Διαλεκτική : θέση, αντίθεση, σύνθεση

 Μέ αφορμή τό θέση, αντίθεση, σύνθεση. Σύντομος διάλογος

- Πατριάρχης Βαρθολομαίος : Μέρος της διακονίας και αποστολής μας η προώθηση του διαχριστιανικού και διαθρησκευτικού διαλόγου.

- Αυτό δεν είναι κακό θεωρητικά. Όμως άλλα παίζονται από πίσω.

-  Μα διάλογο με ποιους? Με τους παπικους που θέλουν να επιβληθούν με κάθε τρόπο? Αφού Οικουνενιστης είναι ο Βαρθολομαίος και θέλει την ενωση.

- Αυτό θεωρητικά είναι κάκιστο. Αρκεί μόνο η ανάγνωση, γιά νά καταλάβεις τί κρύβεται πίσω από τά γράμματα : δια-χρι... , δια-θρη... , δια-λογ... κλπ. διαβολικά. Στήν πρό τού Σχίσματος εποχή ήταν, καί είναι, ένας άγιος, που ονομάστηκε άγιος (δέν θυμάμαι όνομα) ... ο Διάλογος. Ο λόγος ήταν, επειδή διαλεγόταν μέ αιρετικούς χριστιανούς. Γιατί ; Διότι ήθελε νά τούς δείξει ότι οι διάλογοι μαζί τους, οδηγούν σέ ανεικονική ειδωλολατρεία. Δηλαδή, σέ θεό ανυπόστατο, πράγμα τό οποίο υποβάλλει (πολλαπλώς) σέ θεό φαντασιακού περιεχομένου, όπως ο Ιουδαϊσμός καί αργότερα τό Ισλάμ (Μωμεθανισμός). Τό ίδιο συμβαίνει μέ κάθε άλλη δοξασία θρησκευτικού περιεχομένου : Ινδουϊσμός, Βουδισμός, Σιντοϊσμός, Ανιμισμός κλπ. Δηλαδή, θεοκρασία καί παγανισμός άνευ προηγουμένου. 

Τέτοιος είναι ο Φαναρίου Βαρθολομαίος καί τό εγχώριο συνάφι του. Οι παπικοί μέ τό φιλιόκβε : τήν διαίρεση ή διαχωρισμό τής αγίας τριάδος σέ πατήρ/υιός - άγιον πνεύμα, αφήνουν δόλια ανοικτό αυτό τό ενδεχόμενο (φαντασιακό) αποκόπτοντας τήν θεότητα - Πνεύματος αγίου, εκ τής μιάς Αγίας, Ομοουσίου καί Αδιαιρέτου Τριάδος. Συμπέρασμα : Σύνθεση μεταξύ αληθείας καί ψεύδους δέν μπορεί νά γίνει.