Διάλογος σέ κοινωνικό δίκτυο καί οι κυνηγοί μαγισσών

Αυτό είναι τό δημοσίευμα καί τά σχόλια ακολουθούν παρακάτω. Υποθετικά σημειώνω, οι Διαχειριστές τού φέησμπουκ δεχθέντες καταγγελία από τήν ιστοσελίδα npress.gr, διέγραψαν κάποια σχόλια δικά μου - λόγοι πολιτικής ορθότητας κλπ. - καί μού συνέστησαν νά μήν επαναλάβω τοιούτου είδους σχόλια ( : ρατσιστικά, ομοφοβικά, προσβλητικά κλπ.) γιά νά μήν υποστώ αποκλεισμό. Τό «ένοχο σχόλιο» δέν τό συγκράτησα καί ατυχώς, δέν είναι δυνατόν νά γίνει γνωστό τό υψηλό επίπεδο ευαισθησίας τών λαγωνικών τής δημοσιογραφίας (κυνηγοί μαγισσών) καί τής οικείας ορθότητας, που τήν διέπει.

Καί τώρα τά σχόλια
Kyprianos Christodoulides
Κι άλλοι έχουν μεγαλώσει μέ δύο μαμάδες, γιαγιά καί μητέρα, αλλά ποτέ δέν τούς έκρυψαν ότι είχαν πατέρα, που πρόωρα τόν πήρε ο Θεός καί όχι οι ομόφυλες ερωτικές προτιμήσεις. Από αυτές διδάχτηκαν τήν σημασία τής ομοτιμίας ανδρός - γυναίκας καί όχι "ισότητας", τής δικαιοσύνης καί τών θεανθρωπίνων (όχι σκέτα ανθρωπίνων) δικαιωμάτων, πράγματα τά οποία η πλαστογραφία παραχαράσσει.
1.
Apostolis Baltas Kyprianos Christodoulides άσε τον Θεό στην αγαμία του
Kyprianos Christodoulides Όσο κι άν θέλω, δέν μπορώ. Όταν όμως βλέπω τήν διαφθορά καί καταδολίευση αρχών καί αξιών, από ένα βιβλίο σχεδόν 7 χιλιάδων χρόνων, τότε αγανακτεί καί η δική μου κοσμική αγαμία. Ως πρός τήν άλλη ισχύει "τά άγια τοίς αγίοις".
Apostolis Baltas δηλ. είσαι αγανακτισμένος αγαμητος?.....θαύμα θα είναι τοχει πάθει και η Λουκά
Kyprianos Christodoulides Θά σού απαντούσα στή γλώσσα που χρησιμοποιείς καί σού αρέσει. Όμως, σεβόμενος τήν οικεία γλώσσα που γράφω σχόλια, όσο καί εκείνους, που τυχόν μέ διαβάσουν, προτιμώ νά σέ αποχαιρετίσω
Apostolis Baltas κι άλλο θαύμα
2.
Lena Kyropoulos II Kyprianos και οι ομοφιλόφιλοι ΑΝΘΡΩΠΟΙ πιστεύουν στον Κύριο ...και άλλο κατάκριση , άλλο διάκριση. Μία πρόθεση κάνει τη διαφορά. Το να γεννιέσαι ομοφιλόφιλος είναι σαν να καταδικάζεις κάποιον επειδή γεννήθηκε έγχρωμος ...Είναι παράλογο. Αν η κοινωνία αντιμετώπιζε με περισσότερο σεβασμό τα πλάσματά της ,ίσως να είχαμε καταφέρει όλοι να την κάνουμε κάπως καλύτερη! η συνειδητή επιλογή των ανθρώπων να είναι ο εαυτός τους, να αγαπάνε και να ολοκληρώνονται μέσα από αξιοσέβαστες σχέσεις, χωρίς να ασχημονούν εις βάρος της οιαδήποτε κοινωνίας. Η συμπεριφορά του καθένα μας στην ιδιωτική σφαίρα είναι ατομικό δικαίωμα του καθενός...θα σας άρεσε αν κατά τις ερωτικές σας περιπτύξεις κάποιος σας έβαζε στο μικροσκόπιο;
Kyprianos Christodoulides Πρώτον, φροντίζω οι ερωτικές περιπτύξεις μου νά μήν προκαλούν. Η ιδιωτική σφαίρα, όπως γράφεις, δέν προσφέρεται γιά εργαστηριακό έλεγχο.
Δεύτερο, τώρα μου λέγεις γιά " συνειδητή επιλογή τών ανθρώπων να είναι ο εαυτός τους", ενώ προηγουμένως αναφέρθηκες στήν κληρονομικότητα : "τό νά γεννιέσαι ομοφυλόφιλος είναι σάν νά καταδικάζεις κάποιον επειδή γεννήθηκε έγχρωμος" (!) τό θαυμαστικό δικό μου.
Τί εκ τών δύο ισχύει ; Η κληρονομικότητα ή τό επιγενές (επίκτητο) "θέλω νά είμαι ο εαυτός μου"; Πρίν γράψεις άλλα, δώσε τουλάχιστον μία απάντηση σέ κάποιο από τά ερωτήματα που έθεσα.
Καί παρακάτω (εδώ επενέβη η ευαισθησία τών λαγωνικών τής δημοσιογραφίας), γράφεις ότι "οι ομοφυλόφιλοι είναι άνθρωποι που πιστεύουν στόν Κύριο", ξεχνάς όμως ότι καί οι δαίμονες πιστεύουν, αλλά φρίττουν. Όσο γιά τά υπόλοιπα συνειδητά των ανθρώπων (sic) : "να είναι ο εαυτός τους, να αγαπάνε και να ολοκληρώνονται μέσα από αξιοσέβαστες σχέσεις, χωρίς να ασχημονούν εις βάρος της οιαδήποτε κοινωνίας", δέν διαφωνώ, αρκεί αυτά τά "συνειδητά" νά περιορίζονται στόν ιδιωτικό χώρο. Τί άλλο νόημα, εκτός από πρόκληση, μπορεί κανείς νά βγάλει, όταν ο ιδιωτικός χώρος γίνεται δημόσιος καί μάλιστα διαφημίζεται ως εντελώς συνήθης ;
Τέλος, επειδή τά γραφόμενά σου (θέλουν νά) αποπνέουν «οσμήν πνευματικήν», σέ πληροφορώ αποτυγχάνουν πλήρως, επειδή αγνοούν μερικές βασικές προϋποθέσεις. Καί αυτές είναι δύο : η ταπείνωση καί η μετάνοια, Χωρίς αυτά, δέν μπορεί νά γίνεται λόγος «γιά αγάπη που μάς ολοκληρώνει μέσα από αξιοσέβαστες σχέσεις».
Σού θυμίζω τί έλεγε ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, πρός εκείνους (φαρισαϊκό ιερατείο) που τόν χλεύαζαν (έλεγαν ότι έχει δαιμόνιο) γιά τό βάπτισμα μετανοίας που κήρυττε : «Γεννήματα ἐχιδνῶν, τίς ὑπέδειξεν ὑμῖν φυγεῖν ἀπὸ τῆς μελλούσης ὀργῆς; 8 ποιήσατε οὖν καρπὸν ἄξιον τῆς μετανοίας·». Τί είδους καρπός είναι αυτός τής αγάπης "που μάς ολοκληρώνει μέσα από αξιοσέβαστες σχέσεις", καθώς γράφεις ; Η σχέση κάνει τήν ολοκλήρωση καί όχι η κοινωνία μέ τόν Θεό που πιστεύουμε ; Σχέση καί κοινωνία είναι τό ίδιο ;
Lena Kyropoulos II Γεννιέσαι δε γίνεσαι, όπως σας εξήγησα σε ιδιωτικό μήνυμα. Συμφωνώ μαζί σας ότι δεν πρέπει να προκαλεί κανείς με τη συμπεριφορά του,αλλά μία κοινωνία ηθικής συζητά, γνωρίζει , ακούει. Δεν πετάει τα παιδιά της στον Καιάδα!!!
Kyprianos Christodoulides Κανείς δέν πετάει κανένα στόν Καιάδα καί πέραν τούτου, τό ρ. γεννιέσαι συγγενεύει μέ τό ρ. γίγνομαι. Τώρα, σήμερα, τό γεννιέσαι σημαίνει ότι πρόγονο έχεις τόν πίθηκο. Τό γίγνομαι έχει άλλη προέλευση. Έκαστος ό,τι βούλεται ή μάλλον, βολεύεται.
(Προσθήκη εδώ καί όχι στήν ιστοσελίδα npress.gr. Άν πώ στά λαγωνικά τής δημοσιογραφίας τύπου npress.gr ότι έχουν πατέρα τους ένα πίθηκο, θά είναι πολιτικά ορθό ή θά είναι πολιτικά κολάσιμο ;)
Lena Kyropoulos II Ο πρώτος κανόνας της Φυσικής λέει ουκ του μη όντος το ον γίγνεται...Αν εσείς νομίζετε ότι θέλει κάποιος τον διωγμό, την γελοιοποίηση, την κόντρα με το κοινωνικό και το οικογενειακό περίγυρο δεν έχετε ιδέα τι διακυβεύεται εδώ...Ιδέα κι αντί να υπάρχει μία επικριτική διάσταση μονοδιάστατη, ας υπάρχει μία ανθρώπινη...Σας έχει περάσει ποτέ από το μυαλό ότι αν υπήρχε αποδοχή, σεβασμός στην μοναδικότητα και όχι στη διαφορετικότητα όπως κάποιοι οικιοποιούνται...θα ταν όλα πολύ πιο δίκαια; Το αγαπάτε αλλήλους και τα πάντα εν σοφία εποίησε ...δε βγήκαν τυχαία...Όλοι μας δημιουργήματα του ίδιου Κτίστη είμαστε, απλώς νομίΖΟΥΜΕ ότι βλέπουμε το κέντημα, αλλά είναι μόνο τα ξέφτια...το σχέδιο του καθενός το γνωρίζει καλύυερα ο Θεός...και είναι Θεός ΑΓΑΠΗΣ πάνω απ' όλα
Kyprianos Christodoulides Μάλλον, θά πρέπει πρώτα εσύ νά απαντήσεις στόν εαυτό σου καί όχι εγώ. Διότι σέ πνίγουν οι αντιφάσεις σου.
Μάς λέγεις ότι "ο πρώτος κανόνας τής Φυσικής λέει ότι ούκ εκ τού μή όντος γίνεται (παρένθεση, τό γράφεις λάθος, σωστό είναι "ούκ εκ τού μή όντος τό όν γίνεται", τών ημετέρων προγόνων) καί από τήν άλλη επιχειρηματολογείς, κάνοντας χρήση τών γραφομένων από τήν Αγία Γραφή, η οποία δέν συμφωνεί μέ τόν δικό σου "πρώτο κανόνα τής Φυσικής". Δηλαδή, ότι εκ του μή όντος, ο θεός, εποίησε τόν άνθρωπο καί τά πάντα ! Μάς λές δέ στό τέλος " είμαστε όλοι δημιουργήματα τού ίδιου Κτίστη ... καί είναι Θεός Αγάπης πάνω απ' όλα ", παρότι οι (δικοί σου) Κανόνες τής Φυσικής αποκλείουν τήν εκ τού μή όντος Δημιουργία !!!

Διόρθωσε λοιπόν πρώτα εσύ τίς εύλογες - εκ διαστρέβλωσης και κακοποίησης - αντιφάσεις σου καί ψάξε αλλού νά βρείς επιχειρήματα περί θεού καί αγάπης. Σημειώνω τέλος, ως πρός εμέ καί μερικούς άλλους, προστάτες τού δόγματος τής πολιτικο-θρησκευτικής ορθότητας, ότι ουδόλως επιχειρώ μέ τά γραπτά μου τόν διωγμό, τήν γελοιοποίηση, τήν κόντρα μέ τόν κοινωνικό, οικογενειακό κλπ. περίγυρο ουδενός. Καί ακόμη πληροφορώ τόν αναγνώστη ότι προσπάθησα νά επαναφέρω αυτά που η λογοκρισία έκοψε
Αυτά πρός όλους οι οποίοι " γινώσκουν ά αναγινώσκουν ".

Lena Kyropoulos II θα σας απαντήσω με μία φωτογραφία ..

Kyprianos Christodoulides Οι φωτογραφίες δέν υποκαθιστούν τόν λόγο. Αντιθέτως ο λόγος παρακινεί τήν φώτο - σκίτσο - γραφία καί είναι επιτυχής η φωτογραφία, όταν λόγος και φωτογραφία συμπίπτουν σέ ένα καί τό αυτό. Οι Αισθητικοί, μάλλον, δέν συμφωνούν, αφού θέλουν τήν φωτογραφία νά "λέει χίλιες λέξεις" ! Δηλαδή, η φωτογραφία - κατά παράβαση καί υπερβολή " εικόνα " - προηγείται τού λόγου. Δέν είναι όμως έτσι, οι λέξεις, ο λόγος φτιάχνει τήν φωτογραφία, τό αντίστροφο - είναι καί ανάποδο - δέν γίνεται. Τό φωτοσκιτσογράφημα είναι εκτός θέματος

Lena Kyropoulos II Μπήκατε στο ρόλο της κατάκρισης και όχι διάκρισης!!! Και ενοχληθήκατε κιόλας...Το να υπάρχει πολυφωνία δεν είναι άσχημο...Είναι όμορφο και αρχή της Δημοκρατίας. Η αντιπαράθεση δεν έχει μόνο. Έχουμε διαφορετική τοποθέτηση!Δεν πειράζει καλημέρα και όλα καλά!
Kyprianos Christodoulides Δέν κατέκρινα κανένα, άλλοι όμως που δυσκολεύονται νά διαχωρίσουν τήν κατάκριση από τήν διάκριση - εδώ απαιτούνται πνευματικά προσόντα - βλέπουν παντού τήν κατάκριση, επειδή η δική τους διάκριση χωλαίνει ελλείψει επαρκών εφοδίων. Τά οποία, φεύ, αναπληρώνει μόνο ο απροσδιόριστος ... θεός τής αγάπης ! Άλλα δέν χρειάζονται, ει μή μόνο η πολυφωνία καί η Δημοκρατία, κάτω από σαφείς περιοριστικούς όρους, παρότι όρια καί όροι έχουν εδώ καί χρόνια εκλείψει.