Η «παραδοσιακότητα» τής "ορθόδοξης" Λαβίδας
Κυπριανός Χριστοδουλίδης (σέ τοίχο φέησμπουκ)
Είπε τό "αστέρι" π. Καρλούτσος τά λόγια κάποιου (;) άλλου :
«η Παράδοση είναι η ζωντανή πίστη των νεκρών, η παραδοσιακότητα (η λατρεία της Παράδοσης) είναι η νεκρή Πίστη των ζώντων».
Καί παρακάτω,
«
... παραγγείλαμε εκατό χιλιάδες λαβίδες για την Αρχιεπισκοπή οι οποίες
είναι κανονικές λαβίδες κατά το σχήμα και το μέγεθος, αντίγραφο της
λαβίδας που είχαμε. Έχουν πάνω τον σταυρό του Οικουμενικού Πατριαρχείου
και τον έμβλημα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής, δηλαδή κάναμε σωστές
Ορθόδοξες λαβίδες για τον Ορθόδοξο λαό».
Νά
μάς πεί τό "αστέρι", πώς αυτό ερμηνεύεται, τί είναι ; Ζωντανή πίστη
νεκρών (Παράδοση) ή νεκρή πίστη ζώντων (παραδοσιακότητα) ; Μυρίζει
πτωμαΐνη τό "αστέρι". Είναι παράδοση καί όχι Παράδοση, οι σωστές πολλές
ορθόδοξες λαβίδες γιά τόν ορθόδοξο (θεός νά τόν κάνει) λαό τής
Προτεσταντικής Αμερικής ! Σάς είδαμε, σάς ξέρουμε, σάς μάθαμε τί σόϊ
ορθόδοξοι είσαστε εσείς, πέρα εκεί κάτω.
Υστερόγραφο
Τό " αστέρι " δέν γνωρίζει τήν διάφορα μεταξύ ουσιαστικού καί απροσδιόριστου, δηλαδή ακαθόριστου τοιούτου, όπως είναι όλα τά λήγοντα σέ -ότητα. Η παραδοσιακότητα οφείλει νά προσδιορίζεται, νά μήν γράφεται μέ κατάληξη -ότητα, αλλά περιφραστικά νά ορίζεται ως ... "κατά τήν ορθόδοξη παράδοση τής καθ' ημάς εκκλησίας τής Ανατολής".
Τά ή τό " ουσιαστικό" τών ονομάτων διακρίνεται σέ συγκεκριμένο ή αφηρημένο, πέραν τού γένους : αρσενικό, θηλυκό, ουδέτερο.
Η ανάρτηση αυτή ήταν ξεχασμένη στά Πρόχειρα καί η δημοσίευση (24/10/2023), παρότι "μπαγιάτικη", επανέρχεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια εκφράζουν τη γνώμη ή άποψη του συντάκτη τους