Θάνατος κατ΄ εντολή του διαβόλου

Ναύπακτος, Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος

 Στη Μητρόπολη της Ναυπάκτου (περένθεση, συνήθως αποκαλούνται "ιερές", μάλλον όμως πρέπει να το ξανασκεφθούμε) υπάρχουν κάποια γεγονότα με την Ιερά Μονή Μεταμοσφώσεως του Σωτήρος. Δεν θα αναφερθώ στην αιτία της διαμάχης, αλλά στον οικείο μητροπολίτη κ. Ιερόθεο Βλάχο, πρόσωπο ιδιαιτέρως τιμώμενο από τους θεολογικούς και εκκλησιαστικούς κύκλους.
Στα θρησκευτικά μας βιβλία γράφεται ότι όπου υπάρχουν δικαιολογίες, εκεί εκζητείται το δίκαιον και όχι το φιλάνθρωπο, και όπως συνήθως συμβαίνει, το δίκαιον είναι με τους ισχυρούς, το δε φιλάνθρωπο με τους αδυνάτους. Αλλά ο μητροπολίτης Ναυπάκτου μας έχει δώσει δείγματα και της φιλανθρωπίας του, αν και ταράσσει τη Μητρόπολη στην οποία προΐσταται, και αυτά μας προκαλούν να γράψουμε τα κατωτέρω.

Δεν είναι μόνος του ο ταραξίας της Μητροπόλεως Ναυπάκτου, είναι και άλλοι. Πολλοί άλλοι  ταράσσουν και σπαράσσουν το λαό του Θεού. Μαθητής του π. Ρωμανίδη ο π. Ιερόθεος είναι ένας από τους συντάκτες του απαίσιου, κακόδοξου και αιρετικού πονήματος, "Εκκλησία και Μεταμοσχεύσεις". Εκδόθηκε από την Ειδική Συνοδική Επιτροπή επί της Βιοηθικής, αρχιερατεύοντος Χριστοδούλου, όπου και, μεταξύ πολλών άλλων, γράφει με περισσή τέχνη διγλωσσίας :

"Σεβόμαστε την επιθυμία των ασθενών εκείνων, που με τη λήψη μοσχευμάτων επιθυμούν να παρατείνουν τον χρόνο της βιολογικής τους ζωής, με την προϋπόθεση ότι θα συντελέσει στην πνευματική τους ολοκλήρωση και την επίτευξη του σκοπού της υπάρξεως".

Ακόμη και ο σοφότερος των Ιησουϊτών δεν θα έγραφε αυτά που μας λέει ο θρησκειομάχος νεοησυχαστής μητροπολίτης. Διότι τι μας λέει; Όσοι επιθυμούν να παρατείνουν το χρόνο της βιολογικής τους ζωής, ας λάβουν το σωτήριο μόσχευμα, με την προϋπόθεση ότι τούτο θα συντελέσει στην πνευματική τους ολοκλήρωση και επίτευξη του σκοπού της ύπαρξης. Ας ξεφορτωθούμε λοιπόν έγκαιρα τον ψυχορραγούντα "νεκρό" κατά τον εγκέφαλο, με την προϋπόθεση της δικής μας πνευματικής ολοκλήρωσης. Η επίτευξη του σκοπού της ύπαρξης, παρέχει άφεση αμαρτιών στη δολοφονία!

Αυτό μας λέει ο νεοησυχαστής μητροπολίτης, που διαφθείρει ανεπανόρθωτα και κακοποιεί βάναυσα, όσα προηγουμένως έχει γράψει για τον αγ. Γρηγόριο τον Παλαμά. Το χειρότερο, δεν καταλαβαίνει ότι αυτό ακριβώς έκανε και το ιερατείο της υποκρισίας, όταν έλαβε την απόφαση του "σταυρωθήτω".

Τέτοιους ποιμένες ακολουθεί δυστυχώς το ποίμνιο. Αντί να μαζεύονται όλοι έξω από τους ναούς, απαιτώντας την απομάκρυνση τοιούτων μητροπολιτών και επισκόπων, που τους οδηγούν όχι μόνο σε πνευματικό θάνατο, αλλά αφανισμό της έμμορφης αθανάτου ψυχής (παρένθεση,  και αυτού τούτου του σώματος, το οποίο αφθαρτοποιεί μόνο η πίστη στην εκ νεκρών Έγερση του Κυρίου ημών, είναι άλλωστε και ο μόνος "θανάτω θάνατον πατήσας"), προτιμούν να μένουν "εντός εκκλησίας". Όπου εις τύπον και τόπον Χριστού, ίστανται ποιμένες ευλογούντες την, με προϋπόθεση πνευματικής ολοκλήρωσης, δολοφονία αυτών και των αδελφών τους.

"Ο θάνατος τεθανάτωται και ημείς εζωοποιήθημεν". Ναι, αλλά πότε;

"7 οὐδεὶς γὰρ ἡμῶν ἑαυτῷ ζῆ καὶ οὐδεὶς ἑαυτῷ ἀποθνήσκει· 8 ἐάν τε γὰρ ζῶμεν, τῷ Κυρίῳ ζῶμεν, ἐάν τε ἀποθνήσκωμεν, τῷ Κυρίῳ ἀποθνήσκομεν. ἐάν τε οὖν ζῶμεν ἐάν τε ἀποθνήσκωμεν, τοῦ Κυρίου ἐσμέν".
Το χειρουργικό νυστέρι που μας αποθνήσκει πρόωρα - μας ζητούν οι δόλιοι και τη συνειδητή μας προσφορά με την αναφερθείσα προϋπόθεση - αφαιρώντας τα όργανά μας, δεν είναι του Κυρίου. Αυτός ο θάνατος είναι παλστογραφία του "θανάτου εν Κυρίω", είναι θάνατος κατ΄εντολή του διαβόλου, και ο μητροπολίτης Ναυπάκτου αυτή την φιλανθρωπία κομίζει στο ποίμνιο.