Ο "Μίτος της Αριάδνης" και οι τεταμένες σχέσεις της Ρωσίας με το Ισραήλ

«Καθώς ο χρόνος περνούσε, η πολιτική αυτή (σ.σ. του Β.Πούτιν) φαίνονταν να είναι αρκετά επιτυχής. Με μια επένδυση σχετικά φθηνής στρατιωτικής βοήθειας και σχεδόν καθόλου Ρώσους στρατιώτες ,εξασφάλιζε το καθεστώς του Άσαντ και σύντομα τον βοηθούσε να ολοκληρώσει τη δολοφονία των κατοίκων του Χαλεπίου, ενώ καταλαμβάνει την πόλη.».

Βλεπε http://www.triklopodia.gr/akra-sxeseis-israil-rosias-athlies-apeiles-israilina-dolofonia-rosou-presvi-vpoutin-mathainei-eksousia-exei-oria/

κχ

Τώρα έχουμε και έναν δεύτερο "χασάπη" στη Μέση Ανατολή. Ο πρώτος ήταν ο Σαντάμ Χουσεΐν, τώρα είναι ο ΄Ασαντ, «ο δολοφόνος των κατοίκων του Χαλεπίου», κατά τους έγκυρους Ισραηλινούς αναλυτές και τα έγκυρα (οπωσδήποτε) Δυτικά μέσα ενημέρωσης.

Οι αναλυτές Εβραίοι που δημοσίευσαν την ανάλυσή τους σε ισραηλινά μέσα ενημέρωσης, προφανώς, δεν θεωρούν δολοφόνους εκείνους, που σκοτώνουν κατά καιρούς άμαχους στη Γάζα . Οι εισβολείς * εναερίως και επιγείως * Ισραηλινοί στρατιώτες αυτοαμύνονται . Το Ισραήλ έχει το δικαίωμα αυτό, όχι όμως και ο Άσαντ της Συρίας . Η αντιπολίτευση ήταν καθόλα νόμιμη, όταν άρχισε η αλληλοσφαγή εκεί κάτω . Τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης μετά των αντιφωνητών - Δυτικών και άλλων - δημοσιογράφων, ουδόλως ενδιαφέρονται για το ποιος εξόπλισε αυτή τη νόμιμη (πόσο νόμιμη αλήθεια ;) αντιπολίτευση και γιατί .

Και ας εξετάσουμε αυτό το τελευταίο

Είναι γνωστό ότι ένας ακραίος ραββίνος είχε πει κάποτε ότι η λύση του Παλαιστινιακού θα ήταν να πεταχτούν όλοι στη θάλασσα. Δεν έγινε όμως αυτό, έγινε κάτι άλλο .

Ποιοι υποστήριζαν απερίφραστα και επιθετικά τους Παλαιστινίους ; Αν δεν κάνω λάθος, ήταν το Ιράκ και η Λιβύη, που τώρα δεν υπάρχουν . Ήταν και άλλοι αμφιρρέποντες (Συρία) και μη (Περσία, Τουρκία ) . Κατά καιρούς, βέβαια, έχουν ακουστεί κάποιοι ψίθυροι κατά του Ισραήλ, για την τακτική που ακολουθεί σε βάρος των Παλαιστινίων, από την μεριά της Ευρώπης. Οι ψίθυροι όμως αυτοί δεν ακούγονται, δεν είναι φωνές δυνατές. Όχι όμως πως δεν λαμβάνονται υπόψη. Η Ευρώπη, έστω και δια ψιθύρων, δείχνει ότι συμμερίζεται το πρόβλημα των Παλαιστινίων και αυτό ενοχλεί. Ενοχλεί όμως και κάτι άλλο σοβαρότερο και σχετικά πρόσφατο, που δεν θεωρώ σκόπιμο να το αναφέρω . Είναι κάτι που δεν ξεχνιέται εύκολα .

Και άμεση είναι η απάντηση προς όλους εκείνους, που είτε σιωπηρά είτε φωνάζοντας φέρνουν εμπόδια στη λύση του Παλαιστινιακού, την οποία είχε προτείνει ο ακραίος ραββίνος του Ισραήλ - παρένθεση, δολοφονήθηκε στη Ν. Υόρκη .

Οι Παλαιστίνιοι είναι Μωαμεθανοί, δηλαδή πιστοί στη θρησκεία του Ισλάμ και είναι γνωστό τι συνεπάγεται τούτο . Η Ευρώπη έχει ήδη αρχίσει να ζει τον τρόμο των Ισραηλινών από τους αυτόχειρες "καμικάζι" . Όμως, μετριάζει τον τρόμο τους το συναίσθημα, η αγάπη. Είναι οι ορδές των πιστών του Ισλάμ, που πνίγονται στα νερά της Μεσογείου και του Αιγαίου . Αυτοί δεν "πετάγονται" στη θάλασσα * μπαίνουν σε σαπιοκάραβα και μαούνες και όποιος γλυτώσει γλύτωσε . Έτσι, φτάνουν στη "νέα γη της επαγγελίας" όπως παλαιότερα οι Ευρωπαίοι υπερατλαντικοί μετανάστες και τούτο, ίσως, σηματοδοτεί να πλησιάζουμε στη λύση του Παλαιστινιακού . Το οποίο προσλαμβάνει πλέον μεγαλύτερες και, αναπόφευκτα, εκρηκτικότερες διαστάσεις . Διαστάσεις που δεν τόλμησαν να μας πουν οι έγκυροι αναλυτές των εβραϊκών μέσων ενημέρωσης και οι έμμισθοι Δυτικοί αντιφωνητές τους . Γι΄ αυτούς, δεν υπάρχει λύση ούτε για τον Μινώταυρο ούτε για τον Λαβύρινθο. Ο "Μίτος της Αριάδνης" είναι απλά μυθοπλασία και τίποτα άλλο .