Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
http://moschoblog.blogspot.com/2011/04/blog-post_2347.html
Η ιδέα ότι κάθε πολίτης αυτής της χώρας είναι δωρητής οργάνων, εκτός αν αποδείξει το αντίθετο (τεκμήριον δωρεάς), αντιβαίνει στο δίκαιο και στη λογική. Αν αυτό ίσχυε π.χ. στις δωρεές γενικά , κανένας δεν θα είχε το δικαίωμα να εμποδίσει τον κλέφτη να ιδιοποιηθεί οποιοδήποτε περιουσιακό στοιχείο, ούτε η αστυνομία, διότι έπρεπε να αποδείξει προηγουμένως ότι το θύμα της κλοπής δεν ήταν δωρητής των περιουσιακών του στοιχείων. Ακόμα κι αν συλλαμβάνονταν ο κλέφτης την ώρα που διαπράττει την κλοπή, δεν θα μπορούσε κανείς να τον εμποδίσει, διότι κατά το νόμο νομίμως αφαιρεί τα ξένα πράγματα μέχρι τη στιγμή που δεν αποδεικνύεται με έγγραφο, ότι το θύμα της κλοπής δεν είναι δωρητής πραγμάτων.
Το τεκμήριο έχει δύο πλευρές. Την πλευρά υπέρ του οποίου υπάρχει και την πλευρά εναντίον του οποίου υπάρχει. Αν έχει τεθεί υπέρ της μιας πλευράς , αυτομάτως τίθεται εναντίον της άλλης πλευράς. Αν έχει τεθεί υπέρ των κλεπτών, έχει τεθεί αυτομάτως εναντίον των θυμάτων τους.
Το ίδιο συμβαίνει με την ενοχή και με την αθωότητα. Αν το τεκμήριο έχει τεθεί υπέρ της ενοχής, όλος ο κόσμος είναι ένοχος όλων των εκλημάτων τα οποία περιγράφονται στον Ποινικό Κώδικα και κανένας δεν είναι αθώος, αν δεν αποδείξει ότι είναι αθώος. Το τεκμήριον της αθωότητος συνάδει με τα ανθρώπινα δικαιώματα και έχει θεσπιστεί σε όλες τις χώρες του κόσμου, ότι κανένας δεν είναι ένοχος πρίν αποδειχθή η ενοχή τους. Όταν δε υπάρχουν αμφιβολίες, αυτές ερμηνεύονται υπέρ της αθωότητας του κατηγορουμένου.
Με τη δωρεά οργάνων του σώματος, το τεκμήριον ότι οποιοσδήποτε είναι δωρητής είναι υπέρ αυτών που του αφαιρούν τα όργανα του σώματός του και εναντίον αυτού στον οποίο ανήκει το σώμα του και τα όργανά του. Με άλλα λόγια κατά τη λογική αυτή δεν μας ανήκει το σώμα μας μέχρι να αποδείξουμε εγγράφως ότι μας ανήκει. Έως τότε μπορεί να μας πάρει κανείς κάποιο όργανο του σώματος ή και όλο το σώμα μας.
Ο στίχος του κωμικού ποιήματος του Σολωμού για τους γιατρούς της εποχής του είναι προφητικός. Λέει τα εξής:
" Γιατροί μή με εξετάσετε,
αν αρρωστήσω.
Αφήστε με να ζήσω"
ΣΧΟΛΙΟ
Με τις ευλογίες που έτυχε η δωρεά των οργάνων εκ μέρους του οικουμενικού Βαρθολομαίου (http://kyprianoscy.blogspot.com/2010/02/blog-post_03.html) και με την εικαζομένη δωρεά, έχουμε όλοι το εισητήριο του παραδείσου (Κόλασης) στην τσέπη μας. Με το στανιό σεσωσμένοι και πλήρης η διαστροφή του ψαλμικού :
"Και το έλεος σου καταδιώξει με πάσας τας ημέρας της ζωής μου, και το κατοικείν με εν οίκω Κυρίου εις μακρότητα ημερών." (Ψ. κβ' 22)
Κυπριανός Χ
Χαίρομαι που οι γιατροί γράφουν και διαβάζουν. Ένας Ιταλός γιατρός μαζί με την εντολή για τα φάρμακα συνιστούσε και το κατάλληλο βιβλίο για τον ασθενή του!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς μου επιτρέψει ο κ. Κυπριανός να τον συγχαρώ και να εκφράσω τη χαρά μου για τα συνοπτικά κείμενά του χριστιανικού προσανατολισμού!
Αγαπητέ κύριε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι κι εγώ που υπάρχουν Νομικοί, όπως εσείς. Δεν συνάντησα κανέναν μέχρι σήμερα να υποστηρίζει αυτό που τόσο απλά και καθαρά μας είπατε :
"Το τεκμήριο έχει δύο πλευρές. Την πλευρά υπέρ του οποίου υπάρχει και την πλευρά εναντίον του οποίου υπάρχει. Αν έχει τεθεί υπέρ της μιας πλευράς , αυτομάτως τίθεται εναντίον της άλλης πλευράς. Αν έχει τεθεί υπέρ των κλεπτών, έχει τεθεί αυτομάτως εναντίον των θυμάτων τους"
Αντιθέτως, ένας άλλος στρεψόδικος μου είχε φέρει κάποτε το εξής παράδειγμα : Όταν δυο ναυαγοί βρούν μια βάρκα, η οποία χωρά μόνο ένα άτομο, και ο ένας σκοτώσει τον άλλο για να σωθεί, τότε ο φονιάς αθωώνεται. Αυτό λέει η Νομική επιστήμη.
Υποθέτω, εκεί στηρίζεται η "λογική για τα σίδερα" αυτών που θέλουν στανικά να μας κάνουν όλους δωρητές οργάνων.
Δεν μου απάντησε στο ερώτημα : Και ποιος κατήγγειλε το φόνο; Δεν το έγραφε το βιβλίο.