Η έννοια του πλησίον κατά τον κύριο Μιχαήλ Καλόπουλο

κυπριανός χ :
Η ιουδαϊκή έννοια του πλησίον στην Αγία Γραφή, και όχι στη Βίβλο, είναι :  
" ... νομικός τις προσῆλθε τῷ Ἰησοῦ ἐκπειράζων αὐτὸν καὶ λέγων· διδάσκαλε, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; 26 ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· ( ... ) 29 ὁ δὲ θέλων δικαιοῦν ἑαυτὸν εἶπε πρὸς τὸν Ἰησοῦν· καὶ τίς ἐστί μου πλησίον; 30 ὑπολαβὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· ( ... ) 33 Σαμαρείτης δέ τις ὁδεύων ἦλθε κατ᾿ αὐτόν, καὶ ἰδὼν αὐτὸν ἐσπλαγχνίσθη, 34 καὶ προσελθὼν κατέδησε τὰ τραύματα αὐτοῦ ἐπιχέων ἔλαιον καὶ οἶνον, ἐπιβιβάσας δὲ αὐτὸν ἐπὶ τὸ ἴδιον κτῆνος ἤγαγεν αὐτὸν εἰς πανδοχεῖον καὶ ἐπεμελήθη αὐτοῦ· ( ... ) 36 τίς οὖν τούτων τῶν τριῶν πλησίον δοκεῖ σοι γεγονέναι τοῦ ἐμπεσόντος εἰς τοὺς λῃστάς; 37 ὁ δὲ εἶπεν· ὁ ποιήσας τὸ ἔλεος μετ᾿ αὐτοῦ. εἶπεν οὖν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· πορεύου καὶ σὺ ποίει ὁμοίως.".

Να ληφθεί υπόψη το "ὁ δὲ θέλων δικαιοῦν ἑαυτὸν εἶπε πρὸς τὸν Ἰησοῦν", για να γίνει αντιληπτή η απάντηση με Παραβολή. Ομοίως, να ληφθεί υπόψη το "Σαμαρείτης δέ τις ὁδεύων ἦλθε κατ᾿ αὐτόν". Η Παλαιά Διαθήκη διαβάζεται υπό το Φως (ή την επίγνωση) της Καινής. Αν ο αγαπητός κύριος Καλόπουλος δεν γνωρίζει τι ήταν οι "νομικοί" της εποχής του Ιησού, καλό θα ήταν να ρωτήσει, ώστε να μάθει.

ΜΚ (Μιχαήλ Καλόπουλος) : Το περίεργο είναι πως και στην Καινή Διαθήκη τα παράξενα δεν τελειώνουν ούτε εκεί.
*«Ο μὴ ὢν μετ' ἐμοῦ κατ' ἐμοῦ ἐστιν, καὶ ὁ μὴ συνάγων μετ' ἐμοῦ σκορπίζει». Λουκάς 11.23
*«Τοὺς μὴ θελήσαντάς με βασιλεῦσαι ἐπ' αὐτοὺς ἀγάγετε ὧδε καὶ κατασφάξατε αὐτοὺς ἔμπροσθέν μου». Λουκάς 19.27
*«Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην ἐπὶ τὴν γῆν· οὐκ ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην ἀλλὰ μάχαιραν». Ματθ. 10. 34

κχ : Περί αυτών, νομίζω, έχω δώσει τις απαντήσεις. Ως προς το «23 ... Ο μὴ ὢν μετ' ἐμοῦ κατ' ἐμοῦ ἐστιν, καὶ ὁ μὴ συνάγων μετ' ἐμοῦ σκορπίζει» ( Λκ. ια΄) αφορά στην βλασφημία κατά του αγίου Πνεύματος, πρώτον, και δεύτερο, ως προς το "ὁ μὴ ὢν μετ' ἐμοῦ κατ' ἐμοῦ ἐστιν", δεν σημαίνει να πέρνουμε το κεφάλι σε όποιον είναι "κατ΄ εμού", αφού έχουμε και το "32 ... ὃς ἐὰν εἴπῃ λόγον κατὰ τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου, ἀφεθήσεται αὐτῷ· ὃς δ’ ἂν εἴπῃ κατὰ τοῦ πνεύματος τοῦ ἁγίου, οὐκ ἀφεθήσεται αὐτῷ οὔτε ἐν τούτῳ τῷ αἰῶνι οὔτε ἐν τῷ μέλλοντι" (Μτ. ιβ΄).

ΜΚ : «ἐχθρὰ γὰρ τὰ ἔθνη Χριστοῦ, κατά γε τὸ δουλεύειν ἑτέρῳ, καὶ προσκυνεῖν τῇ κτίσει παρὰ τὸν κτίσαντα, διὰ τὸ μήπω τὴν εἰς αὐτὸν παραδέξασθαι πίστιν. καὶ τοῦτο σαφῶς διδάξει λέγων αὐτός
“Ὁ μὴ ὢν μετ' ἐμοῦ κατ' ἐμοῦ ἐστιν.” Cyrillus Theol. Commentarii in Joannem Volume 1, page 580, line 7
κχ : Σας λέει τίποτα το «διαίρει και βασίλευε» ;  Είναι χριστιανικό αυτό, ή είναι απαύγασμα ιουδαιοχριστιανικό, δηλαδή σιωνιστικό, δηλαδή προϊόν μιας ψευδεπίγραφης Χριστιανοσύνης ;

ΜΚ : Οι καλές προθέσεις και ερμηνείες δεν βρήκαν σύμφωνους τους πατέρες της εκκλησιάς ...
«Οἷς καὶ αὐτὸς ὁ Σωτὴρ, κατάπλαστον ἔχουσι τὸ ἐπιεικὲς, οὐ μὴν ἔτι καὶ δρᾷν εἰωθόσι τὰ εἰς δόξαν αὐτοῦ, προσφωνήσειεν ἂν καὶ μάλα εἰκότως· «Ὁ μὴ ὢν μετ' ἐμοῦ, κατ' ἐμοῦ ἐστι, καὶ ὁ μὴ συνάγων μετ' ἐμοῦ, σκορπίζει.». Ἆρά σοι δοκοῦσιν Ἀμμανίταις ἐοικέναι τὰ θεομισῆ τῶν αἱρετικῶν ἐργαστήρια, τὸ ἀσυμπαθές τε καὶ ἀφιλόθεον ἐκτόπως ἠῤῥωστηκότες;» 
Cyrillus Theol., De adoratione et cultu in spiritu et veritate
Volume 68, page 897, line 7

κχ : Άλλο πράγμα οι προθέσεις, έτερο η προαίρεση. Όταν η προαίρεση είναι κοινή, είναι ίδια, οι ερμηνείες μπορεί να διαφέρουν, χωρίς η μια να ανατρέπει την άλλη. Αυτό δεν συμβαίνει με την αίρεση και τους αιρετικούς.

Υστερόγραφο
Μεταφράσεως των Ο΄ μετάφραση αγνώστου από κ. Καλόπουλο : «Ο Κύριος θα σας φέρει στη χώρα (Χαναάν) που υποσχέθηκε στον Αβραάμ, για να σας δώσει πόλεις μεγάλες και καλές, τις οποίες δεν κτίσατε και οικίες γεμάτες απ’ όλα τα αγαθά, που δεν τα φέρατε εσείς και πηγάδια ανοιγμένα τα οποία δεν σκάψατε εσείς, αμπελώνες και ελαιώνες, τους οποίους εσείς δεν φυτέψατε (όμως)... δεν θα πάτε πίσω απ' την λατρεία άλλων θεών» Δευτερονόμιο 6.10-14.