Το γύρο του διαδικτύου, που αφορά στα θρησκευτικά ιστολόγια, κάνει η βαρύγδουπη τηλεοπτική δήλωση το Μητροπολίτη Μεσογαίας Νικολάου σχετικά με το πείραμα CERN και την ανακάλυψη, ή μη, του "σωματιδίου του θεού". Τι το σημαντικό μας είπε λοιπόν ο μητροπολίτης; Ακούστε ή διαβάστε :
"Ψηλαφητός Θεός μέ τίς αἰσθήσεις... Μπορεῖ νά βρεθεῖ;"
Η ακοή, ρωτάμε, είναι ή δεν είναι αίσθηση; Είναι και ουδείς αντιλέγει, εκτός από τον Μεσογαίας Νικόλαο. Διότι όταν στον όρθρο εκάστης Κυριακής ακούμε το αναστάσιμο Ευαγγέλιο της ημέρας, αυτό που ακούμε δεν είναι η αίσθηση της αφής, που πιστοποιεί ότι αυτό είναι στερεό, αυτό είναι υγρό, αυτό είναι ... το και το. Είναι, κατά τον μητροπολίτη, η αίσθηση της ακοής και "ψηλαφητός θεός με τις αισθήσεις μπορεί να βρεθεί"; Όχι μας λέει ο Μεσογαίας Νικόλαος!
Όχι μας λέει αυτός, αλλά εμείς έχουμε την αίσθηση της ακοής και με αυτή ψηλαφούμε τον άγιο Θεό. Οι δικές μας αισθήσεις δεν περιορίζονται μόνο στην αίσθηση της αφής, δηλαδή της ψηλάφησης, όπως είναι αυτές που έχει ο μητροπολίτης. Οι αισθήσεις μας είναι "η όλη αίσθηση", ή καλύτερα Η ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ - όχι η... ενσυναίσθηση, αυτή που λείπει από τον απτόμενο του επισκοπικού θρόνου και αξιώματος μητροπολίτη Μεσογαίας Νικόλαο.
Ανώνυμος έγραψε :
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι, ο αρθρογράφος προσεγγίζει τη συγκεκριμένη δήλωση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Νικόλαου με επιπολαιότητα και προχειρότητα, ενω στο τέλος καταφέρεται κατ΄αυτού και με εμπάθεια. Δε νομίζω ότι μπορεί να πλήξει το πνευματικό ανάστημα του Μεσογαίας με "εξυπνακίστικες" σοφιστείες.
Χρ.Ζαχαρίας
Η απάντηση :
"Δεν θα βρεθεί με τίποτα μέσα από την επιστήμη ο ψηλαφητός θεός με τις αισθήσεις", είναι η κατά λέξη δήλωση του μητροπολίτη Μεσογαίας. Θα παρακαλούσα τον κ. Χρ. Ζαχαρία να μη συνθηματολογεί, αλλά να μας εξηγήσει πού, και γιατί, βλέπει επιπολαιότητα, προχειρότητα, εξυπνακισμούς, σοφιστείες και εμπάθεια στα γραφόμενά μου. Τι σημαίνει γι΄ αυτόν "ο ψηλαφητός θεός με τις αισθήσεις"; Μπορεί ή δεν μπορεί, χωρίς επιπολαιότητα και προχειρότητα, να μας το πεί; Αν επιπολαίως το είπε αυτό ο Μητροπολίτης, τότε εντάξει, επιπόλαιη και η δική μου γραφή. Ερευνητέο όμως τούτο, αν επιτρέπεται ένας πνευματικός ιεράρχης όπως ο Μεσογαίας, που είναι σε θέση να αντιλαμβάνεται "τα όρια της γνώσης και το πλησίασμα των πολλή λεπτών μυστικών", να το λέει αυτό. Όπως το "δεν θα βρεθεί με τίποτα μέσα από την επιστήμη ο ψηλαφητός θεός με τις αισθήσεις". Οι ουρανοί διηγούνται δόξαν θεού, το ίδιο φυσικά διηγείται και η υπό τον ουρανόν επιστήμη, χωρίς να υπάρχει ανάγκη εύρεσης του μποζονίου. Ο Θεός είναι αντιληπτός με τις αισθήσεις, βεβαίως, όταν μοναδική μας αίσθηση δεν είναι η αφή.
Ελπίζω ο κ. Ζαχαρίας να αντιλαμβάνεται τη σοβαρότητα του θέματος.
Το βλακώδες σημερινό οικοδόμημα της επιστήμης έγκειται στο ότι απομονώνοντας, π.χ., ένα κύτταρο του αίματος, ένα κύτταρο της επιδερμίδας ή άλλου ιστού, προσπαθεί να μας πείσει ότι αυτό είναι άνθρωπος! Τούτο μόνο ένας ηλίθιος θα το δεχόταν.
14 Ιουλίου 2012 4:42 μ.μ.
Κι όμως, οι Πατέρες και η θεία Λειτουργία μάς διδάσκουν πως ο Θεός είναι πέρα από τις αισθήσεις μας και γνωρίζεται μόνο από μιαν έκτη αίσθηση, το "οπτικόν της ψυχής", όταν ο άνθρωπος έχει καθαρθεί πνευματικά και φωτισθεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τους Πατέρες ο Θεός είναι απρόσιτος και αναφής και η θεία Λειτουργία μας λέει ότι είναι "ανέκφραστος, απερινόητος, αόρατος, ακατάληπτος" (άρα και ανήκουστος).
Έχει δίκαιο λοιπόν ο άγιος Μεσογαίας. Ο Θεός δεν ψηλαφάται με τις σωματικές αισθήσεις μας.Το ότι ακούει κανείς κτιστό λόγο Θεού, γραμμένο κατά την έμπνευση του Αγίου Πνεύματος δεν σημαίνει κι ότι ακούει τον άκτιστο και απρόσιτο Θεό!
@Το ότι ακούει κανείς κτιστό λόγο Θεού, γραμμένο κατά την έμπνευση του Αγίου Πνεύματος δεν σημαίνει κι ότι ακούει τον άκτιστο και απρόσιτο Θεό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν δεν άκουγαν τον άκτιστο και απρόσιτο Θεό, ποιος ο ομιλών εδώ:
και ιδού φωνή εκ των ουρανών λέγουσα· ούτος εστίν ο υιός μου ο αγαπητός, εν ω ευδόκησα.
καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς πρὸς Μωυσῆν λέγων· καταβὰς διαμάρτυραι τῷ λαῷ, μή ποτε ἐγγίσωσι πρὸς τὸν Θεὸν κατανοῆσαι καὶ πέσωσιν ἐξ αὐτῶν πλῆθος·
καὶ εἶπε πρός με· υἱὲ ἀνθρώπου, ἐξαποστέλλω ἐγώ σε πρὸς τὸν οἶκον τοῦ Ἰσραήλ, τοὺς παραπικραίνοντάς με...
Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρός με·
πρὸ τοῦ με πλάσαι σε ἐν κοιλίᾳ ἐπίσταμαί σε καὶ πρὸ τοῦ σε ἐξελθεῖν ἐκ μήτρας ἡγίακά σε, προφήτην εἰς ἔθνη τέθεικά σε.
Αγαπητέ Theo,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστά είναι αυτά που γράφεις, αλλά αφορούν σε ένα δεύτερο και λίαν προχωρημένο επίπεδο θεογνωσίας ή επιγνώσεως. Διότι εκ των αισθητών τα υπέρ αίσθησιν και δια της νοήσεως τα υπέρ νόησιν : Τα απερινόητα, τα ανέκφραστα, τα αόρατα, τα ακατάληπτα. Η κατά Χάριν θέωση, και κατά το μέτρο της δεκτικότητας ενός εκάστου, δεν σημαίνει κατ΄ ουδένα λόγο ισοθεΐα ή ομοθεΐα. Η προς τον άγιο Θεό ομοίωσις είναι το ζητούμενο δι ημάς. Και οπωσδήποτε, κατά Χάριν! Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε.
Ευχαριστώ και πάλι τον Silver, που αναπληρώνει τα ελλείποντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμος έγραψε :
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι, με τη δήλωσή του ο Σεβασμιώτατος εννοεί ότι ο Θεός δεν μπορεί να γίνει καταληπτός και να προσεγγιστεί με τις σωματικές μας αισθήσεις και μόνον. Απαιτείται πρώτα από όλα πίστη και ανάλογη εσωτερική πνευματική προδιάθεση. Η ψηλάφιση στην συγκεκριμένη δήλωση χρησιμοποιείαι με την ευρύτερη έννοιά της και δεν αφορά αποκλειστικά την αίσθηση της αφής. Οι Φαρισαίοι δεν πίστευσαν στο Χριστό και δεν αποδέχονταν τη Θεότητά Του αν και άκουαν το λόγια Του και έβλεπαν με τους σωματικούς τους οφθαλμούς τα θαύματα που Αυτός επιτελούσε, γιατί ήταν νεκρές οι πνευματικές τους αισθήσεις (τα πνευματικά ώτα τους). Αντίθετα, υπήρξαν τυφλοί Άγιοι, οι οποίοι αξιώθηκαν να δουν το Άκτιστο Φως.
Εν πάσει περιπτώσει, ανεξάρτητα από το αν ο κ.Χριστοδουλίδης παρανόησε ή όχι τη συγκεκριμένη δήλωση του Μητροπολίτη Μεσογαίας, δεν έχει το δικαίωμα βασιζόμενος αποκλειστικά στην εν λόγω δήλωση να προβαίνει σε γενικευμένους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για την προσωπικότητα του εν λόγω Ιεράρχη και πολύ περισσότερα να αναφέρερεται με ειρωνική διάθεση στην κτήση του Επισκοπικού αξιωματος από μέρους του. Ας γνωρίζει ο κ.Χριστοδουλίδης ότι, ο π.Νικόλαος Χατζηνικολάου δεν επεδίωξε κατά ουδένα τρόπο την αναρρίχισή του στο Επισκοπικό αξίωμα.
Ελπίζω ο κ.Χριστοδουλίδης να αντιλαμβάνεται το ατόπημά του.
Χρ.Ζαχαρίας
Η απάντηση :
Αγαπητέ κ. Ζαχαρία,
Το σοβαρό λάθος του μητροπολίτη Μεσογαίας, ακόμη και αν δεχθώ αυτά που γράψατε, εντοπίζεται στο ότι ο άγιος Θεός, όπως ισχυρίζεται, δεν είναι αντιληπτός ή αισθητός - και όχι ψηλαφητός - από τον άνθρωπο. Αλλά όμως είναι, και επ΄ αυτού επιμένω διευκρινίζοντας ότι ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ μας χρειάζεται. Δεν έχει σημασία αν πρόκειται περί επιστήμονος, επιστημονικού πειράματος, ή άλλου τι, και πάντως ενεργουμένου από άνθρωπο.
Βεβαίως, συναίσθηση δεν εννοώ τα γλυκερά προκλητά αισθήματα (συναισθήματα) από τα οποία βρίθει η εποχή, αλλά και κάθε εποχή. Σε εντελώς άλλο επίπεδο εδράζεται το συναίσθημα, στο οποίο αναφέρθηκα, και το οποίο οφείλει να γνωρίζει και να καλλιεργεί στους πιστούς ο κάθε απτόμενος (σημ. δεν αφορούσε μόνο στον μητροπολίτη Μεσογαίας η λέξη αυτή) επισκοπικού θρόνου. Σε λεπτομέρειες δεν θα εισέλθω, γιατί θα έπρεπε πολλά να (αντι)γράψω.
Σας ευχαριστώ για την απάντηση.
@silver
ΑπάντησηΔιαγραφήΆκουσαν τον άκτιστο και απρόσιτο Θεό, αλλά μόνο όσοι ήσαν κεκαθαρμένοι, όσοι είχαν καθαρό το "οπτικόν της ψυχής". Δεν τον άκουσε οποιοσδήποτε. Τον άκουσαν με την "εναλλαγήν των αισθήσεων", όπως μας διδάσκει ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς στον 1ο λόγο του στη Μεταμόρφωση, κατά την οποία ο Χριστός αποκάλυψε στους μαθητές Του τη δόξα Του "διανοίγων τούτων τα όμματα και εκ τυφλών εργαζόμενος βλέποντας". Δηλαδή όσοι Τον έβλεπαν δεν έβλεπαν και τη δόξα Του, αλλά μόνο οι "έχοντες τους οφθαλμούς της καρδίας κεκαθαρμένους", όπως λέει στη συνέχεια ο ίδιος Άγιος. Άρα, ο Θεός για τους πολλούς είναι ανήκουστος· ακουστός, μόνο για τους κεκαθαρμένους.
@Κυπριανό
Βασικά συμφωνούμε. Πάντως, η κλήση μας είναι η θέωση. Κι ο Θεός ενώνεται με θεούς, όπως λέει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος: "θεοειδεῖς ἐργάζηται• τοιούτοις δὲ γενομένοις, ὡς οἰκείοις ἤδη προσομιλῇ (τολμᾷ τι νεανικὸν ὁ λόγος)• Θεὸς θεοῖς ἑνούμενός τε καὶ γνωριζόμενος• καὶ τοσοῦτον ἴσως, ὅσον ἤδη γινώσκει τοὺς γινωσκομένους."
Θα περιμένω να δω τι θα απαντήσει ο Silver. Από εμέ τούτο, εκ του Ιν. ιβ΄ 28-30 :
ΑπάντησηΔιαγραφή"πάτερ δόξασόν σου το όνομα. ήλθεν ουν φωνή εκ του ουρανού, και εδόξασα και πάλιν δοξάσω. ο ουν όχλος ο εστώς και ακούσας έλεγε βροντήν γεγονένε, άλλοι έλεγον, άγγελος αυτώ λελάληκεν. απεκρίθη ο Ιησούς και είπε, ου δι΄ εμέ αύτη η φωνή γέγονεν, αλλά δι΄ ημάς".
Υπογραμμίζω το "άλλοι έλεγον βροντήν γεγονένε", όπως και το "άλλοι έλεγον άγγελος αυτώ λελάληκεν". Άλλοι άκουγαν βροντή (δεν καταλάβαιναν τα λόγια) και άλλοι τα καταλάβαιναν αποδίδοντάς τα όμως σε άγγελο. Τι ήταν οι πρώτοι και τι οι δεύτεροι δεν το προχωρώ.
@... Από εμέ τούτο, εκ του Ιν. ιβ΄ 28-30 :
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ μαζί σου αδελφέ.
@όσοι Τον έβλεπαν δεν έβλεπαν και τη δόξα Του, αλλά μόνο οι "έχοντες τους οφθαλμούς της καρδίας κεκαθαρμένους"
ούτος ο Ιησούς ο αναληφθείς αφ΄ υμών εις τον ουρανόν, ούτως ελεύσεται, ον τρόπον εθεάσασθε αυτόν πορευόμενον εις τον ουρανόν.
Η Ανάληψις του Κυρίου και η έλευσίς Του δεν είναι γεγονότα δόξης; Δεν έβλεπαν την Ανάληψί Του όλοι; Όλοι δεν θα δούμε την εν δόξη κάθοδό Του;
Μα, βάσει της διδασκαλίας του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, είναι απλό. Όπως μόνο όσοι ήσαν κεκαθαρμένοι έβλεπαν τη θεία δόξα του Χριστού, ενώ οι άλλοι έβλεπαν απλώς έναν άνθρωπο, έτσι και μόνο όσοι ήσαν κεκαθαρμένοι, όπως ο ευαγγελιστής Ιωάννης, άκουσαν αυτά τα λόγια. Οι άλλοι δεν καταλάβαιναν τι ήταν και μιλούσαν για λόγια αγγέλου ή βροντή.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Silver
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, μετά τη Δευτέρα Παρουσία θα δουν τον Χριστό "εν δόξη" όλοι, κεκαθαρμένοι και μη. Κι αυτό θα τους κρίνει. Δηλαδή, όσοι Τον αγάπησαν εμπράκτως θα Τον βλέπουν και θα χαίρονται, ενώ όσοι δεν Τον αγάπησαν θα βλέπουν τη θεία δόξα Του, δεν θα την αντέχουν και θα καίγονται εσωτερικά (βλ. και το συναξάρι της Κυριακής της Μελλούσης Κρίσεως στο Τριώδιο).
Μάλλον την Ανάληψη την ἐβλεπαν όλοι. Την "εν δόξη" Ανάληψη μόνο οι καθαροί. Γιατί οι υπόλοιποι δεν θα την άντεχαν.
Σύμφωνοι, με βάση αυτά που γράφει ο Theo επικαλούμενος τον αγ. Γρηγόριο Παλαμά, και αυτά που αναφέρει ο Silver και το Πρ. α΄ 11, το ερώτημα παραμένει : Είναι ή δεν είναι, γίνεται ή δεν γίνεται αισθητός, ή αντιληπτός, ο άγιος Θεός δια των αισθήσεων και ορθότερα, συναισθήσεων; Είναι θεολογικώς ορθό αυτό που μας είπε ο μητροπολίτης Μεσογαίας (: "δεν θα βρεθεί με τίποτα μέσα από την επιστήμη ο ψηλαφητός θεός με τις αισθήσεις");
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ κριτική και η ανάλυση την οποία προσπαθήσαμε μαζί με τους Silver και Theo, έστω και αν προς στιγμή εφάνη μικρή διαφωνία, θα έπρεπε να είχε γίνει από τον Μεσογαίας Νικόλαο, όταν του απηύθηνε το ερώτημα περί "σωματιδίου του θεού" η κα. Παναγιωταρέα. Η απάντηση που έδωσε, ήταν κατά τη γνώμη μου ατυχής και θεολογικά απαράδεκτη. Εκ των ορατών βλέπουμε τα αόρατα, εκ των αισθητών τα υπέρ αίσθηση, και εκ των νοητών τα υπέρ τη νόηση. Οι ακάθαρτοι άνθρωποι, φρόντισαν να μαγαρίσουν και την επιστήμη. Πήγαν και πέταξαν δισεκατομμύρια - κυριολεκτικά τα έθαψαν - στο τούνελ του CERN για να ανακαλύψουν το άυλο "σωμάτιο", τον άνευ ύλης (μάζας) θεό, ο οποίος δίνει τη μάζα των σωματιδίων και του Σύμπαντος. Και τούτο το ονόμασαν "επιστημονική" έρευνα! Φαίνεται, υπέθεσαν ότι θα μπορέσουν κι αυτοί να φτιάξουν ένα σύμπαν για τα μέτρα τους, τα μέτρα της βλακείας που τους δέρνει, αν και το έχουν σχεδόν έτοιμο.