Ο τίτλος της ανάρτησης του ιστολογίου ΑΚΤΙΝΕΣ είναι "Σοβαρές αντιδράσεις από το Άγιον Όρος για την Πανορθόδοξη" και μπορείτε να την διαβάσετε στο δεσμό που ακολουθεί : http://aktines.blogspot.gr/2016/04/blog-post_783.html . Εκεί, ενδεχομένως, να διαβάσετε και το σχόλιο που κατατέθηκε - αλλά δεν δημοσιεύθηκε.
Βρισκόμαστε στο "Έτος Ελέους" της σιωνιστικής παρασυναγωγής και η Ελλάδα καλείται να αποδείξει έμπρακτα το "creo en el amor", όπως μας είπαν στο σχετικό "THE POPE VIDEO" οι κληθέντες ομιλητές του ελέους ( http://thepopevideo.org/en/video/interreligious-dialogue.html ). Την παπική πρωτοβουλία συμμερίζεται και η επίσημη κρατική ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος. Εκκλησία ορθόδοξη σημειωτέον η οποία αναζητεί τις σχέσεις της προς τον υπόλοιπο χριστιανικό κόσμο.
Το θέμα αυτό έχει προγραμματισθεί προς συζήτηση και έγκριση από την αναμενόμενη "αγία" και Μεγάλη Πανορθόδοξη Σύνοδο με την διευκρίνιση, εκ μέρους ενός εκ των εμπνευστών του θέματος των σχέσεων (σ.σ. είναι ο μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος Σαββάτος), ότι η ερμηνεία των αναφορών του Κειμένου της Συνόδου σε «Εκκλησίες», πέραν της Ορθοδόξου, βασίζεται στην αυτονόητη (σημ. για τον ίδιο) διάκριση μεταξύ οντολογικής και ιστορικής πραγματικότητας! Και για όποιον δεν καταλαβαίνει αυτό το αυτονόητο για τον μητροπολίτη Σαββάτο - είναι η διάκριση μεταξύ οντολογικής και ιστορικής πραγματικότητας - θα συμπληρώσουμε εμείς ότι άλλη ήταν ιστορικά η οντολογική Εκκλησία "τω καιρώ εκείνω", και άλλη είναι (ανιστορικά βέβαια) η οντολογική Εκκλησία (μήπως "εκκλησία" ;) του κ. Σαββάτου σήμερα. Διότι η Ιστορία δεν γράφτηκε ακόμη, θα την γράψει η Μεγάλη Πανορθόδοξη Σύνοδος, οπότε θα έχουμε στα χέρια μας τη διάκριση μεταξύ οντολογικής και ιστορικής πραγματικότητας. Δηλαδή, αν δεν τυγχάνω βλάξ, μεταξύ οντολογικής Εκκλησίας και ιστορικής Εκκλησίας !
Πληροφοριακά, σχετικά με το "The Pope Video" υπάρχει η ένδειξη ότι πρόκειται για τον πολλά υποσχόμενο "Interreligious Dialogue", που διεξάγεται εδώ και χρόνια, και αν κάποιος δυσκολεύεται να καταλάβει αυτό το "interreligious", τούτο σημαίνει "ενδοθρησκειακός" διάλογος, δηλαδή εσωτερικός ή μυστικός διάλογος, ενώ η παραπλάνηση και η παραποίηση, με στόχο τη σύγχυση, το αποδίδει ως "διαθρησκειακός" διάλογος. Δηλαδή, διάλογος μεταξύ των θρησκειών απλουστευτικά.
Ο δικός μας μητροπολίτης Χρυσόστομος Σαββάτος, εκ των εμπνευστών των σχέσεων της Ορθόδοξης Εκκλησίας με τον υπόλοιπο χριστιανικό κόσμο, επιδεινώνει ακόμη περισσότερο τη σύγχυση - καλύτερα συσκότιση - κάνοντας λόγο για "διάκριση μεταξύ οντολογικής και ιστορικής πραγματικότητας". Θα μπορούσε να πει ή να γράψει «μεταξύ οντολογικής και ιστορικής αλήθειας» . Το παρέκαμψε, προφανώς, διότι προσπαθεί να αποφύγει ένα τεραστίων διαστάσεων θεολογικό ατόπημα : Να μιλήσει για διάκριση μεταξύ οντολογικής και ιστορικής εκκλησίας. Σημειώνουμε, η οντολογική εκκλησία δεν είναι άλλη από την ορατή εκκλησία, καθότι, όπως γνωρίζουμε, έχουμε και την αόρατη εκκλησία. Αλλά ούτε αυτό δεν μας το λέει ο μητροπολίτης κ. Σαββάτος. Επίσης, δεν γνωρίζουμε αν η αόρατη εκκλησία είναι, κατ΄ αυτόν, η ιστορική εκκλησία ή κάποια άλλη. Θα πρέπει να μας το εξηγήσει. Όπως και να το κάνουμε, όμως, έχουμε ξεκάθαρα δυο εκκλησίες και αυτό - μη γένοιτο - θα επισημοποιηθεί από την "αγία" Πανορθόδοξη Σύνοδο των Οικουμενιστών - Σιωνιστών.
Αν τώρα ο μητροπολίτης κ. Χρυσόστομος Σαββάτος έχει άλλα κατά νουν, με αυτό το "η ερμηνεία των αναφορών του Κειμένου της Συνόδου σε «Εκκλησίες», πέραν της Ορθοδόξου, βασίζεται στην αυτονόητη διάκριση μεταξύ οντολογικής και ιστορικής πραγματικότητας", ας μας δώσει να καταλάβουμε ποια είναι η διαφορά της οντολογικής πραγματικότητας του ανθρώπου από την οντολογική πραγματικότητα της Ιστορίας, αν φυσικά υπάρχει και αυτή. Από εδώ θα προκύψει και η "πέραν της Ορθοδόξου" (sic) οντολογική πραγματικότητα της Εκκλησίας.
Ως προς ημάς (παρένθεση, ο γράφων καταθέτει την άποψή του) η λεγόμενη "οντολογική πραγματικότητα" του ανθρώπου συνυφαίνεται άρρηκτα με την πραγματικότητα της Ιστορίας και αυτή μετά της Εκκλησίας, δηλαδή την αλήθεια, ανεξαρτήτως αν, κατά τη διαδρομή των αιώνων, παρεισέφρησαν ποικίλα γεγονότα. Αυτονόητο όμως είναι ένα πράγμα, ο αδιάκοπος πόλεμος κατ΄αυτής από τις αιρετικές ψευδοεκκλησίες. Ομοίως και ψευδείς θεολογίες. Συνεπώς, οι "σοβαρές αντιδράσεις για την Πανορθόδοξη" οφείλουν να γίνουν απερίφραστη καταδίκη αυτής.
Βρισκόμαστε στο "Έτος Ελέους" της σιωνιστικής παρασυναγωγής και η Ελλάδα καλείται να αποδείξει έμπρακτα το "creo en el amor", όπως μας είπαν στο σχετικό "THE POPE VIDEO" οι κληθέντες ομιλητές του ελέους ( http://thepopevideo.org/en/video/interreligious-dialogue.html ). Την παπική πρωτοβουλία συμμερίζεται και η επίσημη κρατική ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος. Εκκλησία ορθόδοξη σημειωτέον η οποία αναζητεί τις σχέσεις της προς τον υπόλοιπο χριστιανικό κόσμο.
Το θέμα αυτό έχει προγραμματισθεί προς συζήτηση και έγκριση από την αναμενόμενη "αγία" και Μεγάλη Πανορθόδοξη Σύνοδο με την διευκρίνιση, εκ μέρους ενός εκ των εμπνευστών του θέματος των σχέσεων (σ.σ. είναι ο μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος Σαββάτος), ότι η ερμηνεία των αναφορών του Κειμένου της Συνόδου σε «Εκκλησίες», πέραν της Ορθοδόξου, βασίζεται στην αυτονόητη (σημ. για τον ίδιο) διάκριση μεταξύ οντολογικής και ιστορικής πραγματικότητας! Και για όποιον δεν καταλαβαίνει αυτό το αυτονόητο για τον μητροπολίτη Σαββάτο - είναι η διάκριση μεταξύ οντολογικής και ιστορικής πραγματικότητας - θα συμπληρώσουμε εμείς ότι άλλη ήταν ιστορικά η οντολογική Εκκλησία "τω καιρώ εκείνω", και άλλη είναι (ανιστορικά βέβαια) η οντολογική Εκκλησία (μήπως "εκκλησία" ;) του κ. Σαββάτου σήμερα. Διότι η Ιστορία δεν γράφτηκε ακόμη, θα την γράψει η Μεγάλη Πανορθόδοξη Σύνοδος, οπότε θα έχουμε στα χέρια μας τη διάκριση μεταξύ οντολογικής και ιστορικής πραγματικότητας. Δηλαδή, αν δεν τυγχάνω βλάξ, μεταξύ οντολογικής Εκκλησίας και ιστορικής Εκκλησίας !
Πληροφοριακά, σχετικά με το "The Pope Video" υπάρχει η ένδειξη ότι πρόκειται για τον πολλά υποσχόμενο "Interreligious Dialogue", που διεξάγεται εδώ και χρόνια, και αν κάποιος δυσκολεύεται να καταλάβει αυτό το "interreligious", τούτο σημαίνει "ενδοθρησκειακός" διάλογος, δηλαδή εσωτερικός ή μυστικός διάλογος, ενώ η παραπλάνηση και η παραποίηση, με στόχο τη σύγχυση, το αποδίδει ως "διαθρησκειακός" διάλογος. Δηλαδή, διάλογος μεταξύ των θρησκειών απλουστευτικά.
Ο δικός μας μητροπολίτης Χρυσόστομος Σαββάτος, εκ των εμπνευστών των σχέσεων της Ορθόδοξης Εκκλησίας με τον υπόλοιπο χριστιανικό κόσμο, επιδεινώνει ακόμη περισσότερο τη σύγχυση - καλύτερα συσκότιση - κάνοντας λόγο για "διάκριση μεταξύ οντολογικής και ιστορικής πραγματικότητας". Θα μπορούσε να πει ή να γράψει «μεταξύ οντολογικής και ιστορικής αλήθειας» . Το παρέκαμψε, προφανώς, διότι προσπαθεί να αποφύγει ένα τεραστίων διαστάσεων θεολογικό ατόπημα : Να μιλήσει για διάκριση μεταξύ οντολογικής και ιστορικής εκκλησίας. Σημειώνουμε, η οντολογική εκκλησία δεν είναι άλλη από την ορατή εκκλησία, καθότι, όπως γνωρίζουμε, έχουμε και την αόρατη εκκλησία. Αλλά ούτε αυτό δεν μας το λέει ο μητροπολίτης κ. Σαββάτος. Επίσης, δεν γνωρίζουμε αν η αόρατη εκκλησία είναι, κατ΄ αυτόν, η ιστορική εκκλησία ή κάποια άλλη. Θα πρέπει να μας το εξηγήσει. Όπως και να το κάνουμε, όμως, έχουμε ξεκάθαρα δυο εκκλησίες και αυτό - μη γένοιτο - θα επισημοποιηθεί από την "αγία" Πανορθόδοξη Σύνοδο των Οικουμενιστών - Σιωνιστών.
Αν τώρα ο μητροπολίτης κ. Χρυσόστομος Σαββάτος έχει άλλα κατά νουν, με αυτό το "η ερμηνεία των αναφορών του Κειμένου της Συνόδου σε «Εκκλησίες», πέραν της Ορθοδόξου, βασίζεται στην αυτονόητη διάκριση μεταξύ οντολογικής και ιστορικής πραγματικότητας", ας μας δώσει να καταλάβουμε ποια είναι η διαφορά της οντολογικής πραγματικότητας του ανθρώπου από την οντολογική πραγματικότητα της Ιστορίας, αν φυσικά υπάρχει και αυτή. Από εδώ θα προκύψει και η "πέραν της Ορθοδόξου" (sic) οντολογική πραγματικότητα της Εκκλησίας.
Ως προς ημάς (παρένθεση, ο γράφων καταθέτει την άποψή του) η λεγόμενη "οντολογική πραγματικότητα" του ανθρώπου συνυφαίνεται άρρηκτα με την πραγματικότητα της Ιστορίας και αυτή μετά της Εκκλησίας, δηλαδή την αλήθεια, ανεξαρτήτως αν, κατά τη διαδρομή των αιώνων, παρεισέφρησαν ποικίλα γεγονότα. Αυτονόητο όμως είναι ένα πράγμα, ο αδιάκοπος πόλεμος κατ΄αυτής από τις αιρετικές ψευδοεκκλησίες. Ομοίως και ψευδείς θεολογίες. Συνεπώς, οι "σοβαρές αντιδράσεις για την Πανορθόδοξη" οφείλουν να γίνουν απερίφραστη καταδίκη αυτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια εκφράζουν τη γνώμη ή άποψη του συντάκτη τους