«Οι προσευχές μας δεν είναι για να διχάζουν τους ανθρώπους αλλά για να τους ενώνουν», είπε ο οικουμενικός Βαρθολομαίος σε συνέντευξη που παραχώρησε στην τουρκική εφημερίδα "Σαμπάχ" (βλ. εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ : Βαρθολομαίος: «Πηγαίνω στη Σουμελά ως κήρυκας ειρήνης», 14/08/2010). Όλοι θυμόμαστε ότι πήγε και προσευχήθηκε στην εβραϊκή Συναγωγή της Νέας Υόρκης. Και δεν ξεχνάμε ότι συμπροσεύχεται - όχι ακριβώς, αλλά συμπαρευρίσκεται - με Μουσουλμάνους κατά την περίοδο που αυτοί έχουν το Ραμαζάνι τους. Να θυμηθούμε ακόμη ότι αποκάλεσε "άγιον" το Κοράνι. Τέλος, δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω να λεχθεί για τις συμπροσευχές του με παπικούς, προτεστάντες και ότι άλλο υπάρχει, ούτε και να λοξοκυττάξουμε την Ιστορία : Πότε, στα τεττρακόσια χρόνια της σκλαβιάς, ο Πατριάρχης συμπαραστάθηκε ή συμπροσευχήθηκε με Μουσουλμάνους "υπέρ της των πάντων ενώσεως";
Περιμένει αυτές οι προσευχές να εισακουσθούν, ειδικά μάλιστα τώρα, όπου μετά από 80 τόσα χρόνια θα γίνει Θεία Λειτουργία στο Μοναστήρι του Πόντου της "Παναγίας του Σουμελά". Δεν το βλέπω να γίνεται, χειρότερα θα πάμε, είναι βέβαιο.
Όταν κανείς ενώνει τις προσευχές του με τις προσευχές άλλων, που άλλο θεό λατρεύουν, τότε κάτι δεν πάει καλά. Καθόλου καλά μάλιστα. Διότι ο θεός της Συναγωγής των Εβραίων δοξάζεται από τους προσευχομένους σ΄ αυτόν διότι τους κατέστησε πλέον γένος κυρίαρχο επί των εθνών. Φυσικά με τις πλάτες των ισχυρών προστατών που έχει.
Ο θεός του Ισλάμ δοξάζεται από τους προσευχομένους σ΄ αυτόν, διότι τους κατέστησε γένος πολυάριθμο, εκλεκτών πενήτων, άλλοτε για να ξεψυχά κατά τη διαδρομή του από την Ουρ στη γη Χαναάν (: "πλανώμενος και περιπλανόμενος για μια καλύτερη ευκαιρία ζωής", όπως θα μας έλεγε ένας σύγχρονος θρησκευτικά ουδέτερος ανθρωπιστής), και πότε για να δίνει το ευσεβές παράδειγμα της μέχρι θανάτου αφοσιώσεως στις εντολές του Προφήτη : "αποθανέτω η ψυχή μετά των αλλοφύλων".
Τέλος, ο θεός της κυρίαρχης δυτικής "χριστιανοσύνης", είναι ο διεφθαρμένος και αλλοτριωμένος "γλυκύτατος Ιησούς" της αρχομανούς παπικής απολυταρχίας. Τον διαστρέφει, δε, σήμερα ακόμη περισσότερο η προτεσταντική (θεοκρατική) διπλωματία, δηλαδή η δημοκρατία. Είναι ο θεός που δεν χόρτασε από το αίμα του εκατονταετούς πολέμου. Είναι ο θεός που έπνιξε την ανθρωπότητα με δυο παγκοσμίους πολέμους. Είναι ο θεός που εκτρέφει το μίσος μεταξύ των πιστών του Ισλάμ για να σκοτώνονται μεταξύ τους και παράλληλα, να σκοτώνουν κάθε άλλο, τον οποίο δικαίως θεωρούν υπεύθυνο του κατακερματισμού, αλλά και του εξολοθρεμού τους. Ο θεός της δυτικής "χριστιανοσύνης", αφού σκόρπισε το θάνατο μεταξύ των πιστών του, καλείται τώρα να αφανίσει τους πιστούς στον Προφήτη.
Αυτός είναι ο ένας θεός, στον οποίο προσεύχεται ο οικουμενικός Βαρθολομαίος. Είθε η προσευχή του να μη λογισθεί "εις κρίμα ή εις κατάκριμα" όλων μας. "Ουαί οι λέγοντες το πονηρόν καλόν και το καλόν πονηρόν, οι τιθέντες το σκότος φως και το φως σκότος, οι τιθέντες το πικρόν γλυκύ και το γλυκύ πικρόν".
Μακάρι σύντομα η Εκκλησία να απαλλαγεί από Ιεράρχες αυτού του είδους - αναφορά γίνεται και στους Ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος που ακολουθούν από κοντά το παράδειγμα του Οικουμενικού Πατριάρχη(?).
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώργος, Βόλος
Ασφαλώς και γίνεται!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύριε Χριστοδουλίδη καλημέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΥστερα από αυτό το γεγονός - λειτουργία στην Παναγία Σουμελά ύστερα από τόσα χρόνια - θα περίμενα να ένιωθα απέραντη χαρά και συγκίνηση. Το περίεργο είναι ότι δεν μπορώ να νιώσω τίποτα. Κατ' αρχήν, έγινε ή όχι θεία λειτουργία και τι λειτουργία ήταν αυτή - λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με τους Αποστολικούς Κανόνες όποιος Ιεράρχης συλλειτουργήσει με αιρετικούς θεωρείται ότι έχει καθαιρεθεί. Τι να σχολιάσει λοιπόν κανείς γι' αυτό που έγινε? Ηταν λειτουργία αυτή? Και ήταν προσευχές αυτές? Και σε ποιον απευθύνονταν οι προσευχές αυτές?
Γιάννης, Θεσσαλονίκη
Αγαπητέ Γιάννη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον ίδιο προβληματισμό έχω κι εγώ και τα ίδια ερωτηματικά επίσης. Τι να σου απαντήσω; Μας οδηγούν όλα και όλοι, να αποδεχθούμε τελικά την παπική αίρεση με κάθε παρακλάδι της (προτεστάντες, εκδυτικισμένοι Ρώσοι κλπ). Ο απλός πιστός θα σκεφθεί : "Και τι με νοιάζει εμένα; Εγώ για το Θεό που πιστεύω πηγαίνω στην εκκλησιά και τι έχουν στο κεφάλι τους οι παπάδες , δεν με ενδιαφέρει". Καταλαβαίνεις, λοιπόν, πώς χάνονται οι ψυχές. Τι άλλο να σου γράψω;