Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

Η εποχή της "Χριστιανοφοβίας"

 

Christianity, "χριστιανοφοβικοί" και άλλοι

Κατά την είδηση (*) "η Civitas, η γνωστή βρετανική «δεξαμενή σκέψης» για την κοινωνία των πολιτών, εξέδωσε προσφάτως εκτενή μελέτη για την «Χριστιανοφοβία», υπογεγραμμένη από τον Rupert Shortt, μελετητή, συντάκτη του The Times Literary Supplement και υπότροφο του Blackfriars Hall στην Οξφόρδη".

Η πληροφορία προέρχεται από τη Βρετανία, όπου εκτός της πολιτικής ορθότητας, έχουμε και την πλήρη εφαρμογή της θρησκευτικής ορθότητας. Το επισημαίνει άλλωστε και ο συντάκτης της μελέτης "Χριστιανοφοβία".
Στα ισλαμικά κράτη επικρατεί η ακραία μορφή της "χριστιανοφοβίας" με κακουργηματικές πράξεις, όχι όμως και στις φερόμενες ως "ανοικτές" δημοκρατίες, όπως η Βρετανία. Εκεί οι μέθοδοι που ακολουθούνται είναι άλλης μορφής. Έχουν άρωμα ευγενείας ... .

Αλλά ας φύγουμε από αυτά και ας πάμε στους "χριστιανοφοβικούς", δηλαδή κάτι παρεμφερές των "ομοφοβικών". Όπως λοιπόν "ομοφοβικοί" λέγονται όσοι είναι αντίθετοι των ελεύθερων ερωτικών ιδιαιτεροτήτων, το ίδιο, μάλλον, θα πρέπει να ισχύει και για τους "χριστιανοφοβικούς". Άτομα με ιδιαιτερότητες - θρησκευτικού τύπου - είναι κι αυτά, αλλά δεν γίνονται δεκτά. Όχι μόνο στις χώρες όπου ανθεί το Ισλάμ, αλλά και στις χώρες όπου διαδίδονται και καλλιεργούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Εφόσον λοιπόν ο συντάκτης της Civitas δείχνει ενδιαφέρον, και μας πληροφορεί τι γίνεται αλλού, ας κάνει τον κόπο να ρίξει μια ματιά να δει τι γίνεται στον τόπο του, στη χώρα του. Θα δει μετ΄ εκπλήξεως οι ομοφυλόφιλοι να παντρεύονται στις εκκλησιές και όποιος φορά σταυρουδάκι στο λαιμό να χάνει τη δουλειά του.

Είναι όμως και κάτι άλλο. Η Civitas φαίνεται να ενδιαφέρεται για τους πιστούς, οι οποίοι "κατακυριεύουσι των εθνών" και εξοντώνονται σε άλλα μέρη. Αυτοί είναι όλοι τους πιστοί στο δόγμα του Christianismus ή Christianity και το δόγμα αυτό είναι εντελώς άλλο, είναι αιρετικό, είναι άσχετο της Χριστιανοσύνης. Παραλλαγή του Ισλάμ είναι, που κι αυτό είναι αντίγραφο άλλου, κυρίαρχου σήμερα

Στην εποχή της "χριστιανοφοβίας" ζούμε λοιπόν σήμερα, όπως στο πρόσφατο παρελθόν ζήσαμε την εποχή της "Εβραιοφοβίας". Η οποία γέννησε τον Χίτλερ και το γνωστό μας ολοκαύτωμα. Αν τώρα οδηγούμαστε σε παρεμφερή κατάσταση δεν το γνωρίζω. Εκείνο όμως που μπορώ να πω, είναι ότι το ολοκαύτωμα της Χριστιανοσύνης έγινε στο παρελθόν. Όμοιο αυτού δεν πρόκειται ποτέ να υπάρξει. Οι ηθοποιοί που πρόκειται να υποδυθούν το νέο ρόλο που ήδη τους αναθέτουν, ας το λάβουν αυτό υπόψη. Η εικονική - όρος παραπλανητικός σημειώνουμε - πραγματικότητα είναι, και θα είναι, πάντα ψευδής.

(*)  http://kostasxan.blogspot.gr/2012/12/think-tank.html

4 σχόλια:

  1. Καλημέρα γιατρέ,
    καλή χρόνιά νά ἔχουμε.
    Θέλω νά μέ πεῖς τήν ἄποψη σου γιά τό ἐξῆς
    Ἕνα φίλος προχθές, μέ εἶπε ὅτι, "Ὁ Χριστός μᾶς καλεῖ σέ σχέση...". Μιά ἄλλη φορά μέ εἶπε, "Ἡ ἐκκλησία μᾶς καλεῖ σέ σ΄χεση..."
    Τήν πρώτη φορά τοῦ εἶπα ὅτι ἡ έκκλησία μᾶς καλεῖ σέ μετάνοια, γιά νά μοῦ ἀντιτείνει ὅτι, "καί ἡ μετάνοια σχέση εἶναι".
    Πρόχθές δέν εἶπα τίποτε, καί ἡ κουβέντα ἄλλαξε.
    Ποιά εἶναι ἡ ἄποψη σου γιά αὐτό τό θέμα "τῶν σχέσεων" πού νομίζω ὅτι μᾶς προέκυψε ξαφνικά.
    Η Πατερική παράδοση, μιλάει γιά "σχέσεις";

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλή Χρονιά, με Χριστό και Παναγιά, cummulus

    Το θέμα των σχέσεων, από θεολογική άποψη, με έχει απασχολήσει από νεαρής ηλικίας. Χρειάστηκε χρόνος για να καταλάβω πόσο παραπλανητική και ψετδής είναι αυτή η μοντέρνα θεολογία. Η σχέση, ή οι σχέσεις, είναι απλά ένα φραστικό-λεκτικό σχήμα, όπως πλείστα άλλα, που χρησιμοποιούμε οι άνθρωποι για να συνεννοούμαστε. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούμε να κάνουμε θεολογία βάσει αυτού. Απ΄ ό,τι γνωρίζω, ελάχιστες είναι οι φορές που χρησιμοποίησαν αυτή τη λέξη οι πατέρες της Εκκλησίας. Οι οποίοι, το επαναλαμβάνω, δεν έκαναν θεολογία βάσει της σχέσεως.

    Αυτή την ανακάλυψαν οι νεοορθόδοξοι, που έμαθαν την Ορθοδοξία σπουδάσαντες σε παπικά και προτεσταντικά πανεπιστήμια.

    Σχέση έχουμε οι άνθρωποι με όλα τα εν τω κόσμω και αναλογικά, κατά την θεμελιώδη παπική αρχή, πρέπει βάσει σχέσεως να γνωρίσουμε τον άγιο Θεό. Από εκεί ξεκινάνε όλα : Ο Θεός μας απευθύνει κλήση για σχέση (Χ. Γιανναράς)και μάλιστα ερωτική, οπότε όλα είναι σχέση. Ή καλύτερα, όλα είναι σεξ αναλογικά - όχι όμως πάντα αναλογικά, αλλά έμπρακτα. Ο Φρόιντ δικαιώθηκε.

    Όπως δεν μπορούμε να κάνουμε θεολογία βάσει του "φάγωμεν, πίωμεν", του "όλα είναι οικονομία", "όλα είναι σεξ" και τώρα "όλα είναι κατανάλωση", κατά τον ίδιο τρόπο δεν μπορούμε και με το "όλα είναι σχέση". Μας χρειάζονται πολλά άλλα - βασιότερο είναι η ταπείνωση - για να καταλάβουμε τι είναι Εκκλησία, τι είναι Ορθοδοξία, τι είναι Θρησκεία. Οι παπικές αναλογίες, αναλογικότητες προτιμότερα, δεν μας χρειάζονται.
    Αυτά να πεις στο φίλο σου και να κόψει τις παρέες με τους σχεσίτες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να πεις ακόμη στο φίλο σου, cummulus, όπως και σε κάθε αποβλακωμένο νεοορθόδοξο σχεσίτη, ότι αρχή της Ορθοδοξίας είναι να θεολογεί βάσει του λόγου και Λόγου : Εν αρχή ην ο Λόγος, από εκεί εμείς κάνουμε θεολογία και οικοδομούμε τα της θρησκείας και πίστης μας.
      Αρχή δική μας δεν είναι ούτε η (αριθμιτική) σχέση, μήτε η (μαθηματική) αναλογία της παπικής εκτροπής, της προτεσταντικής διαστροφής, και της όπισθεν καλώς κρυπτόμενης εβραϊκής μυστικιστικής θεοσοφίας.

      Διαγραφή

Τα σχόλια εκφράζουν τη γνώμη ή άποψη του συντάκτη τους