Μιά επανάληψη γιά νά μάθουμε ποιοί - εδώ έχουμε έναν - είναι οι φταίχτες τής σημερινής μας εξαθλίωσης ή "τυφλότητας", κατά τόν ομιλητή .
Καί ως νά μή έφθαναν όσα περνάμε, οι σοφές πανεπιστημιακές κεφαλές τόν αναγόρευσαν σέ διδάκτορα τού Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας τού ΕΚΠΑ. Τό λάθος τού ΕΚΠΑ (εθνικό καποδιστριακό πανεπιστήμιο Αθηνών) είναι ότι εξακολουθεί νά ονομάζεται "εθνικό". Ελπίζω σύντομα νά καταλάβει (οι κεφαλές τού ΕΚΠΑ) τό λάθος που κάνει (κάνουν).
Μέ βαθύτερη ανάγνωση τών επιφυλλίδων καί δοκιμίων πολιτικής θεολογίας τού αρθρογράφου Γιανναρά, το έψιλον τού ΕΚΠΑ θά γίνει ύψιλον (υπερεθνικό) ή δέλτα (διεθνικό), που ταιριάζει καλύτερα, αφού η πρόθεση "διά" (διαδραστικά, διαχριστιανικά καί λοιπά διά τού δια-βόλου) κυριαρχεί σέ όλα ( : διαπολιτισμικά καί διαπολιτιστικά) όσα συμβαίνουν μέσα μας καί έξω μας.
https://youtu.be/nxiE37o7XVo
Πρό ενός έτους τα κατωτέρω
«όταν πρωτοανεβαίνει μια κυβέρνηση προσπαθώ να διακρίνω τα θετικά στοιχεία που διαθέτει» (Χ. Γιανναράς)
«Εγώ γράφω σαν δάσκαλος και γι΄ αυτό , όταν πρωτοανεβαίνει μια κυβέρνηση προσπαθώ να διακρίνω τα θετικά στοιχεία που διαθέτει και να τα ενισχύσουμε όσο μπορούμε όλοι μας . Αυτό έκανα ήδη από τον Κων/νο Μητσοτάκη ...» κλπ . (Χ . Γιανναράς) .
Αυτά και πολλά άλλα ακόμη μας λέει αυτός ο ολέθριος επιφυλλιδογράφος της «Καθημερινής», της εφημερίδας που αποτελεί τη ναυαρχίδα της παγκόσμιας νέας αταξίας και του οικουμενισμού .
Σαν πρώτο σχόλιο σε αυτά , οφείλω να επισημάνω τον δυσδιάκριτο καταστροφικό του ρόλο, που ασκεί συστηματικά εδώ και πενήντα - σχεδόν εξήντα - χρόνια . Αυτό θα φανεί παρακάτω .
Λοιπόν, ο δάσκαλος μας λέει ότι προσπαθεί να διακρίνει τα θετικά στοιχεία της όποιας κυβέρνησης (σημ. από τον Κ. Μητσοτάκη και εντεύθεν) και με τα γραπτά ή τον προφορικό του λόγο να τα ενισχύσει . Λαμπρά . Αν τα πράγματα έχουν έτσι ακριβώς, όπως τα θέλει ο δάσκαλος, και σημειώνω ότι αυτό είναι το σιωνιστικό δόγμα που κυριαρχεί σήμερα, αλλά και από μακρού, τότε ας αρχίσουμε να διακρίνουμε, παράδειγμα, τα θετικά στοιχεία του παπισμού και να τα ενισχύσουμε όσο μπορούμε* παρένθεση δική μου, για να έχουμε μια κοινή πορεία στην προσπάθεια να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο .
Και είναι γεγονός ότι με τον παπισμό διαθέτουμε αρκετά θετικά στοιχεία* ενδεικτικά αναφέρω ότι συμφωνούμε στα 11 από τα 12 άρθρα του Συμβόλου Πίστεως. Αφήνουμε λοιπόν στην άκρη το ένα και προσπαθούμε να ενισχύσουμε τα υπόλοιπα.
Τι γίνεται στη συνέχεια ; Αυτό που γίνεται σήμερα : βάλαμε πλώρη για το ουδετερόθρησκο κράτος, για τον επαναπροσδιορισμό των έμφυλων (σημ. μάλλον ουδετερόφυλων) ταυτοτήτων, για τον γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου - ο μπαμπάς Μιχάλης ή μαμά Νίκος - για την αχρήματη κοινωνία, για την παγκόσμια διακυβέρνηση και για την παγκόσμια οικονομία της μιας Τράπεζας . Παράλληλα, μας πνίγουν και οι ευγενώς ονομαζόμενοι πρόσφυγες - πλην όμως λαθραίοι μετανάστες.
Θα μπορούσα να γράψω πολύ περισσότερα προκειμένου να δείξω πόσο καταστροφική είναι αυτή η θέση του επιφυλλιδογράφου και συνάμα δάσκαλου. Επιφυλάσσομαι . Επειδή όμως συνηθίζει να επενδύει θεολογικά τα γραπτά του, άλλωστε έχει εκδόσει βιβλίο που το ενέταξε στα «δοκίμια πολιτικής θεολογίας», θα αρκεστώ να συμπληρώσω με τούτο :
24 Πᾶς οὖν ὅστις ἀκούει μου τοὺς λόγους τούτους καὶ ποιεῖ αὐτούς, ὁμοιώσω αὐτὸν ἀνδρὶ φρονίμῳ, ὅστις ᾠκοδόμησε τὴν οἰκίαν αὐτοῦ ἐπὶ τὴν πέτραν· 25 καὶ κατέβη ἡ βροχὴ καὶ ἦλθον οἱ ποταμοὶ καὶ ἔπνευσαν οἱ ἄνεμοι καὶ προσέπεσον τῇ οἰκίᾳ ἐκείνῃ, καὶ οὐκ ἔπεσε· τεθεμελίωτο γὰρ ἐπὶ τὴν πέτραν. 26 καὶ πᾶς ὁ ἀκούων μου τοὺς λόγους τούτους καὶ μὴ ποιῶν αὐτοὺς ὁμοιωθήσεται ἀνδρὶ μωρῷ, ὅστις ᾠκοδόμησε τὴν οἰκίαν αὐτοῦ ἐπὶ τὴν ἄμμον· 27 καὶ κατέβη ἡ βροχὴ καὶ ἦλθον οἱ ποταμοὶ καὶ ἔπνευσαν οἱ ἄνεμοι καὶ προσέκοψαν τῇ οἰκίᾳ ἐκείνῃ, καὶ ἔπεσε, καὶ ἦν ἡ πτῶσις αὐτῆς μεγάλη.
Αυτά που κατά καιρούς γράφει ο ολέθριος συγγραφέας - συνάμα και επιφυλλιδογράφος, κτίζουν σπίτι στην άμμο. Ακούει αλλά δεν ποιεί. Διότι αυτό το ένα - διαφορετικό τού παπισμού μέ τό γνωστό φιλιόκβε - από τα δώδεκα , που αφήνει στην άκρη, είναι δομικό στοιχείο του θεμελίου λίθου, δηλαδή της πέτρας πάνω σέ πέτρα και όχι της πέτρας πάνω στην άμμο. Τούτο ισχύει και για τα πολιτικά, που ως φαίνεται μόνο αυτά τον ενδιαφέρουν.
Τον ξάφνιασαν τα δάκρυα του κ. Τσίπρα κατά τον εναρκτήριο λόγο του στη Βουλή, διόλου όμως δεν τον αιφνιδίασε ότι, ο δακρύσας πρωθυπουργός, δηλώνει άθεος και ορκίζεται στο Σύνταγμα, θέτοντας υπεράνω όλων «επί τω λόγω της δικής μου συνείδησης και τιμής». Ο Θεός δεν αξίζει τόσο, όσο η προσωπική μας τιμή και συνείδηση . Καταλάβατε πόσο ολέθριος είναι ο επιφυλλιδογράφος Χ. Γιανναράς ;