Σχετικά με τη Διακήρυξη των Ιεραρχών Κύπρου και Ισραήλ, που επισημοποιεί τη διμερή δέσμευση για την ενίσχυση των μεταξύ τους σχέσεων, επιβεβαιώνοντας ότι είναι ένα αβάσιμο δόγμα η συλλογική ευθύνη, η οποία βαρύνει τον εβραϊκό λαό για τη σταύρωση του Ιησού, κρίνουμε απαραίτητο να γράψουμε τα ακόλουθα.
(α) Πρώτον, ότι αυτό το αβάσιμο "δόγμα" είναι όντως εντελώς αβάσιμο κρινόμενο από αμιγώς θεολογικής πλευράς. Τέτοιο "δόγμα" ουδόλως υφίσταται στην καθ΄ ημάς Ορθόδοξη Χριστιανοσύνη. Αναφορά γίνεται μόνο στο ιστορικό γεγονός της επί Ποντίου Πιλάτου σταυρώσεως. Αυτό είναι δόγμα και σημαίνει ότι το συγκεκριμένο ιστορικό γεγονός, ή άλλως ιστορική αλήθεια, ανάγεται στο περιεχόμενο που συνδέεται και επιβάλλει η πίστη. Οι πιστοί δέχονται και πιστεύουν ότι αυτό συνέβη, διότι αφορά στο θεανδρικό πρόσωπο του Κυρίου. Ομοίως δέχονται και πιστεύουν όλα όσα αφορούν και αναφέρονται στον επίγειο βίο του.
Το ίδιο όμως δεν μπορούμε να πούμε ότι ισχύει συλλήβδην για τον εβραϊκό λαό. Μπορεί να δεχόμαστε ότι ένα μέρος του όχλου συνεργάστηκε με το ιερατείο, αυτό όμως δεν μας ζητεί παράλληλα να πιστεύουμε στο ιερατείο και τα υποκινούμενα όργανά του. Βεβαίως, δεν πιστεύουμε και στον Πόντιο Πιλάτο. Η πίστη είναι αδιανόητο να εκχωρείται στις εωσφορικές δυνάμεις που συχνά κατακυριεύουν τους ανθρώπους. Δεχόμαστε την ύπαρξη του Διαβόλου, δεν πιστεύουμε όμως στον Διάβολο. Δεχόμαστε ότι ο Διάβολος εισήλθε στον Ιούδα, αλλά ούτε στον Ιούδα, ούτε στα έργα του πιστεύουμε. Άλλο το δέχομαι, έτερο το πιστεύω. Πολλά , αμέτρητα γεγονότα ή πράγματα δεχόμαστε, δεν είμαστε όμως υποχρεωμένει να δίνουμε πίστη σ΄ αυτά.
(β) Δεύτερον, γίνεται εμφανές ότι ο αρχιραββίνος του Ισραήλ και προφανώς ο Κύπρου Χρυσόστομος, συγχέουν το δέχομαι με το πιστεύω. Νομίζουν ότι είναι το ίδιο πράγμα, το οποίο και συνετέλεσε στο να υπογράψουν αμφότεροι τη Διακήρυξη προς "ενίσχυση των αμοιβαίων σχέσεων". Φοβόμαστε, αυτό που υπέγραψαν θα επιδεινώσει τις σχέσεις - τούτο δεν αφορά μόνο στις σχέσεις Κύπρου Ισραήλ - αντί να τις ενισχύσει. Διότι όταν η πίστη στο Θεό συνδέεται και συγχέεται με την πίστη στο Διάβολο, τότε κερδισμένος κατά τα φαινόμενα είναι ο δεύτερος. Αυτό ακριβώς ήταν και το πίστευμα του Φαρισαϊκού ιερατείου όταν απέδιδε στον Βεελζεβούλ τα θαύματα του Κυρίου και βλασφημούσε κατά του αγίου Πνεύματος. Η βλασφημία αυτή, ως γνωστόν, είναι ασυγχώρητη και όπως φαίνεται, με την εξ αμφοτέρου υπογραφή της Διακήρυξης, τη χρεώνεται και ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου.
Να σημειώσουμε, ότι η πίστη στον Βεελζεβούλ μπορεί να επιτελέσει θαύματα. Αυτά όμως είναι όπως τα θαύματα της επιστήμης : Ένα καλό μας κάνουν και μας φορτώνουν αμέτρητα άλλα.
(γ) Και τρίτον, επειδή ο αρχιραββίνος δεν συμμερίζεται τα περί βλασφημίας του αγίου Πνεύματος και το μόνο που τον απασχολεί είναι το "αβάσιμο δόγμα της συλλογικής ευθύνης που βαρύνει τον εβραϊκό λαό", θα είχαμε να του πούμε πώς πρέπει να κυττάξει λίγο πίσω. Τότε που οι ρωμαϊκές λεγεώνες ισοπέδωσαν τον τόπο του και "λίθος επί λίθου" δεν έμεινε. Στις πλάτες του κουβαλά - αυτός και όσοι προηγήθηκαν - ψυχές ομοπίστων και ομοθρήσκων του, και είναι υπεύθυνος γι΄ αυτές. Ο ιουδαϊκός λαός φοβούμενος μην κηρυχθεί αποσυνάγωγος ή ότι δεν τηρεί τον Νόμο, έκανε ότι του έλεγε το ιερατείο. Κάτι δηλαδή που γίνεται και σήμερα με τους οικουμενιστές, αλλά και με τους αντιοικουμενιστές, που ισχυρίζονται ότι παραμένουν "εντός εκκλησίας". Εκκλησίας διαβρωμένης πλήρως από τον οικουμενισμό.
Αν ο αρχιραββίνος του Ισραήλ έχει το αίσθημα της συλλογικής ευθύνης, ας αναλογιστεί αυτά που έγιναν στο παρελθόν και ας μην ανακατεύει το δέχομαι με το πιστεύω. Ως προς ημάς, δεχόμαστε ότι το ιερατείο του λαού εκείνης της εποχής, σε συνεργασία με τους πάντα πρόθυμους και επιτήδειους υποκινητές των μαζών, ευθύνεται για την σταύρωση του Κυρίου και Θεού ημών. Δεν πιστεύουμε όμως στους σταυρωτές. Στον άγιο Τριαδικό Θεό πιστεύουμε και δεχόμαστε ότι ο Διάβολος υπάρχει.
Ας μη νομίζει λοιπόν ότι ανήκουμε, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, στην ομάδα που ασπάζεται το "αβάσιμον δόγμα" της συλλογικής ευθύνης. Άλλοι το ασπάζονται, τώρα το αναίρεσαν, αλλά εκείνο που φοβόμαστε, είναι μήπως γίνουμε πάλι μάρτυρες ενός πραγματικού πλέον και παγκόσμιου, οικουμενικών διαστάσεων δηλαδή, Ολοκαυτώματος.
Βλέπε και http://kyprianoscy.blogspot.gr/2012/04/blog-post_2906.html
http://kyprianoscy.blogspot.gr/2012/04/blog-post_5420.html
Ως προς τι δεσμεύθηκαν οι δύο πλευρές; Ο Χριστιανός ότι δεν θα ξαναπεί ότι οι Εβραίοι
ΑπάντησηΔιαγραφήσταύρωσαν το Χριστό; Κι ο Εβραίος ότι δεν θα
ξανακούσει τον Χριστιανό να λέει πως οι Εβραίοι
σταύρωσαν το Χριστό;
Ποιες είναι οι νέες μαρτυρίες στις οποίες στηρίζονται;
Χριστός Ανέστη,
ΑπάντησηΔιαγραφήαγαπητέ κ. Λαγκουβάρδο. Βλέπει κανείς με ποιο πονηρό τρόπο - συνεχίζουν την ίδια παλαιά τακτική - προσπαθούν να σβήσουν τις μνήμες του παρελθόντος. Επιχειρούν να αναγορεύσουν σε δόγμα ένα αδιαμφισβήτητο ιστορικό γεγονός - περάσαμε από τη φάση της ιστορικής απόρριψης αλλά ανεπιτυχώς - το οποίο όμως δεν είναι δόγμα. Δεν πιστεύουμε στους σταυρωτές, ούτε σε αυτά που έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν ακόμη. Πιστεύουμε, καλύτερα δεχόμαστε, ότι οι σταυρωτές υπάρχουν και θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν. Δεν είναι μόνο αυτοί, είναι και πολλοί άλλοι, αφού η φραγκολατινική αίρεση διέστρεψε και συνεχίζει να διαστρέφει τον νουν των ανθρώπων.
Εκείνοι που προσπαθούν να μας επαναφέρουν στο ορθώς σκέπτεσθαι και λογίζεσθαι δεν ακούγωνται, δεν διαφημίζονται, παρά μόνο βρίσκονται πεταγμένοι στά "μπάζα". Πρέπει να γίνει κάποιος σαν αυτούς τους δυστυχείς λαθραίους, που τώρα ζουν ψάχνοντας τους κάδους των απορριμάτων. Εκεί καταντήσαμε.
Ακούς, δόγμα η συλλογική ευθύνη των Εβραίων για τη σταύρωση του Κυρίου! Αν ήταν έτσι, τότε δόγμα είναι και η ευθύνη συνολικά σύμπασας της ανθρωπότητας, αφού αυτή βρίσκεται στα χέρια αδίστακτων πλεονεκτών (ειδωλολατρών, δηλαδή) που θέλουν να εγκαταστήσουν την παντοκρατορία τους.
Τέτοιο δόγμα, να πιστεύουμε στον Διάβολο, εμείς ποτέ δεν είχαμε και ουδέποτε θα αποκτήσουμε. Δικό τους είναι, αφού σε λίγο όποιος δεν συμμορφώνεται στις εντολές, θα θεωρείται τρομοκράτης, φασίστας, ρατσιστής, με ένα λόγο φονεύς των ανθρώπων. Το ζούμε και το βλέπουμε ήδη να εφαρμόζεται σε όποιον είναι αντίθετος της σιωνιστικής κυριαρχίας. Δηλαδή, εκεί όπου επικρατεί το δόγμα : Πίστη στον Εωσφόρο, πίστη στους σταυρωτές του Κυρίου. Νομίζουν ότι κι εμείς είμαστε σαν τους άλλους. Και πώς όχι, όταν ο οικουμενικός Βαρθολομαίος διακηρύσσει "όλες οι θρησκείες είναι ίδιες";
Είχε λοιπόν άδικο ο Κύριος όταν τους είπε, εσείς δεν έχετε πατέρα τον Αβραάμ αλλά το Διάβολο, γιατί αυτός ήταν απ΄ αρχής ανθρωποκτόνος;
Ας μη λησμονούν οι αξιότιμοι ιεράρχες Κύπρου και Ισραήλ, ότι οι φερόμενοι στα ανώτερα κλιμάκια του οικείου δόγματος, είναι οι εκφραστές του λαού τον οποίο εκπροσωπούν. Κατά τούτο λοιπόν, το περί συλλογικής ευθύνης - σε εισαγωγικά - δόγμα, πίπτει επί των ώμων αυτών. Αν ευθύνεται ο λαός για όσα συμβαίνουν, οι κεφαλές πταίουν και οι συμβουλές, πνευματικής ή άλλης φύσεως, που δίνουν στο λαό τους.
ΑπάντησηΔιαγραφή