"Για όσους από εσάς δεν γνωρίζετε για την περιβόητη ‘’Λίστα Λαγκάρντ’’ σας πληροφορώ ότι αυτή η λίστα παραδόθηκε εδώ και δύο χρόνια στην Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου και ήταν και εις γνώση των εισαγγελικών αρχών της Ελλάδας χωρίς όμως να διερευνηθεί και να αξιοποιηθεί ανάλογα για ευνόητους λόγους".
Αυτά είναι μερικά από όσα πας λέει ένας ερευνητής για το ζήτημα που προέκυψε με έναν δημοσιογράφο και την περίφημη πλέον λίστα Λαγκάρντ.
Οι ευνόητοι λόγοι
Οι λόγοι δεν είναι καθόλου ευνόητοι. Ευνόητη είναι μόνο η συνωμοσιολογία - αναμενόμενη άλλωστε - που έχει αναπτυχθεί γύρω από τη λίστα και η ηρωοποίηση ενός διατεταγμένου στην παραπλάνηση δημοσιογράφου. Ιδού τι γράφει στο περιοδικό των αποκαλύψεων που εκδίδει και έγινε αφορμή, ώστε να συλληφθεί. :
"... η λίστα παραλαμβάνεται επίσημα μεν, αλλά χωρίς αποδεικτικά στοιχεία, ο Παπακωνσταντίνου την αντιγράφει κάπου, ο Βενιζέλος κάπου αλλού, ένα σιντί περιφέρεται σε κάποια γραφεία και τελικώς χάνεται σαν να μην υπήρξε ποτέ"
Το σιντί όμως βρέθηκε. δεν βρέθηκαν τα αποδεικτικά στοιχεία της παραλαβής του. Διότι αν ήταν επίσημη η παράδοση, όφειλε η κα. Λαγκάρντ να ζητήσει την υπογραφή του κ. Παπακωνσταντίνου γι΄ αυτό που λαμβάνει, και ο τελευταίος να ζητήσει την υπογραφή της Λαγκάρντ γι΄ αυτό που του δίνει. Δεν έγινε ούτε το ένα, ούτε το άλλο, παρά μόνο η σύλληψη του δημοσιογράφου επειδή δημοσιοποίησε το περιεχόμενο του ανεπίσημου σιντί. Το οποίο παραμένει πάντα unofficial (ανεπίσημο), για να δίνει αφορμή, ώστε πλείστα άλλα όσα να συζητούνται και όχι η απάτη της κας. Λαγκάρντ και η συνέργεια του κ. Παπακωνσταντίνου σ΄ αυτή.
Συνεργός στην απάτη είναι και οι εισαγγελικές αρχές, που άφησαν εντελώς απληροφόρητο το κοινό για την αδράνειά της. Αδράνεια που οφείλεται στο ότι δεν υπέδειξαν οι εισαγγελικές αρχές τον δόλιο χειρισμό της κας. Λαγκάρντ. Πώς είναι δυνατόν από τη θέση στην οποία βρίσκεται η Λαγκάρντ, να παραδίδει ένα τόσο σοβαρό αρχείο unofficially; Η πράξη της ενέχει δόλο, δεν θέλει να ομολογηθούν τα ανομολόγητα και προσπαθεί να καλυφθεί πίσω από το ανεπίσημο της επίδοσης ενός σημαντικού αρχείου. Υποθέτουμε, αυτό θα έγινε στο διάλειμμα κάποιας σύσκεψης του Eurogroup πίνοντας γαλλικό καφέ με τον κ. Παπακωνσταντίνου.
Αυτά όμως δεν είναι σοβαρά πράγματα. Τα βλέπουμε μόνο σε κινηματογραφικές ταινίες τύπου "Ο νονός" , "Οι τρείς ημέρες του Κόνδορα" και άλλες. Δεν έχουν άδικο συνεπώς όσοι ταυτίζουν την πολιτική με τη Μαφία.