Η λεκάνη της Μεσογείου, οι Γερμανοί και η Αφροδίτη

Ο υψωμένος μεσαίος δάκτυλος, ίσως, υπενθυμίζει κάτι στους Γερμανούς, όχι σε μας

Αν η ενεργειακά ετερόνομη και αδύναμη Ευρώπη, όπου οικονομικά ηγεμονεύει η Γερμανία, καταλάβει ότι ο ρόλος της δεν είναι όπως αυτός της Τουρκίας, που καλείται να ισορροπεί την πλάστιγγα μεταξύ Ανατολής και Δύσης, θα ήταν χρήσιμο να αναλάβει η ίδια αυτό το ρόλο και όχι να περιμένει να της τον αναθέτουν οι ενεργειακά αυτόνομοι υπερατλαντικοί - ή άλλοι -εταίροι της, με τους οποίους, υποθέτουμε, έλυσε τις παλιές διαφορές. Η Ευρώπη των Γερμανών και των Γάλλων είναι, και πάντα θα είναι, ενεργειακά εξαρτημένη.

Ας φροντίσει λοιπόν να κάνει τις συμμαχίες της με τους γείτονες που έχει, χωρίς να διεκδικεί ηγετικό και ηγεμονικό ρόλο στην Ευρώπη, τώρα που τις δίνεται η δυνατότητα με τα κοιτάσματα ενέργειας που βρίσκονται θαμμένα στη λεκάνη της Μεσογείου. Οι ιδιοκτήτες της "λεκάνης" αυτής καλό θα ήταν να μην αντιμετωπίζονται με τον μεσαίο δάκτυλο της χειρός υψωμένο. Να αντιμετωπίζονται με ισονομία, προπαντός δημοκρατικά, και με λιγότερη την αλαζονεία του νόμου και της τάξης.

Αν αυτό το καταλάβουν, τότε οπωσδήποτε δεν θα δίνουν την ευκαιρία σε άλλους καλοθελητές - δεν θα τους κατονομάσουμε - να ανάβουν τα φιτίλια στην εύφλεκτη περιοχή τη "λεκάνης". Το έργο το είδαμε, παίχθηκε δυο φορές, και οι πρωταγωνιστές Γερμανοί βγήκαν χαμένοι. Αν συνεχίσουν, όπως συνεχίζουν, πάλι τα ίδια θα πάθουν, ο υψωμένος δάκτυλος της Αφροδίτης, ίσως, τους το υπενθυμίσει..