Σε ανάρτηση αυτής της ιστοσελίδας (blog) προ έτους περίπου (15 Νοεμ. 2015) τέθηκαν μερικά ερωτήματα. Ένα εξ αυτών ήταν κατά πόσον είναι στο σύνολό της θεόπνευστη η Αγία Γραφή ή υπάρχουν μερικά σημεία (σταγονίδια κατά τον σχολιαστή) αμφισβητούμενης θεοπνευστίας. Ο ενδιαφερόμενος μπορεί να διαβάσει τις λεπτομέρειες στον δεσμό που ακολουθεί : https://kyprianoscy.blogspot.gr/2015/11/blog-post_15.html .
Η απάντηση που δόθηκε - παραλείπονται άλλα - ήταν η ακόλουθη :
Κυπριανός Χ
Όταν κάποιος έχει δείκτη IQ όσο μια σταγόνα ξύδι - παράδειγμα ο κ. Καλόπουλος - και με αυτό διαβάζει την Παλαιά Διαθήκη, τότε είναι βέβαιο ότι τα σταγονίδια θα γεμίσουν ένα βαρέλι. Και με αυτό, νομίζοντας ότι είναι κρασί, θα κερνά τους Like φίλους του. Οι τελευταίοι, άγευστοι οίνου, θα τον θαυμάζουν, θα τον επαινούν, θα τον χειροκροτούν και θα του λένε : Μπράβο φίλε, τέτοιο καλό κρασί πρώτη φορά πίνω ! Όσον δε αφορά στο "21 ... ψυχὴν ἀντὶ ψυχῆς, ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ, ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντος, χεῖρα ἀντὶ χειρός, πόδα ἀντὶ ποδός" (Δευτερονόμιο. ιθ΄) η κατά το εννόημα αντιστοιχία της Καινής Διαθήκης είναι :
7 Οὐαὶ τῷ κόσμῳ ἀπὸ τῶν σκανδάλων· ἀνάγκη γάρ ἐστιν ἐλθεῖν τὰ σκάνδαλα· πλὴν οὐαὶ τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ δι᾿ οὗ τὸ σκάνδαλον ἔρχεται.
8 εἰ δὲ ἡ χείρ σου ἢ ὁ πούς σου σκανδαλίζει σε, ἔκκοψον αὐτὰ καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ· καλόν σοί ἐστιν εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωὴν χωλὸν ἢ κυλλόν, ἢ δύο χεῖρας ἢ δύο πόδας ἔχοντα βληθῆναι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον.
9 καὶ εἰ ὁ ὀφθαλμός σου σκανδαλίζει σε, ἔξελε αὐτὸν καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ· καλόν σοί ἐστι μονόφθαλμον εἰς τὴν ζωὴν εἰσελθεῖν, ἢ δύο ὀφθαλμοὺς ἔχοντα βληθῆναι εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός.
11 ἦλθε γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου σῶσαι τὸ ἀπολωλός. (Μτ ιη΄)
Με θεολογικούς όρους ποτέ δεν μπορεί να ταυτιστεί ο ωκεανός (θάλασσα) με τη θεότητα και το όξος με την ανθρωπότητα. Ο ωκεανός - θάλασσα ταυτίζεται, θεολογικά γράφοντας, με το ταραχώδες του κόσμου, που ποτέ δεν ησυχάζει. Όσο δε για το όξος, ήταν αυτό με το οποίο πότισαν τον Κύριο επί του Σταυρού : «Ἔδωκαν εἰς τό βρῶμά μου χολήν καί εἰς τήν δίψαν μου ἐπότισάν με ὄξος· σύ δέ, Κύριε, ἀνάστησόν με, καί ἀνταποδώσω αὐτοῖς» (Αντίφωνο Θ΄ Όρθρου Μ. Πέμπτης). Θα συνιστούσα στην κα. Ερατώ Μπέλλου (ΕΜ) να είναι λίαν προσεκτική, φαίνεται όμως, στερείται βασικών - κατά κάποιο τρόπο και ουσιαστικών - θεολογικών γνώσεων. Γράφοντας "θεολογικών γνώσεων", εννοώ της καθ΄ ημάς Ορθόδοξης Θεολογίας και όχι την κατά κόσμον αιρετική. Διότι κι αυτή υπάρχει σήμερα, δυστυχώς, ανακατεμμένη με ορθοδοξία.
Επί πλέον, θα επιθυμούσα η σχολιάστρια Ε.Μ. να μας δώσει αναλυτικά τί εννοεί γράφοντας "σταγονίδια όξους". Αν με αυτό θέλει να μας πει ότι αναιρείται ό "ωκεανός θεοπνευστίας" της Παλαιάς Διαθήκης, ο γράφων είναι σε θέση να καταθέσει όχι σταγονίδιο, αλλά ωκεανό υδροκυανίου (ύδωρ+κυάνιο, εκ του χημικού τύπου CN, που συγγενεύει με το ocean = ωκεανός). Τούτο, όμως, παρότι τρανταχτό επιχείρημα, καθιστά έτι περισσότερο θεόπνευστη την Παλαιά Διαθήκη και όχι το αντίθετο.
Αναφέρομαι στο ότι ο Μωϋσής, ο ευρών χάριν παρά του Κυρίου, δεν αξιώθηκε να εισέλθη στη γη της επαγγελίας. Την είδε από το βουνό και πέθανε, όπως και ο αδελφός του ο Ααρών, «διότι παρέβητε τὸ ῥῆμά μου ἐν τῇ ἐρήμῳ Σὶν ἐν τῷ ἀντιπίπτειν τὴν συναγωγὴν ἁγιάσαι με· οὐχ ἡγιάσατέ με ἐπὶ τῷ ὕδατι ἔναντι αὐτῶν - τοῦτ᾿ ἔστι τὸ ὕδωρ ἀντιλογίας ἐν Κάδης ἐν τῇ ἐρήμῳ Σίν». ( Αριθμοί ΚΖ΄ 14). Τί λογής θεόπνευστα, θα έλεγε ο αντιλεγόμενος, είναι όλα αυτά που έγραψε (σημ. την Πεντάτευχο) και πώς να εξηγήσει κανείς την εκλογή του από τον Κύριο ; Διότι γράφει : ἐν τῷ ἀντιπίπτειν τὴν συναγωγὴν ἁγιάσαι με· οὐχ ἡγιάσατέ με ἐπὶ τῷ ὕδατι ἔναντι αὐτῶν. Μη μου ζητήσετε, βέβαια, να σας εξηγήσω, με ποιο τρόπο αυτό ενισχύει και αναδεικνύει τη θεοπνευστία της Αγίας Γραφής, και δεν γράφω μόνο "της Παλαιάς Διαθήκης".
Διευκρινιστικό του "Μη μου ζητήσετε, βέβαια, να σας εξηγήσω, με ποιο τρόπο αυτό ενισχύει και αναδεικνύει τη θεοπνευστία της Αγίας Γραφής, και δεν γράφω μόνο "της Παλαιάς Διαθήκης".
Επειδή μπορεί να υπάρξουν οι κακόβουλοι και κακόγνωμοι, που πάντα υπάρχουν, ιδού η λύση της απορίας. Καί αυτή είναι :
Ό,τι δεν έκανε ο Μωϋσής, τοῦτ᾿ ἔστι τὸ ὕδωρ ἀντιλογίας ἐν Κάδης ἐν τῇ ἐρήμῳ Σίν, το έκανε ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, ο Προφήτης και Βαπτιστής του Κυρίου, όταν « 2 ἐπ᾿ ἀρχιερέως ῎Αννα καὶ Καϊάφα, ἐγένετο ρῆμα Θεοῦ ἐπὶ ᾿Ιωάννην τὸν Ζαχαρίου υἱὸν ἐν τῇ ἐρήμῳ, 3 καὶ ἦλθεν εἰς πᾶσαν τὴν περίχωρον τοῦ ᾿Ιορδάνου κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, ( ... ) 7 ῎Ελεγεν οὖν τοῖς ἐκπορευομένοις ὄχλοις βαπτισθῆναι ὑπ᾿ αὐτοῦ· γεννήματα ἐχιδνῶν, τίς ὑπέδειξεν ὑμῖν φυγεῖν ἀπὸ τῆς μελλούσης ὀργῆς; 8 ποιήσατε οὖν καρποὺς ἀξίους τῆς μετανοίας, καὶ μὴ ἄρξησθε λέγειν ἐν ἑαυτοῖς, πατέρα ἔχομεν τὸν ᾿Αβραάμ· λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι δύναται ὁ Θεὸς ἐκ τῶν λίθων τούτων ἐγεῖραι τέκνα τῷ ᾿Αβραάμ.» (Σημ. το 2 - 7 εκ του Λκ. γ΄)
Με αυτά υπόψη μπορεί κάποιος να καταλάβει γιατί το Φαρισαϊκό ιερατείο αρνήθηκε να απαντήσει στο ερώτημα που του τέθηκε : «τὸ βάπτισμα τὸ Ἰωάννου πόθεν ἦν, ἐξ οὐρανοῦ ἢ ἐξ ἀνθρώπων;». Στην Πεντάτευχο ουδόλως γίνεται μνεία περί αυτού και κατά πάσαν πιθανότητα - είναι μια εξήγηση - δεν είχε κανένα λόγο να αντιδράσει στην θανάτωση του αγίου Ιωάννου του Βαπτιστή . Τα νέα δεδομένα - βάπτισμα μετανοίας, έρχονταν σε αντίθεση με την καθεστωτική τάξη και τούτο δεν ήταν επιθυμητό από το ιερατείο της εποχής εκείνης.
«7 Τούτων δὲ πορευομένων ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς λέγειν τοῖς ὄχλοις περὶ Ἰωάννου· (...) 9 ἀλλὰ τί ἐξήλθετε ἰδεῖν; προφήτην; ναί λέγω ὑμῖν, καὶ περισσότερον προφήτου. 10 οὗτος γὰρ ἐστι περὶ οὗ γέγραπται· ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ὃς κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου ἔμπροσθέν σου. 11 ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐκ ἐγήγερται ἐν γεννητοῖς γυναικῶν μείζων Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ·» (Μτ. ια΄)
