Το χαστούκι της Δημοκρατίας

Ο αφισοκολλητής θέλει κλωτσιές στους φασίστες. Δεν του είπε όμως κανείς ότι μόνο οι φασίστες χρησιμοποιούν τα πόδια ή τα χέρια τους; Η "κλοτσοπατινάδα", ως φαίνεται, είναι θεμιτή για τους antiFa και λοιπούς δημοκράτες, όταν προορίζεται για τους φασίστες.

"Η δημοκρατία μας, είναι, με τα όσα τρωτά της, η τελευταία μας ελπίδα. Δεν έχουμε άλλη. Πρέπει να την προστατεύσουμε με νύχια και με δόντια. Πρέπει να την κρατήσουμε ζωντανή. Σήμερα, η δημοκρατία δέχθηκε ένα πολύ μεγάλο χαστούκι."

Αυτά και άλλα γράφει ο μισθωτός γραφεύς της Δημοκρατίας. Της "δημιοκρατίας", ας γράψουμε καλύτερα, διότι ο αμειβόμενος δημοσιογράφος δεν βλέπει πέρα από αυτά που τον έμαθαν να γράφει για να βγάζει "τον επιούσιο".

Το χαστούκι της δημοκρατίας ήταν το ράπισμα κατά των αναξίων να φέρουν τον τίτλο του "δημοκράτη" και της "δημοκράτισσας". Αν καθήσει κανείς να γράψει περί της κας Κανέλλη, θα γεμίσει ένα βιβλίο. Θα αρκεστούμε μόνο να υπενθυμίσουμε ότι είχε παρομοιάσει τον (ερωτικό) εαυτό της με την "πρίζα". "Είμαι σαν την πρίζα, είχε πει κάποτε, που περιμένει κάποιον να της βάλει το φις". Και οι ψηφοφόροι της έβαλαν το "φις" του Κοινοβουλίου, άλλοι πήραν άλλως το "ρεύμα" της. Δικαίωμά της και δικαίωμά τους. Συμβαίνουν όμως κάποτε τα βραχυκυκλώματα, σαν αυτό με το Κοινοβούλιο των δωσίλογων και των κλεπτοκρατών, που έχουν το θράσος να μας ζητούν να τους ψηφίσουμε πάλι, ή να τους βάλουμε ξανά στην πρίζα, για να θυμηθούμε τα λόγια της. Αλλά ο διακόπτης έπεσε, συσκότιση έχουμε, οπότε "άστραψε" το χαστούκι ... κατά της δημοκρατίας του κυρίου δημοσιογράφου.

Είχαμε όμως και το κατάβρεγμα της κας. Δούρου. Φαίνεται όμως αυτό δεν απασχόλησε τον προστάτη της δημοκρατίας. Δεν καταπιάστηκε με τη σημειολογία του "καταιονισμού", έστω και με ένα ποτήρι νερού. Η βρώμικη Δημοκρατία, όπως την κατάντησαν τα κόμματα του διασυρμού της, είχε αυτή την ανάγκη, είτε για να σβήσει λίγο τη δίψα της, είτε για να καθαρίσει λίγο τις τσίμπλες από τα μάτια της.

Υστερόγραφο
Η αφορμή ήταν αυτή : http://www.tovima.gr/opinions/

Χαστούκι στη Δημοκρατία, εμφύλιος και συνενοχή της σιωπής

Γεώργιος Π. Μαλούχος