«καί εἶπεν ὁ Θεός· ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καί καθ᾿ ὁμοίωσιν»

 

«καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν» Γένεσις Α΄

Απάντηση σέ σχόλιο Ανωνύμου 

 https://orthodox-voice.blogspot.com/2023/02/blog-post_88.html

Αυτά γράφεις π. Δημήτριε χωρίς νά καταλαβαίνεις ότι γίνεσαι, ακούσια, φορέας τού filioque (: εκ τού πατρός καί εκ του υιού εκπόρευση αγ. πνεύματος), συναφώς δέ, στήν ουνία καί στήν απόρριψη κτιστών καί ακτίστων ενεργειών τού Θεού. Διχάζεις τήν ποίηση / πλάση καί αφήνεις αιωρούμενο (: εκτός ουσίας τής αγίας Τριάδος) τό πανάγιον Πνεύμα τής ζώσης ψυχής τού ανθρώπου. Η δυαρχία πατρός καί υιού (φιλιόκβε) αναιρεί τήν θεότητα, τό ενικόν τής Τριάδος : Είς (ένας) θεός, μία θεότης, κραυγάζει ο Μέγας Αθανάσιος, όχι δύο καί τρείς, συμπληρώνω.

Τί ήταν αυτό, που είχαν τά προ-Αδαμιαία ζώα - άνθρωποι; Ήταν άνθρωποι πλασθέντες κατ΄εικόνα καί ομοίωση ή δέν ήταν ; Άν δέν ήταν ο θεός έκανε λάθος στήν πρώτη φάση. Δέν έκανε λάθος, δέν έκανε καί τούς προ-Αδαμιαίους. Διότι, αλίμονο σέ όσους ασπάζονται τήν "διφασική" ποίηση χωρίς πνεύμα (πρώτη φάση) καί πλάση μέ πνεύμα (δεύτερη φάση). Καί πάντως, νά είναι η ψυχή ζώσα στήν πρώτη φάση ! Δέν διχάζονται, δέν επιμερίζονται αυτά προκειμένου τού ανθρώπου. Εκτός άν δεχθούμε τό «Νοῦς γάρ ἀποστάς τοῦ Θεοῦ, ἤ κτηνώδης γίνεται ἤ δαιμονιώδης.» τού αγίου Γρηγορίου Παλαμά. Βεβαίως, μπορεί ο ΄Αδης νά βασιλεύει εκείνων, π. Δημήτριε, που συμμερίζονται τών γένος τών προ-Αδαμιαίων βροτών, αλλά δέν αιωνίζει.                        

Ο άνθρωπος-έμψυχη ζώσα υπόσταση, έχασε μέ τό προπατορικό αμάρτημα τό αρχαίο κάλλος καί αυτό είναι τό υπαρξιακό του πρόβλημα. Αυτό αναζητά, διότι ποτέ δέν ψάχνεις νά βρείς κάτι, που δέν είχες ποτέ. Η μία Αγία Τριάς, η μία θεότης, ο ένας Θεός, είναι Τριάδα ομοούσιος καί αχώριστος. Αυτό είχαμε, εξηγώ, τήν δυνατότητα νά γίνουμε : κατ΄ εικόνα (Εικόνος) καί καθ΄ ομοίωση. Τό “αχώριστος” τής ομοουσίου Τριάδος σημαίνει αδιαίρετος καί ασύνθετος. Εσύ πώς τολμάς καί λέγεις : πρώτα η ποίηση (εικόνα), μετά η πλάση (ομοίωση) μέ συνοδό τό εμφύσημα πνεύματος ; Αυτά συμβαίνουν ταυτόχρονα μέ τό «26 καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν» (Γένεσις α΄), συμπληρωματικό δέ καί άμα ερμηνευτικό, είναι τό Γένεσις β΄. Τό οποίο διακρίνει ψυχή ψυχών εκ τού ύδατος καί τήν εκ τής γής. Ο άνθρωπος όμως ποιείται, πλάθεται, έρχεται εις ψυχήν ζώσαν από τό ύδωρ, από τό χώμα καί από τό πνεύμα. Παρένθεση, τό ύδωρ βρίσκεται στό κατά Ιωάννην θ΄, όσον δέ αφορά στήν επίκληση ονομάτων εκκλησιαστικών πατέρων, πρός επικύρωση τών γραφομένων μας, άν κάποιος μπορεί νά συγκρατήσει τούς 20 καί πλέον Τόμους τής Πατρολογίας MIGNE, έχει καλώς. Ο γράφων θεωρεί προσφορότερη τήν Φιλοκαλία τών 5 Τόμων. Εκεί εντοπίζεται η συμφωνία πατέρων (consensus patrum) : Στήν συμφωνία τής Αγίας Γραφής

- Ιωάννου θ΄«6 ταῦτα εἰπὼν ἔπτυσεν χαμαὶ καὶ ἐποίησε πηλὸν ἐκ τοῦ πτύσματος, καὶ ἐπέχρισε τὸν πηλὸν ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ τυφλοῦ 7 καὶ εἶπεν αὐτῷ· Ὕπαγε νίψαι εἰς τὴν κολυμβήθραν τοῦ Σιλωάμ, ὃ ἑρμηνεύεται ἀπεσταλμένος. ἀπῆλθεν οὖν καὶ ἐνίψατο, καὶ ἦλθε βλέπων.».

Ταύτα συγκεφαλαιώνει η εκτός αμαρτίας παρουσία τού εν ανθρώποις φανέντος Κυρίου καί Θεού ημών Χριστού Ιησού. Ένα πρόσωπο, μία υπόσταση - θεία καί ανθρώπινη φύση, εν μιά τή ουσία εξ άκρας συλλήψεως.  Μυστήριο απροσπέλαστο στήν πεπερασμένη ανθρώπινη νόηση. Παρένθεση καί τέλος, ο σίελος περιέχει ύδωρ. Όποιος αναζητά τήν γενεαλογία του, καλύτερα νά διαβάσει τό κατά Ματθαίον α΄ καί τό κατά Ιωάννην α΄ Κεφάλαιο.

1.Υστερόγραφο. Δέν θά σέ ακολουθήσω στό Ιστολόγιο, που γράφεις. Είμαι απαγορευμένη γραφή γιά σένα.

2. Υστερόγραφο. Καί ένας άλλος, φίλος παρέας που είχα, μέ εγκατέλειψε. Έλυσε τήν απορία μου λέγοντας : «Μέ αυτά που λές, εμείς δέν έχουμε τί νά πούμε». Έχασα καί τήν παρέα.

Απάντηση καί σέ δεύτερο Ανώνυμο

- Κυπριανός Χριστοδουλίδης πρός Ανώνυμο που γράφει :

1) «Ο π. Δημ. έχοντας ως βασικό εργαλείο το βιβλίο της Γένεσης προσπαθεί να εξηγήσει τα υπάρχοντα επιστημονικά δεδομένα που σχετίζονται με τον πολλαπλασιασμό του ανθρωπίνου Γένους από τον Αδάμ και την Εύα. Επίσης χρησιμοποιεί και την πατερική ερμηνεία ...»

2) «Η άλλη ερμηνευτική προσέγγιση του Κυπριανού έχει ως βασικό εργαλείο την επιστήμη της Ιατρικής και προσπαθεί να τεκμηριώσει τις ιατρικές απόψεις χρησιμοποιώντας κάποια χωρία της Γένεσης, χωρίς να αναφέρει καμία Πατερική άποψη ...»

Απάντηση

Ζήτησα πληροφορίες τών γραφομένων τού π. Δημητρίου, από πατέρες τής Εκκλησίας, καί απάντησε «δέν υπάρχουν, χρησιμοποιώ τήν Αγία Γραφή», αργότερα έφερε τόν αγ. Γρηγόριο Νύσσης. Τήν Αγία Γραφή επικαλέστηκα ως πηγή καί εγώ. Τώρα, γιά τό ποιός αντλεί τήν επιχειρηματολογία του από τήν επιστήμη, ο Ανώνυμος νά διαβάσει τόν παρακάτω δεσμό :

https://orthodox-voice.blogspot.com/2023/02/blog-post_36.html

Ο γράφων ανέφερε τήν ενδογαμία / αιμομιξία, λέξεις άγνωστες τήν εποχή τών Πρωτοπλάστων ή έστω τών προ-Αδαμιαίων, διότι ερμηνεύει, αφενός τίς συνέπειες τού προπατορικού αμαρτήματος ( : ᾗ δ᾿ἂν ἡμέρᾳ φάγητε ἀπ᾿ αὐτοῦ, θανάτῳ ἀποθανεῖσθε), αφ΄ετέρου, δέ, τήν εμφάνιση ασθενειών καί γενικότερα νοσηρών καταστάσεων. Αυτά, βέβαια, δέν φάνηκαν στά αρχικά στάδια τών αποκτηθέντων απογόνων. Ήταν η έναρξη τής επακόλουθης όψιμης κληρονομικότητας. Γι΄ αυτό γεννήθηκαν παιδιά χωρίς εμφανή κληρονομικά νοσήματα ή ασθένειες. Άλλωστε, οι πρώτοι απόγονοι έζησαν πολλά χρόνια. Αυτή ήταν η βοήθεια, που μού παρείχε η Ιατρική μαθητεία μου.

Τά ανωτέρω καί αρκετά άλλα, συμπεριλαμβάνονται στά όσα έχω γράψει μέχρι στιγμής.

Καί ακόμη, γιά τόν Ανώνυμο καί αυτό : 

[«Αλήθεια ο ιατρός Αλ. Καλόμοιρος δεν τα ήξερε αυτά που ισχυρίζεται ο Κυπριανός για την κληρονομικότητα και την αιμομιξία; Το να αμφισβητεί κάποιος ορισμένες απόψεις (όπως του π.Δημ) είναι δικαίωμά του. Το να αμφισβητείτε όμως την αγιότητα του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης ποιος μας δίνει αυτό το δικαίωμα; Είστε υπέρμαχος της άποψης του πολλαπλασιασμού του ανθρωπίνου γένους δια της αιμομιξίας. Δεν σας παραξενεύει ότι παρόμοιες απόψεις έχουν και οι μάρτυρες του Ιεχωβά και οι Προτεστάντες; Μιλάτε για το αυτεξούσιο αλλά ξεχνάτε ότι Δημιουργός έθεσε όρια σε αυτό. Και το όριο αυτό λέγεται συνείδηση. Δεν λειτουργούσε η συνείδηση μετά την δημιουργία του ανθρώπου «κατ΄εικόνα» και «καθ’ ομοίωσιν».]

Απάντηση

Τήν άποψή του έγραψε ο γιατρός Αλ. Καλόμοιρος, τήν άποψή μου γράφω κι εγώ. Ως πρός τήν αμφισβήτηση τού αγ, Γρηγορίου Νύσσης, νά ερωτήσεις τόν π. Δημήτριο. Θά τόν ακούσεις νά σού λέει : «καί οι άγιοι κάνουν λάθη, μόνο ό,τι γράφουν οι άγιες Οικουμενικές Σύνοδοι, δέν είναι λάθος». Τώρα, άν οι Ιεχωβίτες καί Προτεστάντες λένε τά ίδια μέ τά δικά μου, τί θά κάνουμε ; Νά γυρίσουμε πίσω στό Δωδεκάθεο, επειδή κανείς άλλος, σάς εμάς, δέν είπε τά ίδια πράγματα ;

Καί τελευταίο, αυτό που λές συνείδηση, λέγεται πίστη. Αμφιβάλλω άν τό γνωρίζεις. Λοιπόν, κατά τήν πίστη τού καθενός : Προτεστάντες, Ιεχωβίτες, Προαδαμιαίοι καί πρόσθεσε ό, τι άλλο θέλεις, ούτως καί η συνείδηση αυτού. Κατάλαβες ;