Το ρήμα πιστεύω και το ρήμα δέχομαι

Μερικοί μπορεί να κρίνουν ασήμαντα αυτά που θα γράψω και δεν θα διαφωνήσω. Με τη σειρά τους όμως κι αυτοί, θα πρέπει να κρίνουν ασήμαντα κάποια άλλα "πράγματα", τα οποία, ναι μεν, προσδιόρισαν με ακρίβεια το Ορθόδοξο Δόγμα, δεν άφησαν δε μετέωρη την πίστη, ώστε να φτάσουμε στο σημερινό σημείο ισοπέδωσης : Τι Χριστός, τι Γιαχβέ, τι Αλλάχ, τι ΜΑΤΣ, τι Βούδας, τι θεός ; Ένας είναι ο θεός για όλους, αρκεί η πίστη και τίποτα άλλο.

Στην απάντηση της Ι.Μ. Πειραιώς, ο οικείος Μητροπολίτης γράφει, σχολιάζοντας τον συγγραφέα μασόνο και το βιβλίο που του έστειλε, κ. Καμαλάκη :

"Αὐτὸ πρέπει πολὺ νὰ σᾶς προβληματίσει, διότι βλέπουμε, ὅτι σὲ πολλὰ σημεῖα τοῦ βιβλίου σας χρησιμοποιεῖτε χωρία ἀπὸ τὴν ἁγία Γραφή, πρᾶγμα ποὺ δείχνει, ὅτι δέχεσθε τὴν χριστιανικὴ διδασκαλία."

Εδώ ακριβώς φαίνεται η σύγχυση του συγγραφέα, την οποία όμως, κατά τη γνώμη μου, δεν αναιρεί ριζικά η απάντηση του μητροπολίτη Πειραιώς.

Οι μασόνοι χειρίζονται τον γραπτό λόγο μετά προσοχής, φαίνεται όμως τί προσπαθούν να αποφύγουν. Τους εμποδίζει η πίστη, αφού την έχουν πλαστογραφήσει με την πίστη στον ΜΑΤΣ. Αυτή η αποδοχή εκ μέρους των μασόνων δεν είναι πίστη, είναι απλή κατάφαση, ανοχή καλύτερα, ελέω ΜΑΤΣ - δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά - σε κάποια ή όλες εκ των υπαρχόντων πίστεων. Δεν τους ενδιαφέρει τί πιστεύεις, αλλά ότι πιστεύεις. Όπως όμως θα δούμε, συγχέουν το ρήμα πιστεύω με το ρήμα δέχομαι.

Υπάρχει σαφής διαχωρισμός μεταξύ του δέχομαι και του πιστεύω. Η αποδοχή, δηλαδή το δέχομαι, δεν συνεπάγεται ούτε δεσμεύσεις ούτε  υποχρεώσεις πάντα, όπως για παράδειγμα είναι η εν Πνεύματι και αληθεία ομολογία και μαρτυρία της πίστεως. Δεν υπάρχει για τους μασόνους συνέπεια στο πιστεύω.  Υπάρχουν μόνο συμβάσεις, όπως η καλή θέληση (good will) και η ανοχή. Ουδέτερη στάση θα λέγαμε, που δεν απέχει πολύ από την αδιαφορία.

Οι μασόνοι, λοιπόν, δέχονται όλα τα πιστεύματα, οι ίδιοι όμως πιστεύουν στον ΜΑΤΣ. Έτσι, φαλκιδεύουν την πίστη και επικρατούν απατώμενοι και απατώντας άλλους, αφού βρίσκουν κατάλληλο έδαφος. Πίστη εσείς, λένε, πίστη κι εμείς, μάλιστα δε και ορθόδοξη ! Ο ακάθαρτος νους δεν τους επιτρέπει να δουν το έρεβος, εντός του οποίου βρίσκονται.