 |
| Η κυρία βγήκε στο παράθυρο να αγοράσει από πλανόδιο πωλητή το βιβλίο |
Σε μια άκρως επιμελημένη και προσεκτικά διατυπωμένη δημοσιογραφική συνέντευξη (σ.σ. αγνοώ την προέλευση, η αναδημοσίευση όθεν παραπέμπει ο αστερίσκος *) αγιορείτης μοναχός ονόματι Αββακούμ, συγγραφέας του βιβλίου που έχει τίτλο τον τίτλο της η παρούσα ανάρτηση, μας λέει μεταξύ άλλων τα ακόλουθα :
"Η Εκκλησία να αποκηρύξει επίσημα τις θρησκευτικές πεποιθήσεις της Χρυσής Αυγής ως αίρεσης ή σέχτας. Οι λαοί δεν διαλύθηκαν ποτέ για οικονομικούς λόγους, αλλά κατέρρευσαν ή αφανίστηκαν όταν έχασαν την ψυχή τους" (μοναχός Αββακούμ, συγγραφέας, αγιορείτης)
Ο αναγνώστης ίσως κάνει το λάθος να με θεωρήσει απολογητή της Χρυσής Αυγής. Δηλώνω ότι δεν είμαι. Απλά θέλω να σχολιάσω τι αποφεύγει να μας πει ο μοναχός Αββακούμ, αγιορείτης, ενδεχομένως και ο δημοσιογράφος, που αμέλησε εύστροφα να θέσει ερώτημα, παίρνοντας αφορμή από το παραπάνω εδάφιο της συνέντευξης. Ερωτώ λοιπόν :
Η εκκλησία να αποκηρύξει τις θρησκευτικές πεποιθήσεις της Χρυσής Αυγής, σωστά, αλλά με όλες αυτές τις πεποιθήσεις που ήρθαμε στο σημερινό κατάντημα - ξέρουμε φυσικά τι προέλευση είχαν - τι να κάνει; Να τηρήσει αιδήμονα σιωπή; Και τι έκανε όλα αυτά τα χρόνια η εκκλησία; Κομπάρσος της πολιτειοκρατίας δεν ήταν; Ή μήπως μόνο η Χρυσή Αυγή είναι ναζιστική, ενώ όλοι αυτοί, που επί σειρά ετών μοχθούσαν να μας βάλουν στην κρεατομηχανή του "παγκόσμιου χωριού" και να μας "κάνουν πολίτες της γης", δεν είναι;
Τι έχει να μας πει και για τον ηγέτη του Φαναρίου; Ο οποίος πρωτοστατεί στην προσπάθεια εμπέδωσης του ενός θεού για όλους; Είναι ολοκληρωτικής, άρα φασιστικής και ναζιστικής, έμπνευσης αυτή η "ντιρεκτίβα" που ακολουθεί ή δεν είναι;
Όποιος είναι αντίθετος αυτής της οδηγίας, την οποία ακολουθεί πιστά, είναι φονταμενταλιστής και τώρα, τον ονομάζουν νεοναζί. Φύγαμε από τους ταλιμπάν και πιάσαμε τους φασίστες.
Τέλος, για να μη γράφω πολλά, θα ήθελα να πω στον μοναχό Αββακούμ ότι "οι λαοί δεν διαλύθηκαν ποτέ για οικονομικούς λόγους, αλλά κατέρρευσαν ή αφανίστηκαν όταν έχασαν την ψυχή τους" και την ψυχή μας, εμείς τη χάσαμε - όχι όλοι βέβαια - εδώ και καμιά εκατοστή χρόνια. Βουτηχτήκαμε για τα καλά στο ψέμα και από τότε, τραγωδία στην τραγωδία έχουμε.
Ήταν τότε, που ναυάγησε η Κοινωνία των Εθνών, αλλά αναστήθηκε με τον ΟΗΕ και την πατερίτσα του Παγκόσμιου Συμβουλίου Εκκλησιών.
Δεν μου φαίνεται λοιπόν ότι η Χρυσή Αυγή έχει πάρει εντολή να διαλύσει το Χρυσό Σκότος, που έχει εγκατασταθεί μόνιμα πάνω στη χώρα μας και στον πλανήτη όλο. Αν μπορέσει να το κάνει μόνο για εμάς θα της αξίζουν συγχαρητήρια.
(*) http://klassikoperiptosi.blogspot.gr/2013/03/blog-post_645.html
@ Μοναχός Αββακούμ : Η Εκκλησία να αποκηρύξει επίσημα τις θρησκευτικές πεποιθήσεις της Χρυσής Αυγής ως αίρεσης ή σέχτας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μπορούσε ο μοναχός Αββακούκ να μας πληροφορήσει πότε αυτός αποκήρυξε ονομαστικώς τους προδότες οικουμενιστές, και ποιούς μνημονεύει;
Πότε διαμαρτυρήθηκε για τις αισχρότητες των προϊσταμένων του εις βάρος της ιστορικής μονής Εσφιγμένου;
Εν Χριστώ,
Κων/νος Αργυρακόπουλος(Silver)
Μόντρεαλ Καναδά.
Αγαπητέ Κωνσταντίνε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ που αναπληρώνεις πάντα τα ελλείποντα. Από το 1924 και μετά κολυμπάμε στην υποκρισία και στο ψέμμα. Η διοικούσα Ιεραρχία της Εκκλησίας (την έκαναν εκκλησία) αποφεύγει συστηματικά την αλήθεια και αυτό δεν αντέχεται. Τουλάχιστο εγώ δεν το αντέχω. Ότι η καινοτομία δεν είναι ζήτημα δογματικό, μας λένε, αλλά είναι. Τη Μία Εκκλησία την έκαναν δύο, άλλοι να εορτάζουν κατά την Παράδοση και έτεροι εκσυγχρονιστικά, νεοτερικά και μοντέρνα. Α, ναι, έχουμε και το Άγιον Όρος, το οποίο κρατεί τις Παραδόσεις. Για να πηγαίνουν οι εκσυγχρονισμένοι να κάνουν Χριστούγεννα, Φώτα, Ευαγγελισμό, Δεκαπενταύγουστο με το Παλαιό, έχοντας κάνει και με το νέο. Ο καλός μύλος τα αλέθει όλα.
Τώρα θα μας πουν ότι και οι μεταμοσχεύσεις δεν είναι δογματικό θέμα. Και όμως, είναι. Κάτι σχετικό έχω γράψει,ελάχιστοι όμως το αναδημοσίευσαν. Βλέπεις τι κακό κάνουν όσοι απορρίπτουν την (τις) καινοτομία;
Αυτά αγαπητέ Κωνσταντίνε.
Ο χρήστης Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο στην ανάρτηση ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΧ, διάβαζα το σχόλιο σου, και όλα καλά ως το σημείο με τον Πατριάρχη!
Άρχισες πάλι τις ΓΟΧιές σου;
Πάλι ο Πατριάρχης; Έχει καταντήσει η υπόθεσή σαν το ανέκδοτο με τα σκουλήκια.. "Τα οποία σκουλήκια...."
Ενώ ξεκινάς καλά, μετά γίνεσαι προβλέψιμος!
Καλά είσαι εδώ με την Κλασσικοπερίπτωση, αυτός έχει μανία με τη ΧΑ, εσύ με τους ΓΟΧ.
"... διάβαζα το σχόλιο σου, και όλα καλά ως το σημείο με τον Πατριάρχη! Άρχισες πάλι τις ΓΟΧιές σου; Πάλι ο Πατριάρχης;"
ΑπάντησηΔιαγραφήKX
Δηλαδή, όλα καλά με τον οικουμενικό Βαρθολομαίο; Αυτός δεν παίζει το νεοταξικό πόκερ με τη σημαδεμένη τράπουλα; Οι άλλοτε λεγόμενοι ταλιμπάν, και σήμερα ναζί και φασίστες, φταίνε επειδή μας λένε να μην παίζουμε (εν ου παικτοίς) με σημαδεμένα χαρτιά;
Άντε λοιπόν, τρισκατάρατοι οι ΓΟΧ, σχισματικοί, αιρετικοί και σχισματοαιρετικοί. Εκτός εκκλησίας και μέσα στο μαντρί να μας φυλάει ο λύκος.
Αυτά εκτός χρυσαυγής, να εξηγούμαστε
Ο χρήστης Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο στην ανάρτηση ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚυπριανός Χριστοδουλίδης
Ίσως κάνει ένας το λάθος να με θεωρήσει απολογητή της Χρυσής Αυγής. Δηλώνω ότι δεν είμαι.
XAXAXAXAXAXAXAXAXA!!!!! KAΛΟ!!!!!!!
Αντί να γελάς, θα ήταν καλύτερα να κλαις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ απάτη του μαρξιστικού ανθρωπισμού
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμος έγραψε ...
"Οι πραγματικοί ποιμένες δεν πρέπει να φροντίζουν για τους λύκους που εμφανίζονται όπως είναι, αλλά και για τους λύκους που εμφανίζονται ως πρόβατα"
ΚΧ
Ο λύκος που εμφανίζεται όπως είναι, λέγεται χρυσαυγή. Υπάρχει πληθώρα υλικού προς απόδειξη. Άρα, ουδέν πρόβλημα.
Τι γίνεται όμως με τους (τον) λύκους που δεν φαίνονται; Ή μήπως ο μαρξισμός έπαψε να είναι λύκος και έγινε τώρα αρνάκι; Μάλλον, όμως, έγινε (Εκκλησία και Αριστερά σε Διάλογο).
Ο υπ΄ αυτού κηρυττόμενος ανθρωπισμός εξαπατά. Διότι διατείνεται πως ενδιαφέρεται για την ανθρωπιά του ανθρώπου. Ποτέ δεν μας είπε ότι τον ενδιαφέρει να διδάξει πολιτικά την ανθρωπιά του Θεού. Την ανθρωπιά του Θεού, που καταδέχτηκε να γίνει άνθρωπος, δεν την ακούσαμε μέχρι τώρα από τους γνήσιους θεωρητικούς του μαρξισμού. Τα ανακατέμματα του χριστιανομαρξισμού είναι άλλη φαιδρά ιστορία.
Το σταθερό μοτίβο του μαρξιστικού ανθρωπισμού και της σοσιαλιστικής φιλάδελφης καπηλείας παραδέρνει ακόμη στον διαλεκτικό υλισμό, την πάλη των τάξεων, και τη διαρκή επανάσταση, αφού αυτό διδάσκει η Ιστορία : Θέση, αντίθεση, σύνθεση και νικητής η αποσύνθεση.
Έχουμε βέβαια, θα ισχυριστούν μερικοί, τα παραδείγματα της Βενεζουέλας και της Κούβας. Σύμφωνοι. Μένει όμως να δούμε τη συνέχεια, η οποία θα είναι, αν υποθέσουμε ότι βρεθούν μιμητές, προς δόξαν του Μαρξ. Αυτό είναι σίγουρο. Λίαν απίθανο να δούμε να δοξάζεται εκείνος που είπε : Δεν θέλω να με υπηρετείε, αλλά να σας υπηρετώ.
Στερημένος από πνεύμα - όχι το οποιοδήποτε - ο μαρξιστικός ανθρωπισμός δεν διαφέρει σε τίποτα από τον καπιταλιστικό του αντίπαλο. Ο μεν πρώτος ισχυρίζεται ότι τον αφορά το λαϊκό παραγωγικό κεφάλαιο, ο δεύτερος το ιδιωτικό. Και οι δυο αντίπαλοι για το κεφάλαιο πολεμούν, το οποίο διαχειρίζεται μια χούφτα ιδιώτες ένθεν κακείθεν. Ή μήπως όχι; Το εργατικό παραγωγικό κεφάλαιο της πρώην USSR και νυν Ένωσης Δημοκρατιών ή όπως αλλιώς λέγεται, και της Κίνας, ποιοι το διαχειρίζονται; Οι εργάτες ή μια ομάδα από "ειδικούς εμπειρογνώμονες" ιδιώτες;