Συμφωνία Κύπρου και Ισραήλ σε επίπεδο Ιεραρχών

 Οι συνέχειες εδώ :  http://kyprianoscy.blogspot.com/2012/04/blog-post_6052.html
 Και εδώ :                http://kyprianoscy.blogspot.com/2012/04/blog-post_5420.html

Η σημερινή είδηση είναι αποσπάσματα  άρθρου της Jerusalem Post, 12.8.2011, μεταφρασμένα στην ελληνική γλώσσα από την εβραϊκή και αντίστροφα, από τον καθηγητή Asher J. Matathias, όπως δημοσιεύτηκε στα "Χρονικά", τριμηνιαίο περιοδικό του εβραϊκού ΚΙΣ στην Αθήνα, Ιανουάριος-Μάρτιος, 2012. (*)
Διαβάζουμε :

"Ιστορική συμφωνία - μας λέει η είδηση - συνήφθη μεταξύ του αρχιραβίνου του Ισραήλ και του Αρχιεπισκόπου της Κύπρου. Η Διακήρυξη επισημοποιεί τη διμερή δέσμευση για την ενίσχυση τους, επιβεβαιώνοντας ότι η συνολική ευθύνη για τη σταύρωση του Ιησού, η οποία βαρύνει τον εβραϊκό λαό, είναι ένα αβάσιμο δόγμα."
    Σημείωση Πρώτη   Πού το βρήκε γραμμένο αυτό το "δόγμα" ο Κύπρου Χρυσόστομος άγνωστον. "Σταυρωθέντα επί Ποντίου Πιλάτου", διακηρύσσουμε στο Σύμβολο της Πίστεως. Δεν προσθέτουμε "Άννα και Καϊάφα". Ο αρχιραββίνος αυτό δεν το ήξερε, ο Κύπρου δεν το γνώριζε; 
   Τα γεγονότα που έγιναν την εποχή εκείνη επί Ποντίου Πιλάτου, στην περιοχή όπου σήμερα ζει ο αρχιραββίνος του Ισραήλ κ. Yona Metzger, είναι ιστορικά γεγονότα, τα οποία όμως αυτά καθ'  εαυτά - κρινόμενα υπό την στενήν έννοια του όρου - δεν συνιστούν δόγμα. Σήμερα οι τόποι λατρείας έχουν απομείνει, που συνυφαίνονται με το Δόγμα. 
   Αν ενοχλούν τον αρχιραββίνο κ. Metzger οι λατρευτικές εκδηλώσεις που συμβαίνουν στον τόπο του, επειδή γίνεται αναφορά στους προγόνους Ισραηλίτες , αυτό είναι άλλο θέμα και δεν αφορά στα δογματικά - με τη στενή έννοια του όρου πάντα. Οι αναφορές στους προγόνους του αρχιραββίνου κ. Metzger είναι συμπεριφορές και αντιλήψεις ανθρώπων, που ισχύουν για κάθε εποχή, για κάθε άνθρωπο, όταν πεισματικά αυτά που βλέπει, ακούει και ζει, τα διαστρέφει. Το δε χειρότερο, φιμώνει ή παντοιοτρόπως φροντίζει να σιωπά τις φωνές που τον ενοχλούν. Διότι αποκαλύπτουν καταχθόνια σχέδια. Δεν αφορούν αυτά μόνο στους Εβραίους και το ένοχο παρελθόν της τότε εξουσίας. Αυτών και των Ρωμαίων. 
Πάμε παρακάτω

" Η Διακήρυξη επιβεβαιώνει τις διδασκαλίες του Ιουδαϊσμού και του Χριστιανισμού σε σχέση με την ιερότητα της ζωής, και με αυτόν τον τρόπο δηλώνει: Καταδικάζουμε κάθε ενέργεια που παραβιάζει αυτήν την ιερή πίστη, ιδιαίτερα τις πράξεις προκατάληψης, τρομοκρατίας και εναντίον αθώων, ειδικά όταν αφορούν τον εξευτελισμό του ονόματος και της πίστης του Θεού."

   Σημείωση δεύτερη
   Την ιερότητα της ζωής δεν τη δέχονται μόνο ο ιουδαϊσμός και ο χριστιανισμός. Και τα άλλα θρησκεύματα (ή δόγματα) τη δέχονται, έκαστο όμως με το δικό του τρόπο.
   Να αναλύσουμε τις διαφορές, θα χρειαζόταν πολλά να γράψουμε. Θα γράψουμε, ή μάλλον θα αναρωτηθούμε, τι γίνεται με αυτή την ιερή πίστη στην "ιερότητα της ζωής", όταν η κυρίαρχη τάση της εποχής είναι ο ευτελισμός του ονόματος και της πίστης στο Θεό; Εφημερίδες, ραδιόφωνα, τηλεοράσεις, περιοδικά και ό,τι αφορά στην Τέχνη, συνδράμουν αυτόν τον αγώνα. Τι έχει να μας πει γι΄ αυτά ο αρχιραββίνος του Ισραήλ, όταν μάλιστα φθάνουμε στο σημείο κατά την ιερότερη στιγμή της ζωής, όπου και απέρχεται, εμείς να φροντίζουμε να παραλαμβάνουμε τμήματα αυτής (: καρδιές, πνεύμονες, νεφροί κλπ.) δολοφονώντας  τον ετοιμοθάνατο;

(Παρένθεση. Για ευτελισμό του ονόματος και της πίστης του Θεού γράφει το δημοσίευμα. Για ποιά "πίστη του Θεού" μιλεί; Για την πίστη που έχει ο θεός στον εαυτό του ή για την πίστη των πιστών στο Θεό; Το σωστό ήταν να γράψει για "ευτελισμό ονόματος του Θεού και της πίστης σ΄ Αυτόν", αλλά τι να πει κανείς, ελληνομαθείς Ισραηλίτες είναι)

   Εμείς δεχόμαστε και πιστεύουμε στο θεανδρικό πρόσωπο του Κυρίου και Θεού, άλλοι όμως αυτό το εκλαμβάνουν  "ευτελισμό του Θεού", άλλοι πλαστογραφία  καί έτεροι άλλως. Το μόνο που μένει σε περίοπτη θέση και τυγχάνει άξιον σεβασμού είναι η - μια, κάποια - ανώτερη Δύναμη, πηγή σοφίας και κάθε αγαθοεργίας, προς επίτευξη της οποίας κάτι εκατοντάδες ή μυριάδες, μπορεί πολλοί περισσότεροι, να χρειάζονται ειδική αναμόρφωση. Ενδεχομένως και μεθοδική - οι τρόποι υπάρχουν - εξουδετέρεωση.
   Αυτά τα ολίγα. Όσο δια τον Κύπρου Χρυσόστομο, αν σεβόταν το όνομα του φερωνύμου αγίου, λίγο περισσότερα Ελληνικά όφειλε να γνωρίζει πριν βάλει την υπογραφή του.

(*) http://apotixisi.blogspot.com/2012/04/blog-post_9240.html
      http://ellinonea.blogspot.com/2012/04/blog-post_1427.html