Οι παλαιοημερολογίτικες σέκτες και ο εκσυγχρονιστής φιλόσοφος των δοκιμίων πολιτικής θεολογίας

Γράφει ο εκσυγχρονιστής φιλόσοφος των ημερών, που ανακατεύει τη θεολογία με τη φιλοσοφία και συγγράφει δοκίμια πολιτικής θεολογίας και, μεταξύ άλλων, "αλφαβητάριο πίστεως" :

"Η ελλαδική κοινωνία έχει μπροστά της καινούργια σισύφεια ανηφόρα. Ο κ. Τσίπρας είναι σαφώς ευφυέστερος των «αναστημάτων» που η δεινή πραγματικότητα ξέβρασε στον «πάγκο» (...) Αν ο κ. Τσίπρας φιλοδοξεί να είναι πολιτικός αρχηγός και όχι κομματάρχης σε παλαιοημερολογίτικες σέκτες, αν πιστεύει στον σημερινό ρεαλισμό μιας κοινωνιοκεντρικής ελληνικής Αριστεράς, δεν έχει παρά να συγκροτήσει και να ανακοινώσει, τώρα, τους επιτελείς του"

Ώστε αυτό είναι το πρόβλημα του αρθρογράφου με τον κ. Τσίπρα, τον ευφυέστερο των "αναστημάτων"; Εμείς πάντως τα εισαγωγικά δεν θα τα βάζαμε μόνο στο "ανάστημα", θα τα βάζαμε και στο "ευφυέστερος". Για να είμαστε δε ακόμη συνεπέστεροι στη γραφή του λόγου μας, θα αποφεύγαμε τις παλαιοημερολογίτικες σέκτες (σημ. εδώ θα ταίριαζαν, έστω, τα εισαγωγικά, αλλά ο εκσυγχρονιστής - και χριστιανομαρξιστής - φιλόσοφος τα παραλείπει).

Είναι τόσον μύωψ ο αρθρογράφος, ώστε δεν βλέπει - μάλλον κάνει τον ανήξερο - ποιοι ευθύνονται για τις παλαιοημερολογιτικές σέκτες. Τα σπιθαμιαία αναστήματα (παρένθεση, εδώ δεν χρειάζονται τα εισαγωγικά) και οι ευφυείς βλάκες τύπου κ. Τσίπρα είναι υπεύθυνοι γι΄ αυτό. Αλλά τι να του πει κανείς, όταν είναι ανίκανος να καταλάβει ότι ο χριστιανομαρξισμός, κατ΄ άλλους και χριστιανοσοσιαλισμός, είναι ο καλύτερος εξολοθρευτής και πλαστογράφος της Χριστιανοσύνης. Ξεπερνά ακόμη κι αυτόν τον πάπα, την αγαπολογία του οποίου χρησιμοποιεί ο νεοταξικός Δούρειος Ίππος έχοντας βρει το πρόσφορο έδαφος του συναισθηματικού κενού. Βρήκαμε την αιτία της μαζικής ιδεοψυχαναγκαστικής μας νεύρωσης : Η θρησκεία είναι νευροβιολογική ασθένεια!!! Έξω, λοιπόν, η θρησκεία και μέσα η εκκλησία. Να την χαίρεται.

Εμείς όμως δεν χαιρόμαστε. Επειδή οι πολιτικές σέκτες, παρέα με τις "παλαιοημερολογίτικες" (sic), έφτιαξαν την πολιτική μας "χαβούζα", εντός της οποίας επιπλέει ο οραματιστής αρθρογράφος της κοινωνικοκεντρικής ελληνικής αριστεράς, όπως την αποκαλεί, δρέποντας παλαμάκια.

Υστερόγραφο
Ευχαριστώ τον ανώνυμο αναγνώστη της ιστοσελίδας αυτής