Λάμπρυνόν μου την στολήν της ψυχής, Φωτοδότα, και σώσον με

Στο ιστολόγιο "Αντέχουμε ..." διάβασα μια ανάλυση για το τροπάριο του Νυμφίου. Ειδικότερα, «Τον νυμφώνα Σου βλέπω, Σωτήρ μου, κεκοσμημένον, και ένδυμα ουκ έχω, ίνα εισέλθω εν αυτώ. Λάμπρυνόν μου την στολήν της ψυχής, Φωτοδότα, και σώσον με». Έγραψα ένα σχόλιο που δεν δημοσιεύθηκε, απόρησα και έγραψα ένα δεύτερο . Παραδόξως, η θρησκευτική ορθότης των νεοορθοδόξων δεν με συμπαθεί και δεν γνωρίζω τον ή τους λόγους. Το δεύτερο σχόλιο ήταν :

Μήπως μπορείτε να μου πείτε τί το ανάρμοστο ή έστω θεολογικά άτοπο βρήκατε στο σχόλιο του γράφοντος και δεν το δημοσιεύσατε ; Σας έγραψα ότι "η στολή της ψυχής", που ζητά ο ψαλμωδός ή υμνογράφος στο γνωστό τροπάριο : " ... Λάμπρυνόν μου την στολήν της ψυχής, Φωτοδότα, και σώσον με", είναι το χοϊκό (και έκπτωτο) σώμα μας με την χοϊκή ( και αμαυρωθείσα ) ψυχή. Αυτό ζητά να λαμπρυνθεί, να γίνει αγιοπνευματικό, να γίνει πνευματοφόρο, καθώς ήταν ψυχή τε και σώματι πρό της πτώσεως . Συνεπικουρεί προς τούτο και ο απ. Παύλος με το "καὶ καθὼς ἐφορέσαμεν τὴν εἰκόνα τοῦ χοϊκοῦ, φορέσωμεν καὶ τὴν εἰκόνα τοῦ ἐπουρανίου." (1Κρ. ιε΄ 49).

Ποιο το άτοπο ή ασεβές ; Αν ο αρθρογράφος Θ. Ι. Ρηγινιώτης διαφωνεί, ας με διορθώσει ή ας μου δώσει να καταλάβω καλύτερα, εγώ και άλλοι, αυτό που εκείνος έγραψε : «Εδώ λοιπόν ο ποιητής του τροπαρίου παρακαλεί το Χριστό να τον βοηθήσει να γίνει λαμπερή η ψυχή του, να τη «φορέσει» (ως το καταλληλότερο ένδυμα) και να μπορέσει να μπει στο γλέντι του γάμου, δηλ. στον παράδεισο.».

Ποιο είναι αυτό το ένδυμα ψυχής, που καλούμαστε να φορέσουμε πάνω στην ψυχή που μας δόθηκε και όλοι έχουμε ; Δεν είναι το σώμα μας ; Δεν αφθαρτίζει η Ανάσταση του Κυρίου τα χοϊκά, θνητά και φθαρτά, σώματά μας ;