπλα, που μας θυμίζει την απώλεια του Χριστόδουλου,μάλλον,θα το είχες βγάλει.Τι το έχεις εκεί; Για να μας θυμίζει την "ένδοξη" πτώση του με την καλήν,υπερ των μεταμοσχεύσεων,ομολογία; Μάθε πως γνώριζε ότι ήταν ανέφικτη η μεταμόσχευση, αλλά πήγε.Για να διαστρέψει τις οντολογικές Ορθόδοξες αντιλήψεις μας.

Αν είχες την θεολογική παιδεία της Ορθόδοξης ταπείνωσης,δεν θα ήσουν και τόσο εμπαθής κατά των αδελφών μας Παλαιοημερολογιτών.Δεν βλέπεις ότι όλα αυτά μας τα έφτιαξαν οι πολιτικοί κι εσύ,χωρίς να υποψιάζεσαι πού μας οδηγούν, δίνεις και τον καλόν αγώνα υπερ των εκπροσώπων της.
Δεν ξέρω αν η "πληροφορία" μου είναι σωστή,αλλά κάτι μου λέει,ίσως το "θηρίον" της Αποκαλύψεως να είναι η πολιτική και η ψήφος, ο "αριθμός" του θηρίου.Ψάχνω να βρώ πότε είδαμε καλό από τους πολιτικούς, και σαν τον μοναχό Αλύπιο του εθνικού μας ποιητή (Η γυναίκα της Ζάκυνθος), αρχίζω να κρύβω ένα - ένα τα δάχτυλά μου γιατί μου φαίνονται πολλά.
Ευχαριστώ τον Θεόν,διότι ποτέ μου δεν ψήφισα.

Διάβασε ακόμη κι αυτό.
Θα πας την Κυριακή να κοινωνήσεις και μετά από σένα θα είμαι κι εγώ.Από το ίδιο Άγιο Δισκοπότηρο,με την ίδια Ιερή Λαβίδα,το αυτό Ένα Σώμα και Αίμα Χριστού.Θα φύγεις εσύ,θα φύγω κι εγώ.Την άλλη μέρα θα γράψεις εσύ,θα γράψω κι εγώ. Εσύ όμως θα λες, με αυτά που γράφεις, εγώ είμαι το "χέρι" του Χριστού. Ένας άλλος θα σου πει : κι εγώ είμαι το "πόδι",κι ένας τρίτος θα ισχυριστεί: "Εγώ είμαι το εντεράκι".
Φαντάσου λοιπόν φαγωμάρα.Γιατί; Διότι κανείς μας δεν θα έχει "καρδίαν Χριστού". Νουν Χριστού,μας λέγουν οι Θείες Γραφές να αποκτήσουμε,αλλά εμείς τσακωνόμαστε για το ποιος είναι το χέρι, ποιος το πόδι και ποιος το εντεράκι.
Ας όψονται οι πολιτικοί και οι πολιτικοποιημένοι (παπικοί,δηλαδή) ιεράρχες μας.

16) DeFreJus : Αγαπητέ Κυπριανέ,

Πάνω που λέω «δόξα τω Θεώ», ο άνθρωπος δεν παρέχει νομιμοποίηση στους Σχισματικούς Θεομπαίχτες, αφού γράφεις «Με τους παλαιοημερολογίτες δεν είμαι», έρχεσαι μετά και αποτολμάς να τους αποκαλείς «αδελφούς» και άλλα τέτοια εκκλησιολογικώς και ορθοδόξως άτοπα και προκλητικά!!!
Ε, λοιπόν, στο ξαναλέω και -εάν εσύ διαθέτεις την ταπείνωση, για έλλειψη της οποίας με εγκαλείς…- θα το αποδεχθείς, διότι είναι η βασική αρχή του Εκκλησιολογικού Δόγματος: Εκκλησία είναι ό,τι δύναται να χωρέσει στο Άγιον Δισκάριον της Προθέσεως! Οι άλλοι -είτε αιρετικοί: παπικοί, προτεστάντες κλπ, είτε σχισματικοί: «παλαιοημερολογίτες», κλπ- είναι φτηνοί Θεομπαίχτες, Εχθροί του Θεού, Καταστροφείς του άρραφου χιτώνος του Χριστού, χλευαστές της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας! Εάν δεν μπορείς να το κατανοήσεις (για να σε βοηθήσω με τις ιατρικές σου γνώσεις, το «εντεράκι» π.χ., όσο καλά κι αν λειτουργεί μέσα στο Σώμα, εάν το αφαιρέσεις από το Σώμα, πεθαίνει, σήπεται και το τρώνε τα σκουλήκια ή τα κοράκια…) ίσως ματαιοπονούμε ανταλλάσσοντας απαντήσεις και περιτριγυρίζοντας το θέμα χωρίς να το καλύπτουμε!
Μου γράφεις και άλλα «ακατανόητα». Π.χ. με τον μακαριστό Χριστόδουλο. Τι σχέση έχει η αποτυχημένη απόπειρα μεταμοσχεύσεως με αυτό που ερμηνεύεις ως «διαστροφή των οντολογικών Ορθοδόξων αντιλήψεών μας»; Απ’ όσο γνωρίζουμε αυτοί που αρνούνται την ιατρική βοήθεια είναι οι Αντίχριστοι Χιλιαστές, που απορρίπτουν ακόμη και τις μεταγγίσεις αίματος!
Σχετικά με τις μεταμοσχεύσεις -τεράστιο ζήτημα για να το αναλύσουμε παρεμπιπτόντως και προχείρως- οι όποιες ενστάσεις της Εκκλησίας αφορούν τη λεγόμενη «στιγμή του θανάτου» των δωρητών οργάνων. Γι’ αυτό και η Εκκλησία ούτε προτρέπει ούτε αποτρέπει, αλλά απλώς επιτρέπει και ανέχεται έως να υπάρξει τοποθέτηση από κάποια μείζονα Σύνοδο, με φωτισμό του Παναγίου Πνεύματος και όχι βάσει ανθρώπινων υποκειμενικών στοχασμών. Ένα βασικό στοιχείο που τονίζει μέχρι στιγμής η ορθή θεολογική αντίληψη της Εκκλησίας μας είναι -σε κάθε περίπτωση- ο δωρητής οργάνων να το έχει θελήσει ο ίδιος εν ζωή έτι ων να γίνει δωρητής, και όχι αυτό που συνήθως γίνεται να το αποφασίζουν οι συγγενείς όταν ο ασθενής είναι «φυτό» ή στην κατάσταση αυτή που εσείς οι γιατροί ονομάζεται «εγκεφαλικό θάνατο»! Διότι, στην περίπτωση που ο ίδιος ο δωρητής το έχει επιθυμήσει εν ζωή και με σώας τας φρένας, πώς να τον αποτρέψει κανείς από μια πράξη που μπορεί να λογισθεί και ως υπέρτατη αυτοθυσία χάριν των συνανθρώπων του; Δεν βρίσκεται και αυτό μέσα στη λογική του λόγου εκείνου κάποιου Οσίου στο Γεροντικό: «η αληθινή αγάπη είναι να πεις στο λεπρό δώσε μου το σώμα σου και πάρε το δικό μου»; Αυτά τα καταθέτω απλώς για προβληματισμό, δεν δογματίζω. Αυτό θα το κάνει η Εκκλησία, όταν έλθει το πλήρωμα του χρόνου για το συγκεκριμένο ζήτημα. Μέχρι τότε, απλώς ας είμαστε προσεκτικοί. Και ας μην εξαντλούμε την εμπάθειά μας απέναντι σε προσωπικότητες της Εκκλησίας με παιδαριώδη «επιχειρήματα» και ιταμή ασέβεια στην μνήμη τους…
Λες πως ο παπισμός φταίει για το ένα, για το άλλο, κλπ… Ο παπισμός, όπως και κάθε αίρεση και αποστασία από τον Θεόν, φταίει για τον εαυτόν του και το «ποίμνιό» του. Φταίει για το «κακό όνομα» του χριστιανισμού στο δυτικό κόσμο και τελικώς για την αποχριστιανοποίηση της Δύσης. Φταίει ακόμη και για το αθεράπευτο μίσος του Ισλάμ ενάντια στον Χριστιανισμό, αφού στην ιστορική μνήμη και συνείδηση των μουσουλμάνων της Μέσης Ανατολής οι όροι «σταυρός» και «σταυροφορία» -ακόμη και αυτό το πάνσεπτον σημείον του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού!- έχουν ταυτισθεί με τη βία, τον εξανδραποδισμό, τα φρικτά εγκλήματα, τις λεηλασίες, τους βιασμούς, τα βασανιστήρια, τον θάνατο!!! Και για όλα αυτά υπαίτιοι αποκλειστικώς οι παπικοί που -κάτι σαν τον «μύθο της ωραίας Ελένης»…- με πρόσχημα την «απελευθέρωση» των Αγίων Τόπων οργάνωσαν και εξετέλεσαν με τις προτροπές του πάπα ένα από τα μεγαλύτερα Εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητος! Όπως, λ.χ., οι παπικοί φταίνε και για τις βλαστήμιες του «Κώδικα Ντα Βίντσι» και άλλων ανάλογων συγγραμμάτων δυτικών συγγραφέων, όταν μέσα στον στερημένο Χάριτος και Θεοπνευστίας παροξυσμό τους κατά των Αγίων του Θεού έχουν -μεταξύ άλλων- «αποκαθηλώσει» ή υποτιμήσει και την Αγία Μυροφόρο και Ισαπόστολο Μαρία τη Μαγδαληνή, μια από τις μεγαλύτερες Αγίες της Εκκλησίας μας! Δυστυχώς η «μπάλα» μας παίρνει όλους, γιατί και οι αντιδράσεις δεν στοχεύουν στις πλάνες του παπισμού, αλλά σ’ αυτά τα Ιερά Πρόσωπα της Εκκλησίας μας, στον ίδιο το Θεάνθρωπο Λυτρωτή μας…
Για πολλά λοιπόν μπορεί και οφείλει να κατηγορηθεί ο αιρετικός παπισμός (χάριν συντομίας παραβλέπω αναφορές στα εγκλήματα κατά των Ορθοδόξων μέχρι και την εποχή μας, π.χ. Σέρβοι), όχι όμως και για το δαιμονισμό και την αποστασία των «παλαιοημερολογιτών» Θεομπαιχτών!!! Αυτοί αποσκίρτησαν από την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία λόγω εγωκεντρισμού, ιδιοτέλειας, φιλοδοξιών, και άλλων αντίχριστων κινήτρων, ουδεμία σχέσιν εχόντων με την Αγία και Αμώμητη Πίστη των Ορθοδόξων! Απόδειξη γι’ αυτό οι ιστορικές μαρτυρίες από την εποχή του Σχίσματος, όταν Άγιοι Γεροντάδες του Όρους -όπως ο ιερός Δανιήλ ο Κατουνακιώτης- τους έδωσαν την ευλογία να μιλήσουν στον κόσμο, να διαφωτίσουν, να παρακαλέσουν, ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΙΔΡΥΣΟΥΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΟΧΙ ΝΑ ΑΠΟΣΧΙΣΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ! Το «παλαιοημερολογίτικο» Σχίσμα εν Ελλάδι είναι σατανικός καρπός εσχάτης ΠΑΡΑΚΟΗΣ και εωσφορικού εγωισμού, είναι προϊόν εμπνεύσεως του Σατανά μέσα στον διηνεκή και ανυποχώρητο πόλεμό του κατά της Εκκλησίας του Χριστού. Και όσοι το ακολουθούν ή έστω και το «νομιμοποιούν» ή υποστηρίζουν ή «δικαιολογούν» είναι -εκουσίως ή ακουσίως, δεν έχει σημασία σε τόσο σοβαρά ζητήματα για τη σωτηρία μας- συνεργάτες του Διαβόλου στο ολετήριο έργο του! Αυτό ας αναλογισθούν όσοι επιχειρούν να εκφράσουν «συμπάθεια» για τους Σχισματικούς στηριζόμενοι έωλα και αθεολόγητα στις προκλητικές οικουμενιστικές δραστηριότητες τινών λυκοποιμένων της Εκκλησίας. Η μία πλάνη δεν νομιμοποιεί την άλλη. Ούτε ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Αυτά είναι τα αυγά που γέννησε το φίδι της δυτικής αποστασίας και αίρεσης και όχι θέσεις που μπορούν να γίνουν αποδεκτές μέσα στους πανάγιους κόλπους της Καθολικής Εκκλησίας.
Είδες τι συνέβη με την Εκκλησία των Ρώσων της Διασποράς (που δεν ήταν και απολύτως Σχισματική, αφού κάποιες τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες διατηρούσαν κοινωνία μαζί τους…) προσφάτως -επί του μακαριστού Αλεξίου Μόσχας- το οποίο καταρρίπτει κάθε ψευδεπιχείρημα των δικών μας Σχισματικών; Μόλις ήρθη η παρεξήγηση, εν ταπεινώσει και μετανοία επανενώθησαν με τη μητρική τους Εκκλησία της Ρωσίας. Εκείνοι και αν είχαν αντιπαλότητα μεταξύ τους! Οι της Διασποράς κατηγορούσαν το Πατριαρχείο της Μόσχας για συνεργασία και συμπόρευση όχι με τον πάπα, αλλά με το αθεϊστικό και αντίχριστο κομμουνιστικό καθεστώς της Σοβιετικής Ενώσεως!!! Όμως το Φως του Χριστού διέλυσε το σκοτάδι της πλάνης και του Σχίσματος και αποκατέστησε την ενότητα. Εδώ οι δικοί μας Σχισματικοί έχουν ξεφύγει σχεδόν αθεράπευτα. Έχουν εντάξει στους κόλπους τους κωλυματικούς «κληρικούς» καθηρημένους από την Εκκλησία ή αδύναμους να χειροτονηθούν κανονικώς μέσα σ’ Αυτήν! Δεν είναι τυχαίο ότι όλα σχεδόν τα φρικτά σκάνδαλα ηθικής φύσεως συμβαίνουν στους κόλπους τους, συμπαρασύροντας για όσους έχουν άγνοια και την Κανονική Εκκλησία στην καταδίκη του κόσμου! Έχουν φτάσει σε απίστευτα σημεία ξεπεσμού και ασυδοσίας που κάνουν τις «συμπροσευχές» του Πατριάρχη να φαντάζουν… πταίσματα μπροστά στη δική τους παρανομία!!! Και μετά μου μιλάς, αγαπητέ Κυπριανέ, για «αδελφούς»; Τι θέλεις; να σου απαντήσω με τα φοβερά λόγια του θείου Αποστόλου; «τίς δὲ συμφώνησις Χριστοῦ πρὸς Βελίαλ; ἢ τίς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου; τίς δὲ συγκατάθεσις ναῷ Θεοῦ μετὰ εἰδώλων;» (Κορινθ. Β΄ 6, 15-16). Διότι ναι! Κάθε απόκλιση από την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία είναι ειδωλολατρία! Δεν έχει σημασία εάν στη θέση των ειδώλων βρίσκονται ο Δίας και η Αθηνά ή κάποια υποκειμενική «αλήθεια», κάποιο καινοφανές «δόγμα» που αλλοιώνει την Πίστη και εμποδίζει τη Σωτηρία. Πρόκειται για ειδωλολατρία, αφού κάθε λατρεία οφείλει να απευθύνεται μόνο προς τον εν Τριάδι Άγιον Θεόν και πουθενά αλλού! Οι «παλαιοημερολογίτες» όμως έχουν βρει ένα «βολικό» για τις δόλιες και εγωκεντρικές σκοπιμότητές τους «υποκατάστατο» του Θεού, που λέγεται «πάτριο ημερολόγιο»!!! Όρος καινοφανής, θεολογικά καινοφανής και μετέωρος, απίστευτης ηθελημένης βλακείας και κακοδοξίας! Ουδέποτε οι Άγιοι Πατέρες μας υπερασπίστηκαν χρόνους και καιρούς, ους ο Πατήρ εν τη ιδία εξουσία έθετο, αλλά μόνο την Αλήθεια των δογμάτων της Πίστεως! Αντιθέτως, υπήρξαν μεγαλύτερες «παρανομίες» Αγίων Πατέρων σε ζητήματα συναφή με το «ημερολογιακό». Μήπως ξεχνάμε πότε εισήχθη για πρώτη φορά στην Ανατολή η εορτή των Χριστουγέννων χωριστά από αυτή των Θεοφανείων (κατά μίμηση όσων ήδη ακολουθούσε η Εκκλησία της Ρώμης) και τι μάχες έδωσαν γι’ αυτό Άγιοι Πατέρες όπως ο Ιερός Χρυσόστομος, ενάντια στους «υπερορθόδοξους» Θεομπαίχτες της εποχής τους που αντιδρούσαν με την ίδια βλακεία, εμπάθεια και απαιδευσία των συγχρόνων μας «παλαιοημερολογιτών»;
Γιατί, αγαπητέ Κυπριανέ, κάνεις πως δεν βλέπεις αυτές τις αναφορές μου, και από την άλλη μου επισημαίνεις τα δήθεν «τόσα σοβαρά πράγματα που έγραψε ο Ένας»; Ποιο πράγμα είναι τόσο και αρκετά «σοβαρό», ώστε να πολεμήσει την Μοναδική Αλήθεια της Εκκλησίας; Γιατί εγώ δεν υπερασπίζομαι τον εαυτόν μου -και η ανωνυμία μου είναι ικανή εγγύηση γι’ αυτό!- ώστε να με εγκαλείς για έλλειψη «θεολογικής παιδείας της Ορθόδοξης ταπείνωσης», αλλά την Αλήθεια του Εκκλησιολογικού Δόγματος που πλήττεται από όσους βλέπουν με «συμπάθεια» ή -ακόμη χειρότερα- υπερασπίζονται τους Προβατόσχημους Σχισματικούς Θεομπαίχτες! Στο τέλος, δεν με ενδιαφέρει το πώς με βλέπουν οι άλλοι, είμαι αρκετά αμαρτωλός έναντι του Θεού και είναι συμφέρον μου να με λοιδορούν. Αυτό που πονά είναι να μην σχετικοποιούνται η Αλήθεια και τα Δόγματα της Εκκλησίας μας. Και πρόφαση γι’ αυτό δεν μπορεί να είναι η δική μου έλλειψη ταπεινοφροσύνης!
Τέλος, καλή η αναφορά σου στο Μυστήριο του Σώματος του Χριστού -που μεγαλειωδώς αναλύει ο θείος Απόστολος Παύλος- όμως αυτή αφορά τα μέλη της Εκκλησίας και όχι τη σχέση ανάμεσα στους Πιστούς και τους Σχισματικούς! Στο έγραψα και παραπάνω, οι Σχισματικοί είναι η σκωληκοειδής απόφυσις που απεκόπη, απερρίφθη και εσάπη. Δεν είναι πλέον μέλος του Σώματος της Εκκλησίας και το «ποτήριόν» τους δεν είναι Ποτήριον Χριστού, αλλά -όπως λέγουν οι θείοι Πατέρες» για όλους τους εκτός Εκκλησίας Θεομπαίχτες- ΠΟΤΗΡΙΟΝ ΔΑΙΜΟΝΙΩΝ!
Όσο για τους πολιτικούς, ας μην τους εμπλέξουμε σ’ αυτή τη συζήτηση. Η Εκκλησία διετηρήθη αλώβητη στα πιστεύματά Της κάτω από κάθε λογής καθεστώτα και πολιτεύματα και είναι φτηνό πρόσχημα το ότι «φταίνε οι πολιτικοί» για τον εωσφορισμό των Σχισματικών της Ελλάδος!!! Συνήθως αυτοί που προστρέχουν και «τακιμιάζουν» με πολιτικούς και καθεστώτα είναι όσοι τελικώς αποκόπτονται από το Σώμα της Εκκλησίας. Όπως συμβαίνει λ.χ. με την Σχισματική «Εκκλησία» των Σκοπίων που στο όνομα του εθνικισμού και αλυτρωτισμού της γείτονος έχει αποκοπεί από το Σώμα της Εκκλησίας και είναι, και αυτή, Ακέφαλη και στερημένη Χάριτος και Σωτηρίας. Το ότι δε η Εκκλησία υποστηρίζει την ευταξία και ευνομία στα της διακυβερνήσεως φαίνεται από τις πολυπληθείς ευχές και ύμνους Της υπέρ των «Βασιλέων», δηλαδή των εκάστοτε αρχόντων. Δεν απορρίπτει την πολιτική εξουσία, αφού η αναρχία και το χάος είναι πεδίο δράσης και αρεσκείας των δυνάμεων του σκότους και όχι της Εκκλησίας! Στέκεται διακριτικά απέναντι στην εκάστοτε εξουσία, επιδοκιμάζοντας τα επωφελή και ελέγχοντας για όσα τεκταίνονται εις βάρος του Ποιμνίου Της! Αυτό έκαναν πάντοτε οι Άγιοι Πατέρες μας και κάποιοι -όπως ο Ιερός Χρυσόστομος- έδωσαν και τη ζωή τους γι’ αυτό!
Εγώ λοιπόν, δεν υπερασπίζομαι εική και μάτην την πολιτική. Πασχίζω να διακρίνω ποιος θα είναι, τουλάχιστον, λιγότερο επιζήμιος για την Πίστη και την Σωτηρία του Χριστεπωνύμου Πληρώματος της Ελλάδος, που -πώς να το κάνουμε;- ταυτίζεται με τη μεγάλη πλειοψηφία των Πολιτών του Ελληνικού Κράτους. Δεν μπορούμε να στρουθοκαμηλίζουμε μπροστά στα γεγονότα και τις προθέσεις ούτε να αδιαφορούμε. Η αποχή από την ψήφο είναι τελικώς συνενοχή για όλα αυτά «που θα γίνουν για μας χωρίς εμάς», για να παραφράσω γνωστό άσμα της εποχής της πρώτης νεότητός μου.

17) Κυπριανός Χ : Αγαπητέ DeFreJus,

Ας αρχίσουμε από τα δύσκολα και μετά θα πάμε στα εύκολα.Αν καταλάβουμε τα δύσκολα,μπορεί να μη χρειαστεί ύστερα να γράψουμε πολλά.

Γράφεις:"Ένα βασικό στοιχείο που τονίζει μέχρι στιγμής η ορθή θεολογική αντίληψη της Εκκλησίας μας είναι -σε κάθε περίπτωση- ο δωρητής οργάνων να το έχει θελήσει ο ίδιος εν ζωή έτι ων να γίνει δωρητής" και στη συνέχεια διερωτάσαι: "Τι σχέση έχει η αποτυχημένη απόπειρα μεταμοσχεύσεως με αυτό που ερμηνεύεις ως «διαστροφή των οντολογικών Ορθοδόξων αντιλήψεών μας»;"
Δεν πήγε πουθενά αλλού το μυαλό σου παρά μόνο στους Ιεχωβάδες! Μα,ζητούμενο είναι ακριβώς το να θέλουμε να γίνουμε εν ζωή δωρητές. Αλλά για να γίνει αυτό,πρέπει να διαστραφούν οι οντολογικές αντιλήψεις μας,η πίστη μας δηλαδή,ημών των Ορθοδόξων.

Τι εννοώ γράφοντας "οντολογικές αντιλήψεις"; Απορώ πως δεν το καταλαβαίνεις.Είναι το, πού δίνουμε το προβάδισμα στο γεγονός, στο φαινόμενο, στην αλήθεια της ζωής. Θα δώσουμε προτεραιότητα στον εγκέφαλο ή θα δώσουμε προτεραιότητα στην καρδιά; Θα δώσουμε προτεραιότητα στα νοήματα της διανοίας του εγκεφάλου ή μήπως στα διανοήματα της καρδίας;

Ποιες όμως είναι "οι πύλες της διανοίας" που παρακαλούμε τον Ζωοδότη να μας ανοίξει;Είναι αυτές του εγκεφάλου ή είναι αυτές της καρδίας; Αλλά Ζωοδότης είναι ο Χριστός. Υπάρχει ζωή χωρίς καρδιά; Δεν υπάρχει.Υπάρχει ζωή χωρίς εγκέφαλο; Βεβαίως και υπάρχει,λέει η επιστήμη. Άρα,την διάνοια της καρδίας ζητάμε από τον Χριστό όταν ψάλλουμε "της διανοίας πύλας άνοιξόν μοι Ζωοδότα". Ποιο λοιπόν είναι το ζητούμενο πρώτο και ποιο το δεύτερο; Η καρδιά είναι και οι πύλες της πρέπει να ανοίξουν για να μπορεί ο εγκέφαλος να συν-αισθάνεται και ο άνθρωπος να συν-ειδή.


Η επιστήμη σήμερα μας φροντίζει. Σύντομα δεν πρόκειται να ξαναδούμε εκείνες τις θλιβερές υπάρξεις του παρελθόντος.Υπάρχουν οι, με ευρεία έννοια, θεραπευτικές εκτρώσεις - έμβρυα με συγγενείς ή άλλες ανωμαλίες-, τις οποίες σιωπηλά ή ηχηρά, θα φροντίσει να "οικονομήσει" η Εκκλησία της χρονολογικής επιστημονικής ακριβείας. Και όταν τα Μοναστήρια γεμίσουν από μοναχούς του σωλήνα (παιδιά γεννημένα με την τεχνητή γονιμοποίηση) πάλι η Εκκλησία της χρονολογικής ακριβείας θα φροντίσει να "οικονομήσει" τα πράγματα.Όταν δε τέλος θα έχουμε τον "άνθρωπο",που θα βγει από τεχνητή μήτρα,με σπέρμα και ωάριο τεχνητό,τότε θα χτίσουμε το ναό της επιστήμης.Κι εκεί μέσα,θα τιμήσουμε τον θεό της Επιστήμης. Θα μας έχουν προετοιμάσει οι "μοναχοί του σωλήνα".

Αυτή είναι η διαστροφή των οντολογικών αντιλήψεων και μη σου φαίνονται αυτά σενάρια επιστημονικής φαντασίας.Το έχουν έτοιμο το τεχνητό σπέρμα και προχωρούν.Ο άνθρωπος του εργαστηρίου της βιοτεχνολογίας (κατά κυριολεξία) θα είναι σε λίγα χρόνια κοντά μας.

Προηγουμένως όμως απαιτείται όλες οι "εκκλησίες" να ομονοούν.Να συμφωνούν στο "οι ομοιότητες μας ενώνουν" και να μην υπάρχουν "οι συνεργάτες του Διαβόλου στο ολετήριο έργο του",όπως χαρακτηρίζεις τους Παλαιοημερολογίτες. Άλλοι τα ίδια θα λένε για τους δικούς τους,αν υπάρχουν - παπικοί , προτεστάντες κλπ.
Αυτοί,σιγά-σιγά θα απομονωθούν σαν γλαφυροί και θα μας τους δείχνουν οι τηλεοράσεις για να μας θυμίζουν τον σκοτεινό Μεσαίωνα,το Γαλιλαίο και τον Κοπέρνικο.Δεν αποτελούν άλλωστε πρόβλημα για τις δυτικές κοινωνίες.Θα βγουν,θα φωνάξουν και μετά θα παρελάσουν τα άτομα με τις ποικίλες ιδιαιτερότητες (...).

Μετά από αυτά,γίνεται αντιληπτό ότι μπορούμε να έχουμε ορθοδοξότατες γραφές, θεολογικά απόλυτα τεκμηριωμένες και άψογες. Η αντίπαλη πλευρά θα κάνει κι εκείνη το ίδιο. Το να γράφει κανείς σύμφωνα με το πατερικό και το δογματικό πνεύμα δεν είναι δύσκολο. Αλλά κάπου θα ξεφύγει. Αυτό δεν αφορά μόνο εσένα.Αφορά και εμένα.Όταν όμως πρόκειται για θέματα Ζωής,που αυτό ακριβώς είναι η πίστη μας (:Δόγμα και Εκκλησία) αυτήν εγώ δεν τη σχετικοποιώ.Την θεωρώ απόλυτη,γιατί είναι απόλυτη (σχετικός είναι ο θάνατος,που επατήθη και ηπατήθη με την Ανάσταση). Εσύ γράφεις ότι "αυτό που πονά είναι να μην σχετικοποιούνται η Αλήθεια και τα Δόγματα της Εκκλησίας μας" αφήνοντας ανοικτά ενδεχόμενα όσον αφορά στην Αλήθεια.Που βεβαίως είναι ο Χριστός. Είναι πολλά άλλα,είναι όμως και το άγιον Πνεύμα, το οποίο δογμάτισε όλα όσα έχουν σχέση με την Εκκλησία.Και μάχεσαι για την Αλήθεια του Εκκλησιολογικού Δόγματος (εγώ θα έγραφα του Δόγματος της Εκκλησίας),που ορίζει ότι "Εκκλησία είναι ό,τι δύναται να χωρέσει στο Άγιον Δισκάριον της Προθέσεως!".Πες μου τότε,σε παρακαλώ,πώς έγινε και το Άγιον Δισκάριον της Προθέσεως μπόρεσε να χωρέσει τις μέρες που του προσθέσαμε και αν βάζοντάς τις,δεν θα βάζαμε και τις υπόλοιπες "εκκλησίες"; Αφού χώρεσαν οι 13 μέρες,γιατί να μη χωρέσουν κι άλλα πράγματα; Υπήρξαν σύνοδοι που αυτό δεν το δέχτηκαν.
Τελικά,ποιος είναι αυτός που εκμερικεύει το εκκλησιολογικό Δόγμα (εγώ θα έγραφα το Δόγμα της Εκκλησίας) και ποιος όχι; Ποιός άρχισε να "τεντώνει" το,πλαστικό πλέον, Άγιο Δισκάριο ;

Ας πάμε τώρα σε άλλα εύκολα και ας θυμηθούμε ότι ο Παναγιότατος δέχτηκε τον Ρουβά,την Καλομοίρα,τον Ανδρουλάκη. Δεν ξεχνά να στέλνει ευχές και μηνύματα στους ολυμπιονίκες,σε ομάδες ποδοσφαιρικές κλπ.Θαυμάσια επικοινωνιακά τρικ. Πόσοι και πόσοι δεν ξέρουν όλους αυτούς τους διάσημους άσημους,πόσους οπαδούς δεν έχουν και πόσοι με την ευλογία του δεν θα κάνουν ένα βήμα,θα σκέπτεται, προς την πίστη μας;.Αλλά και δεν θα δουν ευνοϊκά τα ανοίγματα,τους διαλόγους και τις ανταλλαγές επισκέψεων. Θα έχουν γνώση όλοι αυτοί σε ζητήματα πίστεως; Εσύ τι λες; Θα ενδιαφερθεί κανείς από αυτούς να μάθει για τους "Προβατόσχημους Σχισματικούς Θεομπαίχτες" (sic) ; Δεν μου φαίνεται. Τι θα μείνει λοιπόν ; Ότι όλοι αυτοί,μουσικόφιλοι,ποδοσφαιρόφιλοι και λοιποί οπαδοί λογοτεχνών και άλλων τινών, θα καταπιούν ανενόχλητα το "ίνα ώσιν εν". Αυτά είναι τα ορθόδοξα μηνύματα που εκπέμπει το Φανάρι. Κεφάλια μετρά ο πατριάρχης και όχι "περιτετμημένες καρδίες". Δυστυχώς,λόγον Ορθόδοξο και καρδιακό,ο πατριάρχης μας δεν έχει, όταν απευθύνεται στην οικουμένη. Τα δύσκολα δεν τον απασχολούν, τα εύκολα και τα ανώδυνα τον ενδιαφέρουν. Όταν απευθύνεται προς ημάς,εκεί υπερχειλίζει η "πατερικότητα",η "πνευματικότητα", η "ενότητα" και πολλά λήγοντα σε -οτητα. Αλλά το ίδιο κάνεις κι εσύ όταν εγκρίνεις την άνευ όρων και ορίων αγάπη στους αδελφούς(;) αιρετικούς και αγανακτείς όταν εγώ αναφέρομαι σε αδελφούς Παλαιοημερολογίτες. Ναι,έχουν πολλά τρωτά και είναι εκτεθειμένοι σε ακόμη περισσότερα. Εγώ όμως πονώ όμοια με αυτούς γιατί δεν είμαι βέβαιος "ποιος ήρξατο χειρών αδίκων".Ήταν οι "Θεομπαίχτες, Εχθροί του Θεού, χλευαστές της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, Καταστροφείς του άρραφου χιτώνος του Χριστού !" κλπ.κλπ ή ήταν οι άλλοι,που σήμερα τους αγκαλιάζουν όλους "πλην Λακεδαιμονίων"; Αυτός είναι ο λογισμός που με βασανίζει.

Υστερόγραφο.

Τα ιστορικά ντοκουμέντα της ημερολογιακής ταραχής έχουν καταγραφεί και υπάρχουν. Αλλά αυτοί που έχουν τα ισχυρά μέσα της προβολής στην ενημέρωση και στη διακίνηση των ποικίλων γνώσεων, με κανένα τρόπο δεν επιθυμούν να ξύνουν τις χαίνουσες πληγές. Πώς πήραν τα πράγματα την τροπή που έχουν πάρει, παραμένει ένα ιστορικά άγνωστο για τους πολλούς ζήτημα. Φυσικά, αυτοί που γράφουν την ιστορία σήμερα ξέρουμε ποιοι είναι και πως όλα τα προσαρμόζουν εκεί που θέλουν. Όσοι όμως έχουν την καλήν περιέργεια να μάθουν αυτά που δεν λέγονταικαι δεν γράφονται, θα τα ανακαλύψουν σε κάτι πολυγραφημένα δυσανάγνωστα χειρόγραφα, που ο χρόνος δεν θα τα φθείρει ποτέ.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Ο αναγνώστης που είχε την υπομονή να φθάσει ως εδώ θα βγάλει τα συμπεράσματά του. Ως προς τα δικά μου, θα είχα να κάνω τις εξής παρατηρήσεις :
Πρώτον, ότι ο συνομιλητής γράφει πολλά, πάρα πολλά και προκαλεί τον αποπροσανατολισμό από καίρια ζητήματα. Αυτή η τακτική είναι γνωστή, όταν προσπαθούμε να ξεπεράσουμε κάποια ζωτικής φύσης σημεία. Δεύτερη παρατήρηση, που έχει σχέση με την προηγούμενη, είναι ότι ο συνομιλητής προβαίνει σε καταιγιστικούς και αλλεπάλληλους χαρακτηρισμούς, προκαταλαμβάνοντας, έτσι, τον αναγνώστη. Και αυτή η μέθοδος είναι γνωστή, όταν θέλουμε ο αναγνώστης να σχηματίσει γρήγορα μια "εύκολη εντύπωση". Και η τρίτη παρατήρηση, είναι η (εξ αγάπης ;) δριμύτητα του λόγου του απέναντι σε εξ ορισμού έκπτωτους και ανάξιους συνανθρώπους μας και φυσικά, αδελφούς. Περισσότερο τον ενδιαφέρουν όλοι εκείνοι που πήραν εδώ και αιώνες το δικό τους σχισματικό και αιρετικό δρόμο. Νομίζει, μαζί με άλλους, ότι θα τους φέρει πίσω στον χρυσό αιώνα της πρώτης χριστιανικής χιλιετίας ! Τόσο αφελής είναι. Δεν βλέπει ότι δεν μπορούμε να τα βρούμε μεταξύ μας και νομίζει (νομίζουν) ότι θα τα βρει με τους άλλους. Το κωμικό, αλλά τραγικό στην ουσία, είναι ότι αυτοί που αίφνης ανακαλύψαμε ότι μας αγαπούν, μας θεωρούν "ελαττωματικούς στην πίστη". Για μας ήταν αυτοί που έσκισαν την Εκκλησία, επειδή καινοτόμησαν την πίστη. Σήμερα, οι δικοί μας καινοτόμοι καταδικάζουν και χαρακτηρίζουν σχισματικούς, όλους εκείνους που κρίνουν ότι δεν ήταν εκκλησιαστικό και λαϊκό αίτημα το ζήτημα της μεταβολής του εκκλησιαστικού χρόνου. Οι παράλληλοι βίοι των νεωτεριστών πάντοτε συγκλίνουν και η ένωση των εκκλησιών αποτελεί πλέον γεγονός.

Από το http://defrejus.blogspot.com/2009/08/blog-post_25.html