Η περιπέτεια του μαθήματος των Θρησκευτικών

Θρησκειολογική εκκλησία ALL TYPES

Θέλουν να κάνουν το μάθημα των Θρησκευτικών, στα Δημοτικά, τα Γυμνάσια, τα Λύκεια, θρησκειολογικό, από ομολογιακό που ήταν. Δεν γνωρίζω αν πράγματι ήταν ομολογιακό. Κάτι μου λέει ότι είχε διολισθήσει ανεπαισθήτως. Ο ομολογιακός χαρακτήρας είχε μεταπέσει σε κάτι από συνάφειες, κάτι από σχέσεις. Μάλλον, θα έλεγα, είχε γίνει σχεσιολογικό. Οι ψυχίατροι και οι ψυχολόγοι μας τονίζουν εδώ και χρόνια την αξία της σχέσης Από κοντά και οι ψυχοθεολόγοι, που δεν άργησαν να εμφανιστούν, αφού ζυμώθηκαν για τα καλά με τη θεολογία της σχέσης.

Εν πάση περιπτώσει, περίεργο φαίνεται και ακούγεται αυτό το "θρησκειολογικό", δοθέντος ότι έχουμε πλέον  μάθει καλώς ότι "η θρησκεία είναι νευροβιολογική νόσος" (π. Ι. Ρωμανίδης). Αν λοιπόν το μάθημα των Θρησκευτικών γίνει θρησκειολογικό, τότε τα παιδιά θα μαθαίνουν πώς να γίνονται "νευροβιολογικά" (sic) άρρωστα με κάποια από τις πολλές θρησκείες που θα μάθουν. Και, τότε,  θα κληθούν να συγκρίνουν τη νόσηση αυτή με την άλλη, δηλαδή, με τη θρησκειολογία της ορθόδοξης (: αγίας, καθολικής και αποστολικής) εκκλησίας. Η οποία, θα μας πουν, δεν είναι θρησκειολογία αλλά εκκλησιολογία. Μικρά τα γράμματα, σημειώνω, και όχι Κεφαλαία διότι :

Τη θρησκειολογική - μάλλον εκκλησιολογική - εκκλησία που διοικούν οι συγκαιρινοί σύμβουλοι και διακονούν οι προϊστάμενοι των συμβούλων, την έκοψαν, την έραψαν, και την έφεραν στα μέτρα τα δικά τους. Μέτρα για όλους τους τύπους (ALL TYPES) καινοτομίας και πάσης ανοησίας, μετά από τα ανοίγματα της αγάπης και της ελευθερίας του ανθρώπινου προσώπου, που αποφασίσθηκαν εδώ και αρκετά χρόνια.

Μας συνέστησαν να κάνουμε υπομονή, να μείνουμε στα κουρέλια που φοράγαμε, και αν το νέο ένδυμα, που μας ετοίμαζαν, δεν μας έκανε, τότε να αρχίσουμε να φωνάζουμε.

Και τώρα φωνάζουμε. Αλλά καθώς μείναμε γυμνοί - βεβαίως δεν είμαστε, αλλά έτσι λένε αυτοί  - έρχονται με τις "ζουρλομανδίες", μας τις φοράνε με το ζόρι, και μας κλείνουν στα Ψυχιατρεία κατόπιν εντολής του Γενικού Εισαγγελέα, έδρα του οποίου είναι το Φανάρι στο Βόσπορο. Εκεί, μας λένε, είσαστε ελεύθεροι να κάνετε τα δικά σας μαθήματα, ή αν σας αρέσει, ασχοληθείτε με το ιντερνέτ.