ΟΜΑΔΑΡΑ, ΘΕΕ, ΠΟΛΙΤΙΚΕ ΜΟΥ ΜΕΣΣΙΑ

Το παρακάτω σχόλιο το ανάρτησα στο ιστολόγιο που φροντίζω, μαζί με όσα γράφει ο Ροβεσπιέρος από το Ρεσάλτο : Μακεδονικό, η σταλινική προδοσία.

Το παρουσιάζω κι εδώ προσθέτοντας κάτι ακόμη, ένα δικό μου με τίτλο : Χριστούγεννα ή τα άγια Θεοφάνεια; Θα εξηγήσω πιο κάτω το λόγο..

Και πρώτα το σχόλιο στο άρθρο : Μακεδονικό, η σταλινική προδοσία :

Αλεπάλληλα τα χτυπήματα από το Ρεσάλτο. Αλλά ποιος δίνει σημασία. Παραμένουμε τυφλοί, κουφοί και ναρκωμένοι από όσα κυκλοφορούν εδώ και χρόνια. Δεν βλέπουμε ότι τις κακουργίες που πήγε να φτιάξει ο Στάλιν, έρχονται τώρα αυτοί - ο διεθνής νεοταξικός καπιταλισμός, η διεθνής Μαφία του χρήματος - να το κάνουν πράξη.Τα Βαλκάνια θα σαλαμοποιηθούν ακόμη περισσότερο. Το Κόσοβο ήταν η αρχή, θα ακολουθήσουν σε λίγο τα άλλα. Και όλα θα γίνουν με την ψήφο του ελληνικού λαού, όπως με την ψήφο χάθηκε η Μικρασία, αλλά χάθηκε και η Κύπρος με ... την αναστολή της ψήφου. Την είχαν μαγειρέψει καλά οι δολοφόνοι της διπλωματίας.

Προσθέτω στα παραπάνω και ένα φαινομενικά άσχετο θέμα με τίτλο "Χριστούγεννα ή τα άγια Θεοφάνεια;" :

"Έκτακτο διαθρησκευτικό συνέδριο χριστιανών και μουσουλμάνων συγκαλεί η εκκλησία της Κύπρου" !

Σημαντικό! Σημαντικότατο!! Θα διαβάσατε ασφαλώς αυτή την έκτακτη είδηση. Να τα βρούμε με τους Μουσουλμάνους οι, μεταξύ μας, σφαγμένοι : Παλαιοημερολογίτες και νεοημερολογίτες, συντηρητικοί, μεσαίοι, προοδευτικοί, άμφω. Άθεοι, σκεπτικιστές και νεοειδωλολάτρες, από την άλλη.

Δεν κάθονται να κουβεντιάσουν μεταξύ τους, να παρακαλέσουμε τον άγιο Θεό να μας φωτίσει να βρούμε την άκρη, και πάνε να τα φτιάξουν με τους Μουσουλμάνους! Και με άλλους!!

Πώς, ύστερα, να μας ευλογήσει ο "ευλογών τους ευλογούντας" και πώς να μας αγιάσει ο "αγιάζων τους επί σοι πεποιθότας", όταν οι πεποιθότες είμαστε χίλια κομμάτια;

Άλλη ευπρέπεια του οίκου οι μεν, άλλοι οι δε και το μίσος άσβεστο. Άκυροι οι μεν, έγκυροι οι δε, εγκυροάκυροι αμφότεροι.

"Και παν δώρημα τέλειον"! Ναι, αλλά ποιό;

Ποιά "ειρήνην τω κόσμω σου δώρησαι" Του ζητούμε;
Αύριο οι μεν θα έχουν Φώτα, οι άλλοι Χριστούγεννα
Θλίψις απέραντη.
Και η κάρτα του πολίτη Γιωργάκη μας έρχεται.

Την Εκκλησία την έκοψε και την έφερε στα μέτρα του ο Καίσαρας - η πολιτική. Πήρε στα χέρια του τη θρησκεία και τώρα μας ετοιμάζει τη "μεσσιανική κοινωνία των αγίων". Ο μεγάλος αδελφός είναι εδώ.

Και τώρα η εξήγηση, για το πώς συνδέονται αυτά τα δύο

Αν η πολιτική παρομοιάζεται σήμερα με το ποδόσφαιρο και η ομαδάρα μας αποκτά θεϊκές ιδιότητες (:ομαδάρα, θεέ) γιατί όχι η πολιτική "ομαδάρα" να μην καλύπτει το κενό εκ του "θανάτου του θεού"; Ο οποίος θάνατος εκφράζεται ποικιλοτρόπως. Ακόμη και από εκείνους που προσπαθούν να βάλουν σε τάξη τα πράγματα. Επί πλέον, γιατί ο κεχρισμένος δια ψήφου πολιτικός να μην επέχει τη θέση του Μεσσία;

Την εποχή όπου ο Λένιν είπε το περίφημο "η θρησκεία είναι το όπιο του λαού", δεν είχε καθόλου άδικο. Πραγματικά, όπιο την είχαν κάνει εκεί πέρα. Οπωσδήποτε και αλλού. Δεν υποψιαζόταν όμως ο Λένιν τα γυρίσματα του καιρού. Αν κάποτε η θρησκεία λειτουργούσε όπως το όπιο, τώρα που ξόφλησε ...

(σημ. νεοησυχαστής θεολόγος πατήρ μας είπε ότι η θρησκεία είναι νευροβιολογική ασθένεια και υποτίθεται μας γιάτρεψε)

... και μας προέκυψε κενόν, εκεί μέσα πήγε και μπήκε η πολιτική.

Οπότε σήμερα "όπιο" είναι η πολιτική, που αφιονίζει τα ζαβλακωμένα πλήθη με τη σοσιαλιστική - σταλινικών και νεοκαπιταλιστικών προδιαγραφών - συνθηματολογία, από την οποία δεν λείπει φυσικά και το αντίδοτο. Η υπέρχρηση και κατάχρηση του (πολιτικού) παραισθησιογόνου οδηγεί σε βλαβερές, ενίοτε θανατηφόρες, καταστάσεις. Αντίδοτο είναι η εκκλησία με πολιτικές προδιαγραφές. Ας πούμε του τύπου της βουλευτού Κανέλλη την οποία έχουμε - όχι τη βουλευτή Κανέλλη - αρκετά χρόνια. Κοντεύει αιώνας.