Προφητική παράδοση : Θεολογία και νεοορθοδοξία

Σταχυολογώ το σημαντικότερο, κατά τη γνώμη μου, σημείο των όσων γράφει ο Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος για τη "Θεολογία στην Ελλάδα κατά τη δεκαετία του ΄60". Αναλυτικά για το θέμα και πως το αντιμετωπίζει ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου, μπορεί ο αναγνώστης να διαβάσει στο ιστολόγιο ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ:

"Με άλλα λόγια η ορθόδοξη θεολογία της Εκκλησίας είναι η θεολογία των Προφητών, των Αποστόλων και των Πατέρων δια μέσου όλων των αιώνων. Κάθε νέο ρεύμα το οποίο εμφανίζεται, πρέπει να μελετάται σε σχέση με την θεολογία της Εκκλησίας που εκφράζεται από τους Προφήτας, τους Αποστόλους και τους Πατέρας... πρέπει να υπογραμμισθή με έμφαση ότι η ορθόδοξη θεολογία δεν μπορεί να ερμηνεύεται μέσα από δεκαετίες, αλλά μέσα από την διαχρονική παράδοση και διδασκαλία των Προφητών, των Αποστόλων και των Πατέρων."

Δηλαδή, με άλλα λόγια, κριτήριο ορθόδοξης θεολογίας είναι τα :
1)Προφητική,
2)Αποστολική και
3)Πατερική παράδοση

Ερευνητέο αν, οι από το ΄60 και μετά ή και παλαιότερα, θεολογία και θεολόγοι, έχουν να μας δείξουν σαφή δείγματα προφητείας (ή προφητικότητας). Αν, ναι, ποιά είναι αυτά;

Από την άλλη μεριά, αν κάποιος ισχυριστεί ότι οι αντιδραστικοί, μετά την ημερολογιακή καινοτομία του 1923, πρώιμα διέγνωσαν ότι "φραγκέψαμε" και στη συνέχεια φώναξαν ότι όλα γίνονται για την ένωση των εκκλησιών (τον σημερινό οικουμενισμό) κάτω από παπικούς και άλλους όρους, τι θα λέγαμε; Έχουν ή δεν έχουν το στοιχείο της προφητικότητας; Τι θα απαντούσαμε; Ότι στερούνται αποστολικότητας, αν και έχουν προφητικά και πατερικά γνωρίσματα;

Αλλά η αποστολικότητα χάνεται, όσο δεν συγκαλείται Σύνοδος για το ημερολογιακό θέμα κατά τα πρότυπα των Οικουμενικών. Άρα, αποστολικότητα δεν έχουν ούτε οι του νέου, ούτε οι του παλαιού ημερολογίου και ας μη κρυβόμαστε.

Και επανέρχομαι στο ερώτημα : Ποιοί έχουν σαφή αποδεικτικά γνωρίσματα για να δεχθούμε αναντίρρητα ότι έχουν το, κατά παράδοση, προφητικό χάρισμα; Οι του παλαιού ημερολογίου ή οι πορευόμενοι με το νέο; Και ποιό είναι αυτό, κατά τον σεβασμιότατο Ιερόθεο; Μήπως μπορεί να μας απαντήσει;

Κατά την γνώμη του γράφοντος, κριτήριο Ορθόδοξης Θεολογίας, όπως αυτή διατυπώνεται και εκφέρεται από τον θεολογούντα πιστό, είναι ένα και μόνο : Η μαρτυρία αληθείας. Σε άλλες εποχές αυτό συνοδευόταν από το αίμα των μαρτύρων. Φυσικά όχι αυτοκτονικού τύπου, όπως οι ισλαμιστές καμικάζι. Σήμερα αυτό δεν γίνεται. Η αλήθεια σχετικοποιήθηκε με τις απόψεις, η δε κυρίαρχη άποψη, που αντικαθιστά κατά τρόπο απόλυτο - αν και σχετική - την αλήθεια, εκφράζεται δια της δημοκρατικής ψήφου. Έτσι, η πολιτική απέκτησε τη θεολογική της διάσταση και η Ορθοδοξία φόρεσε το φράκο της διπλωματίας.

Ως προς τους ορθόδοξους πιστούς, αυτοί αναζητώνται ανάμεσα στους μαρξιστικούς, σοσιαλιστικούς, φιλελεύθερους και λοιπούς ομόκεντρους κύκλους, συμπεριλαμβανομένων ενίοτε και των υπερορθόδοξων Εβραίων. Όλως παραδόξως οι τελευταίοι καθορίζουν τις πολιτικές διαβουλεύσεις για τη διευθέτηση των διαφορών τους με τους Παλαιστινίους. Τούτο όμως είναι άλλο θέμα, δεν μας αφορά.