Orthodox Voice - Ορθόδοξη Φωνή: Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς): Intercommunion

Orthodox Voice - Ορθόδοξη Φωνή: Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς): Intercommunio ...

"Η διδασκαλία της Ορθοδόξου Εκκλησίας του Θεανθρώπου Χριστού, διατυπωθείσα υπό των αγίων Αποστόλων, υπό των αγίων Πατέρων, υπό των αγίων Συνόδων, περί των αιρετικών είναι η εξής: αι αιρέσεις δεν είναι Εκκλησία, ούτε δύνανται να είναι Εκκλησία. Δια τούτο δεν δύνανται αύται να έχουν τα άγια Μυστήρια, ιδιαιτέρως δε το Μυστήριον της Ευχαριστίας, το Μυστήριον τούτο των μυστηρίων ... ."


Σχόλιο

Intercommunio : Το επ΄ εμοί ακριβής ερμηνεία (στα ελληνικά) της λέξης αυτής δεν είναι "διακοινωνία". Είναι "ένδο-κοινωνία", άλλως εσωτερική - διάβαζε Μυστηριακή - Κοινωνία, όθεν και η εν τοις άλλοις γενόμενη, αλλά μη λεγόμενη, ένωση των εκκλησιών.

Ως προς τα καθ΄ ημάς, μετά το κακό που μας βρήκε το 1924, έπαψε η μεταξύ των πιστών κοινωνία (και Κοινωνία) ενότητας εν πνεύματι και αληθεία. Είμαστε πλέον "διακοινωνούντες" και όχι κοινωνούντες ἐν τῇ Μεταλήψει τῶν ἀχράντων καί ζωοποιῶν Μυστηρίων. Διακοινωνούμε (sic) εν παντί πνεύματι με πάσαν προσωπικήν περί αληθείας άποψη.

Και αν, τώρα, θέλετε ένα ζωντανό παράδειγμα, δεν υπάρχει άλλο από την σημερινή "φαγωμάρα" των εκλεγμένων βουλευτών μας. Όλοι, σημειωτέον, μας λένε "ότι πιστεύουν" αυτό κι αυτό και το άλλο, και όλοι πασχίζουν να μας σώσουν από τα δεινά της Οικονομίας, που οι ίδιοι προκάλεσαν, πιστεύοντας (προσέξτε) στο όραμα της ενωμένης Ευρώπης, υπό την αιγίδα της Τράπεζας του ευρώ.

Θα έγραφα κι άλλα, μάλλον όμως δεν χρειάζεται.

Γ. Κοντογιώργης - Το Σύνταγμα και η κρίση. Ποια αναθεώρηση του Συντάγματος ;

Προλογικά θα έγραφα ότι ο ακροατής, ίσως και αναγνώστης, θα πρέπει να έχει υπομονή και κυρίως, μαθησιακή προαίρεση. Η ομιλία έχει ωριαία διάρκεια.
Δεν θα υπεισέλθω σε λεπτομέρειες επί των λεγομένων του καθηγητή, κύριου Γ. Κοντογιώργη. Με βρίσκει σύμφωνο σε γενικές γραμμές η οριοθέτηση της τοποθέτησης, ή των προτάσεων, που καταθέτει και μάλιστα σε τούτο το σημαντικό :

"Θα πρέπει να συμφωνήσουμε σε τί ; Ότι δεν είναι η πολιτική, ή η οικονομία, ο λόγος ύπαρξης της κοινωνίας, είναι η κοινωνία ο λόγος ύπαρξης της πολιτικής και των πολιτικών ή της οικονομίας. Δεν θα υπήρχε ελληνική πολιτική, ελληνική οικονομία, ελληνικές πολιτικές, αν δεν υπήρχε η ελληνική κοινωνία. Το ίδιο ισχύει και για τις άλλες χώρες. Άρα, πώς γίνεται αυτός, που είναι λόγος ύπαρξης των άλλων, να μην έχει λόγο στα πράγματα ;" (1:05:14)

Θα συμπλήρωνα, πώς είναι δυνατόν σε μια χώρα σαν την Ελλάδα με την ιδιάζουσα κατανομή πληθυσμού - ορεινή και νησιωτική - να ζητούνται εφαρμογές οικονομικών μέτρων ενοποίησης, όπως αυτά των ευρωπαϊκών (πεδινών) κρατών ; Ποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα έχει την ίδια γεωγραφική/μορφολογική σύσταση και κατανομή πληθυσμού με αυτή της Ελλάδος ;

Το "grexit" της Φερράρας-Φλωρεντίας (*)

... «και να μη φοβάσαι το Θεό, μήτε το διάολο», αυτή είναι η άνευ ουσίας "ουσία" του κυρίου Παφίλη, τον οποίο άκουσα προσεκτικά. Βρισκόμαστε όμως σε μια εποχή, για την οποία επιγραμματικά και περιεκτικά μίλησε ο Θουκυδίδης : Σε περιόδους παρακμής, δηλαδή γενικευμένης κρίσης, οι λέξεις χάνουν το νοηματικό τους περιεχόμενο και οι άνθρωποι παύουν να επικοινωνούν.

Καλώς ακούγονται όλα αυτά που μας είπε ο εκπρόσωπος του Κουκουέ, όπως ισχύει το ίδιο και για τους υπόλοιπους των συνομιλητών, όμως το εξαγόμενο συμπέρασμα ήταν και είναι ένα : Πλήρης ασυνεννοησία.

Ο κύριος Παφίλης έχει πρόταγμα το λαό, λέξη προσφιλέστατη στην πολιτική ορολογία. Λησμονεί ως συνήθως το ρηθέν "όπως δεν μοιάζουν τα πρόσωπα των ανθρώπων, δεν μοιάζουν και τα διανοήματά τους". Για ποιο λαό κάνει λόγο ο κύριος Παφίλης και προς ποίον λαό απευθύνεται ; Μήπως στο λαό του ΟΧΙ στην ευρωπαϊκή Ένωση και του ΟΧΙ στο ευρώ ; Αν απευθύνεται προς αυτό το λαό με βρίσκει σύμφωνο - αν και δεν είμαι λαός - όπως υποθέτω και πολλούς άλλους. Οι οποίοι δυστυχώς ξεχνούν κάποιες άλλες διαπραγματεύσεις. Έγιναν στη Φερράρα και στη Φλωρεντία της Ιταλίας. Τότε όμως δεν υπήρχε το Grexit, όπως σήμερα. Υπήρχε από τη μια μεριά η ενσωμάτωση με τη Δύση - σήμερα λέγεται ευρωπαϊκή ολοκλήρωση - και από την άλλη η υποδούλωση στη βαρβαρότητα των Οθωμανών. Φυσικά, η ενσωμάτωση με τη Δύση ήταν κι αυτή μια άλλου είδους, εκλεπτυσμένη θα έγραφα, βαρβαρότητα. Αλλά ας μην επεκταθώ, τη ζούμε εν πολλοίς σήμερα βλέποντας τους κλέφτες να κλέβουν ό,τι μπορέσαμε και μαζέψαμε με τον ιδρώτα μας και όχι παίζοντας τζόγο ή καταστρώνοντας σχέδια έννομης κλοπής (Χρηματιστήριο κ. ά.)

Ο κύριος Παφίλης είναι βέβαιο πως αυτά που γράφω δεν θα τα διαβάσει και ίσως, αν άλλος ή άλλοι κάνουν τον κόπο, δεν θα ασχοληθούν ούτε κι αυτοί. Το κυρίαρχο δόγμα, ή "δόγμα" για το λαό, είναι το «και να μη φοβάσαι το Θεό, μήτε το διάολο». Αν αυτό το λαό έχει υπόψη του ο κύριος Παφίλης και προς αυτόν απευθύνεται, θα τον πληροφορήσω ότι στον ίδιο λαό απευθύνονται και οι άλλοι συνομιλητές, που είχε στην εκπομπή ΕΡΤ FOCUS. Με τη μόνη διαφορά, το τηλεοπτικό FOCUS είναι λίαν προσεκτικό στην εστίαση, για παράδειγμα, επικεντρώνει στη λέξη "λαός", αφήνοντας στην άκρη τη λέξη "κοινωνία". Φυσικά, όχι άσκοπα. Άδειο πουκάμισο την έκαναν οι διανοούμενοι της αριστεράς και της προόδου όλα αυτά τα χρόνια, αφού ο φόβος για το θεό έγινε μάθημα προς αποφυγή στα σχολειά και στα Πανεπιστήμια. Αντικαταστάθηκε με το σεβασμό προς το διάβολο και αυτός τον διεκδικεί, καλώντας το λαό να βγει στους δρόμους και να αντισταθεί. Αν όχι με κουζινομάχαιρα, πάντως με αέναες πανεργατικές, πανελλαδικές και άλλες παναπεργίες. Που έπιασαν τόπο, αλλά τώρα βλέπουμε να μας έρχεται ο λογαριασμός.

Κύριε Παφίλη,
 οι προτάσεις του κόμματος και εσάς του ίδιου δεν πείθουν και λυπάμαι που το γράφω. Το αξιακό σας πρόταγμα "ο λαός να πάρει στα χέρια του την εξουσία" είναι λίαν επισφαλές και άκρως επικίνδυνο, όταν οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες καλούνται «να μη φοβούνται το Θεό, μήτε το διάολο». Διαστρέφεται εν ονόματι ιδιοτελών συμφερόντων, όπως και οι αντίπαλοί σας, τα πράγματα, επειδή είσαστε ανίκανοι να δεχτείτε το «όποιος φοβάται το Θεό, αψηφά το διάβολο». Αλλά δεν φταίτε εσείς. Φταίνε όλοι αυτοί, που αν και υποχρεωμένοι, δεν σας το είπαν. Αργά κατάλαβαν το λάθος να απορρίψουν τις διαπραγματεύσεις του "grexit" της Φερράρας-Φλωρεντίας. Το διόρθωσαν τον αιώνα που μας πέρασε και σήμερα βιώνουμε την ολοκλήρωση της πλήρους υποταγής μας στον Δυτικού τύπου Οθωμανισμό.

(*) Σημείωση
Βλέπε http://www.inred.gr/th-pafilis-ta-proapaitoumena-htan/

9. Γέροντος Αλυπίου : Η΄ Ματθαίου, Κυριακή

https://drive.google.com/file/d/0B10nRQ2KXoC_dWFmNWFod2pUX0Z1SktmSTNvdGhlOWp4SHJz/view?usp=sharing

Σχόλιο
Η λέξη "capital controls" , δηλαδή περιορισμένη ανάληψη καταθέσεων, και αφορά μόνο στους μικροκαταθέτες, σημαίνει να ζεις λιτά. Να ζεις με τα απολύτως αναγκαία. Οι άλλοι του "μαζί τα φάγανε", έχουν τους τρόπους να ζουν, όπως ακριβώς ζούσαν : άπληστα και αρπακτικά με απίστευτη πλεονεξία.

Εντάξει, ας συνεχίσουν με "το ίδιο βιολί" μέχρις ότου καταλάβουν ότι τίποτα δεν είναι δικό τους. Όλα ανήκουν σε μερικούς ιδιώτες, δυο-τρεις τραπεζίτες, που έβαλαν στόχο να κάνουν ιδιοκτησία τους την υφήλιο, επειδή μόνοι αυτοί έχουν το δικαίωμα να παράγουν το προϊόν - ναι, ναι, μη εκπλήττεστε - που λέγεται χρήμα.

Αυτό θα είναι η τιμωρία τους : Να τρέφονται με χαρτί και όχι με "Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον". Να σημειώσουμε ότι οι παμφάγοι ιδιώτες, αλλά και idiots, αδυνατούν να εννοήσουν τη διατυπωμένη στα ελληνικά λέξη "ἐπιούσιον".

Σαντορίνη, δυο καλοκαίρια, 1985 και 1990

Πρέπει, λένε, να σεβόμαστε τους θεσμούς. Δεν μας λένε όμως ποτέ, ότι και αυτός ακόμη οι διάβολος κατάντησε να γίνει θεσμός. Οπότε, οφείλουμε και τον προς αυτόν προσήκοντα σεβασμό ! Αν θυμάμαι καλά, στον Θουκυδίδη οφείλεται η ρήση "σε περιόδους παρακμής οι λέξεις χάνουν το εννοιολογικό τους περιεχόμενο και οι άνθρωποι αδυνατούν να συνεννοηθούν".

Η Έξοδος

Καιρός να μάθουμε να ζούμε σύμφωνα με την πίστη μας και όχι σύμφωνα με την εμπιστοσύνη (αξιοπιστία) στο διάβολο ή με τον σεβασμό προς αυτόν. Δηλαδή, στον κάθε κύριο Σόιμπλε, στην κάθε κυρία Μέρκελ, Ολάντ, Ντάισελμπλουμ και στους "θεσμούς" του ἑωσφόρου.

Η έξοδος από το ευρώ είναι επικείμενη. Θα μας αναγκάσουν να πάρουμε και άλλα φοροεισπρακτικά ληστρικά μέτρα, για να μας εξαθλιώσουν ακόμη περισσότερο. Αν λοιπόν μιλάμε για δίκαιο, για αξιοπρέπεια, και για αξιοπιστία, οφείλουμε να εγκαταλείψουμε το δίκαιο, την αξιοπρέπεια και την αξιοπιστία του μαμμωνᾶ.

Η σπείρα των ληστών με το ευρώ μας διώχνει από το νόμισμά της, διώχνει όμως και τα λεφτά και όσους μαζί τα φάγανε. Πηγαίνουν εκεί που ανήκουν. Καιρός να τα μαζέψουμε, καιρός να φύγουμε από "θεσμούς", που επιβάλλει ο νόμος του κλέφτη και του κλεπταποδόχου, όπου ἔνοχος ἔνοχον οὐ ποιεῖ.

Ένθετο
1) Το πρόβλημα με το ελληνικό χρέος και όπως αυτό εξελίχθηκε, είναι ο ανταγωνισμός μεταξύ της ενεργειακά εξαρτημένης Γερμανίας - μέγα πρόβλημα για τον γερμανικό ηγεμονισμό επί της Ευρώπης - και των Αγγλοαμερικανών. Το είδαν αυτό (εννοώ τον ηγεμονισμό) οι τελευταίοι και φόρτωσαν τους Γερμανούς με το πρόβλημα της Ουκρανίας. Αν κλείσει η στρόφιγγα του Ρωσικού φυσικού αερίου (σημ. κυρώσεις) οι Γερμανοί θα παγώσουν. Σε απάντηση οι Γερμανοί φόρτωσαν την Ελλάδα, με το δυσθεώρητο (μη βιώσιμο) χρέος της στους Αγγλοαμερικανούς, γνωστού όντως των τεράστιων οικονομικών προβλημάτων της Αμερικής, αλλά και αυτής της Αγγλίας. Θα ρωτήσει κανείς : Και γιατί όλα αυτά ; Η απάντηση είναι : Διότι οι συμφωνίες της Γιάλτα τέλειωσαν μετά την παρέλευση πεντηκονταετίας αφότου υπογράφηκαν (1945). Σημείωση πρώτη, σύντομη πολιτική ανάλυση από έναν ελεύθερο ανταποκριτή (freelance reporter).

2) « Η Λιθουανή υπουργός Υγείας προτείνει ευθανασία σε χρονίως πάσχοντες!» 
Και ύστερα όλοι αυτοί οι ευγενείς, οι έντιμοι και πάνω απ΄ όλα αξιόπιστοι συνομιλητές στις συναλλαγές, αλλά και στις τωρινές διαπραγματεύσεις, μας θέτουν ζήτημα εμπιστοσύνης, αμφισβητώντας την ευθύτητα με την οποία τους αντιμετωπίσαμε καθ΄ όλη τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων. Μετά από αυτό, δεν είχε άδικο ο παραιτηθείς - κατόπιν αιτήματος των ευγενών συνομιλητών - υπουργός Οικονομικών Γιάννης Βαρουφάκης, όταν «τους τα βρόντηξε» λέγοντας «είσαστε σκουπίδια». Μας θεωρούν υπερήλικες τους Έλληνες. Βλέπετε, έχουμε Ιστορία τόσων χιλιάδων χρόνων και πρέπει να μας τελειώσουν ... για το καλό μας. Θα τους μείνει το  «οικόπεδο» Ελλάς, οι άνθρωποι δεν τους ενδιαφέρουν, δεν τους χρειάζονται. Σημείωση δεύτερη, πολιτιστική ανάλυση από έναν ελεύθερο ανταποκριτή (freelance reporter).

Η Ελλάδα στο ρόλο της Ιφιγένειας

Εγράφη :

Το πραξικόπημα θα το κάνουν σε χρόνο που δεν περιμένουμε, είναι σχεδιασμένο να επέμβει μετα το φιάσκο της χρεωκοπίας νατοϊκός στρατός με ελληνικα συμβολα και δοσιλογους στρατηγους. Ετοιμαζουν μετα το γκρεξιτ εναν μικρο εμφυλιο...

Και σχολιάσθηκε

Είναι ενδεχόμενο, που θα εξαρτηθεί από τη σύγκρουση - αυτή τη στιγμή - μεταξύ Αμερικής (Ομπάμα) και Γερμανίας (Μέρκελ). Οι Αμερικανοί ζητούν απομείωση / αναδιάρθρωση του εικονικού (κάλπικου) ελληνικού μη βιώσιμου χρέους. Οι Αμερικανοί ανέκοψαν την ενεργειακά εξαρτημένη Γερμανία από Ρωσία - ανέκοψαν τον ευρωπαϊκό επεκτατισμό και κυριαρχία της - ανοίγοντας το μέτωπο της Ουκρανίας, και ίσως, οι Γερμανοί κάνουν τον αντιπερισπασμό, μάλλον αντεπίθεση, να μας εξαθλιώσουν ακόμη περισσότερο για να πέσουμε στην αγκαλιά της Ρωσίας επί ζημία του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών. Μπορεί να αρνηθούν, μετά των ψοφοδεών συμμάχων τους, τα προταθέντα μέτρα από δικής μας πλευράς. Η Ελλάδα στο ρόλο της Ιφιγένειας.

Σημ.
Η φωτογραφία από Βικιπαιδεία

Χάσαμε

Δώσαμε μια μάχη και τη χάσαμε. Διαπραγματευτήκαμε με τους επικεφαλής της σπείρας των τοκογλύφων - ονομάζονται εταίροι - εις μάτην. Τους συμπαραστάθηκαν οι ψοφοδεείς κλεπταποδόχοι (Σλοβενία, Πολωνία, Λιθουανία κλπ.). Είπαν : "Δεν θα επιβαρύνουμε το λαό μας για να σώσουμε τους (τεμπέληδες) Έλληνες".

Χάσαμε, αλλά δώσαμε τη μάχη. Όπως το 1940, όπως έχασαν οι Ιρακινοί, όπως έχασαν οι Σέρβοι. Έχασαν όλοι αυτοί, χάλασαν όμως και τους νικητές. Οι Ηνωμένες Πολιτείες τσακίστηκαν με τη Lehman Brothers και η οικονομία της βρίσκεται σε δεινή κατάσταση. Δεν θα αργήσει να ακουστεί ο θόρυβος από την καρδιά της Ευρώπης. Μας έτριξε τα δόντια, σε λίγο θα τρίζουν τα κόκαλά της

Χάσαμε και πως να μη χάσουμε ; Μια χώρα ενεργειακά εξαρτώμενη χωρίς δική της βιομηχανική παραγωγή και με εισαγωγές ακόμη και γεωργοκτηνοτροφικών προϊόντων, πώς είναι δυνατό να σταθεί στα πόδια της ; Τι θα κάνουμε ; Να αρχίσουμε να τρώμε τις σάρκες μας φωνάζοντας :

«Παλληκάρια γελαστήκατε. Το βροντερό ΟΧΙ δεν είναι παίξε – γέλασε. Μεγάλο λάθος, ιστορικό, αξεπέραστο, τείχος απόρθητο και αδιαπέραστο. Ως εδώ ήταν ο δρόμος σας. Τώρα οι δρόμοι έχουν το λόγο» (*) ;

(*) Βλέπε Inred.gr όπου και η φωτογραφία

Για να συνεννοούμαστε

«σαν αρχίσει το πρόσωπο του Τέρατος να μη μας τρομάζει, πάει να πει πως αρχίζουμε να του μοιάζουμε» 
Βλέπε, "Ο καθρέπτης και το μαχαίρι", Μάνος Χατζιδάκις,
εκδ. Ίκαρος 1995

κχ
Οι δανειστές και δυνάστες – το πρόσωπο του τέρατος με άλλα λόγια – εν αγνοία τους μας οδηγούν «ζειν κατά Χριστόν». Με τα οικονομικά μέτρα που μας επιβάλουν και σε λίγο αυτά θα επιβληθούν και στην Ευρώπη, μας αναγκάζουν να ζούμε λιτά και όχι καταναλωτικά. Περικοπές χρημάτων σημαίνει ότι παύει πλέον η πλεονεξία και η απληστία, που μας είχε κυριολεκτικά καθηλώσει στους καναπέδες ή στις ανάγκες της αγοράς και των αγορών.

Όντως λοιπόν, εν γνώσει των ολίγων και εν αγνοία των πολλών, η αντίσταση του κοινωνικού σώματος της Ελλάδας αποδεικνύεται αυτεπίστροφο βέλος προς τους δανειστές και δυνάστες – πρόσωπο του τέρατος . Με τα ελάχιστα χρήματα που θα έχουμε, ελάχιστα θα καταναλώνουμε και τότε να δούμε, τι θα κάνουν οι άρπαγες τοκογλύφοι ; Οι επενδύσεις τους θα αποδειχθούν επισφαλείς, τα εργοστάσια ή ό,τι άλλο θα κλείνουν, η κατάρρευση θα είναι γεγονός.

Κατά τη γνωστή τακτική που ακολουθούν, θα βάλουν τους ανθρώπους να σκοτωθούν μεταξύ τους. Αλλά, τουλάχιστον εμείς, πήραμε πρόσφατα το μάθημα αυτό και ο ρόλος μας είναι να το διδάξουμε στους άλλους. Και αυτό κάνουμε. Το πρόσωπο του τέρατος δεν το φοβόμαστε, δεν του μοιάζουμε, δεν έχει και δεν είναι πρόσωπο.

Ακροτελεύτια παρένθεση, επειδή το όνομα Χριστός έχει ποικίλες απόψεις, σύμφωνα με το προτεσταντικό (αγγλικανικό) δόγμα. Βεβαίως, την αρχή έκανε ο πάπας.
Ο αναγνώστης του μικρού αυτού σχολίου, αν προτιμά, ας δώσει όποια σημασία θέλει σε αυτό το «ζειν κατά Χριστό». Εν προκειμένω, προσφορότερη βλέπω την πολιτική σημασία. Έχουμε, βλέπετε, και τον «χριστιανομαρξισμό» της νεοορθοδοξίας, των πάσης αποχρώσεως αριστερών.

Αγιορείτες ασκητές : Ο ελληνικός λαός αντιστέκεται μέχρι τέλους

ΌΧΙ στην εκχώρηση των αγώνων και της αξιοπρέπειάς μας

Έχουμε εισέλθει πλέον στη δεύτερη και κρισιμότερη φάση της κρίσης όπου η κυβέρνηση διαπραγματεύεται με την Ε.Ε. Αλλά διαπραγμάτευση με ποιους και γιατί; Το ξεκάθαρο μήνυμα πού έδωσε ο ηρωϊκός ελληνικός λαός στο δημοψήφισμα της Κυριακής δεν ήταν το ΝΑΙ, αλλά ένα βροντερό ΌΧΙ Ένα ΌΧΙ ρήξης και πάση θυσία απεμπλοκής από την Ε.Ε. και το ευρώ της. Η εβδομάδα πού πέρασε αποκάλυψε στα μάτια μας τις δύο “ελλάδες” πού υπάρχουν: Την Ελλάδα της υποταγής, του φόβου, της προδοσίας, πού την εκπροσωπεί ότι πιο διεφθαρμένο και αλλοτριωμένο από την παράδοση αυτού του τόπου υπάρχει. Όλες οι “αρχές και οι εξουσίες” πού έκαμψαν γόνυ έχουν διαγραφεί οριστικά απ᾽τις καρδιές των γνησίων πατριωτών και ορθοδόξων χριστιανών, οι οποίοι συγκροτούν την άλλη Ελλάδα, τη μία και γνήσια: την ελεύθερη, αδούλωτη, αξιοπρεπή, αυτήν που γνωρίζει ότι η ιστορία της είναι ιστορία ΘΥΣΊΑΣ και μόνον! Η αξιοπρέπεια αυτής της Ελλάδας είναι όντως μαρτυρική και θυσιαστική, δεν είναι η “αξιοπρέπεια” του νεοπλουτισμού και του εφήμερου καταναλωτικού ηδονισμού, της απεμπόλησις ΙΕΡΏΝ και ΟΣΊΩΝ!

Επιθυμούν στα συνέδρια της υποταγής και της ανομίας, να καταδικάσουν τον υπερήφανο Ελληνικό λαό του ΌΧΙ σε ισόβια δεσμά δουλείας - στους καναπέδες της νεκρής απάθειας, λες και ψήφισε ΝΑΙ. Θέλουν το ΌΧΙ μας να το κάνουν ΝΑΙ! Πρόκειται έτσι να συντελεσθεί ενώπιον μας πραξικόπημα κατά της εκπεφρασμένης βούλησης του λαού. Δεν θα τους το επιτρέψουμε! Τώρα ξεκινά ο αγώνας για την τέλεια ανατροπή της εξάρτησης, της διαπλοκής, της προδοσίας της πατρίδας μας απ᾽ όποιον και αν προέρχεται. Δεν πρέπει να τούς αφήσουμε!

Ο ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ!

Πρεσβύτερος π. Γεώργιος Αγγελακάκης 
Γέρων Αλύπιος Καψαλιώτης 
Μοναχός Επιφάνιος Καψαλιώτης 
Μοναχός Αββακούμ καψαλιώτης 
 Άγιον Όρος 9/7/15

Σχόλιο
Οι δανειστές και δυνάστες, εν αγνοία τους μας οδηγούν "ζειν κατά Χριστόν". Με τα οικονομικά μέτρα που μας επιβάλουν - σε λίγο αυτά θα επιβληθούν και στην Ευρώπη - μας αναγκάζουν να ζούμε λιτά και όχι καταναλωτικά. Περικοπές χρημάτων σημαίνει ότι παύει πλέον η πλεονεξία και η απληστία, που μας είχε κυριολεκτικά καθηλώσει στις ανάγκες της αγοράς και των αγορών.

Όντως λοιπόν, εν γνώσει των ολίγων και εν αγνοία των πολλών, η αντίσταση του κοινωνικού σώματος της Ελλάδας αποδεικνύεται αυτεπίστροφο βέλος προς τους δανειστές και δυνάστες . Με τα ελάχιστα χρήματα που θα έχουμε, ελάχιστα θα καταναλώνουμε και τότε να δούμε, τι θα κάνουν οι άρπαγες τοκογλύφοι ; Οι επενδύσεις τους θα αποδειχθούν επισφαλείς, τα εργοστάσια ή ό,τι άλλο θα κλείνουν, η κατάρρευση θα είναι γεγονός.

Κατά τη γνωστή τακτική που ακολουθούν, θα βάλουν τους ανθρώπους να σκοτωθούν μεταξύ τους. Αλλά, τουλάχιστον εμείς, πήραμε πρόσφατα το μάθημα αυτό και ο ρόλος μας είναι να το διδάξουμε στους άλλους. Και αυτό κάνουμε.

Να μην γίνει η παρούσα Κυβέρνηση "Ένωση Κέντρου" 2015

Επειδή πολλοί εκ των σημερινών πολιτικών είναι νέοι, καλό είναι να θυμηθούν την "Ένωση Κέντρου" του Γεωργίου Παπανδρέου το 1963-64. Γνωστό τί ακολούθησε τότε, σήμερα δεν θα γίνει τόσο ωμά. Ο διακυβερνητικός συνασπισμός (σημ. παγκόσμια διακυβέρνηση) δεν επαναλαμβάνει οφθαλμοφανείς εκτροπές του παρελθόντος. Τώρα μας εξουσιάζουν τα παραρτήματα των ιδιωτικών Τραπεζών - υποκαταστήματα της μιας Παγκόσμιας Τράπεζας, σε συνεργασία με τα εγχώρια ιδιωτικά τηλεοπτικά μέσα, τις ιδιωτικές εφημερίδες και τα πράγματα είναι αρκετά πιο εύκολα. Ωστόσο, φαινόμενα "κοινωνικού αυτοματισμού" δεν μπορούμε να τα αποκλείσουμε.

Το έργο τους μέγιστα θα υποβοηθήσει η άριστη συνεργασία των άλλοτε αντιμαχόμενων κομμάτων - το θέατρο παίχτηκε καλά - Πασόκ και Νουδού. Και οπωσδήποτε, δεν πρέπει να ξεχνάμε την καθ΄ ημάς εκκλησιαστική Ιεραρχία, που κι αυτή είναι υποπαράρτημα του Πατριαρχείου Κων/πολης, ένθα προΐσταται ο οικουμενικός Βαρθολομαίος μετά των οικουμενιστών συνεργατών του. Είναι του "μένουμε Ευρώπη" και του "ΝΑΙ σε όλα".

Σημείωση
Η αφορμή δόθηκε από εδώ :  http://www.ksipnistere.com/2015/07/blog-post_4077.html

Ένας διαδικτυακός διάλογος

Διαβάζω :
"Εάν, μάλιστα, συνδυάσουμε αυτή την "τάση", με το γεγονός (έχουμε απόλυτα αξιόπιστες πληροφορίες) ότι ήδη η κυβέρνηση (σ.σ. Σύριαζα-Ανέλ) προχωρά σε προσλήψεις χωρίς να ανακοινώνονται οι διαγωνισμοί, χρησιμοποιώντας τακτικές της "επάρατης δεξιάς" και της "χούντας" (όπου οι προϊστάμενοι υπηρεσιών εισηγούνταν ονομαστικά τις προσλήψεις συγκεκριμένων πολιτών), τότε πρέπει να θεωρούμε δεδομένο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ χτίζει την δική του "αυτοκρατορία", με τον δικό του κομματικό κρατικοδίαιτο στρατό υπαλλήλων - ψηφοφόρων και... με ιδιαίτερη έμφαση στην ταχύτατη "άλωση" ειδικών κρατικών υπηρεσιών" (*)

Και σχολιάζω :
Έχουμε πάλι το φαινόμενο Ιδιωτικοί υπάλληλοι εναντίον Δημοσίων. Το Ιδιωτικό κράτος επιστρατεύει τους είλωτες κατά του Δημόσιου, κοινού δηλαδή, κράτους. Και το μεν πρώτο, το κράτος των Ιδιωτών - μάλλον ιδιωτικών παραρτημάτων της μιας παγκόσμιας Τράπεζας - φαίνεται να έχει τις πλάτες των ισχυρών. Το δεύτερο δε, φέροντας το βάρος της ληστρικής κραιπάλης του Πασοκισμού, είναι στα πρόθυρα της κατάρρευσης λόγω Μνημονίων.

Ας ξεκαθαρίσουν, λοιπόν, οι δυο αντιμαχόμενες μερίδες τι εκ των δυο επιθυμούν : Θέλουν να μένουν σκλάβοι στα κελεύσματα των αφεντικών - ιδιωτών, που δεν τους παρέχουν καμιά σιγουριά για την εργασία τους ή τα εργασιακά τους δικαιώματα, ή θέλουν την εκ του Συντάγματος υπηρεσία στο Δημόσιο. Σημειώνω, στο παρελθόν οι προσλαμβανόμενοι έδιναν όρκο. Και ακόμη, ας σκεφθούν τί θέλουν ; Θέλουν πατρίδα, θέλουν Ελλάδα ή ένα σκέτο οικόπεδο-πεδίο βολής γυμνό, κατά τον
ποιητή ;

Σχολιαστής έγραψε :
Κύριε Χριστοδουλίδη, διάβασα το άρθρο και στη συνέχεια το σχόλιό σας, το οποίο με εξανάγκασε να ξαναδιαβάσω το άρθρο. Εσείς, από το άρθρο αυτό διαπιστώσατε; Ότι είναι υπόθεση ιδιωτικών και δημοσίων υπαλλήλων; Ειλικρινά, με λυπείτε για τη συγκεκριμένη σας προσέγγιση την οποία πάντως, πρέπει να ομολογήσω, της δώσατε ένα εθνικό περιτύλιγμα στις δύο τελευταίες σας ερωτήσεις

Η απάντηση ήταν :
Αγαπητέ κύριε,
Σας ευχαριστώ για το σχόλιο επί των γραφομένων μου και όχι επί του άρθρου. Σημειώνω, η επιλογή που έκανα, ίσως, δεν είναι τόσο ενδεικτική, όσο αυτή που ακολουθεί :

"προκειμένου να "στεφθεί" αδιαφιλονίκητος (σ.σ. ο κ. Τσίπρας) ηγέτης της χώρας για τα επόμενα πολλά χρόνια, όμως ο ίδιος θα πρέπει να τοποθετηθεί με απόλυτη επάρκεια στις ευθείες κατηγορίες του κ. Γιούνκερ προς το πρόσωπό του (αποκάλεσε τον Έλληνα πρωθυπουργό ψεύτη) εάν θέλει να προχωρήσει χωρίς "κενά" στην πολιτική του διαδρομή. Επίσης, ο Έλληνας πρωθυπουργός θα πρέπει να απαντήσει προς τους Έλληνες, καταθέτοντας έγγραφο σχέδιο, για το πως θα προχωρήσει στην ανάπτυξη της χώρας και με ποιο ακριβές χρονοδιάγραμμα θα υλοποιήσει αυτό το σχέδιο (..) . Και όλα αυτά, ενώ η κυβέρνηση φαίνεται να διαγράφει την εντολή του "όχι" και να συμφωνεί σε ένα καταστροφικό πακέτο μέτρων Πακέτο μέτρων"

Είναι, νομίζω, αυτά ενδεικτικά της ενδόμυχης τοποθέτησης του αρθρογράφου, σύμφωνα με τη δική μου μετάφραση, και αυτό το προσυπογράφει αποκαλυπτικά το "ο Έλληνας πρωθυπουργός θα πρέπει να απαντήσει προς τους Έλληνες, καταθέτοντας έγγραφο σχέδιο, για το πως θα προχωρήσει στην ανάπτυξη της χώρας και με ποιο ακριβώς χρονοδιάγραμμα θα υλοποιήσει αυτό το σχέδιο".
Δεν είναι εύκολο αυτό που επιθυμεί ο αρθρογράφος, δοθέντος ότι δεν είναι απόλυτα ευκρινείς - δεν μπορεί άλλωστε - οι επιθυμίες του κοινωνικού σώματος (ή λαού). Γι΄ αυτόν ακριβώς το λόγο "έδωσα ένα εθνικό περιτύλιγμα" με τις δυο τελευταίες ερωτήσεις που έθεσα. Όχι ως περιτύλιγμα, σημειώνω, αλλά ως περιεχόμενο.

Κατανοώ, προέχει το "είμαστε Ευρώπη". Και βεβαίως είμαστε Ευρώπη, αλλά δεν γνωρίζω πόσοι από εμάς θέλουν να είμαστε πρώτα Ελλάς και ύστερα Ευρώπη, πρώτα Έλληνες και ύστερα Ευρωπαίοι. Έχουν προηγηθεί πολλά χρόνια συστημικής έκπλυσης εγκεφάλων με πρόταγμα την Ευρώπη. Όποιος τολμούσε στα τελευταία σαράντα τόσα χρόνια να προτάσσει την Ελλάδα και ύστερα την Ευρώπη, έβαζε πάνω του την πινακίδα "εθνικιστής". Το έζησα, γι΄ αυτό το γράφω.

Κάτι παρεμφερές, θυμίζω, έβαζαν στους Εβραίους τα χρόνια της Ναζιστικής Γερμανίας, αλλά αυτό δεν έχει σημασία για σας. Διότι, όπως φαίνεται, δεν σας ενοχλεί ο γερμανικός ολοκληρωτισμός, καλύτερα η λεγόμενη ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Της οποίας είδαμε τα δημοκρατικά - κατ΄ ευφημισμό - αγαθά με τα εξωνημένα εγχώρια τηλεοπτικά και λοιπά (εφημερίδες) μέσα, κατά τη διάρκεια της εβδομάδας που προηγήθηκε του Δημοψηφίσματος.

Πώς λοιπόν εσείς ζητάτε από τον Έλληνα πρωθυπουργό να απαντήσει προς τους Έλληνες, καταθέτοντας έγγραφο σχέδιο, για το πως θα προχωρήσει στην ανάπτυξη της χώρας και με ποιο ακριβές χρονοδιάγραμμα θα υλοποιήσει αυτό το σχέδιο ; Τα σαράντα χρόνια "πασοκισμού" και νεοδημοκρατικού εθνομηδενισμού (αφήνω τους άλλους) δεν είναι εύκολο να αλλάξουν από τη μια στιγμή στην άλλη, αν προηγουμένως δεν ξεκαθαρίσουμε τι ζητάμε από την παρούσα Κυβέρνηση και τι θέλουμε ως Έλληνες : Πρώτα να είμαστε Ευρωπαίοι και μετά Έλληνες, ή πρώτα Έλληνες και ύστερα Ευρωπαίοι ; Ποιο προηγείται και ποιο έπεται ; Τούτο είναι το βασικό ερώτημα για τον γράφοντα και πάντως μη ξεχνάμε, τουλάχιστον ιστορικά και "ανθρωπολογικά" - δεν υπεισέρχομαι σε λεπτομέρειες - η Ελλάδα προηγείται.

Σαν επιμύθιο θα επαναλάβω : Δύσκολο να αλλάξεις νοοτροπίες που καλλιεργήθηκαν από την εγχώρια διανόηση τα τελευταία σαράντα χρόνια της κραιπάλης του πασοκισμού και του νεοδημοκρατικού (και νεοφιλελεύθερου) εθνομηδενισμού. Μου είναι αδιάφορο, αν θα μου κολλήσουν την επιγραφή "εθνικιστής", άνθρωποι που στερούνται της νοητικής ικανότητας εξαγωγής συμπερασμάτων κατόπιν αναγνώσεως.
Σας ευχαριστώ
κχ

Σημείωση
(*) Από την ιστοσελίδα  http://kostasxan.blogspot.gr/2015/07/blog-post_542.html

Η καταστροφή μιας χώρας στο όνομα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης

Ας μην ισχυρίζονται οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι της αντιπολίτευσης ότι αυτά δεν τα γνωρίζουν. Και ακόμη, ας αποφασίσουν να δουν κατάματα το όραμα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης ή, καλύτερα, του γερμανικού ολοκληρωτισμού.Οι ευρωπαϊστές που μας έβαλαν στο ευρώ και στην ενωμένη Ευρώπη, ας τα έχουν αυτά υπόψη. Το Δημόσιο Κράτος, το κράτος των δημοτών της Ελλάδος, κατόπιν δανείων και Μνημονίων, περιέρχεται στα χέρια ιδιωτών. Δηλαδή, γίνεται ιδιωτικό κράτος - κράτος κερδοσκόπων, που μόνο ενδιαφέρον έχουν το κέρδος και την κληρονομική κατοχή της εξουσίας

Και το ερώτημα είναι : Πρώτα Ευρωπαίοι πολίτες με ευρωπαϊκή ταυτότητα και ύστερα Έλληνες ή πρώτα Έλληνες πολίτες με ελληνική ταυτότητα και μετά Ευρωπαίοι ; Φασίστες και εθνικιστές είναι οι δεύτεροι και όχι οι πρώτοι του ευρωπαϊκού ολοκληρωτισμού ; Εννοώ, της κατάργησης των εθνών-κρατών προς δόξαν του διεθνιστικού ευρωπαϊσμού ;

Με απλά και καθαρά λόγια

https://twitter.com/apenantioxthi

Τρομολάγνοι και αμελέτητοι μελετητές της Ιστορίας

Δεν χρειάζεται να γράψει κανείς πολλά (1) στο κατεβατό αυτό - ή στη ραδιοφωνική συνέντευξη του 9.84 και αλλού - ενδεικτικό σημειωτέον πλήρους σύγχυσης, προπαγανδιστικού τρόμου και υποταγής. Απηχεί το άρθρο έναν άλλο, τον πολυπράγμονα και ευκόλως μετακινούμενο πότε εδώ και πότε εκεί Μ. Ανδρουλάκη (2).. Αμφότεροι δεν τολμούν να θέσουν ενώπιόν τους και όσων τους ακούν, ή τους διαβάζουν, το απλούστατο ερώτημα : Μπορεί ποτέ να κρατηθεί όρθια μια χώρα, η οποιαδήποτε χώρα, αν δεν έχει δικό της νόμισμα ;

Τα ιστορικά παραδείγματα που μας θύμισε ο ιστοριοδίφης Ανδρουλάκης αφορούν σε δεινά, που αποκομίσαμε από δημαγωγούς ( : Κλέων στη Σικελική εκστρατεία, Βενιζέλος στη Μικρασία). Ο τρίτος δημαγωγός ήταν ο "εθνάρχης" Καραμανλής.

Μπορεί να μας πει ο κ. Ανδρουλάκης, πού ήταν το 1979 με την ένταξη στην ΕΟΚ και πού το 2002 όταν αποκτήσαμε το ευρώ ; Δεν θέλει τη δραχμή. Ας μας απαντήσει, λοιπόν, αν μπορεί να σταθεί στα πόδια της μια χώρα, η οποιαδήποτε χώρα, όταν δεν έχει δικό της νόμισμα. Τόσο ηλίθιοι ήταν οι Άγγλοι και άλλοι, που δεν το δέχθηκαν ; Ήταν τόσο βλάκες που δεν θέλησαν να μπουν στο ευρώ ;

Προφανώς όχι, διότι αυτοί έβλεπαν μακρύτερα και καθαρότερα τα πράγματα. Δεν ήθελαν να υποταχθούν στο ευρώ των Γερμανών και των Γάλλων, που επιχειρούν με άλλα μέσα την κυριαρχία τους επί της Ευρώπης. Οι υποτακτικοί των Γερμανών και των Γάλλων - ο Μ. Ανδρουλάκης που μελετά Ιστορία το γνωρίζει - δεν πολέμησαν τη ναζιστική Γερμανία. Περίπατο έκαναν στις Κάτω Χώρες (Ολλανδία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο) και σ΄ αυτή την ίδια τη Γαλλία. Μέσα σε μια εβδομάδα τα γερμανικά στρατεύματα ήταν στο Παρίσι των "πουρκουάδων".

Το ίδιο γίνεται σήμερα με όλα αυτά τα "γιουρογκρούπ" - τους επικεφαλής και τα μέλη του. Άκαπνοι όλοι και συνεργάτες των Ναζί, όπως το 1940, είναι οι 18 προς 1. Από ποιους μπορεί να περιμένει βοήθεια η Ελλάδα ; Από τους δωσίλογους του "ΝΑΙ σε όλα" του τύπου Ανδρουλάκης (κρίμα την καταγωγή του) ή μήπως από την εργολαβία της εγχώριας μιντιοκρατίας ; 

Επιμύθιο

Στον Σαγγάριο της Μικράς Ασίας μας πρόδωσαν και βάψαμε το αίμα του ποταμού με το δικό μας αίμα. Μετά, το αίμα των προδοτών ξέπλυνε όλη την Ευρώπη. Έπειτα, και αφού πολεμήσαμε τη ναζιστική Γερμανία, μας πρόδωσαν πάλι, μας έβαλαν και σφαχτήκαμε μεταξύ μας. Οι προδότες δεν πλήρωσαν. Τη φορά όμως αυτή, οι προδότες - γιατί και τώρα μας προδίδουν - θα πληρώσουν ακριβά τις δολοπλοκίες τους. Στο Σαγγάριο δεν θα πολεμήσουν πια οι Έλληνες. Οι προδότες θα σφαχτούν μεταξύ τους, νερό δεν θα κυλά. Φρέσκο αίμα θα τρέχει.

Λεπτομέρειες
(1)  http://kostasxan.blogspot.gr/2015/07/t.htmlhttps
https://youtu.be/McpwsgeRfas
(2)  pesotithes

Γιατί το ΟΧΙ είναι πρώτο

Αρθρογράφος: Κλειώ Ιωάννου
Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ελλάδα και την Ευρώπη.

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ελλάδα και την Ευρώπη. Το φάντασμα του «ΟΧΙ».
Καμία επανάσταση δεν έγινε με δημοψήφισμα, ούτε θυμάμαι να ξεκινά με ένα δημοψήφισμα. Τι φοβάται και γιατί ωρύεται λοιπόν όλη η αφρόκρεμα της περίφημης ενωμένης ευρωπαϊκής δημοκρατίας, σαν να έρχεται το τέλος του «κόσμου»; Γιατί τρέμουν από μια αγνή δημοκρατική και φιλελεύθερη θεσμική διαδικασία οι φανατικοί υπερασπιστές της δήθεν συμμετοχικής δημοκρατίας.

Γιατί επιτίθενται τόσο λυσσαλέα σε μια πρωτοβουλία που υπό άλλες συνθήκες ήταν πρόθυμοι να την πλασάρουν ως ένα ιδανικό δείγμα εκπροσώπησης της «κοινωνίας των πολιτών»;

Είναι που ακόμα και αυτή, η δημοκρατία τους, είναι αδύναμη να χωνέψει τις τεράστιες επιπτώσεις που σκόρπισε η κρίση τα τελευταία πέντε χρόνια σε όλες τις αδύναμες οικονομίες οι οποίες ακολούθησαν τις συνταγές της άγριας κοινωνικής εξόντωσης και της θυσίας των λαών στο βωμό των τραπεζών.

Είναι επειδή ακόμα και αυτό το μοντέλο δημοκρατίας δεν μπορεί να διοικήσει στην Ελλάδα, τους 3.904.000 που αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της φτώχειας ή τον κοινωνικό αποκλεισμό. Την πραγματικότητα των εκατομμύρια ανέργων με έναν στους 2 να είναι νέοι με πτυχία και μεταπτυχιακά. Τους 200.000 νέους που μετανάστευσαν για ένα καλύτερο μέλλον. Τις χιλιάδες αυτοκτονίες και την απόγνωση που κυριεύει τους συνταξιούχους, τα φτωχά νοικοκυριά ακόμα και τα μεσαία στρώματα.

Είναι, γιατί μαζί με την Ελλάδα στην ουρά για συσσίτια, τα ταμεία ανεργίας και τη εξευτελιστική μισθοδοσία στοιβάζονται εκατομμύρια ευρωπαίοι πολίτες, έτοιμοι να εκραγούν κόντρα στους εκπροσώπους των νεοφιλελεύθερων πολιτικών της λιτότητας.

Το δημοψηφισματικό «ΟΧΙ», μπορεί να μην είναι εκείνο το επαναστατικό λάκτισμα ενός λαού προς μια άλλη κοινωνία. Ούτε η στιγμή που θα καθορίσει την εξέλιξη της ευρωπαϊκής ιστορίας . Είναι όμως, κάτω από αυτές τις συνθήκες, μια μικρή σπίθα αρκετά επικίνδυνη να ανάψει φωτιά στον κάμπο της Ευρωπαϊκής ηπείρου.

Το "ΟΧΙ" νικάει λοιπόν, ακριβώς γιατί έχει εκείνο το ηθικό πλεονέκτημα που κανένας ο οποίος ζει στην ζοφερή αυτή κοινωνική πραγματικότητα δεν θα μπορούσε να αρνηθεί. Την αναγκαία δημοκρατική συμμετοχή μιας κοινωνίας που βρίσκεται στο στόχαστρο αυτών των πολιτικών εδώ και πέντε χρόνια. Το ηρωικό ΌΧΙ των ανθρώπων του μόχθου και της βιοπάλης κόντρα σε αυτούς που τους καταδυνάστευαν χωρίς καν να τους απευθύνουν το λόγο, παρά μόνο κάθε τέσσερα χρόνια μέσω των βουλευτικών εκλογών.

Είναι απλά επειδή το "ΟΧΙ" εκπροσωπεί τη Δημοκρατία απέναντι στη δικτατορία των αγορών.

Πηγή   AlfaVita

Ο θλιβερός φιλόσοφος του ΝΑΙ

Νομίζω ότι μια φράση συνοψίζει όλο το πρόβλημα. Ναι σημαίνει παίρνω την ευθύνη του εαυτού μου και του τόπου μου. Όχι παραιτούμαι από αυτήν στο όνομα του θυμού μου.
Στέλιος Ράμφος

κχ
Ώστε, έτσι, λοιπόν ; Ναι σημαίνει παίρνω την ευθύνη του εαυτού μου και του τόπου μου ; Συμπέρασμα ποιο είναι ; Ο εαυτός μου, το εγώ μου δηλαδή, είναι ο τόπος μου. Και η ευθύνη του εγώ μου, είναι η ευθύνη του τόπου μου. Μπράβο του ! Αυτό είναι το μάθημα Κοινωνιολογίας - κοινωνισμός ή κοινωνικότητα - του κυρίου Ράμφου. Και πάλι μπράβο του ! Ζήτω ο εγωισμός, ζήτω η ατομικότητα, ζήτω το εγώ μου. Το εμείς είναι κάτι άγνωστο στον θλιβερό αυτό φιλόσοφο. Μπορεί μετά από αυτό να θεωρηθεί ευρωπαϊκό το ΝΑΙ και εθνικιστικό το ΟΧΙ ; Ποιος θα μας δώσει την απάντηση ;

Αχ, καημένη Φιλοσοφία.

Πηγή  Athens voice

ΟΧΙ στους διεθνείς τοκογλύφους, ΟΧΙ στους εγχώριους συνδρομητές του αφανισμού μας

Αυτό που δεν έγινε το 1980 - 81, επειδή δεν το επέτρεπαν οι συμφωνίες, γίνεται σήμερα. Έκλεισε στις 25 Ιανουαρίου 2015. Στις 5 Ιουλίου 2015 θα επιβεβαιωθεί με την υπερψήφιση του ΟΧΙ.

Όχι άλλη απάτη σε βάρος της Ελλάδας, σε βάρος των ψηφοφόρων, σε βάρος των τίμιων αγωνιστών της ζωής. Όχι στα δεινά που μας ετοιμάζουν οι υποτακτικοί της Μερκελ, του Σόιμπλε, του Ολάντ και των εγχώριων συνδρομητών του εθνομηδενισμού. Του δικού μας και της Ευρώπης.
κχ

Το Δημοψήφισμα είναι για τις μελλοντικές γενιές και όχι για το σήμερα των τοκογλύφων

«Το διά ταύτα, έτσι όπως αποτυπώνεται, κατά την προσωπική μου εκτίμηση, είναι ότι το δημοψήφισμα τελικά είναι ευρώ εναντίον δραχμής», επισήμανε, λέγοντας ότι αν τη Δευτέρα το πρωί πάρουμε «αυτό το περήφανο «όχι» και πάμε να διαπραγματευτούμε στην Ευρώπη και μάλιστα με τις αγορές να μην έχουν πάθει ζημιά… αν λοιπόν πάμε και μας ξαναπούν «όχι», τι ακριβώς θα κάνουμε;», είπε ο κ. Δαμαβολίτης.

κχ
Αυτά μας είπε ο κ. Δαμαβολίτης μετά την αποχώρηση από τον κυβερνητικό συνασπισμό Σύριζα-Ανέλ κι εμείς θα γράψουμε το δικό μας «διά ταύτα». Νομίζω, στη γενικότητά του, πιάνει και τους «παλιομπαγλαμάδες» (*), δηλαδή, εκείνους που δεν έκαναν τα τελευταία σαράντα χρόνια, αυτά που έπρεπε να κάνουν και γίνονται σήμερα, σημειωτέον, από ανθρώπους που δεν συμπεριλαμβάνονται σε λίστες Λαγκάρντ ή δεν υπήρξαν διευθυντικά στελέχη του ομίλου «μαζί τα φάγαμε».

1) Δεν έχει άδικο. Διότι αν το αποτέλεσμα δείξει ισχυρή προτίμηση στο ΟΧΙ, τα κοράκια του οικονομικού ιερατείου της Ευρώπης θα μεθοδεύσουν τρόπους, ώστε να μην έχουν ρευστό οι εδώ Τράπεζες. Ποια θα είναι τότε η λύση ; Η Ελλάδα μη έχοντας ρευστό, δηλαδή το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα, θα υποχρεωθεί εκ των πραγμάτων να κόψει δικό της νόμισμα. Δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Οι Ευρωπαίοι δανειστές-στραγγαλιστές μετά των εγχωρίων αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά.

2) Δεν έχει άδικο. Διότι όπως αποκάλυψε ο κ Δραγασάκης σε συνέντευξη στην ΕΡΤ 1 «εμείς πηγαίναμε και τους προσφέραμε λύση, με πρόταγμα τη μείωση του μη βιώσιμου χρέους (σημ. το επισημοποίησε το ΔΝΤ) και εκείνοι μας απαντούσαν «ΘΕΛΟΥΜΕ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΛΥΣΗ».

3) Δεν έχει άδικο. Διότι όταν ένα κράτος δεν έχει δικό του νόμισμα, γίνεται έρμαιο στα χέρια του κάθε οικονομικού τυχοδιώκτη-κερδοσκόπου και τοκογλύφου. Πρέπει να τελείς σε κατάσταση διαχρονικού δανεισμού, ώστε να αναγκάζεσαι – φοβούμενος τη χρεοκοπία – να συνάπτεις ολοένα νέα δάνεια, κάνοντας συνάμα και ό,τι σου ζητά ο πάροχος των δανείων. Ο σημερινός ευρωπαϊκός τυχοδιωκτισμός κερδοσκοπεί καθυποτάσσοντας τα οικονομικώς αδύνατα κράτη-μέλη.

4) Δεν έχει άδικο. Διότι το δόγμα «ανήκουμε στη Δύση» έπαψε να υφίσταται, όταν έληξαν οι συμφωνίες της Γιάλτα. Η νέα συμφωνία μοιρασιάς του κόσμου, δεν στοχεύει στο «αυτά θα πάρεις εσύ, αυτά θα πάρω εγώ». Έχουν μπει και άλλοι παίκτες στο κόψιμο της πίτας, που σταδιακά ένας-ένας εξοντώνεται. Άλλος με πόλεμο, άλλος με οικονομικό στραγγαλισμό. Νέα συμφωνία μοιρασιάς δεν υφίσταται. Ένας θέλει να είναι ο κυρίαρχος και πλανητικός πλέον αυτοκράτορας.

Αυτά, όσο γίνεται σύντομα και όσο μπορούσα συνοπτικά. Όσο για το Δημοψήφισμα, ας μη ξεχνάμε ότι η πλειονότητα των ψηφοφόρων ρίχνει την ψήφο με βάση επιγραφές ή βάσει αυτού που συμβαίνει σήμερα, τώρα, και όχι με ό,τι θα φορτωθούν τα παιδιά του, τα εγγόνια του και όσοι ακολουθήσουν. Θλιβερή αυτή η διαπίστωση.

(*) Βλέπε ιστολόγιο " Αβέρωφ ", αναδημοσίευση από " Ενωμένη Ρωμηοσύνη "

Τα δάνεια των εκβιασμών και του ΝΑΙ, μένουμε Ευρώπη

Το βίντεο της ανάρτησης είναι για εκείνους που θέλουν να προτάσσουν την αλήθεια, από χρηματοδότες που μόνιμα ψεύδονται και υποκρίνονται.

Όποιος πιάνει στα χέρια του την αλήθεια, αυτά πρέπει να είναι καθαρά. Και όποιος τη βάζει στο στόμα του, θα πρέπει προηγουμένως να έχει πλύνει τα δόντια του. Η αλήθεια του ΝΑΙ, σκοπό έχει να μας υποτάξει στις θελήσεις της παγκόσμιας οικονομικής αυτοκρατορίας. Λέξεις όπως ισονομία και ισοπολιτεία, εδώ δεν ισχύουν, παρά μόνο όπου εξυπηρετούνται τα συμφέροντα του χορηγού των δανείων. Τα οποία οφείλουν να συνοδεύουν δια βίου τον δανειολήπτη.

Η εκβιαστική κίνηση των Ευρωπαίων εταίρων πρό του Δημοψηφίσματος, θα αντιστοιχούσε με μια ανάλογη κίνηση, που μπορούσε να γίνει, ας πούμε, στην Ουκρανία και τη δεινή, από κάθε άποψη, κατάσταση που βρίσκεται. Ας μας πουν, λοιπόν, οι του "μένουμε Ευρώπη", ποια θα ήταν η αντίδραση των Δυτικών, αν αποφάσιζε η Ρωσία να διακόψει την παροχή φυσικού αερίου εκεί λόγω του χρέους της ; Πώς θα την χαρακτήριζαν οι αφειδώς χορηγούντες δάνεια και μάλιστα, όταν γνωρίζουν την αδυναμία αποπληρωμής ;

Η αλήθεια δεν αγοράζεται με χρήμα, ούτε διαφημίζεται. Βιάζεται, καὶ βιασταὶ ἁρπάζουσιν αὐτήν.

Ο νεοπλουτισμός των βλάχων

Το βίντεο που βλέπετε, είναι για να καταλάβετε τη διαστροφή που κάνουν τα συστημικά ΜΜΕ και κοντά σ΄ αυτά μερικά ιστολόγια. Για παράδειγμα, εδώ είναι το "Ξυπνήστε ρε".

Συγκεκριμένα, το βίντεο αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα " iefimerida " με τίτλο Εκνευρίστηκε ο Λαφαζάνης και σηκώθηκε και έφυγε από δελτίο ειδήσεων [βίντεο] .

Το ίδιο βίντεο αναρτήθηκε στο ιστολόγιο " Ξυπνήστε ρε ", αλλά με εντελώς διαφορετικό τίτλο, ώστε να εκφράζει τους μύχιους πόθους ( : μένουμε Ευρώπη) του σχολιαστή - αρθρογράφου. Ο τίτλος ήταν Πέταξε τα μικρόφωνα και έφυγε από το Star του Βαρδινογιάννη, ο μπολσεβίκος Λαφαζάνης -Κόλαση (βίντεο).

Το σχόλιο από τον γράφοντα δημοσιεύθηκε και εδώ παρουσιάζεται βελτιωμένο
Ο μπολσεβικισμός τέλειωσε πονηρέ αρθρογράφε. Στη θέση του μπήκε ο Δυτικός νεοπλουτισμός των βλαχαδερών και των συστημικών βλαχοδημοσιογράφων. Οι καταβολές τους είναι σοσιαλιστικές, με άλλα λόγια "κοινωνιστικές", αλλά πασχίζουν να κάνουν την Ελλάδα ιδιωτικό κράτος. Νύχτα-μέρα υποστηρίζουν τους σημερινούς Γερμανοτσολιάδες. Μας θέλουν με μισθούς ένα πεντακοσάρικο - λιγότερα στο χέρι - και σύνταξη στα τριακόσια χωρίς κρατήσεις. Δηλαδή, κάτι από Αλβανούς, Βούλγαρους, Ρουμάνους. Περήφανους όμως Έλληνες, με την αξιοπρέπεια του νεόπλουτου, αντί του χαμερπούς λαϊκιστή - είναι και φασίστας σημειωτέον.

Ο ραγιάς αρθρογράφος θυμήθηκε τον μπολσεβικισμό, όταν είδε την αντίδραση του Λαφαζάνη προς την εκπρόσωπο της σημερινής ξεδιάντροπης δημοσιογραφίας μιας νεόπλουτης του Βύθουλα. Το βίντεο είναι ομολογουμένως αποκαλυπτικό, ως προς το ποιος είναι ο μπολσεβίκος της ιδιωτείας και του ιδιωτικού κράτους. Χωρίς αμφιβολία είναι γένους θηλυκού .

8. Γέροντος Αλυπίου : Επείγον

https://drive.google.com/file/d/0B10nRQ2KXoC_TF9GNWcyaDRBUmZQSHQySWF1bThydERvY1Qw/view?usp=sharing

Σχόλιο :
Η Ελλάδα βρίσκεται αυτή τη στιγμή αντιμέτωπη με τον ευρωπαϊκό ολοκληρωτισμό
1η σημείωση. Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση τον ονόμασε σήμερα, 01/07/2015, ο κ. Μόντι στην κοινή συνέντευξη με κ. Γιουνκέρ. (*)

και την ευρωπαϊκή ταυτότητα
2η σημείωση. Ευρωπαϊκή ταυτότητα τον ονόμασε ο Γερμανός αντικαγκελάριος κ. Γκάμπριελ : "δεν θα επιστρέψουμε στα εθνικά κράτη", είπε  στη γερμανική Bundestag, μετά την καταιγιστική ομιλία, 01/07/2015, του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της γερμανικής Αριστεράς Die Linke Γκρέγκορ Γκίζικ.

Την ολέθρια αυτή διολίσθηση, με τον ψευδεπίγραφο τίτλο "δημοκρατία", "ολοκλήρωση", "ταυτότητα", εξυπηρέτησαν μεταπολιτευτικά οι κυβερνήσεις Πασόκ και Νουδού με τη συμπαράσταση και σύμπραξη των εξαρτημένων από γνωστά και άγνωστα - δεν είναι και τόσο άγνωστα - εγχώρια ή αλλότρια κέντρα. Ειδικότερα δε, τα μέσα ενημέρωσης. Δεν γνωρίζω αν και η παρούσα Κυβέρνηση των Σύριζα - Ανέλ, ακολουθεί τον ίδιο δρόμο. Φαίνεται πως όχι, αφού τα συστημικά μέσα ενημέρωσης ασκούν εξοντωτική κριτική, υποβοηθώντας το έργο του κ. Σόιμπλε και συνεργατών. Αυτό όμως, επί του παρόντος, δεν είναι το μείζον. Προέχει ή έξοδος από τον ευρωπαϊκό ολοκληρωτισμό - ευπρεπώς, ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Η υπερψήφιση του ΟΧΙ επείγει.

Ο στόχος αυτής της φαινομενικά αθέατης εκτροπής, προς επιβολή ενός οικονομικού κατά βάση ολοκληρωτισμού, έχει σαν πρότυπο τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου εναλλάσσονται στην εξουσία δυο ομοειδή πολιτικά κόμματα, τελούντα υπό την κηδεμονία, και τις οδηγίες, του αμερικανικού τραπεζικού Συστήματος. Αυτό υποστηρίζουν θερμά οι αντιπολιτευόμενοι σχηματισμοί Νουδού, Πασόκ, Ποτάμι και Κουκουέ. Υποστηρίζουν ένα διεθνιστικό και πολυπολιτισμικό Σύστημα,  το οποίο, αφού παγκοσμιοποίησε πρώτα τη δημοκρατία (όχι Δημοκρατία) έρχεται τώρα, σε δεύτερη φάση, να παγκοσμιοποιήσει την Οικονομία, μορφή της οποίας θα είναι, σε τρίτη φάση, οι συναλλαγές με άυλο - τώρα είναι πλαστικό - χρήμα. Δηλαδή, χρήμα που θα είναι μόνο σε αριθμούς και όχι σε τυπωμένο χαρτί.

Το Δημοψήφισμα, κατά τη γνώμη του γράφοντος, έχει αυτή την καίρια προοπτική. Την απόρριψη του ολοκληρωτισμού, και εννοώ τη διατήρηση των εθνών κρατών, βάσει των αρχών της ισονομίας και της ισοπολιτείας, αλλά και της ιστορικής ταυτότητας κάθε έθνους, εντός της επιθυμητής ευρωπαϊκής ένωσης.


(*) Στο 8: 12 λεπτό της απάντησης κ. Μόντι σε Ιταλό δημοσιογράφο

Κάποτε, το 1438, είχαμε και άλλες διαπραγματεύσεις

Το 1438, 9 Απριλίου, έγινε η γνωστή σε όλους Σύνοδος της Φερράρας - Φλωρεντίας μεταξύ των Εκκλησιών Δύσεως και Ανατολής. Θα λέγαμε, ήταν διαπραγματεύσεις ενός άλλου είδους. Η Σύνοδος κατέληξε σε συμφωνία, που ποτέ δεν εφαρμόστηκε, επειδή αντέδρασε ο επίσκοπος Εφέσου Μάρκος Ευγενικός καθώς και άλλοι. Η Σύνοδος αυτή τερματίστηκε τον Οκτώβριο του 1439 και δίχασε το λαό της Κωνσταντινούπολης σε ενωτικούς και ανθενωτικούς, αναθεματίστηκε δε το 1480 από το Πατριαρχείο Κων/πολης και το 1484 από την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας.

Τα ανωτέρω για να θυμόμαστε καμιά φορά την Ιστορία και ενδεχομένως, να κάνουμε μερικούς συσχετισμούς με αυτά που συμβαίνουν σήμερα.
Οι πληροφορίες και η φωτογραφία από την Βικιπαιδεία.

Παράδοση άνευ όρων, οι όμορφες λέξεις που δεν λέγονται και δεν γράφονται

Οι ευρωπαϊκές ύαινες απάντησαν, όταν είδαν ότι η Κυβέρνηση ήταν ανένδοτη στο Δημοψήφισμα. Έκοψαν τη χρηματοδότηση. Ο στόχος προφανής. Ο συνταξιούχος, και όχι μόνο, τα χάνει όλα από τη μια στιγμή στην άλλη και όχι σταγόνα-σταγόνα, όπως ήθελαν.

Στο τραπέζι με τις διαπραγματεύσεις για το ελληνικό ζήτημα Χρέους, πέφτουν τώρα και άλλα θέματα, όπως : ακυρώστε το Δημοψήφισμα και ελάτε πάλι, ή θα μιλήσουμε μετά από αυτό.
Το βέβαιο γι΄ αυτούς είναι ότι θα υπερισχύσει το ΝΑΙ και δεν αποκλείεται αυτό να γίνει. Η λέξη αλληλεγγύη είναι όμορφη, όταν τη λες, ή όταν τη γράφεις, όχι όμως και να την κάνεις πράξη. Η πράξη, όταν κυρίαρχο είναι το χρήμα και οι αριθμοί, λέει άλλα. Τόσα χρωστάς, πλήρωσε. Δεν τα έχεις, υπογράφεις Δανειακή Σύμβαση με Μνημόνιο και σε δανείζω για να πληρώσεις το χρέος που σε φόρτωσα. Δεν υπογράφεις, δεν έχεις λεφτά, και άντε περίμενε τι θα απαντήσει ο λαός στο Δημοψήφισμα. Πρόσεξε όμως, μη πεις ότι σε θέλω πάντα να χρωστάς. Δεν είναι πολιτικά ορθό.

Πάντως, οι διεθνείς Κανονισμοί λένε ότι μπορείς να διεκδικήσεις το Δίκαιο - είναι αυτό περί επαχθούς χρέους - στους υπάρχοντας διεθνείς Φορείς ή Θεσμούς. Οπότε, ο προσφεύγων θα πρέπει να περιμένει με κλειστές Τράπεζες κανένα 6μηνο ή κάτι περισσότερο για να συγκληθούν τα αρμόδια Όργανα. Που θα συστήσουν Επιτροπές, αυτές θα παραπέμψουν το Ζήτημα σε υποεπιτροπές και "υποαρμόδια" όργανα με ερωτήματα, απαντήσεις, ενστάσεις, νέα ερωτήματα και πάει λέγοντας, με Τράπεζες πάντα κλειστές.

Αυτά σε αδρή περιγραφή προκειμένου να καταλάβει ο αναγνώστης ότι η λεγόμενη "πολιτική βούληση" έγινε κι αυτή μια όμορφη λέξη, να τη λες, ή να τη γράφεις. Όχι να την κάνεις πράξη. Την πράξη κάνει η μοναδική διεθνής παγκόσμια Τράπεζα, αφού προηγουμένως φρόντισε να κάνει παγκόσμια τη Δημοκρατία και τις ελευθέρως διακινούμενες απόψεις μέσω ιντερνέτ και πλήθος άλλων Μέσων. Η Τράπεζα δεν επιτρέπει να λέγεται ή να γράφεται η λέξη "παράδοση", μάλιστα δε, άνευ όρων.