Για περισσότερα βλέπε http://katanixis.blogspot.gr/2013/11/2013_22.html . Αν έχετε και την υπομονή δείτε και το βίντεο.
Ανώνυμος, 22 Νοεμβρίου 2013 - 7:25 μ.μ. :
"Το παράδειγμα της Μονής Εσφιγμένου κατά την γνώμη μου είναι
παράδειγμα προς αποφυγή . Γιατί όμως ;
Διότι πολύ απλά αυτοί που θέλουν να γίνουν από τώρα Ομολογητές της Πίστεως προκειμένου να αγιάσουν διακόπτοντας το μνημόσυνο του πατριάρχη δεν κάθονται ταμπουρωμένοι στο κτήριο της μονής αλλά δέχονται τους διωγμούς που τους επιβάλουν και αποχωρούν από το μέρος που τους διώχνουν ."
Σχόλιο από κυπριανός χ :
Εάν τα πράγματα είναι όπως τα περιγράφει ο Ανώνυμος, 22 Νοεμβρίου 2013 - 7:25 μ.μ., τότε κακώς απάντησε ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος προς τον Μωάμεθ τον Πορθητή, όταν του ζήτησε να του παραδώσει την Πόλη. Ώφειλε, κατά τα γραφόμενα του Ανώνυμος, 22 Νοεμβρίου 2013 - 7:25 μ.μ., να μην αντισταθεί, ακολουθώντας το παράδειγμα του αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Το οποίο, ο εν συγχύσει ευρισκόμενος Ανώνυμος, 22 Νοεμβρίου 2013 - 7:25 μ.μ, επικαλείται.
Ας τον πληροφορήσουμε λοιπόν ότι ο αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος, όπως και ο αγ. Ιωάννης ο Πρόδρομος και πλήθος άλλοι, έδωσαν το παράδειγμα, μεμονωμένα και όχι ομαδικά, να αγωνιζόμαστε έως θανάτου τον υπέρ αληθείας αγώνα. Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος και αρκετοί άλλοι αυτοκράτορες, έδωσαν το ομαδικό παράδειγμα να αγωνιζόμαστε αμυνόμενοι, όλοι μαζί ενωμένοι, υπέρ αληθείας, υπέρ πίστεως και πατρίδος δηλαδή, ακριβώς όπως έκαναν και οι αγωνιστές του 1821. Οι οποίοι, καθώς φαίνεται και κατά τον Ανώνυμο, 22 Νοεμβρίου 2013 - 7:25 μ.μ, δεν εφήρμοσαν το παράδειγμα του αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου ή ακόμη και αυτό του Κυρίου.
Τέλος, ως προς την "συγκλονιστική ευχή" (sic) του γ. Αγάθωνα με την οποία κλείνει το σχόλιό του έτερος Ανώνυμος, 22 Νοεμβρίου 2013 - 9:55 μ.μ. με υπογραφή ΚΛ, αυτό το "όλοι μαζί στον Παράδεισο" προϋποθέτει μεν το μεμονωμένο και ατομικό παράδειγμα του υπέρ αληθείας μαρτυρούντος, αλλά αυτό συνεπιφέρει αναπόφευκτα και τη συλλογική μας άμυνα, όταν το κινδυνευόμενο είναι η ορθοτομούσα Πίστη. Δηλαδή, η άμυνα για την προάσπιση ενός τόπου αγιασμένου - βεβαίως και των οικούντων - από το αίμα των αγίων μαρτύρων ΥΠΕΡ ΑΛΗΘΕΙΑΣ.
Αυτά τα "μεσοβέζικα", είτε από τον γ. Εφραίμ, είτε από τον γ. Αγάθωνα, είναι για τους άλλους. Δεν είναι τα δικά μας. Ο άνθρωπος αγιάζει τον τόπο, όχι ο τόπος τον άνθρωπο, και όσο υπάρχουν άγιοι σε έναν τόπο, η Χάρις του αγίου τριαδικού Θεού τον επισκιάζει. Αν χαθούν οι άγιοι, τότε ο τόπος γίνεται άντρο δαιμόνων, σπήλαιο ληστών, φονέων, και το χειρότερο κιβδηλοποιών της λυτρωτικής Πίστεως.
Ανώνυμος έγραψε : (Προς Κυπριανός Χριστοδουλίδης)
" ... το γεγονός που επικαλεστήκατε με τον Μωάμεθ τον Πορθητή δεν ταιριάζει σε αυτήν την
περίπτωση "
Απάντηση ΚΧ :
Επικαλέστηκα το παράδειγμα του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Παλαιολόγου και του πορθητή Μωάμεθ διότι αμφότεροι ήταν φορείς πίστεως, όπως φορείς πίστεως είναι και οι Μοναχοί της ΙΜ Εσφιγμένου και ο "ανεξαρτήτου φρονήματος" (sic) οικουμενικός Βαρθολομαίος. Ταύτα, σε σχέση και με το περί διακρίσεως κεφάλαιο δια την υμετέραν διάγνωση. Αν είχατε εσείς αυτό που μου καταλογίσατε ότι δεν έχω - δεν το αμφισβητώ καθόλου και συμφωνώ μαζί σας - τότε δεν θα γράφατε : " ... το πρώτο πράγμα που θα ξεχωρίζατε είναι για ποιο λόγο γίνεται ο αγώνας " και τα υπόλοιπα που ακολουθούν. Ο αγώνας αγαπητέ γίνεται μόνο υπέρ Αληθείας και αν αυτό θα μας σώσει την ψυχή, εμείς δεν το ξέρουμε. Αυτό το γνωρίζει Άλλος. Όταν "επί του φοβερού βήματος" ακούσει την απολογία μας, τότε θα μας απαντήσει. Ο γράφων έχει ακούσει, ή μάλλον διαβάσει, τις απολογίες των πατέρων της Εκκλησίας, βλέπει, ακούει, και διαβάζει αυτά που γίνονται κατά της Ιερά Μονής και των Μοναχών της, και βρίσκει ότι η μια πλευρά αγωνίζεται για την Αλήθεια, η άλλη για το ψεύδος
Απάντηση Ανώνυμου προς Ανώνυμο, 23 Νοεμβρίου 2013 - 11:10 π.μ. όπου γράφει :
"2. Κατά τον ίδιο τρόπο αν δεν κάνω λάθος τότε κακός έφυγαν από τα μοναστήρια τους και οι Μακροί Μοναχοί Αδελφοί της Νιτρίας όταν τους κυνήγησαν οι άνθρωποι του αιρετικού Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεοφίλου πηγαίνοντας στην Κωνσταντινούπολη να ζητήσουν προστασία από τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο"
Σχόλιο από κυπριανός χ :
Όχι, δεν έφυγαν κακώς. Πολύ καλά έκαναν, διότι υπήρχε ένα άξιο ανάστημα της Ορθοδοξίας, ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ο και Πατριάρχης Κων/πόλεως. Οι Μοναχοί της ΙΜ Εσφιγμένου πού έχουν να πάνε, αν φύγουν από τον τόπο της Μετανοίας τους; Τόπο, σημειωτέον, ο οποίος φιλοξένησε αγίους, αλλά και τόπο ο οποίος καλείται "Περιβόλι της Παναγίας". Η υπεραγία Θεοτόκος είναι η αεί προστατεύουσα το αγιώνυμο Όρος. Ποιο ανάστημα Ορθοδοξίας υπάρχει σήμερα, μάλιστα σε περίοπτη θέση, το οποίο μπορεί να δώσει τη λύση στο συγκεκριμένο πρόβλημα της οικουμενιστικής και αιρετικής ορθοδοξίας; Νομίζω δεν υπάρχει ουδείς, δεν έχουν κανένα άλλο ειμή μόνο την Δέσποινα του κόσμου. (Σε παρένθεση, υπάρχουν μερικοί ακόμη, αλλά οι κρατούντες τα σκήπτρα της αυθεντικής ορθοδοξίας φρόντισαν και φροντίζουν ακαταπαύστως να τους εκμηδενίσουν). Εκεί μένουν, εκεί θα μείνουν, και ας μας δείξουν οι αγαπολόγοι, οι σχεσιολόγοι και οι λοιποί οικιστές του Όρους ή επισκέπτες λόγιοι ... " -λογοι" (θεολόγοι κλπ.) τις φιλάνθρωπες διαθέσεις τους. Είδαμε ποιες είναι αυτές.
Ανώνυμος έγραψε (προς κυπριανός χ) :
"Λέτε : "Ο άνθρωπος αγιάζει τον τόπο, όχι ο τόπος τον άνθρωπο, και όσο υπάρχουν άγιοι σε έναν τόπο, η Χάρις του αγίου Τριαδικού θεού τον επισκιάζει. "
Η απάντηση μου είναι και αυτό που λέει ο λαός μας ότι κανένας Άγιος δεν άγιασε στον τόπο του"
Απάντηση κυπριανός χ :
Εμφανής η στοιχειωδώς ελλείπουσα θρησκευτική παιδεία, αλλά και θεολογική επάρκεια. Αυτό το "κανένας δεν αγίασε στον τόπο του" δεν το λέει ο λαός. Το έχει πει ο Κύριος και ο ακατήχητος λαός - δυστυχώς, σε αυτόν ανήκει και ο σχολιαστής που το έγραψε - το επαναλαμβάνει αγνοώντας ποιος το είπε και γιατί το είπε.
53 Καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ Ἰησοῦς τὰς παραβολὰς ταύτας, μετῆρεν ἐκεῖθεν. 54 Καὶ ἐλθὼν εἰς τὴν πατρίδα αὐτοῦ ἐδίδασκεν αὐτοὺς ἐν τῇ συναγωγῇ αὐτῶν, ὥστε ἐκπλήσσεσθαι αὐτοὺς καὶ λέγειν· πόθεν τούτῳ ἡ σοφία αὕτη καὶ αἱ δυνάμεις; (...) 57καὶ ἐσκανδαλίζοντο ἐν αὐτῷ. ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· οὐκ ἔστιν προφήτης ἄτιμος εἰ μὴ ἐν τῇ ἰδίᾳ πατρίδι καὶ ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ. (Μτ. ιγ΄)
22 καὶ πάντες ἐμαρτύρουν αὐτῷ καὶ ἐθαύμαζον ἐπὶ τοῖς λόγοις τῆς χάριτος τοῖς ἐκπορευομένοις ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ ἔλεγον· Οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς Ἰωσὴφ ; 23 καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Πάντως ἐρεῖτέ μοι τὴν παραβολὴν ταύτην· ἰατρέ, θεράπευσον σεαυτόν· ὅσα ἠκούσαμεν γενόμενα ἐν τῇ Καπερναοὺμ, ποίησον καὶ ὧδε ἐν τῇ πατρίδι σου. 24 εἶπε δέ· Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς προφήτης δεκτός ἐστιν ἐν τῇ πατρίδι αὐτοῦ. (Λκ. δ΄)
Τα πνευματικά δεν είναι άσχετα με τα του βίου. Και ο βίος, η καθημερινή μας ζωή και πράξη, λέει - άλλωστε και η επιστήμη συμφωνεί - ότι ουδείς ιατρός μπορεί να θεραπεύσει εαυτόν. Δεν μπορεί, για παράδειγμα, όταν πρέπει να κάνει εγχείρηση σκωληκοειδίτιδας να χειρουργηθεί μόνος του ή ακόμη να προβεί στη διάνοιξη ενός αποστήματος στην πλάτη του. Θα ζητήσει τη βοήθεια συναδέλφου.
Το "ιατρέ θεράπευσον σ΄εαυτόν" έχει και αυτή τη σημειολογική ερμηνεία. Να θεραπευθούμε μόνοι μας είναι αδύνατον, άρα, αναγκαία η καταφυγή μας στον Ιατρό του σώματος και της ψυχής.
Αλλίμονο, όμως, "οὐδεὶς προφήτης δεκτός ἐστιν ἐν τῇ πατρίδι αὐτοῦ", και το ακόμη χειρότερο, "οὐκ ἔστιν προφήτης ἄτιμος εἰ μὴ ἐν τῇ ἰδίᾳ πατρίδι καὶ ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ". Θα αναρωτηθεί ο αναγνώστης : Γιατί αυτό; Ένας λόγος είναι ότι οι "νομοδιδάσκαλοι" έπαψαν να ενδιαφέρονται για το λογικό ποίμνιο. Το θέλουν άλογο (άνευ λογικής) ποίμνιο. Και όταν συμβεί ένα εκ των προβάτων να έχει αυτό που λείπει σκόπιμα από τα άλλα, τότε οι "νομοδιδάσκαλοι" αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο που διατρέχουν, οπότε "οὐκ ἔστιν προφήτης ἄτιμος εἰ μὴ ἐν τῇ ἰδίᾳ πατρίδι καὶ ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ".
Μέρος πρώτο
Το ποιος προκαλεί σύγχυση, επειδή τελεί προφανώς εν συγχύσει, φαίνεται από αυτά που γράφετε κ. ανώνυμε ΚΛ, ή ανώνυμε ΛΚ, ή Ανώνυμος με τάδε ημερομηνία και δείνα ώρα. Τη μια γράφετε ανωνύμως, την άλλη ως ΚΛ αυτοεξηγούμενος, την παρα-άλλη σαν ΛΚ και τούμπαλιν. Λοιπόν, έχουμε και λέμε :
Ανώνυμος έγραψε : (Προς Κυπριανός Χριστοδουλίδης),
Λέτε : "Αυτό το "κανένας δεν αγίασε στον τόπο του" δεν το λέει ο λαός. Το έχει πει ο Κύριος" . Ακόμα καλύτερα τότε .
Απάντηση ΚΧ :
Βεβαίως "ακόμη καλύτερα", θα ήταν όμως ... καλυτερότερα αν αυτό μας το λέγατε εσείς και όχι ότι "το λέει ο λαός". Και πάμε παρακάτω,
Ανώνυμος έγραψε : (Προς τον κ. χριστοδουλίδη)
Άλλο ένα στοιχείο που αποδεικνύει την σύγχυση σας είναι το εξής : Από την μία αναφέρεται στο μήνυμα σας ότι ο άνθρωπος αγιάζει τον τόπο, όχι ο τόπος τον άνθρωπο, και από την άλλη οδηγήστε από τα λεγόμενα σας, στο επόμενο μήνυμα, στα ακριβώς αντίθετα δίνοντας έμφαση στον τόπο και όχι στον άνθρωπο . Ιδού : "Οι Μοναχοί της ΙΜ Εσφιγμένου πού έχουν να πάνε, αν φύγουν από τον τόπο της Μετανοίας τους; Τόπο, σημειωτέον, ο οποίος φιλοξένησε αγίους, αλλά και τόπο ο οποίος καλείται "Περιβόλι της Παναγίας".
Απάντηση ΚΧ :
Προφανώς σας ξέφυγε, ή δεν καταλάβατε τη βαρύτητα και τη σημασία από το απόσπασμα του σχολίου που παραθέσατε, για να αποδείξετε ότι διατελώ εν συγχύσει. Είναι αυτό : Τόπο, σημειωτέον, ο οποίος φιλοξένησε αγίους, αλλά και τόπο ο οποίος καλείται "Περιβόλι της Παναγίας".
Οι Μοναχοί αυτοί αγωνίζονται για να διασωθεί ένας τόπος αγιασμένος από την αίρεση και την αφάνεια που αυτή συνεπάγεται και επιφέρει. Αγωνίζονται για να κρατήσουν χώματα αγιασμένα από το αίμα των υπέρ Αληθείας μαρτύρων. Την Αλήθεια και τους Μάρτυρες αυτής υπερασπίζονται, όχι την άψυχη χωματένια ύλη, που πάνω σ΄ αυτή έδρασαν, έζησαν, και βίωσαν την κατά Χάριν θεοειδή τους αλλοίωση. Και επαναλαμβάνω, αυτό το οποίο παραλείψατε, καταθέτοντας αποσπασματικά το " ο άνθρωπος αγιάζει τον τόπο, όχι ο τόπος τον άνθρωπο ". Ιδού, λοιπόν, το πλήρες εδάφιο : "Ο άνθρωπος αγιάζει τον τόπο, όχι ο τόπος τον άνθρωπο, και όσο υπάρχουν άγιοι σε έναν τόπο, η Χάρις του αγίου τριαδικού Θεού τον επισκιάζει. Αν χαθούν οι άγιοι, τότε ο τόπος γίνεται άντρο δαιμόνων, σπήλαιο ληστών, φονέων, και το χειρότερο κιβδηλοποιών της λυτρωτικής Πίστεως".
Αν ρίξετε μια ματιά στο τι γίνεται σήμερα στην Αίγυπτο, στη Συρία, στη Λιβύη, αλλά και σ΄ αυτή την Παλαιστίνη, και θυμηθείτε ότι κάποτε εκεί άνθιζε η Χριστιανοσύνη, θα καταλάβετε ακόμη καλύτερα αυτό που έγραψα. Παρένθεση, ακόμη δεν ήρθε η σειρά της Τουρκίας. Περιττεύει η ματιά στην γειτονιά μας, την Ευρώπη της Δυτικής Χριστιανοσύνης - χριστιανισμού μάλλον - και τα κατορθώματά της.
Μέρος Δεύτερο
Ανώνυμος έγραψε : (Προς Κυπριανός Χριστοδουλίδης)
1. Διακρίνω ότι δεν έχετε διάκριση ...
Απάντηση ΚΧ :
Δεν ισχυρίστηκα ότι έχω αυτή την αρετή
Ανώνυμος έγραψε : (Προς Κυπριανός Χριστοδουλίδης)
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης είναι Ορθόδοξος Ρασοφόρος ανεξαρτήτου φρονήματος ... .
Απάντηση ΚΧ :
Καλό κι αυτό, αλλά ολίγον "εν συγχύσει". Διότι, τελικά τι είναι ο οικουμενικός Βαρθολομαίος; Είναι οικουμενικός "ανεξαρτήτου φρονήματος" (sic), ανεξαρτήτως φρονήματος, ή τέλος ανεξάρτητος φρονήματος; Παρακαλείται ο ασύγχυτος Ανώνυμος που το έγραψε να μας απαντήσει ασυγχύτως. Τι θέλει να μας πει αυτό το "ανεξαρτήτου φρονήματος"; Μήπως η Ορθοδοξία είναι υπεράνω παντός φρονήματος; Ορθόδοξο φρόνημα δέν υπάρχει; Ή μήπως πρέπει να διαγράψουμε εντελώς τη λέξη "φρόνημα" και "φρόνησις";
Αυτά και τέλος.
Ανώνυμος έγραψε :
"Προς κ. Κυπριανό που με περισσή ευκολία μπαίνετε στη διαδικασία να κατηγορήσετε ιερέα για κενοδοξία "Θα πρέπει να αποφεύγεται την πτώση στην Κενοδοξία . Η αποφυγή γίνεται μέσο της αντίληψης" έχω να σας πω ένα πράγμα
ΣΤΡΑΒΟΜΑΡΑ
Απάντηση ΚΧ :
" ... έχω να σας πω ένα πράγμα : ΣΤΡΑΒΟΜΑΡΑ".
Συ είπας.
Ανώνυμος έγραψε :
Άγιος ειναι ο αγωνιστής και δεν ειναι αλάθητος, μόνο ο Κύριος ήταν.
Σχόλιο ΚΧ :
Και όμως, έκανε ένα λάθος. Το ανακάλυψε ο πάπας και οι μελετώντες τάς γραφάς ( ιστορικοί της επιστήμης ). Μας έδωσε λάθος την ημερομηνία γεννήσεως, άρα, σε λάθος χρόνο εορτάζουμε το Πάσχα. Άσε, δε, που χάσαμε και τις μέρες μας οι Ορθόδοξοι. Μείναμε πίσω, τρέχουμε και ποτέ δεν φτάνουμε τους άλλους, θέλω να πω την πρόοδο.
Πα, πα, πα, κακό που μας βρήκε. Παναγιά μου, βοήθα να τους φτάσουμε, τουριστικό ξενώνα θα σου κάνω το αγιονόρος, να έρχονται να προσκυνούν τη χάρη σου .
Και κάτι προς τον ομιλητή (βίντεο) π. Νικόλαο Μανώλη.
Τον ακούσαμε να μας λέει για τους νεομάρτυρες επί τουρκοκρατίας, που έπαιρναν ευλογία από τον γέροντά τους για να μαρτυρήσουν υπέρ Πίστεως.
Από όσα έχω διαβάσει σχετικά με τους νεομάρτυρες δεν "πήγαιναν γυρεύοντας", κατά το λαϊκό "σφάξε πασά να αγιάσω". Δημόσιο κήρυγμα έκαναν απευθυνόμενοι προς τους ομόδοξους Χριστιανούς Ορθόδοξους για τις πλάνες του Ισλάμ. Οι παρευρισκόμενοι μωαμεθανοί τους κατάγγελλαν και το αποτέλεσμα ήταν η ενώπιον των αρχών ομολογία τους υπέρ της εις Χριστόν Πίστεως. Αυτό είχε ως συνέπεια τον θάνατό τους.
Πέραν όμως αυτού, εκείνο που επίσης πρέπει να λεχθεί, είναι ότι οι περισσότεροι από τους νεομάρτυρες, σύμφωνα με όσα - και όχι όλα τα - μαρτυρολόγια αυτών έχω διαβάσει είχαν γίνει εξωμότες. Είχαν, δηλαδή, "τουρκέψει" και γι΄ αυτό το λόγο τους έδιναν την ευλογία οι πνευματικοί. Αυτό θα έπρεπε να το είχε αναφέρει ο π. Νικόλαος. Όσον δε αφορά στον άγιο Κοσμά τον Αιτωλό, η κατηγορία που του αποδόθηκε δεν στάθηκε ικανή να τον στείλει στον θάνατο όταν τον ανέκρινε ο Κουρτ Πασάς. Άλλοι ήταν εκείνοι που τον δολοφόνησαν.
Κρίσις, διάκρισις, κρίμα
Επειδή αρέσκονται πολλοί να χρησιμοποιούν θεολογικούς όρους, πχ. όπως η λέξη διάκριση, αλλά αγνοούν την εννοιολογική σημασία τους, τα κατωτέρω που ακολουθούν.
«24 μὴ κρίνετε κατ' ὄψιν, ἀλλὰ τὴν δικαίαν κρίσιν κρίνατε».
Η "δικαία κρίσις", μπορούμε να πούμε ότι είναι και η διάκριση. Σημαίνει δε τούτο, κρίση με τη βοήθεια, ή την μεσιτεία (δια) του Κυρίου. Ακόμη καλύτερα με το εν Χριστώ, και κατά Χριστόν, δίκαιο. Με άλλες λέξεις, την εν Χριστώ δικαιοσύνη, δηλαδή την Αλήθεια.
Η κατά κόσμον "διάκριση", είναι η επί ματαίω κρίση δια-της-νοήσεως (διανοητικά ή εγκεφαλικά) η οποία μπορεί λαθραίως να επικαλείται τον Κύριο, επικαλούμενη το "άλλο διάκριση και έτερο κατάκριση". Τούτο έμμεσα δηλώνεται με το "μὴ εἰς κρῖμα ἢ εἰς κατάκριμα", το οποίον μυστικά επευχόμενος λέγει ο λειτουργός της θείας Ευχαριστίας κατά την Αγία Αναφορά. Το "μὴ εἰς κρῖμα" δήλον ότι σημαίνει αναξίως, ή επί ματαίω, κάτι που επιφέρει αναπόφευκτα την τιμωρία του άνευ διακρίσεως - διάβαζε, κρίση με την βοήθεια, ή δια της μεσιτείας, του Κυρίου - μεταλαμβάνοντος «εἰς νῆψιν ψυχῆς, εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, εἰς κοινωνίαν τοῦ Ἁγίου σου Πνεύματος, εἰς Βασιλείας οὐρανῶν πλήρωμα, εἰς παρρησίαν τὴν πρὸς σέ».
Επειδή τελείωσα με τους κου-λου, λου-κου και πάντως Ανώνυμους, γράφω τα κατωτέρω αορίστως απευθυνόμενος σε αορίστως προσδιοριζόμενους. Πιθανότατα, δεν είναι ένας, είναι πολλοί. Λεγεών οι ανώνυμοι .
«24 μὴ κρίνετε κατ' ὄψιν, ἀλλὰ τὴν δικαίαν κρίσιν κρίνατε»
Κατά τα φαινόμενα, καθόσον οι Μονοφυσίτες έγιναν "αδελφή εκκλησία", οι σημερινοί μας ηγέτες στα θεολογικά και οι συνακόλουθοι αυτών - δηλώνουν οπωσδήποτε αντιοικουμενιστές - σκέφθηκαν ότι το μονοφυσιτικό "εκ δυο φύσεων" (παρένθεση, στο "μια η υπόστασις του Κυρίου") ήταν κρίσις κατ΄ όψιν, δηλαδή οφειλόμενη σε ορθογραφικό λάθος. Έγινε, τότε, ένα ορθογραφικό ή φραστικό λάθος και το εν δύο φύσεσι έγινε εκ δυο φύσεων. Τώρα το κατάλαβαν οι επί των θεολογικών - για τον γράφοντα θρησκευτικών - ηγήτορες και μας είπαν ότι καλό είναι να έχουμε ... διάκριση. Να αντιλαμβανόμαστε δηλαδή την ουσία ενός γραπτού, μπορεί και προφορικού, κειμένου και όχι την ορθογραφία.
Πάντως, δια τον γράφοντα, ισχύει ότι τα θρησκευτικά δεν είναι "πατσαβουρογραφία", ή ακόμη "φάλτσα" ομιλία, αν πρόκειται για προφορικό λόγο, καθόσον προσπαθεί να είναι συνεπής προς το
" ἁγίασον τοὺς ἀγαπῶντας τὴν εὐπρέπειαν τοῦ οἴκου σου ".
Νοητέον, ευπρεπής οφείλει να είναι και ο οίκος του σώματος ( : 19 ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι τὸ σῶμα ὑμῶν ναὸς τοῦ ἐν ὑμῖν ἁγίου Πνεύματός ἐστιν, οὗ ἔχετε ἀπὸ Θεοῦ, καὶ οὐκ ἐστὲ ἑαυτῶν; ) με τα εξ αυτού - λόγω (φωνή) ή έργω (γραφή) - συναρτώμενα και εκπορευόμενα. Επίσης, για να μη θεωρηθεί ότι υπερβαίνω τα θεολογικώς - θρησκευτικά για τον γράφοντα - εσκαμμένα, καλώς γνωρίζω ότι άλλη η βαρύτητα του "εκ δύο φύσεων", έτερη δε αυτή των "διευκρι -ν Η - σεων", που βλέπει ο αναγνώστης της ανάρτησης στο ιστολόγιο της "Κατάνυξις"
" Σὺ αὐτοὺς ἀντιδόξασον τῇ θεϊκῇ σου δυνάμει "
Ανώνυμος έγραψε :
Το ότι ένας τόπος φιλοξένησε αγίους ή που καλείται "Περιβόλι της Παναγίας " δεν προσάπτει κύρος και αγιότητα σε αυτούς που αυτοπροβάλλονται προς τα έξω χαρακτηρίζοντας εαυτούς "Ορθόδοξους Ομολογητές " και "προστάτες" του τόπου . Διότι η αυτοπροβολή δεν συνοδεύεται από ταπεινότητα αλλά από υπερηφάνεια λόγο της πτώσεως στην Κενοδοξία .
Απάντηση ΚΧ :
Αφού διακρίνατε την στραβομάρα μου, αγαπητέ, τι κάθεστε και ασχολείστε ακόμη μαζί μου; Απορώ. Αλλά, έστω, αφού επιμένετε, σας απαντώ. Γράφετε
"δεν προσάπτει κύρος και αγιότητα σε αυτούς που αυτοπροβάλλονται προς τα έξω χαρακτηρίζοντας εαυτούς "Ορθόδοξους Ομολογητές " κλπ., κλπ.
Πώς βγάζετε το συμπέρασμα ότι αυτοπροβάλλονται χαρακτηρίζοντας εαυτούς ; Δική σας κρίση, ή μάλλον διάκριση, για να μην γράψω κατάκριση, είναι και κανενός άλλου. Οι Μοναχοί της ΙΜ Εσφιγμένου προστατεύουν τον τόπο της μετανοίας των, από τα αρπακτικά νύχια ενός πατριάρχη, ο οποίος γυμνή κεφαλή κηρύσσει αίρεση. Εσείς αυτό το αποδίδεται σε λόγους αυτοπροβολής ! Τότε, λοιπόν, είμαστε απόλυτα δικαιολογημένοι να πούμε ότι την αυτοπροβολή τους επιδίωκαν ο Μέγας Αθανάσιος, ο Μάξιμος ο Ομολογητής, ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός, ο Θεόδωρος Στουδίτης, ο Μέγας Φώτιος, ο Μάρκος ο Ευγενικός, ο Γρηγόριος Παλαμάς και πολλοί άλλοι.
Και αυτά, διότι καθ΄ υμάς :
" η αυτοπροβολή δεν συνοδεύεται από ταπεινότητα αλλά από υπερηφάνεια λόγο της πτώσεως στην κενοδοξία " δικά σας αυτά και σημειώσατε, η "κενοδοξία" γράφεται με κάπα πεζό..
Βάλατε τη διάγνωση της αυτοπροβολής, διακρίνατε την έλλειψη ταπείνωσης, τους κατακρίνατε για οίηση, τελικό συμπέρασμα η πτώση στην κενοδοξία. Και τι απομένει ;
" Οι πατέρες υπήρξαν ατυχή θύματα του αρχεκάκου " !!!
Παρά ταύτα, δηλώσατε ότι " δεν είμαι οικουμενιστής και ούτε έχω καμία σχέση με ποιμένες φιλοοικουμενιστές ". Αυτό αγαπητέ μου προκύπτει μόνο του, ή κατα συνεκδοχήν, όπως λέμε. Άλλωστε, μη το ξεχάσουμε κι αυτό, δηλώσατε γραπτώς ότι ο οικουμενικός είναι για σας "ανεξαρτήτου φρονήματος" κι αυτό τα λέει όλα.
Και σας παρακαλώ, "17 Τοῦ λοιποῦ κόπους μοι μηδεὶς παρεχέτω·"
Ανώνυμος έγραψε :
Η διάγνωση της κενοδοξίας ( ... ) οφείλεται ακριβώς επάνω στην Αλήθεια που προέρχεται από την φωνή Του Κυρίου . Από αυτά δηλαδή που γνωρίζουμε όλοι μας μέσα από τον Λόγο Του Κυρίου όπως είναι αποτυπωμένος στην Καινή Διαθήκη.
Σχόλιο ΚΧ :
Δεν διαφωνώ, αλλά δεν ξεχνώ ότι η λέξη "ομοούσιος" ουδόλως αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη. Η συνείδηση της Εκκλησίας - εννοώ του πληρώματος, κλήρου και λαού, της Εκκλησίας και δεν γράφω "αυτοσυνειδησία" - την έκανε δεκτή. Αν με ρωτήσετε γιατί, την απάντηση θα την βρείτε στο Ιν. ιστ΄ 13
Μου έθεσαν, κάποτε, το ερώτημα αν είμαι Ορθόδοξος ή όχι. Απάντησα ότι αυτό δεν μπορώ να το πω εγώ, άλλοι θα το πουν, αν και το βρίσκω λίγο δύσκολο το τελευταίο, έτσι που καταντήσαμε. Δηλαδή, μας κατάντησαν, για να εξηγούμαστε. Διότι μας προέκυψαν και οι υποδυόμενοι τον Ορθόδοξο, αφού αγνόησαν Τοπικές ή Οικουμενικές Συνόδους, που αναθεμάτισαν την παπική καινοτομία του Γρηγοριανού καλενδαρίου. Αποκτήσαμε τους καινοτόμους της Ορθοδοξίας, τους οποίους ποτέ άλλοτε δεν είχαμε. Αυτοί, λοιπόν, έχοντας την ισχύ της (πολιτικής) εξουσίας - είχαν σημειωτέον και την ίδια αντισυμβατική πίστη - αποφάσισαν και είπαν ότι όποιος δεν συναντιλαμβάνεται τα νέα δεδομένα της ορθοδοξίας, θέτει εαυτόν εκτός εκκλησίας, είναι σχισματικός, αιρετικός και τα τοιαύτα.
Θα περίμενε κανείς ότι εκεί θα τέλειωνε το πράγμα. Αλλά δεν τέλειωσε. Έμειναν αρκετοί, που δεν το έβαλαν κάτω και υποχρεωτικά πλέον, βρέθηκαν στην ανάγκη να διαφοροποιηθούν από τους καταχραστές του ονόματος Ορθόδοξος και Ορθοδοξία. Διότι, εν τω μεταξύ, μας βρήκαν και άλλου είδους ορθοδοξίες μετά από την καινοτομία. Είχαμε τους ορθόδοξους μαρξιστές, όταν η πίστη πολιτικοποιήθηκε, αλλά και τους ορθόδοξους Εβραίους, όταν αποκτήσαμε τις τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες !
Καταλαβαίνει κανείς, μετά από αυτά, ότι είναι δύσκολο να προσδιοριστεί ποιος είναι Ορθόδοξος, ποιος δεν είναι, και ποιος είναι ο fake orthodox ( έχω τους λόγους μου για τη χρήση της αγγλικής ).
Σήμερα, λοιπόν, έχουμε τους Αυθεντικούς ορθόδοξους, που άλλαξαν το εκκλησιαστικό εορτολόγιο, έχουμε και τους Γνήσιους, που δεν το άλλαξαν. Ωστόσο, υπάρχουν και μερικοί άλλοι γνήσιοι, όπως και από την άλλη πλευρά υπάρχουν οι αυθεντικοί, με τις όποιες παραλλαγές και αποχρώσεις. Χαρακτηριστικό δείγμα της νέας και Αυθεντικής ορθοδοξίας είναι να λες : Αυτό μην το κάνεις, διότι αν εσύ έχεις το σθένος τα άλλα αδέλφια σου, ας πούμε, παράδειγμα, οι Ρώσοι, οι Σέρβοι και οι Ουκρανοί, δεν έχουν το ίδιο "τσαγανό" με σένα.
Αυτή την ορθοδοξία την απορρίπτω. Προτιμώ εκείνους που έμειναν στα παλαιά, στην παραδοθείσα Πίστη, στην ιερή μας Παράδοση, την Παρακαταθήκη που κληρονόμησα από τους γονείς μου, τους οποίους παρέσυραν οι καινοτόμοι. Είχαν ορφανά να ταΐσουν. Κάποιος επιζών πρέπει να τους ανάβει το καντήλι και προσευχόμενος να παρακαλεί :
Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἱ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Ἀποστόλων ἡ δωδεκάς, οἱ Ἅγιοι Πάντες, μετὰ τῆς Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, εἰς τὸ σωθῆναι ἡμᾶς
Αυτό είναι το Μνημόσυνο που τους κάνω, άλλο τίποτα δεν έχω.
Ανώνυμος έγραψε :
Κάποιος που πραγματικά θέλει να μάθει πάνω στο ζήτημα του ημερολογίου δεν θα ακούσει ούτε εσάς ούτε εμένα αλλά θα ψάξεις κάποιον που είναι πνευματικά ανεβασμένος με τα έργα του , με τις πράξεις του και με όλη την ζωή του
Σχόλιο ΚΧ :
Κάποιος που πραγματικά θέλει να μάθει πάνω στο ζήτημα του ημερολογίου θα κάνει τον κόπο πρώτα να αναρωτηθεί ο ίδιος και ύστερα να ερωτήσει τους άλλους. Και το ερώτημα : Ποιος λόγος υπήρχε για να γίνει η αλλαγή ; Ήταν αίτημα του εκκλησιαστικού πληρώματος ή ήταν αίτημα άλλων κέντρων, συνήθως σκοτεινών, μυστικιστικών, θεοσοφικών και κυρίως διπλωματικών ;
Και εφόσον το ερώτημα δεν τίθεται από κανένα - σημείωση, τίθεται ρητορικά ή ακαδημαϊκά - διότι πλέον αποκτήσαμε τη νοοτροπία αγέλης και όχι λογικού ποιμνίου, ελέω των πνευματικά ανεβασμένων, διάβαζε ορόντων και γερόντων, ας μας απαντήσουν στο αμέσως επόμενο ερώτημα : Ανεβήκαμε πνευματικά όλα τούτα τα χρόνια ή μήπως καταβαραθρωθήκαμε ; Δεν μας έφθανε ότι χάσαμε τον ελληνισμό της Μικράς Ασίας, αλλά αφού σφαχτήκαμε μεταξύ μας, χάθηκε ύστερα και η Κύπρος. Και τώρα μας λένε ότι η κρίση είναι πνευματική! Και πώς να μην είναι μετά από το τόσο μεγάλο μας "ανέβασμα"; Προβλέπω, θα ανεβούμε ακόμη ψηλότερα - το λέει και το λαϊκό άσμα - φτερά θα βγάλουμε σαν τον Ίκαρο, αλλά μυαλό δεν πρόκειται να βάλουμε. Ας είναι καλά η σχεσιολόγοι μας, οι συναφειακοί μεταπατέρες με τις Ακαδημίες τους και όλα θα μας έρθουν καλά.
Και να μη το ξεχάσω,
"Αν μας πιέσουν να αλλάξουμε την πίστη μας και τις εκκλησιαστικές μας συνήθειες , θα αρνηθούμε κατηγορηματικά ομολογώντας την πίστη μας και θα αποτειχιστούμε από δαύτους . Δεν έχει έρθει όμως η ώρα εκείνη στην παρούσα φάση", κι αυτό δικό σας.
Εδώ ταιριάζει απόλυτα το " 1 Καὶ προσελθόντες οἱ Φαρισαῖοι καὶ Σαδδουκαῖοι πειράζοντες ἐπηρώτησαν αὐτὸν σημεῖον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐπιδεῖξαι αὐτοῖς. 2 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς· Ὀψίας γενομένης λέγετε· εὐδία· πυρράζει γὰρ ὁ οὐρανός· 3 καὶ πρωΐ· σήμερον χειμών· πυρράζει γὰρ στυγνάζων ὁ οὐρανός· ὑποκριταί, τὸ μὲν πρόσωπον τοῦ οὐρανοῦ γινώσκετε διακρίνειν, τὰ δὲ σημεῖα τῶν καιρῶν οὐ δύνασθε γνῶναι; "
Και ποια τα σημεία ; "Ο άνθρωπος αγιάζει τον τόπο, όχι ο τόπος τον άνθρωπο, και όσο υπάρχουν άγιοι σε έναν τόπο, η Χάρις του αγίου τριαδικού Θεού τον επισκιάζει. Αν χαθούν οι άγιοι, τότε ο τόπος γίνεται άντρο δαιμόνων, σπήλαιο ληστών, φονέων, και το χειρότερο κιβδηλοποιών της λυτρωτικής Πίστεως. Αν ρίξετε μια ματιά στο τι γίνεται σήμερα στην Αίγυπτο, στη Συρία, στη Λιβύη, αλλά και σ΄ αυτή την Παλαιστίνη, και θυμηθείτε ότι κάποτε εκεί ήκμαζε η Χριστιανοσύνη, θα καταλάβετε ακόμη καλύτερα αυτό που έγραψα" κλπ.
Αν αυτό δεν σας φθάνει, τότε κάνετε μια αναδρομή στο παρελθόν, όταν οι ρωμαϊκές λεγεώνες ισοπέδωσαν τους μετέπειτα ονομασθέντες Αγίους Τόπους και διέσπειραν όσους επέζησαν. Μείνατε λοιπόν, εσείς και οι όμοιοι με εσάς, στους ορώντες πνευματικούς (Αριζόνα, Έσσεξ και όπου αλλού) δεν ξέρω όμως πώς θα είναι τα πράγματα, όταν σας δώσουν το σύνθημα της κατ' επίγνωσιν συντονισμένης αντίδρασης. Ο οικουμενικός Βαρθολομαίος είναι ανεξάρτητου φρονήματος, δηλαδή μη εξαρτώμενος από συναισθηματικές κλίσεις, διανοήματα, σκέψεις και ό,τι άλλο σημαίνει η λέξη αυτή. Έτσι σας θέλει, έτσι θα σας φτιάξει. Εμείς θα παραμείνουμε σε αυτό που είμαστε, σε αυτό που έχουμε, σε ό,τι μας παραδόθηκε : " ... μὴ ὑπερφρονεῖν παρ’ ὃ δεῖ φρονεῖν ἀλλὰ φρονεῖν εἰς τὸ σωφρονεῖν ἑκάστῳ ὡς ὁ θεὸς ἐμέρισεν μέτρον πίστεως." (Ρμ. ιβ΄ 3)
" Τοῦ λοιποῦ κόπους μοι μηδεὶς παρεχέτω "
Ανώνυμος έγραψε :
Ο Χριστός βρίσκεται στο κέντρο ενός κύκλου και όχι στα άκρα
Σχόλιο ΚΧ :
Μπορεί να είναι κι έτσι, δεν είναι όμως "σβούρα" ο Χριστός. Είναι η αρχή και το ατελεύτητο τέλος μιας ευθείας γραμμής.
Αγαπητέ κύριε Ανώνυμε,
Δεν θα μπω στον κόπο να σας απαντήσω στα 4 τελευταία σας συνεχόμενα μηνύματα (27/11/2013) και από ώρας 1:43 μμ. μέχρι 2:53 μμ. Το θεωρώ ματαιοπονία. Με σοφίσματα και σοφιστείες των ορώντων και γερόντων, την απλοϊκότητα των οποίων εκτιμώ, όχι όμως και τα θεολογικά τους επιχειρήματα, δεν ανακατεύομαι. Είναι αφελέστατα και παιδαριώδη. Δεν θα εξηγήσω τους λόγους. Οφείλω όμως να πω ότι λυπάμαι, λυπάμαι πολύ. Ελπίζω, υπάρχουν νοήμονες αναγνώστες, που είναι σε θέση να καταλάβουν αυτά που γράφετε εσείς και αυτά που γράφω εγώ.
Τώρα, αν υπάρχει κανείς που θέλει να με ερωτήσει, με βάση την επιχειρηματολογία σας, μπορεί να το κάνει, εστιάζοντας το ενδιαφέρον του σε κάτι από αυτά που γράψατε : Πχ. το αφελέστατο, να παρακαλάμε τον Κύριο να έλθη ο Αντίχριστος για να γίνουμε μάρτυρες. Δηλαδή, να αλλάξουμε το "ελθέτω η βασιλεία σου" στο "Πάτερ ημών", και να λέμε "ελθέ Αντίχριστε, γενηθήτω το θέλημά σου ίνα μαρτυρήσω δια τον Ιησού". Αυτά δεν είναι μόνο αφελή και απλοϊκά, είναι και επικίνδυνα. Αν, λοιπόν, κάποιος μου ζητήσει την άποψή μου "γι΄ αυτό και γι΄ αυτό, που λέει ο ... ", θα του την δώσω. Με μια όμως προϋπόθεση, με όνομα και διεύθυνση. Όχι ανώνυμα, όπως κάνουν πολλοί. Που θέλουν να έλθη ο Αντίχριστος, για να γίνουν μάρτυρες, αλλά δεν έχουν ούτε το θάρρος, ούτε την τόλμη, να μας δείξουν ποιοι είναι. Φοβούνται τον Μεγάλο Αδελφό, τον διαδικτυακό αδελφό, και οχυρωμένοι πίσω από την αοριστία που τους παρέχει το ιντερνέτ, μας λένε ότι θέλουν, παρακαλούν τον Κύριο, ώστε να μας βγεί ο Αντίχριστος για να μαρτυρήσουν.
Αυτά, αγαπητέ μου, να πάτε και να τα πείτε - ως συνήθως ανώνυμα - σε άλλους. Θα βρείτε αρκετούς. Διότι, είπαμε, οι "νομοδιδάσκαλοι" θέλουν το ποίμνιο άλογο (άνευ λογικής) και άβουλο, όχι σκεπτόμενο και με κρίση. Οι ορώντες τους εξυπηρετούν όσο δεν μπορείτε να φαντασθείτε.
Καλό Παράδεισο σας εύχομαι και σας ευχαριστώ που μου δώσατε την ευκαιρία να πω λίγα λόγια. Επίσης, ευχαριστώ και το ιστολόγιο, που δέχτηκε έναν σχισματοαιρετικό (σημ. τι να κάνουμε, αφού έτσι θέλετε;) παλαιοημερολογίτη. Θέλω να ελπίζω, το γράφω πάλι, ότι νοήμονες αναγνώστες εξακολουθούν να υπάρχουν.-
.png)
.jpg)
