Η Μεγάλη Παρασκευή ενός Νεορθόδοξου

Αυτόν βρήκε η ναυαρχίδα τής παγκοσμιοποίησης ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, νά μάς πεί γιά τά επερχόμενα, τής Νεορθοδοξίας, δεινά : τόν κ. Χρυσόστομο Σταμούλη ! Διαβάστε, λοιπόν, καί βγάλετε συμπέρασμα από ένα παλαιότερο δικό του άρθρο. Λεπτομέρειες στό τέλος.

Στο βιογραφικό του διαβάζουμε : Ο Χρυσόστομος Σταμούλης γεννήθηκε το 1964 στην Άφυτο Χαλκιδικής. Σπούδασε θεολογία στα πανεπιστήμια της Θεσσαλονίκης, του Βελιγραδίου και του Ντάραμ Αγγλίας. Το 1989 αναγορεύτηκε διδάκτορας Θεολογίας στο Τμήμα Θεολογίας του Α.Π.Θ. Σήμερα είναι καθηγητής στο Τμήμα Θεολογίας του Α.Π.Θ. και διδάσκει τα μαθήματα της Δογματικής και Συμβολικής Θεολογίας και της Φιλόκαλης Αισθητικής της Ορθοδοξίας.

Τι μας έγραψε λοιπόν ο κ. Σταμούλης ; Ότι "Ένα κορίτσι με μαγιό / μπήκε στην εκκλησία" και αφορά σε ποίημα του Κυριάκου Χαραλαμπίδη που παραπέμπει, κατά Σταμούλη, στην ουσία της θεολογίας. Με έξοχη τεχνο-λογική γραφή (παρένθεση, χαῖρε, τεχνολόγους ἀλόγους ἐλέγχουσα) μας πληροφορεί ότι, κατά την γραφή του ποιητή,
«Ένα κορίτσι με μαγιό / μπήκε στην εκκλησία / πλην όμως δεν διέκοψε / την ιεράν θυσίαν», εννοείται ο παπάς.
Και συμπληρώνει ο κ. Σταμούλης : «Έχω την αίσθηση, πως ο ποιητής, γνώστης της εκκλησιαστικής εμπειρίας της καθ’ ημάς Ανατολής, μέτοχος μιας ασκητικής ευαισθησίας, επιχειρεί με τούτο του το ποίημα, ως άλλος δια Χριστόν σαλός, να δυναμιτίσει τη βεβαιότητα του εκκλησιαστικού σώματος, εκείνη τη συστηματοποιημένη ηθική, που αδυνατεί να δεχτεί πως κέντρο του συνολικού τρόπου, το μόνο κέντρο του εκκλησιαστικού ανθρώπου, δεν μπορεί παρά να είναι το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, τουτέστιν ο χώρος και ο τρόπος της ιεράς θυσίας».

Τα υπόλοιπα ευκόλως εννοούνται με τη νεορθόδοξη (και έξοχη τεχνο-λογική) σάλτσα, για να καταλήξει, πάλι, στη γραφή του ποιητή :
«Ο νιος παπάς αντίθετα / της χάιδεψε τα μάτια, / της γλυκοχαμογέλασε / κι ας πάει στα κομμάτια» με τη θεολογική κατά Σταμούλη συμπλήρωση :
«Το "όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε Χριστόν ενεδύσασθε" δείχνει με μιας το βάπτισμα της πρόσληψης, όχι απλά και μόνο της αποδοχής, το βάπτισμα της ολοκληρωτικής αγάπης, τη μαρτυρία και το μαρτύριο της απόλυτης συσσωμάτωσης, που δεν μπορεί παρά να προϋποθέτει την αγάπη, την ερωτική αγάπη του συνανθρώπου όσο και του Θεού εντός της ιεράς θυσίας. Εξάπαντος όχι εκτός. Γιατί εν Χριστώ τα μέσα μας γίνανε εκτός και τα εκτός μας μέσα, γιατί εν Χριστώ «τα πάντα και εν πάσι Χριστός». Πράγμα που δικαιώνει τον ποιητή, γράφω τώρα εγώ, για «την μανική προσκόλλησή του στην αποκάλυψη της ενότητας της ουσίας των πραγμάτων, στην υπαινικτική και ταυτόχρονα σαφή διαπίστωση πως "μια είναι η ουσία"», όπως διαβάζουμε παρακάτω :
«Εκείνη - ακούστε τούτο δω / γιατί έχει σημασία- / του πρόσφερε τριαντάφυλλο∙ / μια είναι η ουσία».

Ο γράφων κυπριανός χι δεν είναι ούτε ποιητής ούτε θεολόγος. Δεν μπορεί όμως να μη δει τον άθλιο εκπεσμό της σύγχρονης θεολογίας των νεορθοδόξων. Ο άψογος λεκτικός εκτραχηλισμός τους δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από άρτιες τεχνικά φωτογραφίες, όπου βλέπει κανείς μια γυμνή γυναίκα επάνω στην αγία τράπεζα - ευτυχώς, όχι ακόμη δικού μας ναού και φωτογραφία δικού μας καλλιτέχνη. Το μόνο που σαρκαστικά μπορεί να προσθέσει είναι το ρεφρέν λαϊκού ασματίου : "Μια είναι η ουσία / δεν υπάρχει αθανασία".
Για τον ποιητή Χαραλαμπίδη και τον θεολόγο Σταμούλη είναι άλλη, είναι «το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, τουτέστιν ο χώρος και ο τρόπος της ιεράς θυσίας» με μαγιό, το οποίο μάλλον θα φορά και ο παπάς, όχι μόνο το κορίτσι, αμφότεροι καταλλήλως γνωριζόμενοι πάνω στην αγία τράπεζα !

Σημείωση
Βλέπε άρθρο τού γράφοντος, τίτλος «Ας πάνε στά κομμάτια», 21/01/2016
1. Υστερόγραφο
Τώρα, μέ τόν κορονοϊό, τά έξω μας γίνανε μέσα μας καί τά μέσα μας έγιναν πιό μέσα μας : από τόν εγκέφαλο κατέβηκαν χαμηλότερα, στόν νωτιαίο μυελό (μυελικά κέντρα) ένθα τό κέντρο στύσεως καί παρακαλώ, μήν γελάτε.Τόσο μυαλό έχουν οι δημοσιογράφοι τής «Καθημερινής».

2. Υστερόγραφο
Όσο γιά τό άρθρο Σταμούλη, βλέπε antidosis, word press, 2012/11/03, άρθρο μέ τίτλο «ένα κορίτσι μέ μαγιό/μπήκε στήν εκκλησία».