"Εάν επιλάθωμαί σου Ιερουσαλήμ"

Από το Ιερό Κοινόβιο του Αγ. Νικοδήμου του Αγιορείτου κυκλοφόρησε ένα βιβλίο, κατά πάντα Ορθόδοξο, με τίτλο: ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΑΙΡΕΣΗ. Σχετική αναφορά κάνει, μεταξύ άλλων ιστολογίων, και το blog των ΑΚΤΙΝΩΝ. Με αφορμή όσων  γράφονται εκεί, γράφω κι εγώ τα δικά μου εδώ, χωρίς να αποτελούν αυτά κριτική του εν λόγω πονήματος. Η δική μου αφετηρία πηγαίνει μερικά- πολλά - χρόνια παραπέρα. Γιατί όλα τα σημερινά, από κάπου έχουν ξεκινήσει. Αυτό το ξεχνάμε πάντα.

«Ουκ απαρνησόμεθά σε φίλη Ορθοδοξία,
ου ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας,
εν σοί εγεννήθημεν, εν σοί ζωμεν,
και, εν σοί κοιμηθησόμεθα.
Ει δε και καλέσει καιρός
και μυριάκις υπέρ σου τεθνηξόμεθα».

Οι μεν λόγοι αναδύουν "οσμήν ευωδίας πνευματικής", τα δε έργα κακοσμία πτώματος τεταρταίου. "Παράδοσίς εστι (: πατροπαράδοτον σέβας) το μη πλέον ζήτει", κι εμείς ζητήσαμε άλλα και πολλά. Ζητήσαμε να εκσυγχρονισθούμε (λ.χ πίσω δεκατρείς μέρες, μετά πάλι μπροστά και τούμπαλιν) γιατί αυτές οι εντολές δόθηκαν από τα ανώτερα κλιμάκια της παγκόσμιας τεκτονικής διακυβέρνησης. Εξακολουθούμε να τις τηρούμε. Και μένουμε πιστοί στον εκσυγχρονισμό αλλά οι κατακεφαλιές μας έρχονται η μια μετά την άλλη.

Πόσο θα αντέξουμε; Κάποτε θα αρπάξουμε μια γερή, θα γίνουμε πτώμα, εγκεφαλικά νεκροί, και θα μας μεταμοσχεύσουν! Έτσι, θα ανατείλει ο ήλιος της νέας ορθοδοξίας !! Για να υμνεί και να δοξάζει τον θεό, επειδή απέκτεινε την Παλαιά, που είχε το θράσος,  να ομολογεί :
" Αύτη η πίστις των Αποστόλων,
 Αύτη η πίστις των Πατέρων,
 Αύτη η πίστις των Ορθοδόξων,
 Αύτη η πίστις την Οικουμένην εστήριξεν".

Όχι, δεν στηρίζει την οικουμένη. Αυτό έγινε κάποτε, στα χρόνια τα παλιά. Τώρα "πάμε για άλλα". Οι πολιτικοί αναζητούν τρόπους να παράγουν πολιτισμό και οι "εν μαλακοίς ιματίοις ημφιεσμένοι" ορέγονται να παράγουν θεολογία. Τι, χωρίς δουλειά θα μείνουν ;