ὁ κακολογῶν πατέρα ἢ μητέρα θανάτῳ τελευτάτω

Μέ αφορμή άρθρο «από σκανδαλισμένο αγιορείτη μοναχό»   https://katanixis.blogspot.gr/2017/06/blog-post_88.html . Τό κατωτέρω κατατέθηκε στήν πηγή αυτή.

Προβλέπω, αυτό δέν θά τό δημοσιεύσετε. Ωστόσο, θά τό διαβάσετε

Επακόλουθα τής σχεσιακής νεοορθόδοξης καινοτομίας

«ὁ κακολογῶν πατέρα ἢ μητέρα θανάτῳ τελευτάτω» (Μτ.ιε΄ 4)

Θά παρομοίαζα τούς εν καινοτομία αντιοικουμενιστές μέ τους Ιουδαίους, εκείνους πού είχαν πιστεύσει στόν Ιησού, αλλά στό τέλος, όπως μάς πληροφορεί ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, η΄ : «59 ἦραν οὖν λίθους ἵνα βάλωσιν ἐπ' αὐτόν». Οι νεωτεριστές λιθοβολούν τήν Εκκλησία τών πατέρων τους.

Όταν τούς είπε τό ανεπανάληπτο «31 ... ἐὰν ὑμεῖς μείνητε ἐν τῷ λόγῳ τῷ ἐμῷ, ἀληθῶς μαθηταί μού ἐστε, 32 καὶ γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν, καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς», ευθύς αντέδρασαν καί «33 ἀπεκρίθησαν αὐτῷ· σπέρμα ᾿Αβραάμ ἐσμεν καὶ οὐδενὶ δεδουλεύκαμεν πώποτε· πῶς σὺ λέγεις ὅτι ἐλεύθεροι γενήσεσθε; ». Η συνέχεια είναι άκρως ενδιαφέρουσα.

Σήμερα συμβαίνει τό ίδιο μέ τούς καινοτόμους, οι οποίοι νομίζουν ότι είναι ελεύθεροι, αν καί συλλαμβάνονται διαρκώς ψευδόμενοι ως δούλοι τής αμαρτίας. Έχουν μάλιστα φθάσει σέ τέτοια διαστροφή, νά νομίζουν ότι ουσία τού αγίου Θεού είναι η ελευθερία. Καί φλυαρούν γιά φωτισμό καί θέωση μέσω μιάς εντελώς χαλκευμένης (στερημένης αληθείας) ελευθερίας, περί τής οποίας ελέχθη « 7 ὑποκριταί! καλῶς προεφήτευσε περὶ ὑμῶν ῾Ησαΐας λέγων· 8 ἐγγίζει μοι ὁ λαὸς οὗτος τῷ στόματι αὐτῶν καὶ τοῖς χείλεσί με τιμᾷ, ἡ δὲ καρδία αὐτῶν πόρρω ἀπέχει ἀπ᾿ ἐμοῦ· 9 μάτην δὲ σέβονταί με, διδάσκοντες διδασκαλίας ἐντάλματα ἀνθρώπων.»

Υποκριτές, όπως οι Φαρισαίοι, παρακάμπτουν τήν προβλεπόμενη ποινή τού πνευματικού τους θανάτου, πρός όποιον ακυρώνει τήν παράδοση τών πρεσβυτέρων. Είναι όμως προσεκτικοί. Αμβλύνουν τήν κακολογία τους κατά τών γονέων, τού Θεού πατέρα καί τής μητέρας Εκκλησίας, διορθώνοντας τήν αστοχία (σημ. ξεχνάμε τήν λέξη αμαρτία) που εκείνοι έκαναν. Αστοχία τών γονέων ήταν ο καθορισμός τής ισημερίας, στό τέλος δέ, προσφέρουν οι ίδιοι τούς εαυτούς των σάν δώρο πρός οφέλεια τών γονέων κι έτσι, τούς τιμούν !

Επόμενο, η υποκρισία βγαίνει κερδισμένη, τό ψεύδος νικητής καί η ελευθερία παύει νά αποτελεί αναγκαιότητα. Πότε ; Όταν θά προσφέρουμε τά όργανά μας, εν πλήρη υγεία άνευ εγκεφαλικού θανάτου, κατόπιν σχέσεως μέ τόν θεό. Ο νόμος δέν θά αργήσει νά ψηφιστεί. Αντί νά παίρνεις τά βουνά καί νά σέ βρίσκουν πεθαμένο ύστερα από χρόνια, προτιμότερο αυτό. Άλλωστε, σώζονται ζωές. Ο νομοθέτης θα τό λάβει σοβαρά αυτό υπόψη, συμφωνούν δέ επ΄ αυτού καί οι ηγούμενοι της μητέρας Εκκλησίας ένθα προΐστανται.

ΥΓ.
Τό σχόλιο δημοσιεύθηκε στό ιστολόγιο katanixis.