Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012

Η εκκλησία δεν προτρέπει, δεν απαγορεύει, αλλά επιτρέπει τις μεταμοσχεύσεις.

 "Η Εκκλησία πρέπει να θέσει το θέμα (σ.σ. των μεταμοσχεύσεων) σε καθαρά προσωπική και προαιρετική βάση. Στην παρούσα φάση δεν πρέπει να είναι ούτε προτρεπτκή, ούτε απαγορευτική,αλλά επιτρεπτική"
 (Μητροπολίτης Μεσογαίας- Λαυρεωτικής Νικόλαος)

Η ιερά Μονή Τροοδιτίσσης Κύπρου κυκλοφόρησε πρόσφατα ένα βιβλίο με τίτλο "Αυτά που δεν σας είπαν για τις Μεταμοσχεύσεις". Το υπογράφει ο πνευματικός της Μονής Πρωτοσύγκελλος π. Διονύσιος. Συνιστώ στον αναγνώστη να το διαβάσει, αν έχει ενδιαφέρον γι΄ αυτά που σήμερα διαφημίζονται  από τα μέσα της ενημέρωσης,  ή καλύτερα αποπροσανατολισμού, και από τους ιερούς άμβωνες. Θα μας επιβληθούν και δια νόμου, όχι όμως απεχθούς. 

Κυρίαρχη μορφή της από του άμβωνος παραπληροφόρσης και στρέβλωσης του ορθοδόξου βιώματος και φρονήματος, είναι ο μητροπολίτης Λαυρεωτικής και Μεσογαίας κ. Νικόλαος. Το βιβλίο του Πρωτοσυγκέλλου της Μονής Τροοδιτίσσης ασκεί δριμύτατη κριτική στις θεολογικές παραχαράξεις του σεβασμιοτάτου. 

Ο λόγος αυτού του σημειώματος δεν είναι να δοθεί ακόμη μια απάντηση στα όσα άτοπα, και εκτός της θεολογίας των εκκλησιαστικών Πατέρων, έχει κατά καιρούς γράψει ή πει ο μητροπολίτης Μεσογαίας. Πολλά εξ αυτών βρίσκονται καταχωρημένα εδώ και αλλού (*). Αφορμή είναι η προσπάθεια που καταβάλλει, ώστε ο ευλαβής και πιστός Χριστιανός να μη γνωρίζει τι ακριβώς του ζητούν, όταν θα έλθη η στιγμή της δια νόμου επιβολής της εικαζομένης συναίνεσης. Φροντίζει, όπως έγραψα, περί αυτού (νόμου) και αυτής (συναίνεσης) ο σεβασμιότατος. Προτείνει την ενσυνείδητη αποδοχή της δωρεάς οργάνων κατόπιν κατάλληλης διαπαιδαγώγησης (κατήχηση), ώστε οι πιστοί να καταλάβουν το θεόσδοτο δώρο των μεταμοσχεύσεων. Έτσι, δεν θα υπάρχει η αναγκαστική επιβολή της δια νόμου εκσπλάχνωσης - πρό του θανάτου - των ατυχησάντων ασθενών και δεν θα τίθεται το δίλημμα στους συγγενείς. Προσβλέπει σε μια κοινωνία αγάπης και αλληλοπεριχώρησης, όπου πάντες θα γίνουμε δια έρωτος θείου : σχεσιολογικά και αγαπητικά, "αλλήλων μέλη".  

Προς τούτο καταφεύγει σε ένα δόλιο φραστικό τέχνασμα που θα το ζήλευε ακόμη και ο ικανότερος παπικός μοναχός του τάγματος των Ιησουιτών. Και τι μας λέγει : Ότι η ποιμαντική της εκκλησίας είναι να μην προτρέπει, να μην αποτρέπει (απαγορεύει), αλλά να επιτρέπει την "αλληλοπεριχώρηση" - δια της ανταλλαγής των οργάνων - των πιστών. Λογική που θυμίζει το "ο μνημονευτής των κολλύβων τας Κυριακάς ουχ αμαρτάνει, και ο μνημονευτής των κολλύβων μόνο τα Σάββατα καλώς ποιεί".

Θα τον παρακαλούσαμε να σκεφθεί τούτο : Όταν ο Πόντιος Πιλάτος κλήθηκε να λάβει θέση για τον Ιησού, τον οποίο το ιερατείο είχε κρίνει ένοχο θανάτου, η συνείδησή του τον απέτρεπε (απαγόρευε) να εκδώσει καταδικαστική απόφαση (: "εγώ ουδεμίαν αιτίαν ευρίσκω εν αυτώ"). Το ιερατείο όμως και ο όχλος τον προέτρεπε να τους δώσει το ένταλμα του θανάτου, διότι "ημίν ουκ έξεστιν αποκτείναι ουδένα". Τι έγινε στο τέλος;  "Εάν τούτον απολύσης, ουκ εί φίλος του Καίσαρος", ο Πόντιος Πιλάτος επέτρεψε τη θανάτωση, και ο μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος, φίλος κατά πάντα του Καίσαρος - την πολιτική επιστήμη διακονούν οι "καίσαρες" - φροντίζει να ικανοποιήσει το αίτημα του νοσούντος και παραπαίοντος όχλου.

Η εκκλησία του μητροπολίτη Μεσογαίας, αυτή η εκκλησία του "δεν αποτρέπει, δεν προτρέπει, αλλά επιτρέπει", είναι η εκκλησία του "ναί, σε όλα". Είναι η εκκλησία, στην οποία οι πιστοί θα αποδεικνύουν την έμπρακτη μετάνοια δια της εγγραφής τους στη λίστα των δωρητών οργάνων, κι έτσι θα αποφευχθεί ο επαίσχυντος νόμος της εικαζομένης συναίνεσης. Μια κακοποιός θεολογία, όπως αυτή του Μεσογαίας Νικολάου, θα φτιασιδώσει το στυγνό έγκλημα που διαπράττεται κατά των έμψυχων και ανέκφραστων (καθηγητής Νευρολογίας Μπαλογιάννης) εγκεφαλικά "νεκρών" . 

"Ουκ έχομεν βασιλέα ει μη Καίσαρα", είναι η πνευματική αφύπνιση,  με την οποία η εκκλησία του Μητροπολίτη Μεσογαίας μας ζητά τη συνειδητή μας συναίνεση  πρόφαση έχουσα την έξοδό μας από το "εγώ".

(*) Πολλά άρθρα είναι κατωχωρημένα εδώ με ετικέτα "Μεταμοσχεύσεις", όπως και στο ιστολόγιο Ρεσάλτο, στη θεματική ενότητα Γενικές Συζητήσεις και τίτλο "Αυτά που δεν θα μας πουν για τις μεταμοσχεύσεις"

3 σχόλια:

  1. Ο Μεσογαίας Νικόλαος ίσως σκέπτεται ότι αφού ο εγκεφαλικά "νεκρός" παραμένων με το σώμα του εις την παρούσα ζωή δεν είναι αναγκαίο δια την πνευματική ωφέλεια των υπολοίπων, όθεν θα πρέπει να υπερισχύει η επιθυμία του-- ως … ορθοδόξου-- να φύγει από την ζωή αυτήν το γρηγορότερο για να είναι μαζί με τον Χριστόν, έτσι η δια νόμου επιβολή της εικαζομένης συναίνεσης, του πραγματοποιεί την επιθυμία….

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "Ο Μεσογαίας Νικόλαος ίσως σκέπτεται ότι αφού ο εγκεφαλικά "νεκρός" παραμένων με το σώμα του εις την παρούσα ζωή δεν είναι αναγκαίο (σ.σ. χρήσιμος) δια την πνευματική ωφέλεια των υπολοίπων ... έτσι η δια νόμου επιβολή της εικαζομένης συναίνεσης, του πραγματοποιεί την επιθυμία…."

    ΚΧ :
    Αυτό επιθυμεί ο διαφθορέας των συνειδήσεων. Δεν του αρέσει η εικαζομένη, προτιμά την εκπεφρασμένη, και με δόλιο τρόπο θέλει να μας κάνει συνειδητούς δέκτες της ψευδούς αγαπολογικής/σχεσιολογικής θεολογίας του. Όζει προτεσταντισμού και παπισμού. Τουλάχιστον, οι νεοναζί του Λοβέρδου κάνουν στην άκρη τα προσχήματα (τα "φούμαρα" του Μεσογαίας) και με τα αποφασίζομεν και διατάσσομεν, μας πετάνε στην ανακύκλωση.

    Ευχαριστώ για την επίσκεψη και το σχόλιο Silver

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Μια τέτοια εθνική σταθερά στην οποία θα μπορούσε να ακουμπήσει για να «ξαποστάσει» η ελληνική κοινωνία, είναι η Εκκλησία. Μόνο που ο λόγος της, τουλάχιστον στην επίσημη έκφρασή του, είναι συνήθως ένα «κλικ» πιο χαμηλά από τις εθνικές προτεραιότητες και τις ανάγκες της εποχής. Και κυρίως, των ανθρώπων.

    Ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος αποτελεί διαχρονικά τη «συνεπή εξαίρεση» στον συμβατικό λόγο της Εκκλησίας".

    Αυτά έγραψε ένας επαινέτης του μητροπολίτη Λαυρεωτικής Νικολάου σε ιστολόγιο και εν συνεχεία, παρέθετε τη συνέντευξη που έδωσε σε δημοσιογράφο. Περισσότερα βλέπε http://kostasxan.blogspot.com/2012/02/blog-post_9598.html

    Κυπριανός Χ :

    Μα είναι σοβαρά πράγματα αυτά; Ποια είναι η διαχρονικά συνεπής εξαίρεση στο συμβατικό λόγο της εκκλησίας, όταν αυτός τούτος ο μητροπολίτης κυριολεκτικά μας κοροϊδεύει; "Η εκκλησία δεν προτρέπει, δεν απαγορεύει, αλλά επιτρέπει τις μεταμοσχεύσεις", μας είπε, μεταθέτοντας το ζήτημα σε προσωπική προαιρετική βάση! Είναι αυτά τα λόγια η "συνεπής εξαίρεση στο συμβατικό λόγο της εκκλησίας"; (*)

    Αν αυτά τα ζητήματα ανάγονται σε προσωπικό επίπεδο τότε καλύτερα να το κάνουμε σαν τους προτεστάντες, όπου υπάρχουν τόσες εκκλησίες όσες και οι προσωπικές προτιμήσεις.

    Και παρακάτω τι λέγει; "Κανείς δεν με πικραίνει εκτός από τον εαυτό μου. Οι άνθρωποι δικαιούνται να διαφωνούν όχι όμως και να διαστρέφουν εμπαθώς την αλήθεια".

    Σωστά, ουδείς δικαιούται να διαστρέφει εμπαθώς την αλήθεια. Τι γίνεται όμως, όταν την αλήθεια περί των μεταμοσχεύσεων την κατέχει μόνο ο επίσκοπος Μεσογαίας και ουδείς έτερος; Δεν θα ήταν φρόνιμο εκ μέρους του επισκόπου να έλεγε "ακουσόμεθά σου πάλιν περί τούτου", αν τυχόν του υποβάλονταν ισχυρά επιχειρήματα (ιατρικά και θεολογικά) που δεν θεωρούν σαν "αλλήλων μέλη" τις αλληλοπεριχωρήσεις οργάνων δια των μεταμοσχεύσεων;

    Πότε δέχθηκε προς ακρόαση ή κάθησε στο τραπέζι να συζητήσει το αμφιλεγόμενο ζήτημα των μεταμοσχεύσεων; Το έκανε άπαξ, όταν ήταν διορισμένος πρόεδρος της Επιτροπής Βιοηθικής και Δεοντολογίας, και στη συνέχεια εξέδωσε το σχετικό βιβλίο επ΄ ονόματι της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος. Παρένθεση, του μακαριστού αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, ο οποίος δεν πρόκαμε να υποστεί μεταμόσχευση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα σχόλια εκφράζουν τη γνώμη ή άποψη του συντάκτη τους