ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Η φωτογραφία που βλέπετε έγινε αφορμή να ανοίξει ένας διάλογος με κάποιον ανώνυμο σχολιαστή. Μου καταλόγιζε άηθες ήθος και με κατηγούσε για σκανδαλισμό των αναγνωστών. Γράφτηκαν αρκετά και ο αναγνώστης, αν θέλει να μάθει τα διαμειφθέντα, μπορεί να τα διαβάσει στο Θέμα με τίτλο "Η Νέα Εθναρχία". Καταθέτω εδώ τον τελευταίο λόγο που αναγκάστηκα να γράψω, λόγω της αφόρητης πίεσης που μου άσκησε ο ανώνυμος σχολιογράφος.

Είπα ότι δεν θα υπάρξει συνέχεια. Αλλά υπάρχει, διότι μου φαίνεται έχω να κάνω με έναν ακούσιο - θέλω να ελπίζω - εικονομάχο.

Οι εκονομάχοι δεν καταλάβαιναν ότι ο Λόγος ποιεί την Εικόνα. Νόμιζαν το αντίθετο, ότι η Εικόνα ποιεί το Λόγο. Όπως το λέμε σήμερα με το "η φωτογραφία ΛΕΕΙ χίλιες ΛΕΞΕΙΣ".

Εντελώς σχηματική η αναφορά που κάνω. Διότι η φωτογραφία δεν είναι εικόνα. Ωστόσο η εποχή μας χαρακτηρίζεται εικονική.

Η φωτογραφία που βλέπεις δεν σε προκαλεί να φτιάξεις τα δικά σου λόγια, δεν λέει "χίλιες λέξεις". Αν ήταν μέρος ενός εκθεσιακού Folio φωτογραφιών θα είχες δίκιο. Αλλά η φωτογραφία δείχνει τα λόγια που είχε μέσα του ο φωτογράφος, όταν αποφάσισε να βγάλει τη φωτογραφία αυτή όπως τη βλέπεις. Δεν είχε πρόθεση να "στολίσει" τη φωτογραφία με λόγια. Δεν είχε πρόθεση να κάνει έκθεση.

Τα λόγια αυτά ήρθε η κατάλληλη στιγμή να ειπωθούν και διαβάζονται με πλαίσιο τη φωτογραφία. Περιεχόμενο είναι τα λόγια που διαβάζεις και περίγραμμα η φωτογραφία. Το πλαίσιο ποτέ δεν έχει μεγαλύτερη σημασία από το περιεχόμενό του. Αυτά, με αναφορά στο συγκεκριμένο θέμα της φωτογραφίας.

Εσύ πέφτεις στην παγίδα των εικονομάχων, που θεωρούσαν αυτό που έβλεπαν εικόνα του Θεού, χωρίς να λογαριάζουν το "πλαίσιο" της Εικόνας. Έμεναν σ΄ αυτό που έβλεπαν. Δεν είχαν το νου να δουν την Εικόνα σαν το περίγραμμα του Λόγου και κατέληγαν στο ανεικονικό θείο. Αλλά γινόντουσαν ειδωλολάτρες φαντασιακού τύπου. Διέφευγαν με τη φαντασία κι έτσι, δεν ήταν εξ αντικειμένου ειδωλολάτρες. Κανείς δεν μπορούσε να τους κατηγορήσει ότι προσκυνούσαν είδωλα!

Φοβούμαι, δεν είσαι σε θέση να καταλάβεις αυτά που σου γράφω, αφού δεν αντιλαμβάνεσαι ότι στον κόσμο μέσα που ζούμε, είμαστε ακάθαρτοι από την κοπριά του. Οι άγιοι, και η παράδοση της Εκκλησίας, δεν μας έμαθαν ποτέ να ΓΙΝΟΥΜΕ ΕΝΑ με την ΚΟΠΡΙΑ. Μας έμαθαν και μας διδάσκουν πώς να τη βγάλουμε από πάνω μας. Μεταξύ άλλων, ένας τρόπος είναι να φτιάχνουμε φωτογραφίες για να πλαισιώνουν αυτά που έχουμε μέσα μας και τα γράφουμε με το φως και με τα δικά μας φτωχά λόγια.

Το πλαίσιο που διάλεξα μπορεί να μη σου αρέσει. Κράτησε τα λόγια. Αν κι αυτά δεν σ΄ αρέσουν πέταξέ τα, φτιάξε το δικό σου πλαίσιο και δείξε μας τη δική σου φωτογραφία. Έχεις βγάλει την κοπριά από πάνω σου, θα είναι πεντακάθαρη.