Ο θρήνος στό Μάντσεστερ

Σέ αναφορά με αυτό τα κατωτέρω : «Έχω την εντύπωση ότι σήμερα οι άνθρωποι πιστεύουν στό Θεό περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη εποχή στην ανθρώπινη ιστορία. Οι άνθρωποι γνωρίζουν το Ευαγγέλιο, τη διδασκαλία της Εκκλησίας και τη δημιουργία του Θεού καλύτερα από κάθε άλλη εποχή. Έχουν βαθιά επίγνωση της Ύπαρξής Του. Ο αθεϊσμός τους δεν είναι πραγματική απιστία. Είναι μάλλον μια αποστροφή πρός κάποιον που γνωρίζουμε πολύ καλά αλλά τον μισούμε, όπως ακριβώς κάνουν οι δαίμονες». (Δοκίμιο του Αλ. Καλομοίρου «Πύρινος ποταμός», Σελ. 4)

κχ . "Όσο μέ συγχωρείς, τόσο περισσότερο σέ μισώ" . Γράφεται καί διαφορετικά : όσο μέ αγαπάς, τόσο σέ μισώ.
Η δαιμονική αγάπη είναι κίβδηλο νόμισμα. Από τή μιά μεριά δείχνει τήν αγάπη καί από τήν άλλη τό μίσος, τό οποίο κυριαρχεί στό τέλος.
Τό γνήσιο νόμισμα τής αγάπης έχει κι από τίς δύο όψεις τό πρόσωπο τής αγάπης. Καί αυτό είναι τό ενα καί μοναδικό Πρόσωπο τού υιού καί Λόγου τού Θεού.

Και αν, τώρα, θέλετε ένα κτυπητό παράδειγμα κίβδηλης αγάπης ιδού :

Η Δύση θρηνεί τά θύματα τών αυτοκτόνων ισλαμιστών - μιμητών τού παραδείγματος τού Βιβλικού Σαμψών. Θύματα όμως υπήρξαν καί οι αμέτρητοι άμαχοι Ιρακινοί, και όχι μόνο, που ο τότε υπουργός άμυνας τών ΗΠΑ Ντόναλντ Ράμσφελντ χαρακτήρισε ως "παράπλευρες απώλειες" . Τώρα οι Δυτικοί θρηνούν τίς δικές τους "παράπλευρες απώλειες" στόν ακήρυκτο ( ; ) πόλεμο κατά τής τρομοκρατίας, η έναρξη τού οποίου σηματοδοτήθηκε μέ τό Ιρακ καί τά άπειρα ψεύδη που διέσπειραν οι έμμισθοι (δημοσιογράφοι καί άλλοι) τής νέας τάξης πραγμάτων, όπως διεκήρυξε στό παρελθόν ο πρεσβύτερος Μπους μετά τά γεγονότα κατά τού (ψοφοδεούς, από άποψη πολεμικής ισχύος) Ιράκ. Εκεί, δέν βρέθηκαν τά πυρηνικά, όπως μάς διαβεβαίωνε ο τότε αρμόδιος των ΗΠΑ στο Συμβούλιο Ασφαλείας τού ΟΗΕ. Δέν θυμάμαι τό όνομά του.

Ακολούθησε η Γιουγκολαβία, μετά η Λιβύη, κάτι πήγε νά γίνει στήν Αίγυπτο καί τώρα κολλήσαμε κατά Συρία μεριά.

Τώρα, σήμερα, οι θρησκευτικοί ηγέτες τών "τριών μονοθεϊστικών θρησκειών" (sic) μάς λένε ότι καί το Ισλάμ είναι θρησκεία τής αγάπης. Καλλιεργεί και τό Ισλάμ τήν αγάπη, βέβαια, όπως ακριβώς καί ο (σιωνιστικός) θεός τών Δυτικών.

Καί παρεμπιπτόντως, ο Αμερικανός πρόεδρος Τράμπ, αφού προηγουμένως υποκλίθηκε πρό τού βασιλέως τής Σ. Αραβίας, μετά πήγε καί ασπάσθηκε τόν "τοίχο των δακρύων" - παρένθεση, ή τείχος τών δακρύων - στά Ιεροσόλυμα. Αμφιβάλλω, όμως, άν ξέρει τί μεσολάβησε - "τω καιρώ εκείνω" - καί δέν έμεινε τίποτα όρθιο στήν Ιερουσαλήμ. Αυτό δέν επιτρέπεται ούτε νά λέγεται, ούτε καί νά τό θυμάται κανείς. Έπειτα επισκέφθηκε τό Βατικανό καί τον Πάπα. ...

Μετά από αυτά καί πλήθος άλλα, που δέν τά αναφέρω, ο θεός των Δυτικών αφού έφτιαξε τόν αντίπαλο, όπως στό παρελθόν είχε φτιάξει τούς Χίτλερ και Μουσολίνι, είναι σχεδόν έτοιμος νά εφαρμόσει τήν τελική φάση τού καταχθόνιου σχεδιασμού τής νέας τάξης πραγμάτων καί τής One World Goverment. Παραλείπω τό and Economy. Μάλλον, όμως, θα ήταν σωστότερο να γράψω and the End of Economy. Τά ψεύδη οδηγούν αναπόφευκτα καί αναπόδραστα στήν καταστροφή, ιδιαίτερα μάλιστα, όταν πλαστογραφούν τήν αλήθεια.