Εκκλησία και Κράτος

Ελληνίδα δημοσιογράφος, που εξαργυρώνει τα τροφεία τα οποία της χορηγεί η παγκοσμιοποίηση, έδινε στο αναγνωστικό κοινο απόσπασμα συνέντευξης που είχε με (διάσημο υποθέτω) Ολλανδό συνάδελφό της. Το έφερε η κουβέντα τους στις σχέσεις (!) Κράτους και Εκκλησίας. Και όταν ο Ολλανδός (διάσημος υποθέτω) διαπίστωσε ότι εμείς εδώ δεν "ζούμε χώρια" εξεπλάγη! (Περισσότερα βλέπε Blogspot ΑΚΤΙΝΕΣ και "Οι ενοχές θρησκευτικού αποχρωματισμού και ο σεβασμός στήν πλειοψηφία... χωρίς περιθωριοποιήσεις").

Είπε λοιπόν ο κ. Τίλι, ο Ολλανδός δημοσιογράφος : «Προκειμένου νά εγγυάται ένα Κράτος τή θρησκευτική ελευθερία, νά προάγει τόν θρησκευτικό πλουραλισμό καί νά περιφρουρεί, όπως οφείλει, τόν κοσμικό χαρακτήρα του, η πρώτη καί αυτονόητη προϋπόθεση είναι ο χωρισμός κράτους–Εκκλησίας» κλπ.

Εμείς τους απαντούμε:

Προκειμένου να εγγυάται ένα Κράτος τη θρησκευτική ελευθερία, πρέπει οι άνθρωποι να γνωρίζουν ότι όπως έκαστος των ανθρώπων και όλοι μαζί, είναι ψυχή και σώμα, πράγμα που ο κ. Τίλι δεν το ασπάζεται-  είμαι βέβαιος - έτσι και το Κράτος. Που το απαρτίζουν άνθρωποι και όχι μόνο βουνά και λαγκάδια. Έχει και το Κράτος ψυχή και σώμα. Σώμα του είναι η ύλη, ψυχή του η Εκκλησία.

Αν τα χωρίσουμε η ψυχή θα μας μείνει, την ύλη όμως θα τη χάσουμε.

Περιττό βέβαια να τονίσω, ότι όπως πορεύεται η Εκκλησία, ούτε η ψυχή δεν θα μας μείνει. Θα τη χάσουμε στη χοάνη της συμπαντικής ψυχής ή σκόνης, την οποία ξέρει να διαχειρίζεται ο άρχων της πολτοποίησης των ανθρώπων, ο Απολλύων του Οικουμενισμού, που μας προσφέρει κι αυτήν ακόμη τη Νέα Ζωή. Όποιος θέλει να τη γευτεί, οφείλει να παραδώσει την ψυχή του πριν πεθάνει, σε κάποιον άλλο. Που χαροπαλεύει, γιατί του λείπει κάποιο ζωτικό όργανο, αλλά είναι σε θέση να προσεύχεται. Η συμπαντική ψυχή ή σκόνη, θα τον ακούσει και ο ετοιμοθάνατος θα γίνει τότε ένα με τη σκόνη. Μετά θα έρθει και η σειρά του άλλου.

- Θα προσδοκά "ανάσταση νεκρών";
- Δεν μου φαίνεται.
- Και ελεύθερος; Θα είναι ελεύθερος;
- Όσο ελεύθερη μπορεί να είναι και η σκόνη.

Ας χωρίσουμε λοιπόν την Εκκλησία απ΄ το Κράτος. Να βγάλουμε στο σφυρί αυτά τα λαγκάδια και τα βουνά,  να διαμερίσουμε το σώμα μας, όπως κάποιοι "διεμερίσαντο τα ιμάτια αυτού", αλλά κι αυτή την ψυχή μας. Και, αν με ρωτούσαν : "Μπορεί μια κυβέρνηση νά λέει ότι η τάδε είναι η σωστή θρησκεία;", ποτέ δεν θα έλεγα: "Προφανώς τό κράτος δέν μπορεί νά έχει λόγο γιά τό ποιά θρησκεία είναι σωστή". Ασφαλώς και μπορεί, αρκεί να μη συγχέει την Αλήθεια με την ελευθερία. Η θρησκευτική ελευθερία υπάρχει για όλους εκείνους που αναζητούν την Αλήθεια. Όχι για εκείνους που είναι γνώστες και μέτοχοι Αυτής.

Αυτά σε καιρούς που ζούμε τη σχετικοποίηση της Αλήθειας.