"Τέλος, είναι αυτονόητο ότι οι Ιουδαίοι δεν ευθύνονται στο σύνολο τους για την σταύρωση του Ιησού (είναι δηλαδή προφανώς σωστή η πρόσφατη δήλωση του Μακ. Αρχιεπισκόπου Κύπρου καί Ραββίνου Yona Metzger), αφού δεν νοείται συλλογική ποινική ευθύνη για έγκλημα που τέλεσε άλλος".
Τα ανωτέρω σχολίασε αναγνώστης επισημαίνοντας ότι όσοι, τότε, διαφωνούσαν γινόντουσαν αποσυνάγωγοι και με εντολή του ιερατείου ελιθοβολούντο (πρωτομάτυρας Στέφανος). Και συμπλήρωσε : Συλλογική ευθύνη δεν υπάρχει, όπως δεν υπάρχει και "δόγμα" περί αυτής. Που ατυχώς συνυπέγραψε ο Κύπρου Χρυσόστομος με τον αρχιραββίνο του Ισραήλ. Το να θέτει όμως την υπογραφή του ένας υψηλά ιστάμενος ιεράρχης, σημαίνει ότι μπορεί κάποτε να ίσχυε αυτό το "δόγμα" ή να ισχύει επιμέρους σε κάποιες χριστιανικές σέκτες - φαίνεται αποκτήσαμε και από αυτές - του δόγματος που εκπροσωπεί, προφανώς, ο Κύπρου Χρυσόστομος. Αυτό θα φανταζόταν, υποθέτουμε, όταν υπέγραφε και δήλωνε ότι είναι "αβάσιμο δόγμα η συλλογική ευθύνη των Ιουδαίων για τη Σταύρωση του Κυρίου". Διαφορετικά δεν εξηγείται.
Υπάρχει όμως και κάτι ακόμη. Οι ευρισκόμενοι στην ανώτατη βαθμίδα της ιερωσύνης, όπως ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου και άλλοι, είθισται να θεωρούνται εκπρόσωποι ή εκφραστές του λαού τους. Αν, επομένως, υπάρχει ζήτημα συλλογικής ευθύνης αυτή θα πρέπει κατά πρώτο λόγο να βαρύνει αυτόν που εκπροσωπεί το λαό. Κατά ένα δεύτερο δε λόγο, και το λαό. Διότι τον δέχεται και μένει πιστός σε αυτά που τον διδάσκει.
Βλέπε και
http://kyprianoscy.blogspot.com/2012/04/blog-post_6052.htmlhttp://kyprianoscy.blogspot.com/2012/04/blog-post_2906.html
Γράφει ο κ. Νικηφόρος Φωκάς στο ιστολόγιο "Ζωηφόρος" και στο ιστολόγιο ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ, που αναδημοσιεύει το άρθρο με τίτλο "Οικουμενισμός και Ιουδαϊσμός/Σιωνισμός" :
ΑπάντησηΔιαγραφή"Τέλος, είναι αυτονόητο ότι οι Ιουδαίοι δεν ευθύνονται στο σύνολο τους για την σταύρωση του Ιησού (είναι δηλαδή προφανώς σωστή η πρόσφατη δήλωση του Μακ. Αρχιεπισκόπου Κύπρου), αφού δεν νοείται συλλογική ποινική ευθύνη για έγκλημα που τέλεσε άλλος"
Γράψαμε κι εμείς :
Οι ευρισκόμενοι στην ανώτατη βαθμίδα της ιερωσύνης, όπως ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου και οι άλλοι (...), είθισται να θεωρούνται εκπρόσωποι ή εκφραστές του λαού τους. Αν, επομένως, υπάρχει ζήτημα συλλογικής ευθύνης αυτή θα πρέπει κατά πρώτο λόγο να βαρύνει αυτόν που εκπροσωπεί το λαό. Κατά ένα δεύτερο δε λόγο, και το λαό. Διότι τον δέχεται και μένει πιστός σε αυτά που τον διδάσκει.
Αν ο Ισραηλητικός λαός δεν έφερε ευθύνη, δεν θα ξεκληριζόταν απ΄ τον τόπο του περιφερόμενος επί αιώνες εδώ κι εκεί. Επειδή όμως υπάκουσε και πίστευσε - για να μη χαρακτηρισθεί αποσυνάγωγος - στις συμβουλές του ιερατείου, έπαθε αυτά που έπαθε. Το ίδιο ισχύει για κάθε λαό, ο οποίος αναλαμβάνει - καλύτερα υποδύεται - τον "κλήρο" του νέου Ισραήλ.
Γιατί λοιπόν οι θρησκευτικοί ταγοί του Ισραήλ δεν αναζητούν τις ευθύνες που τους αναλογούν, παρά ζητούν από τους άλλους να συνυπογράφουν μαζί τους, ότι είναι αβάσιμον "δόγμα" η συλλογική ευθύνη των Εβραίων για τη Σταύρωση; Δεν είναι προφανές ότι προσπαθούν να αποποιηθούν το βάρος που εξακολουθητικά σύρουν μεταθέτοντάς το παράλληλα και στις πλάτες των άλλων;
Σημ. Το σχόλιο δημοσιεύθηκε στο ιστολόγιο ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ
@Αν, επομένως, υπάρχει ζήτημα συλλογικής ευθύνης αυτή θα πρέπει κατά πρώτο λόγο να βαρύνει αυτόν που εκπροσωπεί το λαό. Κατά ένα δεύτερο δε λόγο, και το λαό. Διότι τον δέχεται και μένει πιστός σε αυτά που τον διδάσκει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧριστός Ανέστη!
Άραγε τα πιστεύεις αυτά που γράφεις; Υπήρξε ποτέ δημοκρατική διαδικασία στην εκλογή τους; Τι ευθύνη έχω εγώ για την υποδοχή του Πάπα στην αγιοτόκο Ελλάδα μας ή για τις φοβερές προδοσίες των οικουμενιστών; Πότε η εκλογή τους έγινε με ψήφο Κλήρου και Λαού; Ποιο μέρος της συλλογικής ευθύνης αντιστοιχεί σε μένα για τις πράξεις των; Δεν κάνει ο πιστός λαός διαμαρτυρίες; Εισακούεται; Ασφαλώς όχι. Εκτός αν εννοείς ότι δεν παίρνουμε την "χατζάρα" σαν τον Προφήτη Ηλία να τους περιποιηθούμε όλους αυτούς τους χριστέμπορους του νέου και του παλαιού, έτσι ώστε να ελευθερωθεί η Εκκλησία του Χριστού.
Σε συνοπτική διαδικασία ολίγων ωρών, είχε χρόνο ο Ισραηλίτης των αγροτικών περιοχών να ενημερωθεί και να αντιδράσει;
Μέρος της συλλογικής ευθύνης βαρύνει επομένως όλες τις οικογένειες των μαθητών του Κυρίου, επίσης τον Λάζαρο και τις αδελφές του, τον Γαμαλιήλ, τον Απ. Παύλο, τον Νικόδημο, τον Φίλιππο, τον Λουκά, τον..... τον...
Νάσαι πάντα καλά!
Αληθώς Ανέστη ο Κύριος,
ΑπάντησηΔιαγραφήαγαπητέ Silver. Αντιγράφω από τα δικά σου : "Ποιο μέρος της συλλογικής ευθύνης αντιστοιχεί σε μένα για τις πράξεις των; Δεν κάνει ο πιστός λαός διαμαρτυρίες; Εισακούεται; Ασφαλώς όχι." και σου απαντώ.
Η συλλογική ευθύνη αφορά και στον πιστό λαό, όταν αρκείται σε διαμαρτυρίες χωρίς έμπρακτο αποτέλεσμα. Και ποιο θα ήταν το έμπρακτο αποτέλεσμα; Όλοι έξω από τους ιερούς ναούς με πανό που θα γράφει : "Έξω οι μνημονευτές των αιρετικών οικουμενιστών". Μπορεί να γίνει αυτό; Ασφαλώς ναί, χωρίς βιαιοπραγίες, χωρίς ακρότρητες, χατζάρες κλπ. Εκκλησιασμός εκτός ναού, αν δεν φύγουν από μέσα οι μνημονευτές των κακόδοξων πατριαρχικών και των παραστεκάμενων εις αυτούς.
Όσο για τους Ισραηλίτες της εποχής εκείνης, αν δεν κάνω λάθος, κάτι θα ήξεραν, κάτι θα είχαν ακούσει. Θα ρώτησαν, και κατά πάσαν βεβαιότητα θα τους είχε δοθεί η απάντηση : "Ουτος ουκ εκβάλλει τα δαιμόνια ει μη εν τω Βεελζεβουλ αρχοντι των δαιμονίων".
Όσο για τα άλλα,
ούτε μέρος, αλλά ούτε καν υποψία, δεν βαρύνει (επομένως) όλες τις οικογένειες των μαθητών του Κυρίου, επίσης τον Λάζαρο και τις αδελφές του, τον Γαμαλιήλ, τον Απ. Παύλο, τον Νικόδημο, τον Φίλιππο, τον Λουκά, τον..... τον... Όλοι αυτοί είχαν χαρακτηρισθεί αποσυνάγωγοι και εδιώκοντο, ακριβώς όπως ευσχημόνως διώκονται (οι καιροί άλλαξαν) όσοι γράφουν πολύ καλύτερα από τα δικά μου.
Ένα ακόμη σχόλιο που κατατέθηκε στο ιστολόγιο ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγράφη :
"Σημειώνεται ότι η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία είχε αποκηρύξει το δόγμα περί συλλογικής ευθύνης των Εβραίων, ήδη από το 1965 με τη Διακήρυξη Nostra Aetate που ψήφισε η Β’ Σύνοδος του Βατικανού"
Και σχολιάσθηκε :
"Όμοιος ομοίω" και ο Κύπρου Χρυσόστομος δεν θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά. Ο πάπας μας μεταφέρει αυτά που του λέει το άγιον (δικό του) πνεύμα και ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου συμβαίνει να έχει κι αυτός το ίδιο πνεύμα με τον πάπα.
Ωστόσο εμείς :
Πιστεύουμε ότι ο Κύριος εσταυρώθη "επί Ποντίου Πιλάτου", αλλά δεν πιστεύουμε ούτε στον Πιλάτο, ούτε στους σταυρωτές Ιουδαίους.
Πιστεύουμε ότι το ιερατείο των Φαρισαίων εβίασε τον Πιλάτο να εκτελέσει την εντολή τους : "εάν τούτον απολύσης, ουκ ει φίλος του Καίσαρος" και "ουκ έχομεν βασιλέα ει μη Καίσαρα", αλλλά δεν πιστεύουμε ούτε στο ιερατείο, ούτε στον βασιλέα τους τον Καίσαρα, ούτε φυσικά στον Πιλάτο.
Πιστεύουμε ότι αυτοί ευθύνονται - ήταν οι εκφραστές του λαού των, μη το ξεχνάμε - αλλά δεν πιστεύουμε σ΄ αυτούς.
Περί του θέματος εγράψαμε, μας μένει όμως ένα μικρό ερώτημα. Το θέτουμε προς αυτούς που πανηγυρίζουν για την "ιστορικής σημασίας" υπογραφή του Χρυσοστόμου Κύπρου. Θα θέλαμε λοιπόν να μας πουν : Είναι ή δεν είναι δόγμα το δικό τους Ολοκαύτωμα; Διότι βλέπουμε ότι όποιος το αμφισβητεί "άσπρη μέρα" δεν βλέπει μπροστά του. Αν τολμήσει κανείς να χαρακτηρίσει "αβάσιμον δόγμα" το ολοκαύτωμα σκάβει το λάκκο του για να πέσει μέσα. Είναι ή δεν είναι έτσι;
Ας συμπληρώσουμε ακόμη γράφοντας τα ακόλουθα :
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι όντως "ιστορικής σημασίας" αυτό που συνυπέγραψαν ο Κύπρου Χρυσόστομος και ο αρχιραββίνος του Ισραήλ Yona Metzger. Διαφέρει όμως πώς εμείς εννούμε τη σημασία αυτού του γεγονότος και πώς εκείνοι που έσπευσαν να την πανηγυρίσουν. Οι αιρετικοί και οι διώκτες της Ορθοδόξου πίστεως χαίρονται. Διότι αυτή η υπογραφή σηματοδοτεί τα εξής τρία πράγματα.
Πρώτον, ότι καταβάλλεται προσπάθεια να αθωωθεί, ή να αμβλυνθεί, το βάρος και η ευθύνη που φέρει και εξακολουθεί να φέρει ο Ρωμαίος Πόντιος Πιλάτος.
Δεύτερον, ότι επιχειρείται η έμμεση αθώωση του ιερατείου των Ισραηλιτών από την άμεση ευθύνη του για όσα υπέστησαν στη συνέχεια οι Εβραίοι. Αυτοί ήταν υπεύθυνοι για τον αφανισμό τους.
Και τρίτον, το σπουδαιότερο, ότι προσπαθούν να απαλλάξουν τον Ιούδα από την προδοσία, την οποία έκανε, και με αμείωτη ένταση συνεχίζουν οι μαθητές του σε συνεργασία με το ιερατείο. Σημειώνουμε, κάθε αίρεση υποστρέφει τον άνθρωπο στον αρχαϊκό, με τις σχετικές βελτιώσεις, ιουδαϊσμό.
Γράψαμε, "είναι δόγμα ότι η Σταύρωση έγινε επί Ποντίου Πιλάτου" και τούτο σημαίνει ότι για να φτάσουμε μέχρι εκεί μεσολάβησαν κάποιοι άλλοι : Το φαρισαϊκό ιερατείο, ο Ιούδας και ο όχλος. Πιστεύουμε ότι αυτά τα γεγονότα έλαβαν χώρα, δεν πιστεύουμε όμως ούτε στο ιερατείο, ούτε στον Ιούδα, ούτε στον όχλο, δηλαδή τα υποκινούμενα όργανα του Εωσφόρου.
Δεν είναι δόγμα να πιστεύουμε στο Διάβολο, αλλά να δεχόμαστε ότι υπάρχει. Όταν λοιπόν έρχεται η Β΄ Βατικάνεια Σύνοδος, και τώρα ο Κύπρου Χρυσόστομος που υπογράφει μαζί με τον αρχιρραβίνο Yona Metzger, να μας λένε ότι είναι αβάσιμον δόγμα η συλλογική ευθύνη του ισραηλιτικού λαού για τη Σταύρωση, κάνουν προφανώς μια πλάγια επίθεση κατά του Χριστιανικού Δόγματος - δεν συμπεριλαμβάνονται οι αιρετικοί εδώ. Η αθώωση του λαού σνεπάγεται και αθώωση του ιερατείου του λαού αυτού, όπως και του πολιτικά διοικούντος λαό και ιερατείο "ηγεμονεύοντος της Συρίας Κυρηνίου" Ποντίου Πιλάτου.
Αν, τώρα, με την καλή αγαπητική διάθεση που μας φόρτωσε ο Δυτικός χριστιανισμός, κάνουμε ένα ακόμη βήμα, δεν θα δυσκολευτούμε να αμβλύνουμε και την προδοσία του Ιούδα. Όχι να το κάνουμε κι αυτό δόγμα! Άλλωστε, θα μας πουν, το Σύμβολο Πίστεως δεν τον αναφέρει, όπως δεν αναφέρει τον Άννα, τον Καϊάφα και συλλήβδην τον όχλο του "άρον άρον, σταύρωσον αυτόν". Στό Δόγμα όμως γράφεται "σταυρωθέντα επί Ποντίου Πιλάτου", αυτό, δε, συνεπάγεταιι να πιστεύουμε σε όλα όσα έγιναν από το ιερατείο, τον Ιούδα, και τον όχλο. Άλλο θέμα αν κάποιος αυτά τα δέχεται, αλλά δεν τα πιστεύει. Όχι όμως να μας υποχρεώνει να βάζουμε την υπογραφή μας "περί του αβασίμου δόγματος της συλλογικής ευθύνης του ισραηλιτικού λαού". Την ευθύνη του αρχιρραβίνου εμείς δεν τη συμμεριζόμαστε.