Η βιομηχανία της διαφθοράς του συναισθήματος

Πρώτα δολοφονούνται οι λέξεις, το πνεύμα των λέξεων, έπειτα οι άνθρωποι.

 Έχω υπόψη μου το δελτίο ειδήσεων Σκάι, 05/11/2015 20:57, Τα Νέα του ΣΚΑΪ, 21.00, μνημόσυνο για τους πνιγμένους λαθρο - πρόσφυγες του Ισλάμ και λοιπές τραγωδίες στου Αιγαίου τα νερά. Γράφω τα ακόλουθα :

Οι βιομήχανοι παραγωγής συναισθήματος και συναισθημάτων του Χόλιγουντ, μας δείχνουν τώρα (με ξένα κόλλυβα) ζωντανές κινηματογραφικές ταινίες. Δεν υπάρχουν κομπάρσοι και standmen. Μανάδες και πατεράδες με μωρά, να θαλασσοδέρνονται και να θαλασσοπνίγονται «για το δικό τους παράδεισο», όπως είπε ο ανταποκριτής του ρεπορτάζ για το μνημόσυνο στη Μυτιλήνη, του πανάθλιου τηλεοπτικού Σκάι. Δεν είναι το μοναδικό οπτικό-ακουστικό σκουπίδι. Οι κακοποιοί των λέξεων διαθέτουν χρήμα και αγοράζουν τα πάντα.

Ο Ανδρέας Καρκαβίτσας αν ζούσε, θα έγραφε τώρα ένα άλλο μυθιστόρημα. Τίτλος δεν θα ήταν «ο ζητιάνος», θα ήταν «ο πρόσφυγας». Αν δεν το έχετε διαβάσει, σας το συνιστώ. Εκεί θα μάθετε για το είδος των γονεϊκών συναισθημάτων, τότε της ζητιανιάς και σήμερα της (ισλαμικής) λαθρο - προσφυγιάς.

Αν θέλετε και άλλο ένα δείγμα του πώς κατασκευάζεται η καταδολίευση του συναισθήματος με τη ρέουσα χρωματιστή φωτογραφία, τη μουσική και τις λέξεις, δείτε και αυτό το μικρό βίντεο. Μη ξεχάσετε να εφοδιαστείτε με χαρτομάντιλα.

https://www.facebook.com/lifedocGreece/videos/946716745403452/