Η επανεμφάνιση του αρειανισμού

Δεν μας έφθαναν όσα έχουμε, ήρθαν τώρα και οι "αντινικαιϊκοί", δηλαδή κάτι σαν τους "αντιχαλκηδόνιους". Οι τελευταίοι δεν δέχονται την Οικουμενική Σύνοδο της Χαλκηδόνος, οι πρώτοι δεν δέχονται, τώρα, τη Σύνοδο της Νικαίας.
Αν και θα έπρεπε να ονομάζονται Αρειανοί, προτιμούν, κατά τάς υποδείξεις, την τακτική να αλλάζουν τις ονομασίες, ώστε να μην καταλαβαίνει ο - συνήθως αδαής και εντελώς ακατήχητος - αναγνώστης περί τίνος ακριβώς πρόκειται. Δηλαδή, ότι πρόκειται για κατεγνωσμένη εδώ και αιώνες αίρεση.

Με βάση αυτά διεξήχθη ένας διάλογος στην ιστοσελίδα αυτή και σας τον παρουσιάζω ως αυτοτελή ανάρτηση. Αν θέλετε, μπορείτε να τον διαβάσετε στον δεσμό που ακολουθεί   http://kyprianoscy.blogspot.gr/2013/08/blog-post_16.html . Εκεί, ο τίτλος της ανάρτησης είναι "Οι έχοντες την ευθύνη των γραφομένων τους". Εδώ, "Η επανεμφάνιση του αρειανισμού". 
Ιδού λοιπόν τι γράφουν οι απόγονοι του Αρείου και, σημειωτέον, αγωνιζόμενοι κατά του παπισμού, του προτεσταντισμού και του σιωνισμού. Σωστά λένε "αν έχεις τέτοιους φίλους, τι τους θέλεις τους εχθρούς".

Μ - Επανέρχομαι,διότι στο μεταξύ μόλις έμαθα μια ευαγγελική περικοπή που με συγκλόνισε : Λέγει ο Ιησούς Χριστός :« ο πατήρ μου μείζων μού εστι» (Ιωαν.14.28). Aν διάβαζα από κάποιον θεολόγο ότι ο Πατήρ είναι μείζων του Υιού, θα τον κατακεραύνωνα για κρυπτοαρειανίζοντα. Τώρα που διαβάζω ότι το λέει ο Χριστός,συγκλονίστηκα. Και κλονίστηκε η εμπιστοσύνη μου στις αποφάσεις της Α' Οικουμενικής Συνόδου.

Χ-  Καλό είναι, συμβουλευτικά το γράφω αυτό, αν δεν γνωρίζουμε κάτι το αυστηρά θεολογικό, να ρωτάμε πριν αποφασίσουμε εμείς να γνωμοδοτήσουμε ή αποφανθούμε θεολογικά. Διότι αυτό που γράψατε ουδόλως ευσταθεί, δηλαδή, "τώρα που διαβάζω (: ο πατήρ μου μείζων μού εστι) ότι το λέει ο Χριστός,συγκλονίστηκα. Και κλονίστηκε η εμπιστοσύνη μου στις αποφάσεις της Α' Οικουμενικής Συνόδου."

Τι θα λέγατε όμως, όταν αλλού, στο Κατά Ιωάννην ιδ΄ πάλι, ο Κύριος απαντά : 8 Λέγει αὐτῷ Φίλιππος· Κύριε, δεῖξον ἡμῖν τὸν πατέρα καὶ ἀρκεῖ ἡμῖν. 9 λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Τοσούτον χρόνον μεθ' ὑμῶν εἰμι, καὶ οὐκ ἔγνωκάς με, Φίλιππε; ὁ ἑωρακὼς ἐμὲ ἑώρακε τὸν πατέρα· καὶ πῶς σὺ λέγεις, δεῖξον ἡμῖν τὸν πατέρα;
Κατά τους πατέρες της Εκκλησίας (και των Οικουμενικών Συνόδων σημειωτέον) στην καθ΄ υπόσταση ένωση - ασυγχύτως και ατρέπτως - των δυο φύσεων εν Χριστώ, δηλαδή της θείας (θεότητα) και της ανθρώπινης (ανθρωπότητα), ο Κύριος είναι ίσος προς τον πατέρα κατά την θεότητα, ελάσσων δε του πατρός κατά την ανθρωπότητα.

Στην περικοπή ιδ΄ 28 του κατά Ιωάννη Ευαγγελίου, δηλώνει ο Κύριος την κατά την ανθρωπότητα φύση του. Εναπόκειται στον καθένα μας να αξιωθούμε και της κατά Χάριν κοινωνίας μας ("διὰ τούτων γένησθε θείας κοινωνοὶ φύσεως" 2Πτ α΄ 4) με τον άγιο τριαδικό Θεό.

Μ - Απορρίπτω την ερμηνεία ότι ο στίχος δείχνει ότι ο Υιός είναι ίσος με τον Πατέρα ως προς τη θεότητά του και ελάσσων ως προς την ανθρωπότητά του. Είναι σαν να λες ότι ο Θεός έγινε ελάσσων του εαυτού του, επειδή αποφάσισε να σαρκωθεί και να γίνει άνθρωπος!

Χ - Φαίνεται, δεν έχετε ποτέ ακούσει, ούτε και διαβάσει, ότι ο άγιος Θεός «ἑαυτὸν ἐκένωσε μορφήν δούλου λαβών».


Παρένθεση. Το πλήρες εδάφιο - εκ του αποσπάσματος - της Επιστολής προς Φιλιππησίους β΄ κεφάλαιο είναι: «5 τοῦτο φρονείσθω ἐν ὑμῖν ὃ καὶ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, 6 ὃς ἐν μορφῇ Θεοῦ ὑπάρχων οὐχ ἁρπαγμὸν ἡγήσατο τὸ εἶναι ἴσα Θεῷ, 7 ἀλλ' ἑαυτὸν ἐκένωσε μορφὴν δούλου λαβών, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος, 8 καὶ σχήματι εὑρεθεὶς ὡς ἄνθρωπος ἐταπείνωσεν ἑαυτὸν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δὲ σταυροῦ».

για το λόγο αυτό ο Άρειος ισχυριζόταν ότι ο Κύριος δεν ήταν ομοούσιος προς τον πατέρα, αλλά ομοιούσιος, δηλαδή κατώτερος (κτίσμα). Άλλοι συνέχισαν και συνεχίζουν το έργο του γράφοντας παρεμφερή με τα δικά σας γράμματα (: Ήταν ένας μεγάλος φιλόσοφος και άλλες ανοησίες) με αποκορύφωμα το "υπερορθοδοξία ή θάνατος".


Ως προς τα υπόλοιπα δικά σας: "Γι' αυτό προσδοκώ ότι επόμενη Οικουμενική Σύνοδος θα ακυρώσει την Α' Οικουμενική Σύνοδο και όποια άλλη χρειαστεί,ώστε να καθιερωθεί το δόγμα ότι ο Θεός είναι Ένας,ο Πατήρ,ότι το Πνεύμα του είναι το Άγιο Πνεύμα, και ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ομοιοούσιος τω Πατρί,όχι ομοούσιος,όχι Θεός".

Σχόλια δικά μου επ΄ αυτού δεν χρειάζονται. Μην έχετε όμως την πεποίθηση ότι ακολουθείτε το Δόγμα της Ορθόδοξης Χριστιανοσύνης.

Αλλά και αυτό : "Επίσης να αναφέρω ότι δεν υπάρχει πουθενά στην Καινή Διαθήκη φράση που ρητά να δηλώνει ότι ο Χριστός είναι άναρχος, υπάρξας, γεννηθείς προ πάντων των αιώνων. Ό,τι πιο προωθημένο που  αναφέρεται σχετικά στην Καινή Διαθήκη έχει την έννοια ότι η αρχή του Χριστού ήταν προ της αρχής πάσης κτίσεως".

Θα σας πληροφορήσω ότι πλανάσθε πλάνην οικτρά. Τούτο φαίνεται εκ του ότι λέτε "δεν υπάρχει πουθενά στην Καινή Διαθήκη φράση που ρητά να δηλώνει ότι ο Χριστός είναι άναρχος, υπάρξας, γεννηθείς προ πάντων των αιώνων", από την άλλη όμως δεχόσαστε "το πιο προωθημένο που αναφέρεται σχετικά στην Καινή Διαθήκη". Δηλαδή, δεχόσαστε και το "ρητά", αλλά και το "προωθημένα", δίνοντάς μας την εξήγηση "ότι η αρχή του Χριστού ήταν προ της αρχής πάσης κτίσεως"!

Έξοχα! Πείτε μας, λοιπόν, τι σημαίνει αυτό το "η αρχή προ της αρχής πάσης κτίσεως"; Μήπως είναι το του Απ. Παύλου στην προς Εβραίους - αρυόμενο εκ της Π. Διαθήκης - 5 τίνι γὰρ εἶπέ ποτε τῶν ἀγγέλων· υἱός μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε; καὶ πάλιν· ἐγὼ ἔσομαι αὐτῷ εἰς πατέρα, καὶ αὐτὸς ἔσται μοι εἰς υἱόν; (*)

Υποθέτω, δεν θα εύχεστε μαζί με την κατάργηση της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου - και όσων άλλων δεν μας αρέσουν - να καταργήσουμε και τον Απ. Παύλο.

Παραλείπω, τέλος, διότι δεν χρειάζεται, να αναφερθώ στα "ρητά" της Κ. Διαθήκης, όπου εμφαίνεται ότι ο Κύριος είναι άναρχος, γεννηθείς προ πάντων των αιώνων και "αεί ων, ωσαύτως ων" (: Σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἀνέκφραστος, ἀπερινόητος, ἀόρατος, ἀκατάληπτος, ἀεὶ ὤν, ὡσαύτως ὤν, σὺ καὶ ὁ μονογενής σου Υἱὸς καὶ τὸ Πνεῦμά σου τὸ Ἅγιον, από την Θεία Λειτουργία του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου).

(*) Υπόμνημα στίχου 5, Κεφ. α΄, της Προς Εβραίους : Ψ.β΄7, 2Βσ.ζ΄14, 1Πρ.ιζ΄13, Εβ.ε΄5. Πρ.ιγ'33, 2Κρ.ς΄18.

Μ - Όμως ο Πατήρ υπήρχε μόνος του άπειρο χρόνο πριν γεννήσει τον Χριστό.

Χ - Και πώς τότε λέγει ο πατήρ, χρησιμοποιώντας πληθυντικό αριθμό και όχι ενικό, «καὶ εἶπεν ὁ θεός ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ' εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ' ὁμοίωσιν» (Γεν. 1,26);

1 Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος. 2 Οὗτος ἦν ἐν ἀρχῇ πρὸς τὸν Θεόν. 3 πάντα δι' αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἕν ὃ γέγονεν. 4 ἐν αὐτῷ ζωὴ ἦν, καὶ ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων. (Ιν. α΄)

Μ - Το αν ο αυτοκράτορας πέρασε μερικά εκτός Καινής Διαθήκης στην Α' Οικουμενική Σύνοδο σε βαθμό να χρήζει αυτή ακύρωσης, αυτό μπορεί να το κρίνει μια μελλοντική Οικουμενική Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Μέχρι τότε υποστηρίζω το ομοούσιο,και το άναρχο,κρατώντας τις προσωπικές ενστάσεις μου ότι η Καινή Διαθήκη μου φαίνεται ότι συνηγορεί υπέρ του ομοιοούσιου και του μη άναρχου,του απλώς προ πάσης κτίσεως.
Παραθέτω χωρίο που υπάρχει το ίδιο τρεις φορές, σε τρία διαφορετικά βιβλία της Καινής Διαθήκης και συμπτωματικώς με τους ίδιους αριθμούς κεφαλαίου και στίχου : «Ευλογητός ο Θεός και πατήρ τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού,...» (Β'Κορ 1.3,και Εφεσ.1.3 ,και Α'Πετρ 1.3)

Χ - Όταν τα έγραφε αυτά ο Απ. Παύλος υπήρχαν, όπως και τώρα, πολλοί "θεοί των εθνών". Σε ποιο θεό αναφέρεται το διευκρινίζει με το "και πατήρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού". Περαιτέρω, αν το ερευνήσετε, θα καταλάβετε ότι εμείς οι Χριστιανοί και Ορθόδοξοι, όταν αναφερόμαστε σε θεό - είναι έννοια γενικότερη - εννοούμε τον άγιο τριαδικό Θεό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο Υιός είναι υποδεέστερος (κατά την θεότητα) του Πατρός ή του Αγίου Πνεύματος. Αναφερόμενοι περί Θεού ομολογούμε "τριάδα ομοούσιο και αχώριστο", φραστικά δε και κατά τάξιν, αφού ο δικός μας λόγος από κάπου αρχίζει και κάπου τελειώνει, πρωτίστως μιλούμε για Θεό Πατέρα, έπειτα για Θεό Υιό και Λόγο, τέλος δε για Θεό Πνεύμα Άγιον .


Τα κατωτέρω εδάφια εκ του Κατά Ιωάννην Ευαγγελίου :

26 ὁ δὲ παράκλητος, τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ὃ πέμψει ὁ πατὴρ ἐν τῷ ὀνόματί μου, ἐκεῖνος ὑμᾶς διδάξει πάντα καὶ ὑπομνήσει ὑμᾶς πάντα ἃ εἶπον ὑμῖν.(ιδ΄)

26 ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ παράκλητος ὃν ἐγὼ πέμψω ὑμῖν παρὰ τοῦ πατρός, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὃ παρὰ τοῦ πατρὸς ἐκπορεύεται, ἐκεῖνος μαρτυρήσει περὶ ἐμοῦ· (ιε΄)

12 Ἔτι πολλὰ ἔχω λέγειν ὑμῖν, ἀλλ' οὐ δύνασθε βαστάζειν ἄρτι. 13 ὅταν δὲ ἔλθῃ ἐκεῖνος, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁδηγήσει ὑμᾶς εἰς πάσαν τὴν ἀλήθειαν· οὐ γὰρ λαλήσει ἀφ' ἑαυτοῦ, ἀλλ' ὅσα ἂν ἀκούσει λαλήσει, καὶ τὰ ἐρχόμενα ἀναγγελεῖ ὑμῖν. 14 ἐκεῖνος ἐμὲ δοξάσει, ὅτι ἐκ τοῦ ἐμοῦ λήψεται καὶ ἀναγγελεῖ ὑμῖν. 15 πάντα ὅσα ἔχει ὁ πατὴρ ἐμά ἐστι· διὰ τοῦτο εἶπον ὅτι ἐκ τοῦ ἐμοῦ λήψεται καὶ ἀναγγελεῖ ὑμῖν. (ιστ΄)

Με βάση αυτά, και άλλα, συντάχθηκε από την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο και τις επακολουθούσες, το Σύμβολο Πίστεως. Όποιος τις απορρίπτει ή περιμένει κάποια άλλη νέα, η οποία θα καταργήσει ή βελτιώσει τα θεσπίσματα, αφορίζεται. Αν δεν το γνωρίζει, καλό είναι να το μάθει, για να μην καμαρώνει ότι, τάχα, κάνει πόλεμο κατά των αιρετικών και των σιωνιστών. Προτεστάντες και παπικοί, τυγχάνουν αμφότεροι εν γνώσει ή ανεπίγνωστα σιωνιστές. Στόχο έχουν να καταργήσουν τις Οικουμενικές Συνόδους, δηλαδή, όσα δια του αγίου Πνεύματος λαλήθηκαν, αφού ακούστηκαν, και τα ερχόμενα αναγγέλθηκαν : "οὐ γὰρ λαλήσει ἀφ' ἑαυτοῦ, ἀλλ' ὅσα ἂν ἀκούσει λαλήσει, καὶ τὰ ἐρχόμενα ἀναγγελεῖ ὑμῖν".

Μ - Ο σιωνισμός ήταν πίσω από τους αυτοκράτορες, για να περάσει,ασύμβατα και αντίθετα προς την Καινή Διαθήκη,στις Οικουμενικες Συνόδους. Προβλέπω ότι θα ακυρωθούν από μελλοντική Οικουμενική.Όταν κάποιος είναι ασύμβατος έως αντίθετος στην Καινή Διαθήκη,δεν κρατάει αιώνια Και η αχιλλεία πτέρνα του είναι ότι δεν μπορεί να μεταλλάξει το κείμενο της Καινής Διαθήκης, να αφαιρέσει φράσεις από αυτό,ή να του προσθέσει φράσεις,μόνο προσπαθεί να την παρερμηνεύσει με τεχνάσματα και αλχημείες. Όπως, ότι ο Υιός είναι άναρχος και παντογνώστης και ομοούσιος τω Πατρί,και Θεός,και όχι μόνο ομοιούσιος. Ο σιωνισμός θέλει να έχουν οι Χριστιανοί τον «Εβραίο Ιησού από την Ναζαρέτ» Θεό. Ο αγώνας κατά του τριαδικού δόγματος είναι αγώνας και κατά του σιωνισμού. Αν κάνω λάθος σ' αυτό,θα ξαναποκτήσω προσωπική γνώμη σύμφωνη με αυτή των Νικαιανών.

Χ - Θα επικαλεσθώ τω του Ποντίου Πιλάτου "ό γέγραφα, γέγραφα" (: 21 ἔλεγον οὖν τῷ Πιλάτῳ οἱ ἀρχιερεῖς τῶν Ἰουδαίων· Μὴ γράφε, ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων, ἀλλ' ὅτι ἐκεῖνος εἶπε, βασιλεύς εἰμι τῶν Ἰουδαίων. 22 ἀπεκρίθη ὁ Πιλᾶτος· Ὃ γέγραφα, γέγραφα. (ιθ΄)

Και σε παρένθεση, οποίον μέγεθος δολιότητας του Φαρισαϊκού ιερατείου! Ζητούσαν από τον Πιλάτο να σβήσει την επιγραφή αυτή και να γράψει το "εκείνος είπε". Αλλά σωστά τους απάντησε ο Πιλάτος, διότι δεν σταυρώνουμε όποιον λέει ότι είναι βασιλιάς, δηλαδή, όποιον λέει την άποψή του, όπως θα λέγαμε σήμερα. Στο φρενοκομείο τον στέλνουμε και όχι στο εκτελεστικό απόσπασμα.

Είναι πασιφανές πόσο ηλίθιο ήταν - εξακολουθεί να είναι - το ιερατείο των Εβραίων-και σιωνιστών γενικότερα. Τώρα ακολουθεί άλλη τακτική, την τακτική της φίμωσης ή της αδιαφορίας, προς δόξαν της ψευτοδημοκρατίας και του "έκαστος έχει την άποψή του". Όποιος όμως τολμήσει να μην εφαρμόσει την "άποψη" (σημ. δεν πρόκειται περί άποψης, αλλά υποβολιμαίας επιταγής) του ιερατείου, τότε θα ακούσει το "οὐκ εἶ φίλος τοῦ Καίσαρος" και αλίμονό του. Ποιος τολμά να ψηλαφήσει ιστορικό-ερευνητικά το Ολοκαύτωμα;

Όσον αφορά τώρα στο "Ο σιωνισμός θέλει να έχουν οι Χριστιανοί τον «Εβραίο Ιησού από την Ναζαρέτ» Θεό", θα σας έλεγα ότι είναι τόσο μεγάλη η σύγχυση που έχετε πάθει, ώστε είναι αδύνατο να καταλάβετε πόση βοήθεια προσφέρετε στους σιωνιστές (παπικούς, προτεστάντες, αιρετικούς κλπ., μη αποκλειομένων και των "ορθόδοξων" ισλαμιστών, αφού έχουμε και τους "ορθόδοξους" Εβραίους).

Επίλογος

Αυτά τα θέματα και ίσως περισσότερα, συζητήθηκαν στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο (325 μΧ), επί 3 και ήμισυ έτη, από 318 πατέρες, οι οποίοι συμφώνησαν τελικά και υπέγραψαν την πρώτη διατύπωση του Συμβόλου της Πίστεως. Η οριστική μορφή του Συμβόλου της Νικαίας δόθηκε στην Κων/πολη με την Β΄ Οικουμενική (381 μΧ).

Αν, τώρα, τις αποφάσεις αυτές - αφορούν στο Ορθόδοξο Δόγμα - πρέπει να τις καταργήσουμε, διότι στο μεταξύ προέκυψαν νέες ανακαλύψεις από τους σκαπανείς (σημ. όχι με την έννοια του πρωτοπόρου, αλλά του υπονομευτή) της θεολογικής επιστήμης - μη ξεχνάμε τον Δαρβίνο, τον Φρόιντ, το μπίγκ μπανγκ, τις μεταμοσχεύσεις και το σωμάτιο Higgs - ας μας το πουν καθαρά και ξάστερα. Όποιοι θέλουν να πάνε με αυτούς που θα μας φτιάξουν, βάσει της βιοηθικής, τη νέα ολιστική θρησκεία, καλύτερα εκκλησία, και όποιοι θέλουν ας μείνουν με τα παλαιά. Όχι όμως οι τελευταίοι να αντιμετωπίζονται σαν παιδιά ενός κατώτερου θεού και να αφήνονται χωρίς σύνταξη, χωρίς φάρμακα, χωρίς τίποτα, για να πεθάνουν και να ξεγνοιάσουμε.