Η Χούντα του Παπαδόπουλου έπεσε από τη Χούντα του Ιωαννίδη (μας πρόδωσαν οι Αμερικανοί, είχε πει στο Ειδικό Δικαστήριο και σημειώσατε, οι Αμερικανοί είναι δημοκράτες) και η Χούντα του Ιωαννίδη, έπεσε από τη Χούντα του εθνάρχη (και το κομμάτιασμα της Κύπρου).
Η Χούντα της ψήφου στήθηκε με τις κάλπες και οι αντίπαλοι - μετά τα καψίματα του ΜΙΝΙΟΝ, Λαμπροπουλου, Αθηνών και περιχώρων - φτιάχτηκαν. Οι καθεστωτικοί εμπρηστές και ρυπαρογράφοι έγιναν οι εχθροί της ψήφου. Οι δημοκράτες έπρεπε να ψηφίζουν για να μη ταυτίζονται με τους καθεστωτικούς αντιεξουσιαστές και αναρχοαυτόνομους.
Έτσι, η Δημοκρατία της Χούντας έθεσε τα γερά της θεμέλια. Λεφτά σκορπίστηκαν για διορισμούς, διευκολύνσεις επιχειρηματικές - έγιναν όλοι αντιπρόσωποι - και γενικά προς κάθε τι που εξασφάλιζε τη γόμωση της κάλπης (το είπε ο Πάγκαλος στη συνέντευξη που έδωσε στην ισπανική εφημερίδα).
Αλλά τα λεφτά σώθηκαν, να εξαγοράσουν ψηφοφόρους δεν γίνεται. Αυτοί που τα πήραν παρέχοντας την ψήφο, τώρα τα δίνουν πίσω. Τους τα παίρνουν και η Χούντα της ψήφου και της κάλπης, δηλαδή της ψευτοδημοκρατίας, καταρρέει.
Για δεκαετίες στην Ελλάδα καλλιεργήθηκε η εξής πρακτική: σπουδές δεν χρειάζονται, ένα καλό ποσό και δημόσιο. Και βρέθηκαν όλοι οι απόφοιτοι δημοτικού/ Γυμνασίου σε θέσεις κλειδιά με παχυλούς μισθούς. Αυτοι δε που έφαγαν τη ζωή τους στα θρανία στην αναζήτηση δουλειάς ή στο κυνηγητό - εάν έκαναν το λάθος να ανοίξουν τη δική τους δουλειά έμπαιναν στο στόχαστρο των 'δημοκρατών' που βασίζονται στο σύνθημα: ελεύθερους επαγγελματίες και εμπόρους τσακίστε τους. Μη τυχόν και ακουμπήσει κανείς τους δικούς μας (Δημόσιο). Ετσι είχαμε και τους 'δημοκρατικούς' μισθούς, ιδιωτικού τομέα 600-700 ευρώ και Δημοσίου 2.500-3000 - το κατώτερο. Τόσο καιρό οι υπάλληλοι του Δημοσίου δεν ενοχλούνταν? Γιατί πρωτοδιοριζόμενος - σε γραφείο ή σε νοσοκομείο -γιατρός ή δικηγόρος να παίρνουν 600-700 ευρώ, στο δε δημόσιο τα 2000-2500 να έχουν καθιερωθεί ως ο χαμηλότερος μισθός? Από την πολλή ισότητα και δημοκρατία ήρθαμε σε αυτό το σημείο. Οταν τόσο καιρό οι δημοκράτες τσάκιζαν ελεύθερους επαγγελματίες/ εμπόρους, θα έπρεπε να ξέρουν στο Δημόσιο ότι θα ερχόταν και η δική τους σειρά. Για την 'δημοκρατία' και την 'ισότητα' που υπήρχε τόσα χρόνια δεν μίλησε κανείς γιατί βόλευε πολλούς. Τώρα που τόλμησαν οι κυβερνώντες να ακουμπήσουν τους δικούς τους θα μάθουν την έννοια της ισότητας στη χώρα. Κάποιοι πολίτες δεν μπορούν να αγανακτήσουν γιατί δεν υπάρχει κάτι που χάνουν. Εδώ και χρόνια τους τσακίζουν και τους τα έχουν πάρει όλα και δεν υπήρχε κανείς να τους υποστηρίξει. Σαν να ζούσαν σε άλλη χώρα, κάτι τέτοιο. Οπότε με τι να αγανακτήσεις? Αλλη μια μέρα είναι από αυτή που χρόνια οι 'δημοκράτες' πρόσφεραν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜία πιστή
"Οταν τόσο καιρό οι δημοκράτες τσάκιζαν ελεύθερους επαγγελματίες/ εμπόρους, θα έπρεπε να ξέρουν στο Δημόσιο ότι θα ερχόταν και η δική τους σειρά."
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητή σχολιάστρια,
Δεν με τσάκισαν μόνο ως ελευθεροεπαγγελματία, αλλά προσπάθησαν να με εξοντώσουν ακόμη και ως δημόσιο υπάλληλο (με ειδίκευση στην Ιατρική και γιατρό πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης στο ΙΚΑ - δεν είχα άλλη επιλογή).
Αλλά αυτό είναι μια άλλη θλιβερή ιστορία.
Ευχαριστώ για το σχόλιο
Κύριε Χριστοδουλίδη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναφέρομαι ειδικά στους απόφοιτους δημοτικού/ γυμνασίου που βρέθηκαν εν μία νυκτί προιστάμενοι Εφοριών και λοιπών υπηρεσιών. Επίσης στους επιτυχόντες στο δημόσιο με 'λευκές κόλλες' - ξέρουν αυτοί. Οχι για αυτούς που βάσει προσόντων εισήλθαν στο δημόσιο αλλά γι'αυτούς που εισήλθαν δι' άλλης οδού. Αυτοί έδωσαν το δικαίωμα στους κυβερνώντες να πουν 'μαζί τα φάγαμε' - έστω και αν η μερίδα ήταν ασύγκριτα διαφορετικού μεγέθους.
Πολλούς χαιρετισμούς,
μία πιστή
Ναι, αγαπητή σχολιάστρια, το ξέρω. Αυτοί που με κυνήγησαν ήταν αυτοί που περιγράφεις. Μου ζήτησαν να παίξω το ρόλο του χαφιέ", μα δεν τους έκανα τη χάρη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα προσόντα μου - όποια κι αν ήταν - δεν ήταν του αφισοκολλητή - τους ήταν περιττά. Ήθελαν ένα γυρολόγο, να τρέχει με μια σφραγίδα και ένα ταμπόν σε όλο το λεκανοπέδιο, από Κλινική σε Κλινική και από Νοσοκομείο σε Νοσοκομείο, για να σφραγίζει εξιτήρια, εισητήρια, εξετάσεις και φάρμακα.
Και σαν να μην έφταναν αυτά, είχα να πληρώσω από πάνω και τα πρόστιμα για παράνομες σταθμεύσεις. Όταν τους τα έγραψα, για καλή μου τύχη, με πέταξαν σε ένα Σταθμό Πρώτων Βοηθειών. Ευτυχώς, έκανα αυτό που είχα μάθει. Οι άλλοι συνάδελφοι δεν πάταγαν ποτέ, αλλά έπαιρναν τις υπερωρίες της "αποκλειστικής" απασχόλησης. Μεταξύ αυτών και διοικητικό στέλεχος του ευαγούς Ιδρύματος (ΙΚΑ) με καταπράσινες περγαμηνές - από ιατρική ας μη το κουβεντιάαζουμε.
Η ΠΑΣΟΚΙΚΗ ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλος σας