ὁδηγήσει ὑμᾶς εἰς πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν·

᾿Εγὼ περὶ αὐτῶν ἐρωτῶ· οὐ περὶ τοῦ κόσμου ...  ἵνα ὦσιν ἓν

Περί "θέσεων και απόψεων"

Από το ιστολόγιο Πατερική Παράδοση, Άρθρο "Θέσεις και Απόψεις δια το Θέμα της Χειροτονίας Χωροεπισκόπων", στις 2 Ιουνίου 2015, τέλος.
http://paterikiparadosi.blogspot.gr/2015/06/blog-post_2.html

" ... Δι’ αὐτούς τούς λόγους, καί μέ τή σύμφωνο γνώμη τῶν ἀδελφῶν, θά διακόψωμε πρός τό παρόν τήν μεταξύ μας (σ.σ. με τον επίσκοπο Ράσκας Αρτέμιο) ἐκκλησιαστική κοινωνία, πλήν ὅμως ἡ ἀγάπη μας, ὁ σεβασμός μας πρός ὑμᾶς, καθώς καί ἡ συμπαράστασί μας εἰς τούς ἀγῶνας πού διεξάγετε ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῶν Οἰκουμενιστῶν, θά συνεχίσουν νά ὑπάρχουν, διότι γνωρίζομε τίς ἀγαθές προθέσεις σας, ἔστω καί στίς ἐκκλησιαστικές αὐτές ἐνέργειές σας, τίς ὁποῖες ἐμεῖς κρίνουμε ὅτι εἶναι λανθασμένες."

κχ
Δεν είναι λόγοι χαιρεκακίας που αναγκάζουν τον γράφοντα να δώσει πάλι στον αναγνώστη ένα δείγμα της μεταξύ των Ορθοδόξων σύγχυσης και ταλαιπωρίας. Ο τίτλος του άρθρου της Πατερικής Παράδοσης κάνει λόγο για "θέσεις και απόψεις" σε ζήτημα που αφορά στους Ιερούς Κανόνες. Ο συντάκτης του άρθρου - μάλλον οι συντάκτες - θα γνωρίζει ασφαλώς τη διαφορά μεταξύ "άποψης" και "θέσης". Υπερπηδά το εμπόδιο με το "θέσεις και απόψεις". Συσκευασία δυο σε ένα, όποιος θέλει διαλέγει το ένα εκ των δυο.

Αλλά το θέμα δε είναι εκεί. Είναι η εορτολογική καινοτομία, όπου και εδώ επικράτησε - ενδεχομένως να επικρατεί - το ίδιο σκεπτικό, το σκεπτικό των "θέσεων και απόψεων", για να επιβληθεί τελικά δια ροπάλου η θέση, και όχι πλέον άποψη, του εισηγητή της καινοτομίας (1924) Μελετίου Μεταξάκη περί ημερολογιακού εκσυγχρονισμού του εκκλησιαστικού εορτολογίου. Το οικουμενιστικό δόγμα τότε θεμελιώθηκε, όπως επίσης και το πολιτικό δόγμα του "ανήκομεν εις την Δύσιν", που ακούστηκε πολλά χρόνια μετά.

Φυσικά, το "ανήκομεν εις την Δύσιν", όπως και το "ανήκομεν εις τον οικουμενισμό", σημαίνουν "ανήκομεν εις τον Σιωνισμό" παρά τα περί του αντιθέτου μαχητικώς γραφόμενα και λεγόμενα από τους ορθοδοξομαχούντας εν καινοτομία. Πλην, φευ, και από τους εναντίους των καινοτόμων .

Γιατί τα γράφω αυτά ; Επειδή ο αγώνας που καλούμαστε να δώσουμε απαιτεί ενότητα, όπως ορθά εγράφη : «Είναι ίσως καιρός να δούμε κάτω από νέο πρίσμα τα πράγματα και να σταματήσουμε να αδικούμε τον αγώνα της Εκκλησίας, που ζητά ενότητα των αληθινών τέκνων της, ώστε, παράλληλα, να μην αδικούμε και τους εαυτούς μας».

Ενότητα χωρίς κοινή καταγγελία και έμπρακτη αποπομπή της επιβληθείσας, ελέω Σιωνιστών και Σιωνισμού, καινοτομίας δεν μπορεί να υπάρξει. Αυτό είναι η θέση, αυτό και το πρώτο μεγάλο βήμα, που πρέπει να μας γίνει βίωμα και συνείδηση. Αν μας βοηθήσει ο άγιος Θεός και το επιτύχουμε - σημ. ταπεινό φρόνημα χρειάζεται για να συντριβεί η λιθίνη καρδία - τότε μπορεί να έλθη η σειρά των απόψεων. Ο Παράκλητος θα μας φωτίσει και θα μας οδηγήσει  «εἰς πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν» . «᾿Εγὼ περὶ αὐτῶν ἐρωτῶ· οὐ περὶ τοῦ κόσμου ...  ἵνα ὦσιν ἓν»