Η εξουσία τής Εκκλησίας καί η εξουσία τού κόσμου τούτου

- Ioannis Dimos
29 Σεπτεμβρίου στις 10:41 μ.μ.
ΠΕΡΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Ο Παύλος είπε, «Πάσα ψυχή εξουσίαις υπερεχούσαις υποτασσέσθω· ου γαρ εστιν εξουσία ει μη υπό Θεού· αι δε ούσαι εξουσίαι υπό του Θεού τεταγμέναι εισίν» (Ρωμ. ιγ’, 1). Και να σκεφθεί κανείς ποιες ήταν τότε οι εξουσίες για τις οποίες μιλάει ο Παύλος! Επίσης είπε, «διό ανάγκη υποτάσσεσθαι, ου μόνον διά την οργήν, αλλά και διά την συνείδησιν» (Ρωμ. ιγ’, 5). Δε μπορεί δηλαδή ένας ευσυνείδητος και όχι ασυνείδητος χριστιανός να έχει ήσυχη τη συνείδησή του, όταν ανθίσταται στην εξουσία και τη λοιδορεί. Δεν επιτρέπεται σε ένα χριστιανό να μη κάνει υπακοή στην εξουσία, πολύ περισσότερο μάλιστα, αν ο ίδιος διδάσκει στους άλλους την αξία και σημασία της υπακοής. Δεν του επιτρέπεται αυτό γιατί, «ο αντιτασσόμενος τη εξουσία τη του Θεού διαταγή ανθέστηκεν· οι δε ανθεστηκότες εαυτοίς κρίμα λήψονται» (Ρωμ. ιγ’, 2). Δεν είναι κρίμα να λαμβάνει κανείς τέτοιο κρίμα;

- Kyprianos Christodoulides Η εξουσία τήν οποία υπαινίσσεται ο Κύριος είναι, κατά τή γνώμη μου, η ακόλουθη :

25 ῾Ο δὲ ᾿Ιησοῦς προσκαλεσάμενος αὐτοὺς εἶπεν· οἴδατε ὅτι οἱ ἄρχοντες τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσιν αὐτῶν καὶ οἱ μεγάλοι κατεξουσιάζουσιν αὐτῶν. 26 οὐχ οὕτως ἔσται ἐν ὑμῖν, ἀλλ᾿ ὃς ἐὰν θέλῃ ἐν ὑμῖν μέγας γενέσθαι, ἔσται ὑμῶν διάκονος, 27 καὶ ὃς ἐὰν θέλῃ ἐν ὑμῖν εἶναι πρῶτος, ἔσται ὑμῶν δοῦλος· 28 ὥσπερ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθε διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι καὶ δοῦναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύτρον ἀντὶ πολλῶν.

Περί αυτής τής εξουσίας ποιείται τόν λόγο ο απ. Παύλος. Τώρα, η εξουσία τήν οποία είχε ο Πιλάτος καί περί τής οποίας αναφέρθηκε ο Ιησούς (« 10 λέγει οὖν αὐτῷ ὁ Πιλᾶτος· ἐμοὶ οὐ λαλεῖς; οὐκ οἶδας ὅτι ἐξουσίαν ἔχω σταυρῶσαί σε καὶ ἐξουσίαν ἔχω ἀπολῦσαί σε; 11 ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς· οὐκ εἶχες ἐξουσίαν οὐδεμίαν κατ' ἐμοῦ, εἰ μὴ ἦν σοι δεδομένον ἄνωθεν·») ήταν δεδομένη εκ Θεού, αλλά ο Πιλάτος δέν ήταν εκ Θεού, δέν ήταν τής αληθείας («πᾶς ὁ ὢν ἐκ τῆς ἀληθείας ἀκούει μου τῆς φωνῆς.») καί συνεπώς δέν άκουγε, παρότι δέν ήταν κουφός.

Όσον αφορά δέ στό Ρμ. ιγ’, 1, ας ληφθεί υπόψη καί τό, θά έλεγα, εισαγωγικό Ρμ. ιβ΄ κεφάλαιο. Όπου στόν στίχο 3 διαβάζουμε : «Λέγω γὰρ διὰ τῆς χάριτος τῆς δοθείσης μοι παντὶ τῷ ὄντι ἐν ὑμῖν, μὴ ὑπερφρονεῖν παρ᾿ ὃ δεῖ φρονεῖν, ἀλλὰ φρονεῖν εἰς τὸ σωφρονεῖν, ἑκάστῳ ὡς ὁ Θεὸς ἐμέρισε μέτρον πίστεως.». Είναι γνωστό ότι οι ασκούντες εξουσία ειδικεύονται εις τό ὑπερφρονεῖν καί όχι εις τό σωφρονεῖν.

Καί τελευταίο. Ο οικουμενικός Βαρθολομαίος ασκεί κοσμική εξουσία καί όχι εκκλησιαστική. Διότι αν ήταν, όπως καί είναι, θεσμικός εκπρόσωπος τής Ορθόδοξης Εκκλησίας τής καθ΄ημάς Ανατολής καί τού Δόγματος, όφειλε νά γνωρίζει τί έχει γράψει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος κατά Ιουδαίων πρίν πάει στήν εβραϊκή Συναγωγή τού Παρκ Ήστ τής Νέας Υόρκης. Βλέπε δεσμό κατωτέρω.

http://kyprianoscy.blogspot.gr/2017/04/blog-post_97.html