Η υποκριτική αγαπολογία των παπικών

Με αφορμή την άρνηση κήδευσης και ταφής ενός παπικού από Ορθόδοξο ιερέα (σημ. η σορός μεταφέρθηκε από τη Λαμία στον Πειραιά) η ιερά σύνοδος της παπικής εκκλησίας έξέδωσε ανακοίνωση γράφουσα :

"Προ ημερών απεβίωσε στη Λαμία ο Massimo Bartolini, ιταλός, Καθολικός στο Θρήσκευμα, ετών 59, καταγόμενος από την πόλη Foligno (Perugia) της Ιταλίας. Στη Λαμία δεν υπάρχει Καθολικός Ναός, οι συγγενείς προγραμμάτιζαν να τελεστεί η νεκρώσιμη Ιερή Ακολουθία στο Παρεκκλήσιο του Κοιμητηρίου με καθολικό Ιερέα και να ακολουθήσει ο ενταφιασμός. Δυστυχώς όμως συνάντησαν την αντίδραση του επιχώριου Μητροπολίτη. Έτσι οι συγγενείς αναγκάστηκαν να μεταφέρουν τον νεκρό στο Πειραιά. Η κηδεία θα γίνει αύριο, 17 Αυγούστου, Ημέρα Τετάρτη, στις 11.00 π.μ. από τον Καθολικό Ιερό Ναό Αγίου Παύλου, οδός Φίλωνος 23, στον Πειραιά. Αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα, το έτος 2011. Ποια θα είναι η εκτίμηση για την Πατρίδα μας των συγγενών και φίλων του νεκρού και όσων πληροφορηθούν το γεγονός; Περιττό κάθε σχόλιο. "

Σχόλιο

Η ιερά σύνοδος της καθολικής Ιεραρχίας της Ελλάδος καλά θα κάνει να αφήσει τα "κούφια" και να αναλάβει τις ευθύνες της. Φροντίζει ή δεν φροντίζει τα τέκνα της; Τι ρόλο παίζει; Αυτόν της αγάπης και τίποτα άλλο;

Αν ήταν συνεπής αγαπητικά (!), φιλάνθρωπη και φιλεύσπλαχνη, όφειλε να ενδιαφερθεί η ίδια για την κήδευση του πιστού τέκνου της.

Ας αφήσει λοιπόν τη γκρίνια και ας αναλάβει τα καθήκοντα που της αναλογούν.


Και δεύτερο, σχολίου Σχόλιο

Ο Νικολάκης γράφει
Αυτό θά πεί αγάπη τού Θεού - ανθρώπου πρός τούς ανθρώπους μεταφραζόμενη από τούς εκπροσώπους του Θεού τούς ανώτερους κληρικούς πού αποφασίζουν πρίν από εμάς γιά εμάς.

ΚΧ :

Δεν ξέρω τι γράφει ο Νικολάκης, αλλά αυτό που δεν ξέρεις εσύ και άλλοι, είναι ότι η αγάπη του Θεού εκδηλώθηκε με άκρα ταπείνωση. Δέχθηκε να γίνει άνθρωπος και ο άνθρωπος, αν δεν γίνει ταπεινός, μάταια γράφει ή πράττει για την αγάπη.

Η υποκριτική παπική εκκλησία, αντί να αναλάβει η ίδια την κήδευση και ταφή του τέκνου της, μας ρίχνει τη μομφή ότι δεν ενδιαφερθήκαμε εμείς για τον δικό της πιστό. Εμείς υποκριτές δεν είμαστε, αυτά που εντέλλεται η πίστη μας αυτό κάνουμε. Οι άλλοι γιατί δεν το κάνουν; Επειδή τα έκαναν όλα μούσκεμα με την ψεύτικη αγάπη που κηρύσσουν για να εξαπατούν τους αφελείς;

Όλοι ίσοι είμαστε μπροστά στο θάνατο, δικαρίσεις ο θάνατος δεν κάνει. Αλλά εμείς κατευοδώνουμε τους δικούς μας νεκρούς με το δικό μας τρόπο, δεν τον ανακατεύουμε με άλλους.

Δεν σημαίνει αυτό ότι υποτιμούμε κανένα. Αντίθετα, δείχνει τιμή και σεβασμό προς αυτά που μας παραδόθηκαν. Άλλοι είναι αυτοί που δεν τα τιμούν (όσα τους παραδόθηκαν) και τη δική τους την ασέβεια, τη φορτώνουν στις πλάτες των άλλων.