Γράμμα σε ένα φίλο

Ένας φίλος μου έστειλε ένα γράμμα. Τον απασχόλησε και τον απασχολεί αυτό που γίνεται τα τελευταία χρόνια με τα ψηφιακά φακελώματα : Bar code, ΑΜΚΑ, κάρτες και η νέα υπερκάρτα του Πολίτη. Τον ενοχλούσε, ακόμη, η πρωτοβουλία που έχει αναλάβει εδώ και αρκετό καιρό ο π. Σαράντης Σαράντος : "Αυτό το ένας με ενοχλεί, με πλανεύει," μου έγραψε.

Του απάντησα,

"Αγαπητέ φίλε,

Ο π. Σαράντης δεν είναι "ο ένας". Είναι ένας μέσα σε πολλούς, πάρα πολλούς, και δεν νομίζω ότι φιλοδοξεί να γραφεί στις ιστορικές δέλτους σαν ο άνθρωπος που μας αφύπνισε. Όπως, ομοίως, δεν φιλοδοξούν το ίδιο και όλοι εκείνοι που μας έχουν προειδοποιήσει για το στραβό δρόμο που πορευόμαστε εδώ και πολλά χρόνια.

Ο Αντίχριστος ακόμη κι αν δεν είναι ο ίδιος παρών, είναι τόσα άλλα ώστε - τολμηρά το λέγω αυτό και ας μη το πάρεις σοβαρά υπόψη - δεν υπάρχει λόγος να κάνει ο ίδιος αισθητή την παρουσία του.

Το χρηματοπιστωτικό (ο μαμμωνάς) σύστημα μας κυβερνά, σε λίγο θα έχουμε την παγκόσμια διακυβέρνηση, που αυτή θα αποφασίζει ποιος θα ζήσει ποιος θα πεθάνει (οικονομικός στραγγαλισμός), τι άλλο θέλει; Το χάραγμα επί της δεξιάς και επί του μετώπου; Κι αυτό ήδη το έχει. Θυμάμαι τις εκλογές που γινόταν κάποτε σε ένα κρατίδιο της Αφρικής ή της Ασίας, δεν συγκράτησα πού, όπου οι ψηφοφόροι όταν έριχναν την ψήφο τούς έβαζαν και μια στάμπα με ανεξίτηλο μελάνι στο μέτωπο για να μη διπλοψηφίσουν. Το είχε δείξει η τηλεόραση σε δελτίο ειδήσεων και η ταχέως ρέουσα φωτογραφία της οθόνης δεν μου φεύγει από το νού.

Σκέφθηκα την Αποκάλυψη, σκέφθηκα ακόμη ότι αυτός που θα πάει να ψηφίσει, βάζει μέσα στο νου - βασανίζει τη σκέψη του ολοχρονίς και τσακώνεται με άλλους - τι θα ρίξει στην κάλπη με το χέρι του. Σκέφθηκα και άλλα ... .

Ότι, στα κατ΄επίφασιν δημοκρατικά απολυταρχικά καθεστώτα υπήρχαν εκλογές. Το 99% ενέκρινε όλα όσα γίνονταν στη Σοβιετική Ένωση. Όποιος όμως δεν πήγαινε να ψηφίσει τον περίμενε η Σιβηρία ή τα γκούλαγκ. Δεν θα γίνεται αυτό τώρα. Η κάρτα του πολίτη αν δείχνει ότι δεν πήγες να ψηφίσεις, τότε να ξέρεις ότι σε περιμένει η απόλυση, η ανεργία και το δάνειο. Θα το πάρεις, αφού όμως προσκυνήσεις και ψηφίσεις, για να ζήσεις.

Ότι φραγκέψαμε χωρίς να το καταλάβουμε και προσπαθούμε "από μέσα" να βρούμε την άκρη για "τα μέσα" και "τους μέσα". Αλλά δεν γίνεται τίποτα. Πρέπει να θυμηθούμε εκείνον που δεν ήταν από τους "μέσα". Τον είχαν πετάξει έξω.

Ότι "ήλθε γάρ Ιωάννης μήτε εσθίων μήτε πίνων, καί λέγουσι δαιμόνιον έχει. ήλθεν ο υιός τού ανθρώπου εσθίων καί πίνων, καί λέγουσιν ιδού άνθρωπος φάγος και οινοπότης, τελωνών φίλος και αμαρτωλών".Κι εκείνος, ο από τους έξω, τους γκρέμισε, τους διέλυσε. Αυτό τους χρειάζεται πάλι.

Συγχώρα με για το αυθόρμητο της σκέψης μου που σου κατέθεσα.
Σε ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου έδωσες.

Κυπριανός Χ "