Διδάσκαλοι μιας νοθευμένης Ορθοδοξίας

- " ... γνώρισα την Ορθοδοξία μέσω μιας λειτουργικής ακολουθίας. Και αυτό ίσως είναι το πιο σωστό"
(π. Κάλλιστος Γουέαρ)

Ο Βρετανός π. Κάλλιστος Γουέαρ, (Timothy Richard Ware, 1934-) είναι Ορθόδοξος Επίσκοπος Διοκλείας - Μεγάλης Βρετανίας. Το 1965 χειροτονήθηκε διάκονος λαμβάνοντας το όνομα Κάλλιστος. Το 1966 χειροτονήθηκε ιερέας και Αρχιμανδρίτης και εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Ιωάννου του Θεολόγου στην Πάτμο. Το 1982 αναδείχθηκε Βοηθός Επίσκοπος του Αρχιεπισκόπου Θυατείρων και Μ. Βρετανίας. Από το 1983 ηγείται του Διοικητικού Συμβουλίου του Κέντρου Ορθόδοξης Πνευματικότητας Η Αγία Θεοσέβεια και το 1966 ιδρύει την Ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητα της Αγίας Τριάδος στην Οξφόρδη. Από το 1973 συμμετέχει ως μέλος της Επιτροπής του Διαλόγου Ορθοδόξων - Αγγλικανών. Είναι πρόεδρος της Οικουμενικής Οργάνωσης Blessed Virgin Mary και είναι συνεκδότης του περιοδικού Subornost

Τα ανωτέρω από την Βικιπαιδεία, τα ακολουθούντα από το ιστολόγιο ΕΛΛΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

ΚΧ
Σπάνιο μεν, συμβαίνον δε. Ωστόσο, για να  είναι το σωστό αναντίλεκτα πιο σωστό, πρέπει να ακολουθείται από κάτι ακόμη. Και τούτο, διότι κάθε συμβαίνον δεν παραμένει στατικά στο συμβάν. Υπάρχουν και τα ακολουθούντα, άλλως και επακόλουθα του συμβάντος. Ρωτάμε λοιπόν τον π. Κάλλιστο Γουέαρ :

Είπε ποτέ κάτι, ή έγραψε, περί οικουμενισμού; Διότι εξ όσων έχει υπόψη του ο γράφων, ο οποίος σημειωτέον έχει διαβάσει αρκετά προερχόμενα από την γραφίδα του π. Καλλίστου, ουδέποτε ηύρε λόγον τινά περί ουκουμενισμού. Τον επισκίαζε πάντα η φρασεολογία της οικουμενικότητας, δηλαδή του αγαπισμού και της αγαπητικής σχεσιολογίας (παρένθεση, ψυχοθεολογίας).

Ρωτάμε λοιπόν για να μάθουμε : Είπε ποτέ τίποτα, ή έγραψε, περί οικουμενισμού ναι ή όχι; Επειδή δε ο ίδιος δεν πρόκειται να μας απαντήσει, ας μας δώσει κάποιος άλλος - αντ΄ αυτού - την απάντηση. Ενδεχομένως, ο διαχειριστής του ιστολογίου κ. Σωτηρόπουλος, ο οποίος ενδιαφέρεται ανιδιοτελώς και ειλικρινώς για την Ορθοδοξία.

Ιστολόγιο :
- " Άλλο οικουμενικότητα του χριστιανισμού και άλλο οικουμενισμός. Αλλά πού να το καταλάβεις... "

ΚΧ
Νομίζω κε. Σωτηρόπουλε ότι αυτός που δεν καταλαβαίνει δεν είμαι εγώ, αλλά εσείς. Όταν ένας οικουμενιστής είναι αποδεδειγμένα οικουμενιστής, διότι αποσιωπά και κρύπτει την αλήθεια κατά τους διαλόγους του με τους ετερόδοξους, δηλ. τους καθ΄ ημάς αιρετικούς, τότε ό,τι κι αν πει, ό,τι κι
αν γράψει, υποστηρίζοντας ότι συνδιαλέγεται έχοντας προ οφθαλμών την ορθόδοξη οικουμενικότητα, στόχο έχει την παραπλάνηση και όχι την αποκατάσταση των υπό εξέταση θεμάτων με τους ετερόδοξους.

Λάβετε ακόμη υπόψη ότι ο όρος οικουμενικότητα, όπως και όλα τα λήγοντα σε -οτητα, είναι όρος θεολογικά αδόκιμος, είναι ασαφής και ο καθένας δίνει τον ορισμό της αρεσκείας του. Οικουμενικότητα στον χριστιανισμό, έτσι όπως τον κατάντησε η κυρίαρχη Δυτική αίρεση δεν υπάρχει. Υπάρχει μόνο η Οικουμενικότητα της Ορθόδοξης Χριστιανοσύνης, δηλαδή η επίγνωση της αλήθειας με τελική συνέπεια - είναι άλλωστε και το ζητούμενο - την ελευθερία : Γνώσεσθε την αλήθεια και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς. Όταν όμως η αλήθεια γίνεται μωσαϊκό και ψηφίδες, τότε για ποια αλήθεια κάνουν λόγο (που δεν κάνουν) οι προτάσσοντες την οικουμενικότητα ... οικουμενιστικώ τω τρόπω;

Ιστολόγιο
- "Αυτη λοιπον την ΟΡΘΟΔΟΞΗ Οικουμενικοτητα που περιεγραψες πρεσβευει και ο Μητροπολιτης Καλλιστος"

ΚΧ
Έγραψα :

" Όταν όμως η αλήθεια γίνεται μωσαϊκό και ψηφίδες, τότε για ποια αλήθεια κάνουν λόγο (που δεν κάνουν) οι προτάσσοντες την οικουμενικότητα ... οικουμενιστικώ τω τρόπω;", και συνεχίζω.

Όταν εξακολουθείς να συμμετέχεις στο ψηφιδωτό που ονομάζεται ΠΣΕ ( : παγκόσμιο συμβούλιο εκκλησιών ), όταν επιμένεις να συμμετέχεις σε διαλόγους ετερότητας και διαφορετικότητας της αλήθειας, όταν βλέπεις ότι οι διάλογοι σε οδηγούν στην ανατροπή των καθ΄ ημάς παραδεδεγμένων και παραδοθέντων, τι νόημα έχει τότε η εμμονή στους διαλόγους αυτούς; Όπου σημειωτέον, μεταξύ άλλων, οι αιρέσεις αποκαλούνται "θείον δώρον".

Ο π. Κάλλιστος έγινε ορθόδοξος όταν λειτουργήθηκε σε ρωσική εκκλησία, όπως ομολογεί ο ίδιος, και οι Ρώς δέχθηκαν την Ορθοδοξία "διότι οι ναοί των Βυζαντινών ήταν αισθητικά καλύτεροι από τους ναούς των Φραγκογερμανών", όπως γράφουν τα δικά τους Χρονικά. Η Αισθητική παίζει σημαντικό ρόλο στην πίστη για τους Ρώσους και όχι μόνο. Στο τέλος όμως η Αισθητική τους έφερε τον κομμουνισμό. Η μπίλια της αίρεσης και της αθεΐας των αισθητικών της Δύσης, κατόπιν πολλών αναπηδήσεων στην ευρωπαϊκή ρουλέτα, έπεσε στο μηδέν του αχανούς Βορά, άλλοτε κακώς ονομαζόμενου (...) και "Ανατολή".

Και κάτι τελευταίο

Αν κάποτε, κύριε Σωτηρόπουλε, καταλάβετε ότι ο Λόγος ποιεί την εικόνα-άνθρωπος, αλλά και Εικόνα, και όχι το αντίστροφο ( παρένθεση, άλλωστε το επιβεβαιώνει και η Βιβλική διήγηση : 26 καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν" ) τότε θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε την κουβέντα μας περί Ορθοδοξίας και τη μεγάλη συμφορά που μας έχει βρει με την Αισθητική και τους αισθητικούς. Σ΄ αυτούς ανήκει ο π. Κάλλιστος Γουέαρ, όπως και  όλη η παρούσα δική μας καθεστωτική ακαδημαϊκή νέα τάξη : θεολογική, φιλοσοφική και εκκλησιαστική, άλλως νεοορθοδοξία, η προελθούσα εκ της καινοτομίας του 1924. Αν δεν το γνωρίζετε, κατά τις υποδείξεις των - αδελφών πλέον - Αγγλικανών.

Λόγω Λόγος ποιεί την εικόνα και η εικόνα, λόγο αποδίδει στον Ποιητή αυτής. Όθεν και λέγει : Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ, περὶ πάντων ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν; (Εξαποστειλάριον)

Υπάρχει και συνέχεια  http://kyprianoscy.blogspot.gr/2013/10/blog-post_17.html