Στο προηγούμενο άρθρο σχετικό με τον π. Λουδοβίκο, ο οποίος σημειωτέον δεν αρνείται την Δυτική καταγωγή του, προερχόμενος όμως από την Ανατολή της Δύσεως, έγραψα ότι : «Ως εκ τούτου, κατά τη γνώμη μου και κατ΄ ανάγκη γενικεύοντας, αυτό που προσπαθεί να μεταδώσει ο π. Λουδοβίκος, δεν είναι μόνο η επανεξέταση των σοφών προγόνων - ούτως ή άλλως έχει απορριφθεί - είναι και η θεολογική επανατοποθέτησή μας ( : νέα αξιολόγηση ) σε σχέση με τους αιρετικούς και αιρεσιάρχες του παρελθόντος.»
Τώρα, σε τούτο το βίντεο που είδατε και ακούσατε, τα πράγματα γίνονται περισσότερο ξεκάθαρα : Ο διάλογος με τη Δύση πρέπει εξάπαντος να συνεχισθεί. Και συνεχίζεται με όλες τις συνέπειες, που προέκυψαν στη συνέχεια ! Ποιες είναι αυτές, δεν χρειάζεται να τις αναφέρω. Δεν αναιρούν επ΄ ουδενί το δόγμα "ανήκομεν εις την Δύσιν", το οποίο έχει τώρα στόχο να ανήκομεν εις τον πλανήτη Γη, κατά το αρχαίο λόγιο «Ἀνδρῶν γὰρ ἐπιφανῶν πᾶσα γῆ τάφος, καὶ οὐ στηλῶν μόνον ἐν τῇ οἰκεία σημαίνει ἐπιγραφή, ἀλλὰ καὶ ἐν τῇ μὴ προσηκούσῃ ἄγραφος μνήμη παρ’ ἑκάστω τῆς γνώμης μᾶλλον ἢ τοῦ ἔργου ἐνδιαιτᾶται».
Από τον "Επιτάφιο Περικλέους", Θουκιδίδου "Πελοποννησιακός Πόλεμος"(2. 43).
Είμαστε όλοι οι Έλληνες επιφανείς και δεν το έχουμε πάρει ακόμη είδηση, μέγας είσαι Κύριε !
Σύμφωνα λοιπόν με το σκεπτικό του π. Λουδοβίκου, πρέπει να αρχίσουμε να διαλεγόμαστε με τους ομοίους, τους ομοιουσιανούς και λοιπούς οπαδούς του Αρείου - είχε πει κι αυτός σοφά πράγματα - με τους οπαδούς του Νεστορίου, του Σεβήρου, του Διοσκόρου, του Αίλουρου και πλήθος άλλων - κι αυτοί θα είχαν γράψεις σοφά θεολογικά γράμματα - για να βρούμε αυτά που μας ενώνουν και να αφήσουμε στην άκρη εκείνα που μας χωρίζουν, καθόσον είναι γνωστό πλέον ότι "οι πατέρες ημών υπήρξαν ατυχή θύματα του αρχεκάκου όφεως και μας κληροδότησαν την διάσπασιν". Γνωστό είναι επίσης ότι όλες οι αρχικές αιρέσεις που συγκλόνισαν στο παρελθόν την Εκκλησία, στεγάζονται στη Δύση, αλλά και εδώ, είχαν δε ως αποτέλεσμα (σημ. δικά μου αυτά) τον Διαφωτισμό, που τόσο εύστοχα ανέλυσε ο π. Λουδοβίκος.
Να περιμένει κανείς κάποιο αποτέλεσμα από τους διαλόγους, μάταιο μου φαίνεται. Πιθανότερο είναι αυτό που είχε πει ο δικός μας ο Ηράκλειτος : «πόλεμος πάντων μὲν πατήρ ἐστι, πάντων δὲ βασιλεύς»(*). Ο πατέρας μας, η συμπαντική οντότητα, θα τα τινάξει όλα στον αέρα και θα κάνουμε μια νέα αρχή, αφού με μια μεγάλη έκρηξη (big bang) έγιναν όλα και η επιστήμη ανακάλυψε τη μέθοδο της προόδου κατόπιν πολέμων. Πώς θα είμαστε σήμερα, αν δεν είχαν προηγηθεί οι δυο παγκόσμιοι πόλεμοι ;
(*) Μάλλον θα πρέπει να γίνει μια διόρθωση στο "πάντων δε βασιλεύς". Δεν σκέφθηκε ο Ηράκλειτος ότι στη θέση του βασιλέως θα τοποθετούντο οι δημοκρατικά εκλεγμένοι κυβερνήτες - βασιλίσκοι.
- π. Νικηφόρος Νάσσος : Ναι, ειναι μεγας θεολογος και χαλκεντερος ο καθηγητης μας π. Νικολαος (ουδεις βεβαια αλαθητος), και δεν με ενδιαφερει αν ασχετοι που δεν μπορουν να τον κατανοησουν, τον επικρινουν !! Η ασχετωσυνη ειναι γνωστη ανα τους αωνες! Επειδη βλεπω εδω στον τοιχο μου οσα γραφονται, αναγκαζομαι, καιτοι αναχωρω
για ταξιδι, να γραψω βιαστικα! Να μην αποφαινομαστε επι παντος επιστητου
αγαπητοι! Ναι σοφος, σοφωτατος μαλιστα ειναι ο Ωριγενης, αλλα ως μη
θεολογος ο σχολιαστής ( ... ) δεν το ξερει και
γι αυτο επιτιθεται στον αδελφο (1) (σημ. βλέπε σχόλια κατωτέρω) . Σοφωτατος ηταν, και πρωτος μεγαλος
θεολογος της Εκκλησιας, και απο τα συγγραμματα του ο Μ. Βασιλειος και ο
αγιος Γρηγοριος ο Θεολογος δανειστηκαν και συνεθεσαν την πρωτη εκεινη
Φιλοκαλια. Πρωτος ο Ωριγενης την Παναγια ονομασε Θεοτοκο. Και αλλα πολυ
σπουδαια εγραψε ο οντως σοφος, αλλα μετα ναι, οντως εξεπεσε σε αιρεσεις
και κατεδικασθη, ευχαριστουμε για την πληροφορια αγαπητε, το ξερουμε
αυτο!! Αλλα αυτο δεν του αφαιρει τον τιτλο του σοφου.... Ου παντος
λοιπον το θεολογειν.... Θα το καταλαβουμε καποτε;; Και σε οτι αφορα στον
δασκαλο μας π. Νικολαο, απευθυνεται σε φοιτητες και κανει προσιτο το
λογο του... σας πειραξαν και τα μπουκαλια και τα
ποτηρια ; Και τον πυροβολειτε, ωσαν να ειστε
ανωτεροι του; Ναι ειναι λιγο φιλοσοφων θεολογος, αλλα αληθινος!
Αλαθητος ουδεις... Αυτα τα ολιγα, δεν θα δω τις απαντησεις, διοτι δεν θα
εχω προσβαση...
- Κυπριανός Χ.
Στον σημερινό «τόπο συγχύσεως», στην Βαβυλώνα, κάποτε, και σημερινή παγκόσμια πλέον οικουμένη, έρχεται να προστεθεί και ο λόγος (οντολογία) του π. Λουδοβίκου . Είναι η κατ΄ αναλογία πειραματική απόδειξη ( : ανάλυση, επεξήγηση, ερμηνεία ) της "τριαδολογίας" (sic) ή του ομοουσίου, για να είμαι ακριβής, με το ποτήρι και τους δυο αποδέκτες - εν προκειμένω φοιτητές, όπως ανέφερε ο ομιλητής, ένα αγόρι κι ένα κορίτσι, όπου ο πατέρας δίνει την ουσία του στον υιό και στο πνεύμα* αχρόνως μεν, χρονικά δε, όπως μας λέγει ο π. Λουδοβίκος .
Αν αυτό δεν είναι είδός τι απηχήσεως του «ἦν ποτε ὅτε οὐκ ἦν», ας μας το πουν - και με διορθώσουν - οι εγκρατείς της θεολογίας .
Δεν είναι μόνο αυτό, υπάρχουν πολλά ακόμη. Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε, αλλά τίποτα δεν κατάλαβε, «Ὅτι ἀκατάληπτον τὸ θεῖον καὶ ὅτι οὐ δεῖ ζητεῖν καὶ περιεργάζεσθαι τὰ μὴ παραδεδομένα ἡμῖν ὑπὸ τῶν ἁγίων προφητῶν καὶ ἀποστόλων καὶ εὐαγγελιστῶν. ». Συμφωνεί δε σε αυτό και το του Απ. Παύλου : « 3 καὶ οἶδα τὸν τοιοῦτον ἄνθρωπον· εἴτε ἐν σώματι εἴτε ἐκτὸς τοῦ σώματος οὐκ οἶδα, ὁ Θεὸς οἶδεν· 4 ὅτι ἡρπάγη εἰς τὸν παράδεισον καὶ ἤκουσεν ἄρρητα ῥήματα, ἃ οὐκ ἐξὸν ἀνθρώπῳ λαλῆσαι. ».
Τέλος, παρότι διαπιστώνει ο π. Λουδοβίκος, ότι "η κριτική σήμερα αφθονεί", είναι κι ο δικός του λόγος, η ομιλία αυτή στο βίντεο, μια κριτική ακόμη, που κάνει το ποτήρι να ξεχειλίσει και το νερό να χύνεται εδώ κι εκεί . Δεν μαζεύεται πιά . Θα ασχοληθώ με αυτά τα άκρως αντιφατικά, συνάμα συγχυτικά, που αναφέρει, όχι όμως εδώ* σε αυτό το σχόλιο. Επιφυλάσσομαι, επειδή πρέπει πολλά να γράψω .
Υστερόγραφο.
Με την απειρία μας, ως προς την κατανόηση των Μυστηρίων της αγίας Εκκλησίας ή γενικότερα της Θεολογίας - λόγω των περιορισμένων σωματοψυχικών μας ικανοτήτων που οι άνθρωποι έχουμε - μόνο μέχρις ενός ορίου δυνάμεθα να πλησιάσουμε . Πέραν των ορίων αυτών η φαντασιακή και "ιδιοστοχαστική" πλάνη είναι δεδομένη . Το χοϊκό ψυχικό σώμα - η εικόνα του - μάς δεσμεύει και είναι τρομερά δύσκολο, όχι όμως ακατόρθωτο, η επουράνιος μεταμόρφωση αυτού σε σώμα πνευματικό : «45 οὕτω καὶ γέγραπται· ἐγένετο ὁ πρῶτος ἄνθρωπος Ἀδὰμ εἰς ψυχὴν ζῶσαν· ὁ ἔσχατος Ἀδὰμ εἰς πνεῦμα ζωοποιοῦν· 46 ἀλλ' οὐ πρῶτον τὸ πνευματικὸν, ἀλλὰ τὸ ψυχικόν, ἔπειτα τὸ πνευματικόν. 47 ὁ πρῶτος ἄνθρωπος ἐκ γῆς χοϊκός, ὁ δεύτερος ἄνθρωπος ὁ Κύριος ἐξ οὐρανοῦ. 48 οἷος ὁ χοϊκός, τοιοῦτοι καὶ οἱ χοϊκοί, καὶ οἷος ὁ ἐπουράνιος, τοιοῦτοι καὶ οἱ ἐπουράνιοι. 49 καὶ καθὼς ἐφορέσαμεν τὴν εἰκόνα τοῦ χοϊκοῦ, φορέσομεν καὶ τὴν εἰκόνα τοῦ ἐπουρανίου.».
Εκχριστιανισμός των Ελλήνων ή μήπως "ελληνοποίηση του χριστιανισμού"
Σεβαστέ και αγαπητέ π. Νικηφόρε,
Αν και έμμεσα από πρόκληση άλλου, νομίζω, απάντησα ως προς το θέμα της αμφιλεγόμενης (για μένα όχι) σοφίας του Ωριγένη . Επιπροσθέτως, τώρα, ότι διαπραγματεύθηκε (ο Ωριγένης) άριστα μερικά θεολογικά θέματα, τα οποία στη συνέχεια έγιναν δεκτά και επ΄ αυτών θεολόγησαν άλλοι μεγάλοι πατέρες της Εκκλησίας, δεν είναι λόγος, ώστε να μπορεί να τον δικαιώσει ως πλήρη στο θεολογικό του έργο . Πλήρεις δεν ήταν και οι (κατά κόσμον) σοφοί μας πρόγονοι, έστω, διότι, αφενός, ο όρος "θεολογία" τους ήταν παντελώς άγνωστος, αφ΄ ετέρου δε, η εποχή που έζησαν ήταν πρό Χριστού . Σε παρένθεση, είναι γνωστό ότι «οι μικροί κάνουν μικρά λάθη - αν θέλετε "αστοχίες" - οι μεγάλοι κάνουν μεγάλα . Και εν προκειμένω, ο διεκδικητής του στεφάνου της καθ΄ ημάς αγιότητας και της πατερικότητας, καλό είναι να θυμάται το «5 ἐὰν δὲ καὶ ἀθλῇ τις, οὐ στεφανοῦται, ἐὰν μὴ
νομίμως ἀθλήσῃ.».
Ως εκ τούτου, κατά τη γνώμη μου και κατ΄ ανάγκη γενικεύοντας, αυτό που προσπαθεί να μεταδώσει ο π. Λουδοβίκος, δεν είναι μόνο η επανεξέταση των σοφών προγόνων - ούτως ή άλλως έχει απορριφθεί - είναι και η θεολογική επανατοποθέτησή μας ( : νέα αξιολόγηση ) σε σχέση με τους αιρετικούς και αιρεσιάρχες του παρελθόντος . Αλλά δεν σταματάει εδώ . Μεστός πλήθους ονομάτων της κατά κόσμον σοφίας είναι ο λόγος του - ακόμη και τραγουδοποιών ως και ταινιών του κινηματογράφου - θέλοντας να "δέσει" θεολογικά την επιχειρηματολογία του υπέρ της ορθοδοξίας . Όρο, σημειωτέον, τον οποίο απορρίπτει .
Κατ΄ εμέ, ο τρόπος - μέθοδος που ακολουθεί, οδηγεί σε σκολιά οδό και όχι ευθεία ( : «10 ...τὸ πνεῦμά σου τὸ ἀγαθὸν ὁδηγήσει με ἐν γῇ εὐθείᾳ», «ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ» ) , το δε αποτέλεσμα - για έναν οικουμενισμό με προδιαγραφές μιας χριστιανοσύνης ή ορθοδοξίας εξελληνισμένης - θα ήταν καταστροφικό, εφόσον εύρισκαν τόπο να πιάσουν αυτά που γράφει . Και γράφει πολλά.
Το πρόβλημα δεν είναι ο ελληνικών, δηλαδή αρχαίων, προδιαγραφών Χριστιανισμός. Ή , ας το γράψω με τον αδόκιμο όρο , η "ελληνοποίηση του Χριστιανισμού" . Είναι η εν Χριστώ αλήθεια και δικαιοσύνη πάντων, όπως με την σοφία του ζώντος Θεού προσδιόρισε με ελληνικό λόγο : γράμματα και λέξεις, ο άγιος και απόστολος των Εθνών Παύλος . Με άλλα λόγια - ανεπαρκή κατά πάντα και πάλι αδόκιμα - είναι ο εκχριστιανισμός των Ελλήνων προγόνων μας.
Kyprianos Christodoulides -:- Αν θέλουμε να βιώσουμε την ελευθερία, ας μπούμε σε ένα πύραυλο ή καλύτερα, να δηλώσουμε από τώρα επιβάτες διαστημοπλοίου, προκειμένου να μεταφερθούμε «σ΄ άλλη γη / σ΄ άλλα μέρη» παρέα με τα σύννεφα . Εννοείται, με σκάφανδρo ! Πώς να το πούμε αυτό ; Βίωμα ελευθερίας μετά σκαφάνδρου ; Έχει κάποιος άλλος καλύτερη πρόταση ;
Βιώμα της ελευθερίας δεν είναι το βίωμα της υπερηχητικής ταχύτητας . Είναι η εμμονή εν τω λόγω τω εμώ : «31 ῎Ελεγεν οὖν ὁ ᾿Ιησοῦς πρὸς τοὺς πεπιστευκότας αὐτῷ ᾿Ιουδαίους· ἐὰν ὑμεῖς μείνητε ἐν τῷ λόγῳ τῷ ἐμῷ, ἀληθῶς μαθηταί μού ἐστε, 32 καὶ γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν, καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς. ».
Σχόλια από το φέησμπουκ ( 14/3/2017 )
- Κατερινα Μποτσαρη ...και τεχνικούς ,επιστημονικους και γεωργικούς όρους μπορείς να χρησιμοποιήσεις για να μιλήσεις για τον Θεό...τα πάντα στην υπηρεσία της ανωτατης επιστημης της θεολογίας...
- Antigone Skopelitou ΛΥΠΜΑΙ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ "ΤΟΝ ΠΙΑΣΑΤΕ" ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟ! ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΙΛΑΕΙ "ΤΕΧΝΙΚΑ", ΑΛΛΑ ΛΕΕΙ, ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ. ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ, ΛΕΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΤΕ ! ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΟ ΛΙΓΟ ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ. ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΣΥΜΦΩΝΕΙΤΕ.
- Kyprianos Christodoulides : Κυρία Μπότσαρη, μην κάνετε το λάθος να συγχέετε τους επιστημονικούς όρους με τους, ας πούμε, γεωργικούς και άλλους παρεμφερείς όρους. Οι σήμερον λεγόμενοι "τεχνικοί όροι" είναι εφεύρημα της επιστήμης και των υπηρετών της* υπηρετών, κατά το πλείστον, ερήμην Θεού* στη θέση του αγίου Θεού τοποθετούν μίαν αγνώστου προελεύσεως συμπαντική οντότητα . Αν θέλετε ένα παράδειγμα "τεχνικού όρου" είναι η μηχανική αντλία, με την οποία αναφέρονται στην λειτουργία της καρδίας, όπως και η λέξη κομπιούτερ, με την οποία δηλώνονται οι εγκεφαλικές - διανοητικές, ενέργειες του εγκεφάλου .
Οι γεωργικοί, ας πούμε, όροι είναι βγαλμένοι μέσα από τη ζωή, μέσα από αυτό που ζει ο άνθρωπος και είναι γεγονός, ότι δεν ζούμε βιωματικά και εμπειρικά ούτε τα ατομικά ή υποατομικά σωματίδια - κβάντα και πολλά άλλα - των Φυσικών επιστημών, πολύ δε περισσότερο, δεν ζούμε βιωματικά και εμπειρικά τα κύτταρά μας, τους ιστούς μας και ό,τι άλλο μας παρέχει η επί μέρους γνώση του ανθρωπίνου σώματος .
Αν λοιπόν δεχθούμε τη συμβολή των τεχνικών όρων σε θέματα που αφορούν και άπτονται θεολογικών ζητημάτων, τότε, θα πρέπει να συμφωνήσουμε - όχι φυσικά ο γράφων - με αυτό που μου είχε πει κάποτε ένας αγνωστικιστής : «Ο θεός, η θεολογία, τα θρησκευτικά, η εκκλησία, η πίστη και όλα τα σχετικά, ήταν για μιαν άλλη εποχή, την γεωργική εποχή* σήμερα και μετά την βιομηχανική επανάσταση - πόσο δε μάλλον με την ψηφιακή - ζούμε σε άλλη εποχή και αυτά που κάποτε ίσχυαν, σήμερα δεν ισχύουν.». Να σημειώσω, αυτός που το είπε (θεός σχωρέστον) ήταν διευθυντής συντάξεως σε εφημερίδα γνώμης, που κάποτε - κάποτε μου έκανε τη χάρη να δημοσιεύει μερικά δικά μου "γράμματα αναγνωστών" . Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι η προσπάθεια του Μεσογαίας Νικολάου είναι να βρει ένα συνδετικό κρίκο μεταξύ θεολογίας και επιστήμης, Και ο ευλογημένος, πήγε και βρήκε την ταχύτητα, για να μας πει ότι με 29.000 χιλιόμετρα την ώρα βιώνουμε την ελευθερία και άρα, εννοείται αυτό, συναντάμε τον θεό !
- Kyprianos Christodoulides [Μεσογαίας Νικόλαος] : « Ο μοναχός Ηρωδίων ... Μία περιγραφὴ κάποιας συνάντησης μὲ ἕναν ἄνθρωπο τῆς "ἄλλης" λογικῆς, ὡς ἐπίλογος αὐτῆς τῆς μεταξύ μας συνάντησης, ἴσως ἀποτελεῖ τὸν καλύτερο πρόλογο γιὰ τὴ συνάντηση μὲ τὸ Θεό: ( ... ) Ἡ λογική τους ἐμοίαζε μὲ ἀγωνιστικὸ αὐτοκίνητο· ἡ λογικὴ τῆς διὰ Χριστὸν σαλότητος μὲ πύραυλο. Τὸ πρῶτο τρέχει μέχρι 320 χλμ. τὴν ὥρα. Τὸ δεύτερο ἀπὸ 29.000 χλμ. τὴν ὥρα καὶ πάνω. Τὸ πρῶτο κινεῖται ὁριζόντια. Τὸ δεύτερο κατακόρυφα. Στὴν μία περίπτωση, ἂν ὑπερβεῖς τὸ ὅριο, γκρεμοτσακίζεσαι. Στὴν δεύτερη, ἂν τὸ ξεπεράσεις, ἐκτοξεύεσαι· ξεπερνᾶς τὴν βαρύτητα τῆς γής· διαφεύγεις· ἐλευθερώνεσαι. Οἱ πρῶτοι, οἱ λογικοί, ὅσο κι ἂν τρέχουν πατᾶνε στὴν γῆ. Ὁ π. Ἠρωδίων ἔφυγε ἀπὸ αὐτὸν τὸν κόσμο χωρὶς νὰ τὴν ἔχει ἀκουμπήσει. Χωρὶς νὰ τὸν ἔχει ἀκουμπήσει».
-:- Κυπριανός Χ. Συμπληρώνω, ό,τι διαφεύγει της προσοχής του Μητροπολίτη Μεσογαίας : « ... Τὸ πρῶτο κινεῖται ὁριζόντια. Τὸ δεύτερο κατακόρυφα. Στὴν μία περίπτωση, ἂν ὑπερβεῖς τὸ ὅριο, γκρεμοτσακίζεσαι. Στὴν δεύτερη, ἂν τὸ ξεπεράσεις, ἐκτοξεύεσαι· ξεπερνᾶς τὴν βαρύτητα τῆς γής· διαφεύγεις· ἐλευθερώνεσαι» ... και πηγαίνεις να συναντήσεις την συμπαντική οντότητα ! γράφω εγώ .
Κάνετε σύγκριση μεταξύ της θεολογίας του Μεσογαίας Νικολάου και της Θεολογίας του : «31 ῎Ελεγεν οὖν ὁ ᾿Ιησοῦς πρὸς τοὺς πεπιστευκότας αὐτῷ ᾿Ιουδαίους· ἐὰν ὑμεῖς μείνητε ἐν τῷ λόγῳ τῷ ἐμῷ, ἀληθῶς μαθηταί μού ἐστε, 32 καὶ γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν, καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς. » . Αν θέλετε, ευχαρίστως, θα ασχοληθώ με τις όποιες παρατηρήσεις σας.
Ο μεσαίος λέει εκεί κάπου στο 2 : 40΄ : «Να δούμε τί σημαίνει οικουμενισμός .Το λέει η αγία Γραφή (τον οικουμενισμό) ;» και απαντά ο ίδιος «όχι». Μετά «έχει γίνει σύνοδος ; όχι . Ποιος είναι λοιπόν αυτός που θέτει αυτό το πρόβλημα και το βάζει στη ζωή της Εκκλησίας ;». Ύστερα, είπε αυτό που φοβάται και πρέπει να γίνει, προς δόξαν της Εκκλησίας και του θείου δομήτορος Αυτής : «Αν φύγει το ποίμνιο από την εκκλησία, τότε δεν έχουμε εκκλησία».
Όπως ο Καϊάφας έτσι κι αυτός* προφήτευσε αυτό που θα γίνει και πρέπει να γίνει . Διότι η κοροϊδία δεν πάει άλλο . Ζει Κύριος !
Ναι, σωστά, η αγία Γραφή δεν αναφέρει πουθενά τη λέξη "οικουμενισμός", ας κάνει όμως τον κόπο να δει τι επεκαλείτο ο Άρειος, για να αποδείξει κι αυτός ότι πουθενά στην αγία Γραφή δεν αναφέρεται η λέξη "ομοούσιος' . Αντίθετα, υπάρχουν χωρία στις επιστολές του Απ. Παύλου που συγκλίνουν ( : 7 ἀλλ' ἑαυτὸν ἐκένωσε μορφὴν δούλου λαβών, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος, 8 καὶ σχήματι εὑρεθεὶς ὡς ἄνθρωπος ) προς το όμοιος - άρα και ομοιούσιος .
Δεν εννοεί ο ταλαίπωρος, ότι αυτό τον ρόλο του έχουν αναθέσει οι ραδιούργοι κατασκευαστές της νέας παγκόσμιας αυτοκρατορίας . Λοιπόν, με τόσο διεστραμμένους ποιμένες, που έκαναν την Εκκλησία χωράφι τους και διέφθειραν τον αμπελώνα Κυρίου, ποιος μπορεί ακόμη να μένει
«Η πολιτική ορθότητα έχει πλέον συμπεριλάβει και την θρησκευτική ή μάλλον και την εκκλησιαστική τοιαύτη . Μην απορείτε και φροντίσετε να είστε περισσότερο συνεπείς στις κρίσεις σας.
Είναι χαρακτηριστικό πόσο προσεκτικά γίνεται ο διαχωρισμός των σημερινών αποτειχισμενων από εκείνους του όχι και τόσο μακρινού παρελθόντος. Λέω για τους απαξιωτικά χαρακτηρισθεντες παλαιοημερολογίτες τους οποίους μιμούνται οι εν καινοτομία αδελφοί τους. Ελάχιστες φορές τους αναφέρουν ή κοινοποιούν τις αναρτήσεις τους, φοβούμενοι μήπως χαρακτηρισθούν κι αυτοί αποσυναγωγοι καί μιανθώσι.» .
Το σχόλιο αυτό κατατέθηκε στο ιστολόγιο της "Κατάνυξις" στις 3/3/2017 ή έστω μια ημέρα αργότερα ( Ανάρτηση κόλαφος για τα “ενημερωτικά-εκλησιαστικά” sites και blogs, μιας αναγνώστριας στο facebook.) και δημοσιεύθηκε στις 9/3/2017.(1)
Ήμουν έτοιμος, επειδή υπέθεσα ότι «πάλι κάποιο λάθος έκανα», όπως συνήθως γράφω όταν τρώει το σκοτάδι τα σχόλια που στέλνω, να το ξαναγράψω συμπληρώνοντας κάτι ακόμη σε αυτά που (δεν) λέει ο κ. Π. Σημάτης - βλέπε «Αναμένουμε κάποιες διευκρινίσεις από τον π. Νικόλαο » (2) . Και αυτό που δεν γράφει κανείς, είναι ότι τώρα τα έβαλαν με την ληστρική του Κολυμβαρίου, αφήνοντας έξω την ληστρικότατη του 1924, όταν και τότε, μια αυτοαποκαλούμενη σύνοδος επέβαλλε την καινοτομία του ημερολογίου .
Έκτοτε, όλα πάνε από το κακό στο χειρότερο με προφάσεις του τύπου «Σήμερα θὰ σᾶς πῶ, τί θὰ κάνουμε ἀπὸ ’δῶ καὶ πέρα. Ὅπως κάνω ἐγώ, ἔτσι θὰ κάνετε κι ἐσεῖς… Γιὰ πολλοὺς (ἡ διακοπὴ μνημοσύνου) δὲν εἶναι δικαίωμα ἁπλῶς, ἀλλὰ ὑποχρέωση. Ἐγὼ ὅμως μένω στὴ θέση –τὴν πατερικὴ κι αὐτή– ὅτι εἶναι δυνητικὸς ὁ Κανόνας…» !
Αλλά δεν είναι μόνο αυτή η νεοπατερική δικαιολογία περί δυνητικότητας και όχι υποχρεωτικότητας. Είναι κι αυτή που ακούγεται στο 2 : 02 όπου ο π. Νικόλαος μας λέει : "... επειδή (σημ. οι αποτειχισμένοι) δεν έχουμε κάνει σχίσμα, επειδή αναγνωρίζουμε την κανονικότητα και την νομιμότητα του επισκόπου Θεσ/νίκης. Δεν του αναγνωρίζω όμως πνευματική κοινωνία μαζί μου".
Μάλιστα ! «μαζί μου» και αυτό το «μαζί μου», συνάδει με την αποδοχή της ιεροκανονικότητας και της νομιμότητας, όχι όμως και την πνευματική κοινωνία ή κοινωνικότητα «μαζί του», δηλαδή του επισκόπου Θεσ/νίκης. Όπως βλέπετε, η του Πνεύματος κοινωνία (κοινωνικότητα) έρχεται σε ρήξη με το ιεροκανονικό (ιεροκανονικότητα) και το νόμιμο (νομιμότητα) παρότι έχουν κοινή την "εκπόρευση" (σημ. μπορεί να μη χρειάζονται τα εισαγωγικά) εκ του επισκόπου Θεσ/νίκης. Ο οποίος είναι και ιεροκανονικός, αλλά είναι και νόμιμος ! Τόσο νόμιμος, όσο νόμιμη ήταν και η ληστρικότατη σύνοδος του 1924 και η συνέχεια αυτής του Κολυμβαρίου Κρήτης. Φορεύς αυτής της τραγελαφικής κατάστασης - απότοκος του φιλιόκβε κατά τη γνώμη μου - είναι και ο π. Νικόλαος Μανώλης, κρίμασι οἷς οἶδε Κύριος.
Η αφορμή δόθηκε από εδώ : http://entoytwnika1.blogspot.gr/2017/03/blog-post_67.html
Η φωτογραφία με ένα ενδιαφέρον άρθρο από εδώ : https://vlemma.wordpress.com/tag/%CF%87%CF%81%CF%85%CF%83%CF%8C%CF%82-%CE%BC%CF%8C%CF%83%CF%87%CE%BF%CF%82/
Αν ανοίξει κανείς την Παλαιά Διαθήκη και διαβάσει πώς εγκαταστάθηκε ο Ισραήλ στη γη της Επαγγελίας, θα καταλάβει ότι οι πόλεμοι έχουν πάντα ως κίνητρο την θρησκεία ή μια διεστραμμένη θεολογία μυστικιστικού - αποκρυφιστικού τύπου. Δηλαδή, φιλοσοφικών προδιαγραφών. Όσον αφορά δε στη σημερινή κατάσταση, όπου και πάλι τα σύννεφα μιας παγκόσμιας αναμέτρησης κάνουν απειλητικά την εμφάνισή τους - όχι περίεργα στον περίγυρο της γης της Επαγγελίας - η θρησκευτική παράμετρος έρχεται να συγκαλύψει το κυρίως ζητούμενο, δηλαδή την ενεργειακή επικράτηση μιας νέας πλέον γης της Επαγγελίας. Και αυτή είναι ολόκληρη η υφήλιος.
Η μονοκρατορία μιας πανίσχυρης και αδιαμφισβήτητης υπερδύναμης, προς την οποία κανείς δεν θα μπορεί να αντιδράσει, δεν θα αργήσει να δείξει τα δόντια της .
Ήδη, η οικονομική διάσταση του εγχειρήματος αυτού είναι απολύτως εμφανής με πολιορκητικό κριό τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπου στη θέση του αγίου Θεού έχει τοποθετηθεί ο μαμωνάς - κατ΄ άλλους το χρυσό μοσχάρι, που περίμενε τον Μωυσή να κατέλθει από το όρος Σινά. Ο Θεός πλέον δεν έχει κανένα δικαίωμα. Το έχει εκχωρήσει σε μια Τράπεζα, από την οποία όλοι εξαρτόμαστε, ή θα εξαρτόμαστε, αλλά και στην επιστήμη, που εφευρίσκει όλο και περισσότερο έξυπνα μέσα εξόντωσης μαζικής ή περιορισμένης καταστροφικής ισχύος. Αυτά όμως δεν είναι θέματα τα οποία μπορούν να απασχολήσουν συνέδρια τύπου «Ο αμοιβαίος σεβασμός και η ειρηνική συνύπαρξη ως προυπόθεση για τη διαθρησκειακή ειρήνη». Όταν ο σεβασμός προς τον Θεό χάνεται, οι απαιτήσεις προς τον Μαμωνά είναι πλέον αδιαφιλονίκητες. Όλοι οφείλουμε να τον σεβόμαστε.
Δημοσιεύθηκε στο ιστολόγιο "Κατάνυξις" https://katanixis.blogspot.gr/2017/03/blog-post_60.html
«1 ... Ο Οικουμενισμός είναι μία προσπάθεια της Εκκλησίας που συμβάλλει στο να γνωριστούμε καλύτερα όλοι οι Χριστιανοί, να αγαπηθούμε και να ενωθούμε εν Χριστώ.»
- Σχόλιο Κυπριανού Χ :
Από το 1054 έχουν περάσει σχεδόν - λίγα ακόμη μένουν - 1000 χρόνια και ατυχώς δεν «γνωριστήκαμε» και δεν «αγαπηθήκαμε» (sic). Τώρα τους έπιασε η βιασύνη ; Γιατί ; Μήπως επειδή ο Μαμωνάς πέρασε καθ΄ ολοκληρίαν στα χέρια των Σιωνιστών ; Αν ο Πάπας και η λοιπή συντροφιά του, θέλουν να τον παρακαλέσουν να τους ελεήσει, δικαίωμά τους . Εμάς να μας αφήσουν ήσυχους .
«3 ...με τη μισαλλοδοξία που με τα γραπτά σας και ενδεχομένως και τα λεγόμενα σας διασπείρετε, διαψεύδετε αυτήν την άγια αλήθεια »
- Σχόλιο Κυπριανού Χ :
Την αγία αλήθεια δεν την διαψεύδουμε εμείς . Την διαψεύδετε εσείς οι Ρωμαιοκαθολικοί, αφού δεν σας αρέσει το «παπικοί». Εσείς καταργήσατε την εν Μονάδι τριαδική Θεότητα, την κάνατε διττή με την εκπόρευση του αγίου Πνεύματος "εκ του πατρός και εκ του υιού" . Τα Πρόσωπα της Αγίας Τριάδος έχουν κοινή ουσία ή φύση και ακοινώνητα προσωπικά ιδιώματα, που είναι το αγέννητο, το γεννητό και το εκπορευτό. Η σύγχυση μεταξύ των ιδιωμάτων ανατρέπει την μυστηριακή (αλληλο)περιχώρηση των Προσώπων της Αγίας Τριάδος.
Διαβάστε : «... ώσπερ μοναδικώς εκάστην υπόστασιν Θεόν και Κύριον ομολογείν χριστιανική αληθεία αναγκαζόμεθα, ούτω τρείς Θεούς, ή τρείς Κυρίους λέγειν καθολική ευσεβεία κωλυόμεθα. Ο Πατήρ απ΄ ουδενός εστι πεποιημένος, ούτε δεδημιουργημένος, ούτε γεγενημένος* ο Υιός από μόνου του Πατρός εστιν, ου πεποιημένος, ουδέ δεδημιουργημένος, αλλά γεγεννημένος {εκ του Πατρός}* το Πνεύμα το άγιον από του Πατρός, ου πεποιημένον, ούτε δεδημιουργημένον, ούτε γεγεννημένον, αλλ΄ εκπορευτόν» ( Αγίου Αθανασίου, "Το Σύμβολον Της Πίστεως", και όχι το ψευδεπίγραφο των Λατίνων Quicumque).
«8 ... φαίνεται δεν γνωρίζετε τη διδασκαλία της Καθολικής Εκκλησίας. Εσείς ονομάζετε «αλάθητη την Εκκλησία μας». Και εμείς οι Καθολικοί Χριστιανοί ομολογούμε για την Καθολική Εκκλησία ότι είναι αλάθητη. ¨Όμως το αλάθητο αυτό δεν είναι θεωρητικό αλλά πραγματικό. Κάποιος πρέπει να το εκφράζει. Εμείς λοιπόν οι Καθολικοί Χριστιανοί λέμε ότι το αλάθητο το εκφράζει η Οικουμενική Σύνοδος ενωμένη με την ορατή κεφαλή της που είναι ο Επίσκοπος της Ρώμης , και σε συγκεκριμένες έκτακτες περιπτώσεις από μόνος ο ίδιος ο Επίσκοπος Ρώμης, ο οποίος εκφράζει την πίστη της Εκκλησίας και όχι δικές του γνώμες. Γνωρίζετε πόσες φορές στην ιστορία της Καθολικής Εκκλησίας έχει γίνει αυτό; Αμφιβάλλω. Σας πληροφορώ λοιπόν ότι έγινε μόνο δύο (2) φορές» .
- Σχόλιο Κυπριανού Χ :
Το αλάθητο δεν είναι θεωρητικό αλλά πρακτικό και το εκφράζει - ποιός άλλος ; - ο ίδιος ο επίσκοπος Ρώμης . Ουδείς άλλος μπορεί να το εκφράσει . Επειδή κανένας άλλος δεν έχει το δικαίωμα ανόδου στην αγία Έδρα. Μόνο ο Ποντίφηξ (Pontifex Maximus) έχει αυτό το προνόμιο και μόνο τότε κατέρχεται το άγιον Πνεύμα και λαλεί δι΄ αυτού !
Δεν έχει σημασία ότι έγινε χρήση του αλαθήτου μόνο δυο φορές . Το Δόγμα παραμένει στο απυρόβλητο και είναι αδιαπραγμάτευτη θέση του Ρωμαιοκαθολικισμού .
Όπως στο παρελθόν οι Ρωμαίοι πολιτες απέδιδαν τιμές θεού στον εκάστοτε αυτοκράτορα της Ρώμης, το ίδιο έγινε με την ανασύσταση , το 800 μ.Χ., της αγίας, πλέον, Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από τον Καρλομάγνο. Εδώ, συνέφερε τα θεοπρόβλητα πρόσωπα να είναι δύο σε ένα : Ο Πάπας και ο Αυτοκράτωρ . Ωστόσο, η κοινή εκπόρευση έσπειρε και σπέρνει άπειρα δεινά και αμέτρητους θανάτους .
Αυτά τα λίγα για τον Καθολικό Αρχιεπίσκοπο και Μητροπολίτη παντός Αιγαίου ( σημ. αυτό το «παντός Αιγαίου» θυμίζει κάτι από το γνωστό μας mare nostrum, αλλά ποιος δίνει σημασία πλέον σε αυτά; Ανήκομεν εις την Δύσιν !!! )
Μετά από τόση αχαλίνωτη ασυδοσία και ξετσιπωσιά, διαρκείας πολλών δεκαετιών, η διαφήμιση κάνει στροφή . Έξυπνα στημένη η συγκίνηση . Το Χόλυγουντ την έχει αναλύσει σε βάθος και τώρα αναβαθμίζει την διαφήμιση . Ε, κάτι είναι κι αυτό ! Όχι όμως για να φτάνουμε στό «βάθος» ενός μπουκαλιού της μπύρας Άλφα . Το ζητούμενο είναι η εύρεση και η ανάλυση του «ύψους» και όχι του βάθους της κοινωνικής μηχανικής .
Ο συντάκτης του παρόντος σχολίου έγραψε, σχετικά με τον αναβαπτισμό που εισηγείται ο Ιερομόναχος Γρηγόριος Ζιώγος (ΓΟΧ) τα κατωτέρω :
κχ
«Τώρα, που αλωνίζει ο οικουμενισμός, αυτή η παναίρεση, και οι πιστοί δεν ξέρουν πού τους πάνε τα τέσσερα, βρήκε την ώρα να ξεσηκωθεί ο Ιερομόναχος Γρηγόριος Ζιώγος, με λεξιλόγιο πεζοδρομιακό, κηρύσσοντας εκστρατεία αναβαπτισμού των προερχομένων εκ του νέου ημερολογίου ; Και ποιος του εγγυάται ότι οι αναβαπτισμένοι θα αποδειχθούν άξιοι του αναβαπτισμού των ; Ο Άρειος, ο Νεστόριος, ο Σεβήρος, ο Ωριγένης και πλήθος άλλων αιρεσιαρχών - μη ξεχνάμε και τους πρό φιλιόκβε πάπες - δεν ήταν όλοι αυτοί βαπτισμένοι σύμφωνα με το Ορθόδοξο Τυπικό ; Και τί έγινε ύστερα ;»
Επ΄ αυτού, σχολιαστής ονόματι chris dovis, παρατηρεί και γράφει :
«Συγνώμη αλλά δεν άκουσα ξανά τέτοια ανοησία! Δεν πρέπει λέει να τους βαπτίζουμε γιατί δεν ξἑρουμε αν τηρήσουν στο μέλλον το βάπτισμα!!! Τότε θα πρέπει με το πρόσχημα αυτό να σταματήσουμε να βαπτίζουμε τους πάντες, από τα βρέφη μἑχρι... εφόσον αγνοούμε τι έκβαση θα έχει ο καθένας!!! Και εσύ κακώς βαπτίσθηκες, αφού αύριο μπορεί να αλλαξεις πίστη... άνθρωποι είμαστε ποιός ξέρει!».
Επί τούτων τα κατωτέρω
Επειδή λείπει και η αίσθηση καταλλαγής εκ μέρους του Ιερομονάχου και των ακολούθων του, θα μπορούσα κι εγώ να προβώ σε ανάλογους, περί ανοησιών, χαρακτηρισμούς. Έτσι, θα ανακούφιζα το αίσθημα της δικαίας όργής και αγανάκτησης, που με πλημμυρίζει για τα συμβαίνοντα μετά τον "Λουθηρανικού τύπου" λίβελο, που κατέθεσε ο Ιερομόναχος Ζιώγος κατά της Συνόδου των ΓΟΧ . Αλλά δεν θα το κάνω.
Το θέμα λοιπόν είναι αυτό του αναβαπτισμού και διερωτάται ο σχολιαστής, πώς είναι δυνατόν να υποστηρίζω το αντίθετο. Διότι με το σκεπτικό αυτό, «τότε θα πρέπει να σταματήσουμε να βαπτίζουμε τους πάντες, από τα βρέφη μἑχρι... εφόσον αγνοούμε τι έκβαση θα έχει ο καθένας!!!».
Το πρώτο που θα ρωτούσα τον chris dovis είναι αν γνωρίζει - αν τους έχει πει κάτι σχετικό ο Ιερομόναχος - γιατί πρέπει η Βάπτιση να γίνεται σε βρεφική / νηπιακή ηλικία και όχι στην εφηβική ή κατά την ενηλικίωση ; Πιθανολογώ ότι θα γνωρίζει αυτά που όλοι ξέρουμε, όχι όμως και την αγιογραφική αναφορά στο «7 ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου.». Το δε ακόμη χειρότερο, δεν γνωρίζουν οι νεοφώτιστοι, όπως και οι ανάδοχοι, τις συνέπειες αυτής της άγνοιας. Και ακόμη, λίαν απογοητευτικό είναι να ενδιαφέρονται περισσότερο για την ενδυμασία τους παρά για τα λεγόμενα και πραττόμενα κατά την Βάπτιση. Αδιαφορούν πλήρως, αρκούμενοι στο ορθόδοξο της τελετής από μνημονευτές αμνημόνευτων ιεραρχών .
Πέραν αυτών, και ανεξάρτητα αν το Μυστήριο έχει Ορθόδοξο τυπικό και Ιερολογία, ουδείς εγγυάται ότι το Βάπτισμα, μπορεί να φέρει καρπό σε θρησκευτικά αδιάφορο οικογενειακό - και κοινωνικό οπωσδήποτε - περιβάλλον . Η οικογένεια και το Σχολείο είναι σημαντικοί υποστηρικτικοί παράγοντες. Σήμερα δεν είναι και λυπάμαι που το γράφω .
Υπάρχει όμως και μια ακόμη σημαντική παράμετρος, που δεν πρέπει να παραθεωρείται, και εδώ εντοπίζεται το λάθος του Ιερομονάχου και των υποστηρικτών του. Είναι η Μετάνοια, είναι η επίγνωση της αμαρτωλότητας, που όλοι έχουμε, και αυτός είναι ο λόγος, που οι πατέρες της Εκκλησίας αναφέρονται σε ένα δεύτερο βάπτισμα . Είναι η προϋπόθεση και το επιστέγασμα του κυρίως Βαπτίσματος, είναι αυτό που όντως λαμπρύνει την στολή της ψυχής, είναι το βάπτισμα των δακρύων της μετανοίας, ότι «6 σοὶ μόνῳ ἥμαρτον καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου, καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε. ».
Οι μνημονευτές ιερείς των αμνημόνευτων Ιεραρχών έγιναν εκόντες άκοντες Ουνίτες. Έκαναν κι εμάς, ευτυχώς όχι όλους. Νησίδες έχουν μείνει που αντιστέκονται, άλλοι δεχόμενοι το Βάπτισμα και άλλοι υποχρεώνοντας τους πιστούς σε επανάληψη ( του ή των ) Μυστηρίου . Εμείς δεχόμαστε την Ιερολογία και απορρίπτουμε την καθ΄ ημάς ξένη ιεροπραξία . Κάποιοι εκ των πιστών, που θεωρούν ατελές το Βάπτισμα που δέχτηκαν, μπορούν να ζητήσουν αναβαπτισμό, άλλοι όμως προτιμούν να λούουν καθ᾿ ἑκάστην νύκτα τὴν κλίνην τους,
«7 ἐκοπίασα ἐν τῷ στεναγμῷ μου, λούσω καθ᾿ ἑκάστην νύκτα τὴν κλίνην μου, ἐν δάκρυσί μου τὴν στρωμνήν μου βρέξω» (Ψ.6)
Δεν έχω κάτι περισσότερο από αυτά να γράψω, ευχόμενος καλήν Μετάνοια στον Ιερομόναχο Γρηγόριο Ζιώγο και τους ακολούθους του .
