"Δες τι έκανες, εσύ ο χριστιανός ορθόδοξος, που ψήφισες Χρυσή Αυγή" ...

Σήμερα δεν χρειαζόμαστε φαροφύλακες. Ωστόσο, οι φάροι χρειάζονται

Κανονικά θα έπρεπε το σχόλιο αυτό να το απευθύνω προς το egolpio.wordpress.com. Επειδή όμως το εν λόγω ιστολόγιο μου έχει συστήσει "να ασχολούμαι καλύτερα με τα μπεταντίν και τα τσιρότα", αφήνοντας τα άλλα για άλλους, επιπλέον δε, θεωρεί ότι αυτά που γράφω οδηγούν, μάλλον, σε καταστροφική λατρεία, για το λόγο αυτό αφήνω και εδώ ένα σχόλιο που έγραψα.

Είναι εντελώς παραπλανητικό να τίθενται ερωτήματα περί πίστεως σε άτομα τα οποία έχουν πρωτίστως ενδιαφέροντα μουσικά, έπειτα πολιτικά, ύστερα φιλοσοφικά, και στο τέλος της λίστας, όταν τα έχουμε μάθει όλα, να παρασύρονται έξυπνα (αν και βλακωδώς) από τον δημοσιογράφο(;) να μας απαντήσουν και σε θρησκευτικά ζητήματα. Ποιο το ζητούμενο;  Να ξεκαθαρίσει το πολιτικοθρησκευτικό τοπίο, ώστε "να δει τουλάχιστον ο ορθόδοξος χριστιανός ψηφοφόρος τι έκανε με το να διαλέξει τη Χρυσή Αυγή"!

Κατά τη γνώμη μου, το θρησκευτικό ιστολόγιο, που για λόγους καθαρά πολιτικούς, έθεσε υπόψη των αναγνωστών του το θέμα : "Δες τι έκανες, εσύ ο χριστιανός ορθόδοξος, που ψήφισες Χρυσή Αυγή", εξετέθη ανεπανόρθωτα. Η κριτική δεν πρέπει να ασκείται μονόπλευρα, έτσι δε όπως την παρουσίασε, ήταν εξόχως αποδομητική, καθόλου ορθόδοξη, και ατυχώς χρήσιμη ώστε να επιδεινώνει την υπάρχουσα σύγχυση.

Τα βλακώδη δημοσιογραφικά ερωτήματα ξεκινούν πάντα με την ερώτηση : "Τι πιστεύεις;", γεγονός πόσο άσχετος είναι ο "σφαιρικός" δημοσιογράφος(;). Φαίνεται, ποτέ δεν του είπε κανείς - δεν το είπε βέβαια ούτε στο egolpio wordpress - τι δηλώνει, τι φανερώνει, και πότε χρησιμοποιείται το ρήμα "πιστεύω". Τι απάντηση περιμέναμε λοιπόν να δώσει ο τραγουδοποιός βαρέων μετάλλων;

Τώρα, ως προς τα θρησκευτικά του "χεβιμεταλλά" ψηφοφόρου της Χρυσής Αυγής, θα συνιστούσα να συγκριθούν αυτά (δειγματοληπτικά) με τα χριστιανικά και ερωτικά της κας. Κανέλλη ή τα μουσικά της κας. Αρλέτας. Ειδικά, αν εστιάσουμε "Στο Bar το ναυάγιο", όπου θα ακούσουμε :

"Προχθές αργά στο μπαρ το ναυάγιο
βρέθηκα να τα πίνω μ' έναν άγιο
καθότανε στο διπλανό σκαμπό
Και κοινωνούσε με ουίσκι και νερό",

εκεί το δίχως άλλο θα διδαχθούμε τη νέα - χωρίς μπεταντίν και τσιρότα - θεολογία μας και τα προχωρημένα θρησκευτικά μας. Οι κολασμένοι της Χρυσής Αυγής δεν μας "παθιάζουν" τόσο, όσο όλοι οι άλλοι, οι όπου γης όλοι άλλοι. Το αν τους αγαπάμε δεν ενδιαφέρει επίσης το egolpio wordpress.  Το ενδιαφέρουν άλλοι, ουσιαστικά όμως μένοντας αδιάφορο σχετικά με το  πόσο χριστιανοί και ορθόδοξοι - χάριν παραδείγματος η ερωτική κα. Κανέλλη και η αοιδός Αρλέτα - είναι οι ψηφοφόροι των πολυσυλλεκτικών κομμάτων. Οι αντίχριστοι εθνικιστές, καθότι βαρέων μετάλλων, αναποδογυρίζουν την πλάστιγγα κι εκεί ρίχνει όλο το δικό του βάρος. Η ζυγαριά να μείνει στα ίσα.
Θα συμβούλευα, λοιπόν,  το egolpio wordpres να μη μιλά για σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου, περιττά δε, είναι αναμφίβολα τα τσιρότα, τα μπεταντίν, αλλά και οι καρδιομαλάξεις.

Η αφορμή δόθηκε από  http://klassikoperiptosi.blogspot.gr/2012/06/blog-post_19.html