Περιμένοντας την Ανάσταση

Γράμμα σε ένα φίλο

Το ξέρω ότι θα διαφωνήσετε με αυτά που σας γράφω. Διόλου απίθανο να μη μου απαντήσετε. Δεν με πειράζει. Θα τα έχετε πάντως διαβάσει.

Περιμένουμε την Ανάσταση. Θα αναστηθεί πάλι ο Κύριος κι εμείς, κατά το σύνηθες, θα τον ξαναθάψουμε - καλύτερα, θα Τον κρύψουμε. Όπως κάθε χρόνο, όπως εδώ και πολλά χρόνια.
Τον θάψαμε (κρύψαμε) έχοντας χάσει τη Μικρασία। Και νομίσαμε ότι θα Τον αναστήσουμε με αυτό που μας επέβαλλαν οι πολιτικοί στα Θρησκευτικά μας πράγματα. Ήθελαν τότε να φτιάξουν την Κοινωνία των Εθνών,μα χάλασε η δουλειά.

Δώσαμε "ρέστα" και μας φόρτωσαν τον κομμουνισμό για να πελεκηθούμε μεταξύ μας. Έπειτα, μας βρήκε Χούντα και ακολούθησε η Κύπρος. Τη χάσαμε κι αυτή. Ανασάναμε, υποτίθεται, για λίγο και μετά μπήκαμε στη φωλιά του λύκου (ΕΟΚ) για να ευπρεπιστούμε πολιτικά - αν και μας είχε ξεσκίσει. Τώρα μας βρήκαν οι γκρίζες ζώνες, τα Σκόπια, η Αλβανία και μια χώρα που καίγεται συστηματικά. Μπήκαν και οι λαθρομετανάστες.

Όλα αυτά έγιναν δια της ψήφου, με τους πολιτικούς συνεργούντων και των θρησκευτικών ποιμένων και ηγετών. Οι οποίοι, κάθε φορά που προκηρύσσοντο εκλογές, εύχονταν "να μας φωτίσει ο Θεός, να ψηφίσουμε τους άξιους, τους καλύτερους".

Τους ψηφίζαμε και να, τώρα, βλέπουμε ότι φτάσαμε στην κατακρήμνιση, στον εθνομηδενισμό. Πέφτουμε και λέμε ότι έφτασε η ώρα να διαλέξουμε άλλους πολιτικούς και πολιτική. Αλλά δεν πρόκειται να γίνει τίποτα. Αν δεν βγουν οι ταγοί να δώσουν το σύνθημα "ΚΑΜΙΑ ΨΗΦΟΣ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΜΜΑ", θα πέσουμε κάτω και θα σκάσουμε σαν το καρπούζι.

Ω! Και να ήταν, να ανοίξουν οι κάλπες και να βρουν μέσα 200 με 300 χιλιάδες ψήφους! Όσες από τους λαθραίους, που θα τους κάνουν "Έλληνες". Κι ας έρθουν μετά, να μας πουν για πατρίδα, για Ελλάδα και για το λαό που τους εμπιστεύθηκε!

Όποιος αποφασίζει να παίξει με την πολιτική τράπουλα κομίζοντας νέο πολιτικό ήθος (: "Ο Ορθόδοξος ιστός αποτελεί για την Ελλάδα, ιδιαίτερα σήμερα, το θεμέλιο της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ, το συνεκτικό ιστό αποτροπής της ολοκληρωτικής άλωσής μας", δικά σας λόγια αυτά) θα πρέπει να γνωρίζει ότι αυτό το παιγχνίδι παίζεται με σημαδεμένα χαρτιά. Είναι ο νόμος, είναι ο κανόνας. Χρειάζεται διαφορετική αντίληψη ως προς αυτό που μέχρι σήμερα ονομάζεται πολιτική. Και ακόμη, χρειάζεται μια διαφορετικού είδους πίστη, όχι αυτή που γνωρίζουμε (εμπιστοσύνη) και η οποία έχει πρωτίστως σχέση με οικονομικά ή άλλα δόλια και ιδιοτελή συμφέροντα.

Αυτός που πραγματικά θα προσφερθεί για κάτι τέτοιο και περιμένει να τον πιστέψουμε - όχι να τον εμπιστευθούμε - αυτό το νέο πρέπει να μας φέρει: ΚΑΜΙΑ ΨΗΦΟΣ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΜΜΑ. Η δύναμη που κρατάμε στα χέρια μας, αυτή είναι και αυτό είναι. Να αφήσουμε τους λαθραίους να κάνουν κυβέρνηση και τον εσμό της Νέας Τάξης, να διαλέξουν τους ομοίους τους. Τότε θα δούμε ποιοι είμαστε, πόσοι είμαστε, ποιοι και πόσοι είναι οι αυτοί. Έτσι γίνονται τα Δημοψηφίσματα, που ποτέ δεν τόλμησαν να κάνουν οι φαύλοι.

Περιμένοντας την Ανάσταση, αν θέλουμε κι εμείς να αναστηθούμε, μόνο αυτό μας έχει απομείνει : ΚΑΜΙΑ ΨΗΦΟΣ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΜΜΑ.
---------------------------------------
(Η φωτογραφία λήφθηκε από το blog ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ)