ΜΙΑ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ, ΜΙΑ ΑΝΑΛΟΓΙΑ

Δεν θα σχολιάσω τίποτα από όσα εύστοχα ή άστοχα γράφονται σχετικά με την προφυλάκιση του γέροντος Μοναχού Εφραίμ. Απλώς θα ήθελα να κάνω μια επισήμανση. Διότι, νομίζω, διαφαίνεται μια αναλογία με όσα πολιτικά και θρησκευτικά συμβαίνουν τώρα τελευταία.

Οι πολιτικοί μας, όπως είναι γνωστό υποτάσσονται στις εντολές των ξένων κέντρων. Και αν μεν δεν υπακούσουν φροντίζουν τα κέντρα να τους εκπαραθυρώσουν κακήν κακώς (περιπτώσεις χουντικών, Καραμανλή, χρεωκοπία, κλπ). Αν υπακούσουν και τα ξένα κέντρα επιτύχουν τους στόχους τους, τότε βάσει των μακροπρόθεσμων επιδιώξεων που έχουν στο πρόγραμμά τους, τους δίνουν μια κανονικότατη κλωτσιά και μετά αρχίζουμε να τρωγόμαστε μεταξύ μας (μικρασιατικά, μετεμφυλικά, μετακυπριακά, μεταδικτατορικά και έχει ο θεός).

Αναλογικά τα ίδια συμβαίνουν στα εκκλησιαστικά μας πράγματα : Μονές του αγ. Όρους και γενικότερα την Ιεραρχία της Εκκλησίας.

Υποτασσόμενη η (κακή) κεφαλή του οικουμενικού μας στα ξένα κέντρα, θέλει το ίδιο να κάνουν και οι Μονές του αγ. Όρους σε αυτή. Το ίδιο και με τον εκάστοτε αρχιεπίσκοπο που έχουμε, ο οποίος υποτάσσεται στις εντολές και στις υποδείξεις των πολιτικών. Εννοείται και του οικουμενικού μας.

Όταν λοιπόν οι κυβερνήτες φάνε την κλωτσιά από τα ξένα κέντρα, διότι αυτό συνήθως γίνεται (σημ. εκείνοι επιτυγχάνουν τους στόχους τους, αλλά οι δικοί μας οικτρά αποτυγχάνουν), έρχεται η σειρά να μεταδοθεί αυτή προς τους εκκλησιαστικούς ηγουμένους και προηγουμένους. Και οι εγχώριες εξουσίες : Πολιτεία και Εκκλησία, στρέφονται η μια κατά της άλλης. Όχι όμως εκδήλως. Αφήνουν τον εν πολλοίς απαίδευτο και ακατήχητο λαό "να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά", όπως λέμε. Ήδη όμως ο λαός έχει γίνει κομμάτια από όλα όσα έχουν προηγηθεί : Τα πολιτικά και δευτερευόντως τα θρησκευτικά ή εκκλησιαστικά.

Είναι γνωστό ότι η πολιτική κομματιάζει το κοινωνικό σύνολο με τα κόμματα και τους πολιτικούς τους αρχηγούς. Αυτό δεν είναι μέσα στις θρησκευτικές μας προδιαγραφές. Τουλάχιστον δεν ήταν. Όταν όμως η ελλαδική ιεραρχία κατόπιν οικουμενικής εντολής (Μελέτιος Μεταξάκης εν συνεννοήσει με τα ξένα κέντρα) αποφάσισε να μιμηθεί τη διπλωματία - τους πολιτικούς - βλέπε σημείωση - και να φτιάξει κόμματα, αρχίσαμε να μετράμε το χρόνο αντίστροφα και ανάποδα. Οι κλωτσιές πέφτουν απανωτές η μια μετά την άλλη και αγανακτισμένοι, μαζευόμαστε άλλοτε στις πλατείες ή τώρα έξω από το Εφετείο, για να συμπαρασταθούμε στον γέροντα Εφραίμ.

Μάταιο να περιμένει κανείς ότι ενωμένοι θα νικήσουμε. Πολεμήσαμε στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά σφαχτήκαμε μεταξύ μας. Κρεμάστηκαν τα εικοσάχρονα για τη λευτεριά της Κύπρου και τώρα έχουμε το κρατίδιο της υπό κατοχή Βόρειας Κύπρου. Το έφτιαξαν οι διευθυντές των ξένων κέντρων για ογδόντα χιλιάδες (ολογράφως) Τουρκοκύπριους. Εννοείται, κυβερνήτες, ηγούμενοι και προηγούμενοι, έκαναν πάντα ότι τους ζητούσαν οι αξιότιμοι κύριοι διευθυντές των σχεδιασμών της Δύσης.

Σημείωση
Η θεολογία απέκτησε,ως γνωστόν, πλουσία θεματολογία. Εκείνο όμως που της έλλειπε, ήταν τα "Κεφάλαια ή Δοκίμια" πολιτικής θεολογίας ! Η μοντέρνα ορθοδοξία φρόντισε να το καλύψει κι αυτό, για να μην υστερεί των αδελφών, και αιρετικών, εκκλησιών.