Μυστήριον Γάμου, όταν η σχέση εξοβελίζει τήν λέξη κοινωνία

 Διάβασε, αναγνώστη, εσύ που έμαθες ότι ο Χριστιανισμός είναι "προσωπική σχέση" καί ακόμη "δέν είναι θρησκεία". Νά, τί γράφει ο δάσκαλός σου. Ο Μεγάλος άρχοντας ρήτωρ τού Φαναρίου.

Υπάρχουν καί σχόλια

[ "[...] Εδώ πρόκειται για μια προσωπική σχέση. Έχεις έναν Θεό που είναι μανικά, τρελά, ερωτευμένος με τον κάθε άνθρωπο και που το δείχνει με μια ιστορική πράξη. Με μια ένσαρκη ιστορική πράξη.

Αυτές τις ιστορικές πράξεις και την προσωπική σχέση, δεν τις πλησιάζεις ποτέ με ιδεολογήματα,ούτε με νοήματα.

Την πλησιάζεις από άλλο δρόμο. Όπως γνωρίζεις ένα πρόσωπο. Είναι δυνατόν όταν είσαι ερωτευμένος, να έγινες ερωτευμένος διαβάζοντας βιβλία κι επειδή μελέτησες περί του προσώπου που αγαπάς;

Είσαι ερωτευμένος μέσα στα όρια μιας σχέσης, μιας αμεσότητας σχέσης. .......

Εάν θες να γνωρίσεις τον Θεό,τον επώνυμο Θεό, τον Νυμφίο Αυτό, Τον Εραστή, πρέπει ν'ακολουθήσεις την οδό της σχέσης.

Και η σχέση έχει μια πρακτική.Έχει μια αμεσότητα. Δεν είναι θεωρία.

Λοιπόν, αυτή η εβδομάδα, από μέρα σε μέρα, δηλώνει και δείχνει την πρακτική αυτής της σχέσης. Την πρακτική αυτού του έρωτα. Όχι μόνο του έρωτα που έρχεται προς εμένα αλλά και του τρόπου που μπορώ να δείξω τον έρωτά μου,σαν ανταπόκριση στον μανικό Έρωτα του Χριστού.

Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι και ένα πείσμα. Είναι το πείσμα της ζωής ν'αντιστέκεται.

Ν' αντιστέκεται σε τί;

Ν' αντιστέκεται, κατ'αρχήν, στο χλευασμό. Έχει περισσέψει ο χλευασμός για τη ζωή.

Σήμερα,φοριέται,περνάει πάρα πολύ να είσαι άθεος,ας πούμε.Σχεδόν η λέξη προοδευτικός έχει ταυτιστεί με το άθεος.

Προοδευτικός. Σκοπεύει στον κοινωνικό μετασχηματισμό.....Αυτό είναι το πρώτο. Το πρώτο. Το πρώτο δεν είναι ο κοινωνικός μετασχηματισμός. Το πρώτο ,νομίζω πως, πραγματικά, είναι αυτή η φοβερή κλεψύδρα του χρόνου.

Κι αυτή τη στγμή που μιλάμε, την κάθε στιγμή,κάποιες χιλιάδες άνθρωποι πεθαίνουν.

Τελειώνουν τη βιωτή τους. Κι εκατομμύρια χρόνια συμβαίνει το ίδιο. Αυτή η κλεψύδρα τρέχει συνεχώς, κι η δική μου προσωπική ύπαρξη,αυτό το κορμί με το οποίο χαίρομαι τη ζωή και τον κόσμο,η ψυχή με την οποία έχω τις ευαισθησίες να προσλαμβάνω τη ζωή και τον κόσμο,θα χαθεί μέσα σάυτήν την κλεψύδρα σαν μια στιγμή,μέσα στα πολυάριθμα άτομα που καταπίνει συνεχώς η κλεψύδρα.

Λοιπόν, με το θάρρος του μελλοθάνατου,χλευάζω κι εγώ, καγχάζω μάλλον, μπροστά στην απολυτοποίηση των γενικοτήτων.

[...] αυτή τη Μ.Εβδομάδα, όλα μας σπρώχνουν, όλα...αυτή η παράδοση που σώζεται κι αντιστέκεται ως ζωή, μέρα με τη μέρα στη Μεγάλη Εβδομάδα, μας καλεί να δούμε το συγκεκριμένο γεγονός της σχέσης ως γεγονός Ζωής.

Ο Θεός δεν είναι ιδεολόγημα.

Βέβαια, ξέρω ότι ο χλευασμός γι'αυτό το χώρο της Ζωής έχει περισσέψει σήμερα, γιατί είναι μια αντίδραση,σε μια τάση ή κατεύθυνση πολλών ανθρώπων που αυτή την προστατευτική ομπρέλα την βρίσκουν κάτω από την γενικότητα Θεός, θρησκεία, δόγμα, τυπική προσαρμογή, δηλαδή πάλι έξω απ'τη διακινδύνευση της ζωής,απ'την αμεσότητα της σχέσης,απ'το ρίσκο που έχει κάθε ερωτική σχέση.

Γίνεται κι ο Θεός ένα είδος ποδόσφαιρο, πολιτικό κόμμα, συνδικαλισμός, ομπρέλα προστατευτική για το αδύνατο άτομο.

Στη Μεγάλη Εβδομάδα, μέρα με τη μέρα, έχουμε να συναντήσουμε ένα Πρόσωπο.

Και το να φτάσεις να συναντήσεις ένα πρόσωπο είναι μια πάλη, ένας αγώνας διηνεκής.

Λέει ένας από τους σοφούς της Χριστιανικής παράδοσης, ο αγ.Γρηγόριος Νύσσης :

''Τούτο έστιν αληθώς το ευρείν τον Θεόν, το αεί αυτόν ζητείν, το ουδέποτε της επιθυμίας κόρον ευρείν''.

Αυτό είναι να βρείς τον Θεό.  Το να Τον ζητάς αδιάκοπα.  Γιατί δεν είναι δυνατόν να βρεις ένα πρόσωπο και να το κατέχεις.Τότε δεν είναι σχέση πια. Είναι ο θάνατος της εγωκεντρικής αυτάρκειας. Των ψευδαισθήσεων της αυτάρκειας. Το να βρεις τον Θεό, το να βρεις ένα πραγματικό πρόσωπο απέναντί σου,σε μια σχέση ερωτική είναι να το ζητάς συνεχώς..να το κερδίζεις καθημερινά..." ]

[ Χρ. Γιανναράς, Αποσπασμα απομαγνητοφωνημενο απο την εκπομπη "Περιμένοντας την Ανάσταση", 1987 ]

- Κυπριανός Χ.

Άν υπάρχει "σχέση" ( sic ) μεταξύ ψυχής καί σώματος, άλλο τόσο υπάρχει σχέση μεταξύ θεού καί ανθρώπου. Η σχέση είναι λεκτικό εφεύρημα τής Νεορθόδοξης métaπατερικής "θεολογιας", πρός αντικατάσταση τής λέξης κοινωνία. Η λέξη κοινωνία προέρχεται εκ τού ρήματος κοινώ (-οω). Η σχέση παραπέμπει στό sex. Ο Φρόϊντ πήρε τήν ελληνική λέξη "σχέση", τήν απέδωσε μέ greeklish σέ sxesi, καί μέ τά τρία αρχικά sxe, έκανε αναγραμματισμό. Τό sxe τό εγίνε sex. Συναφές το sexi (σέξι ή seksi, το σύμφωνο ξ προφερόμενο είναι κς, δές ξέρω καί κσέρω).

- Σχολιαστής Κ. Π.

Kyprianos Christodoulides Δηλαδή αν όπου χρησιμοποιεί τη λέξη σχέση βάλεις τη λέξη κοινωνία είσαι εντάξει ή συνεχίζεις να διαφωνείς σε κάτι ?

- Κυπριανός Χ.

Katia Papa Ναί, είμαι εντάξει. Αυτά είναι τά κατορθώματα τής ύπουλης metáπατερικής ψευτοθεολογίας. Ο Φρόϊντ έγινε θεολόγος !  Μέ τήν σχέση δέν κάνουμε θεολογία. Είναι κάτι αυτονόητο η σχέση, διέπει τόν άνθρωπο, αφού βρίσκεται πάντα εν σχέσει μέ τήν φύση, τόν κόσμο, τούς ανθρώπους. Μέ τόν Θεό έχουμε ή δέν έχουμε κοινωνία. Οι Νεορθόδοξοι συχνά στά γραπτά τους - τους παρακολούθησα περισσότερο από 10 χρόνια - γράφουν γιά "σχέση κοινωνίας" ! Ταυτοσημία καί πλεονασμός. Ο αδαής αναγνώστης μένει στή λέξη σχέση. Δέν ξέρει τί θά πεί κοινωνία. Τό απλούστερο, τήν συνδέει μέ τόν κοινωνισμό άκα σοσιαλισμό. Τό κατάλαβες ;

- Σχολιαστής Κ. Π.

Kyprianos Christodoulides δόξα τω Θεώ ακόμη καταλαβαίνω.

- Κυπριανός Χ.

Katia Papa Δέν σέ ειρωνεύθηκα, είναι κάτι που συμβαίνει σέ όλους, μή εξαιρουμένου τού γράφοντος. Σημείωσε, τό Μυστήριο Γάμου φέρεται ως "γάμου κοινωνία" καί όχι "γαμική σχέση". Ο ανάποδος κόσμος ξεκίνησε μέ τούς 

Νεορθόδοξους καί τήν αλλοίωση τού νοήματος επιλεγμένων λέξεων. Η θρησκεία έσβησε, έγινε εκκλησία, η ψυχή ενέργεια, η κοινωνία σχέση, η αμαρτία αστοχία καί η αστοχία δέν απαιτεί μετάνοια.